گریه امام زمان برای اسارت حضرت زینب (س).mp3
1.67M
💠@yazeynb💠
🍃اَُِلَُِلَُِهَُِمَُِ َُِعَُِجَُِلَُِ َُِلَُِوَُِلَُِیَُِکَُِ َُِاَُِلَُِفَُِرَُِجَُ🍃
🏴 گریه امام زمان (عج) برای اسارت حضرت زینب (س)
🏷 #امام_زمان_عج #شام #حضرت_زینب
💠@yazeynb💠
🍃اَُِلَُِلَُِهَُِمَُِ َُِعَُِجَُِلَُِ َُِلَُِوَُِلَُِیَُِکَُِ َُِاَُِلَُِفَُِرَُِجَُ🍃
🏴 مصیبتی که امام زمان (عج) در آن بجای اشک، خون گریه میکنند.
🔘 شیخ جلیل حاج ملّا سلطان علی روضهخوان تبریزی که از جمله عبّاد و زهّاد بود، نقل کرد:
▫️ در عالم رؤیا به حضور حضرت بقیّه اللّه ارواحنا فداه مشرّف شدم و خدمت ایشان عرض کردم:
🔹 مولای من، آنچه در زیارت ناحیه مقدّسه ذکر شده است که میفرمایید:
📜 فلاندبنّک صباحا و مساء و لا بکینّ علیک بدل الدّموع دما،
صحیح است؟
▫️ فرمودند:
🔸 بلی صحیح است.
▫️ عرض کردم:
🔹 آن مصیبتی که در آن بجای اشک خون گریه میکنید، کدام است؟ آیا مصیبت حضرت علی اکبر است؟
▫️ فرمودند:
🔸 نه، اگر علی اکبر زنده بود، در این مصیبت او هم خون گریه میکرد.
▫️ گفتم:
🔹 آیا مصیبت حضرت عبّاس است؟
▫️ فرمود:
🔸 نه؛ بلکه اگر حضرت عبّاس علیه السّلام در حیات بود، او هم در این مصیبت خون گریه میکرد.
▫️ عرض کردم:
🔹 لابد مصیبت حضرت سید الشّهداء علیه السّلام است.
▫️ فرمود:
🔸 نه، حضرت سید الشّهداء علیه السّلام هم اگر در حیات بود، در این مصیبت، خون گریه میکرد.
▫️ عرض کردم:
🔹 پس این کدام مصیبت است که من نمیدانم؟
▫️ فرمودند:
🔸 آن مصیبت، مصیبت اسیری حضرت زینب علیها السّلام است.
⬅️ برکات حضرت ولی عصر (علیه السلام)، صفحه ۲۸۳
🏷 #تشرفات #شام #حضرت_زینب_س
💠@yazeynb💠
🍃اَُِلَُِلَُِهَُِمَُِ َُِعَُِجَُِلَُِ َُِلَُِوَُِلَُِیَُِکَُِ َُِاَُِلَُِفَُِرَُِجَُ🍃.
#شام
از مَن، بِجُز کَبود شُده پِیکری نماند
از تو، بِجُز شِکسته و خونین سَری نماند😭
از من حُسین، چادُرِ مادر نمانده اَست
از تو حُسین، پیرُهَنِ مادَری نماند
تا کوفه که، سَرِ تو روی نِیزه بَند بود
اینجا که آمَدیم، تو را حَنجَری نماند
این کوچه های شام، شَبیهِ جَهنّم اَست
جُز جای شُعله بَر سَرِ هَر دُختَری نماند
مِیدانِ شَهر، پُر شُده اَز کینه های بَدر
دَر شَهرِ شام، سَنگزَنِ دیگَری نماند
اَز بَس که سَنگ خورد به پیشانی اَت حُسِین
دیگَر نِشانِ بوسه ی پِیغَمبَری نماند
اَنگُشتَرَت به دَستِ سَنان بَرق می زَنَد
دیگَر مَپُرس اَز چه مَرا مَعجَری نماند
سوغاتِ مَکّه ای که خَریدی رُبوده شُد
اینجا به گوشِ دُخترِ تو زیوَری نماند