شهدا رو یاد کنیم با ذکر یاحسین...😭

حسینم...😭 عزیز دلم ، یادم نمیره همین جا بود اومدم شمشیر شکسته ها و نیزه شکسته هارو از روی بدنت کنار زدم …😭 نازنین بدنت رو دیدم …😭 پاره پاره ، غرق به خون ، صدا زدم : آیا تو برادر منی !؟ …😭 امان از دل زینب...😭

فدات بشم خانم...😭  حسین من ! تو را آنروز من نشناختم اما مرا امروز تو نشناسی …😭 حسین…..😭 ببین صبر و تحمل تا کجا کرده ام …😭 حسین جانم! مگر نه اینکه هر کی سفر میره با خودش سوغات میاره...😭

داداش جان...😭 اشک سرخ و چهره زرد و تن کبود و مو سفید این همه سوغات از شام خراب آورده ام همه ناله بزنیم : حسین …😭

امان از دل زینب...😭 زبس نالیده ام ، درون سینه ام نمانده ناله ای … دراین خونین چمن ، برای باغبان نمانده لاله ای … مسیحایی نفس ، به فریادم برس ندارم جز تو کس … حبیبی یا حسین ….😭

منم آن باغبان ، که هفتاد و دو گل به پیشم چیده اند … در این خونین چمن ، به اشک باغبان همه خندیده اند …😭 تو ای مادر بیا ، ببین حال مرا که افتادم زپا ….😭 حبیبی یا حسین …😭

حسینم ....😭 هر روز این چهل روز بوده مرا چهل سال می سوختم همیشه می ساختم هماره … السّلام علی قلب زینب الصبور...😭

رفقا... بیاد آن قافله دل شکسته ای که روز اربعین آمد کربلا ، شما دیدید اربعین شهدا ، با چه عظمتی ، پدر و مادر و خانواده شهدا را کنار مزار می برند مراقب شان بودند ، دلداری می داند .😭 امان از دل زینب.‌‌...😭

اما دلها بسوزد برای این قافله ، تا چشم این زن و بچه به قبرها افتاد خودشان را از بالای شترها به زمین انداختند هر کسی قبری را بغل گرفت ، عمه سادات هم آمد کنار برادر ، یادش میاد خاطرات روز عاشورا ، یادش میاد آن روزی که وارد کربلا شد با چه عزت و احترامی علی اکبر ، قاسم ، عباس زینب را پیاده کردند ، حالا هر چه نگاه می کند نه قاسمی دارد  ، نه عباس ، نه علی اکبری دارد ، حسین جان من زینبم ، برادر یادتِ آن روزی که آمدم گودی قتلگاه ، خیره خیره ، به بدنت نگاه می کردم نمی شناختم از روی تعجب گفتم آیا تو حسین منی ؟ حسین جان امروز تو زینب را نمی شناسی ، برادر اگر این جا نا محرم نبود اثر تازیانه را روی بدنم نشانت می دادم . برادر همه عزیزانت را آوردم اما سراغ رقیه ات را از خواهر نگیر ، که در خرابه شام جان داد.😭 امان از دل زینب...😭 اللهم عجل لولیک الفرج بحق حضرت زینب سلام الله علیها..😭

با چند خط روضه رو تمام کنم حلال کنید روح داداش گل مون شهید علی لندی هم شاد 😭

رفقا ... بزارید من دل زینبُ به شما معرفی کنم. وقتی کاروان برگشت به سمت مدینه، یزید از بس نابود شده بود در اثر فشاری که به اهل بیت آورده بود، گفت دیگه این کاروانُ اذیت نکنید. به ساربان گفت دیگه اذیت نکنید با احترام ببرید. می خواست دیگه اینجوری برا خودش آبرو درست بکنه. که ما به اهل بیت احترام گذاشتیم. یازینب‌...😭

چقدر بچه های حسین مقاومت کردن تا کار به اینجا رسید. چقدر زجر کشیدن تا کار به اینجا رسید. خب این کاروان رو آوردن، خسته، کوفته، بی حسین. خانم بزرگ زینب می خواد برسه، وارد شهر مدینه بشه. نزدیکی های شهر مدینه اطراق کردن، خیمه زدن. دیگه فردا روز بشه وارد مدینه بشن. مردم به استقبال می خوان بیان. حالا زینب چه دلی داره؟ تو بگو؟ به خدا مرگبارترین لحظه ها اونجاست. از همون جا زینب مریض شد. کربلا مریض نشد. شام مریض نشد. برگرده خانه ی خالی حسینشو ببینه. می دونید یعنی چی؟ امان از دل زینب....😭