بررسی تحلیلی نقش رسانهها در پوشش اقدامات تنبیهی ایران علیه رژیم صهیونیستی و استراتژی متقابل ایران
چندین الگوی رسانهای مختلف در رابطه با اقدام تنبیهی ایران علیه رژیم صهیونیستی به چشم میآید:
1. رسانههای بینالمللی معتبر: این گروه به دو زیردسته تقسیم میشود:
- رسانههایی که بدون سوگیری به جزئیات فنی و آماری رخداد توجه دارند و سعی در ارائه اخبار مبتنی بر دادههای دقیق دارند - اکثراً این حمله را عملیات بیسابقه و منحصر به فرد خواندهاند.
- رسانههایی که با محوریت القای ترس و تنش در جهان در برابر ایران، خود را مشغول نشر اخبار کرده و بیانیههای دولتهای اروپایی را مرجع خود قرار دادهاند.
2. رسانههای فارسی زبان خارج از ایران: این گروه نیز با تعدادی رویکرد اصلی در حال عمل هستند:
- انتقال فراوانی از وحشت به مخاطبان ایرانی با نشاندادن صفهای طولانی پمپ بنزین
- القای ترس روزمره در جامعه با افزایش قیمت دلار و سقوط قیمت رمزارزها
- ایجاد هراس از عکسالعمل احتمالی رژیم صهیونیستی به اقدامات اخیر ایران
اکثر این رویکردها، با کم اهمیت جلوه دادن اقدام بزرگ ایران بر روی موضوعاتی که طبعا برای همگان مهم است، سعی در پرت کردن حواس مخاطب دارند.
به علاوه، تقابل سازی و تردیدآفرینی هم در دستور کار میزگردهای رسانههای فارسی زبان خارج از ایران قرار گرفته است. طرح سوالاتی مبنی بر هزینههای ساخت موشک و پهپاد و آنکه چرا این هزینهها صرف امور دیگری در کشور نشده، محور فعلی این رسانهها برای ایجاد ابهام و تردید در ذهن مخاطب است.
اما استراتژی مناسب در مواجهه با هر گروه بسته به نوع فعالیت این رسانهها است. اینجا به چندین راهبرد و استراتژی کلیدی برای مواجهه با الگوهای رسانهای مختلف اشاره میکنیم:
1. در مواجهه با "رسانههای معتبر جهانی":
- ایجاد شفافیت: ارتباط شفاف و متقابل با این رسانهها میتواند به ارتقا پوشش صادقانه و بیطرفانه کمک کند.
- اطلاعرسانی دقیق: ارائه اطلاعات بروز و دقیق به این رسانهها میتواند در ارتقا واقعبینی گزارشها کمک کند.
2. در مواجهه با "رسانههای فارسی زبان خارج از ایران":
- پاسخ سریع به شایعات: در اینجا برخورد سریع و با تکاپوی بالا میطلبد تا با شایعات مبارزه و رویکرد عمومی تصحیح شود.
- اطلاعرسانی منسجم: ارائه اطلاعات صحیح و منسجم به جامعه میتواند به دفع وحشت و نگرانیهای غیرضروری کمک کند.
3. در مواجهه با "رسانههای تقابل ساز و تردیدآفرین":
- تولید محتوای متقابل: ایجاد و توزیع محتوای رسانهای که چالشها و نکتههای که توسط این رسانهها مورد تاکید قرار میگیرد، را بیان کند.
- دفاع از استراتژیهای دفاعی: مشروعیت موشکها و پهپادها و هزینههای مربوط به آن را برای دفاع ملی تأکید کنیم و توضیح دهیم که چرا هزینههای مربوط به آنها بخشی از یک استراتژی دفاعی گستردهتر است.
4. تقویت رسانههای داخلی:
- سازماندهی قوی: باید رسانههای داخلی را سازماندهی و تقویت کنیم تا پوشش بهتری را ارائه دهند.
- استفاده از ابزارهای رسانهای مدرن: استفاده از فناوریهای رسانهای پیشرفته برای بهبود اطلاعرسانی و جذب بیشتر مخاطبان.
درکنار این استراتژیها، میتوان راهبردهای پیشدستانه و تهاجمی را نیز بکار برد. این استراتژیها شامل:
1. پیشبینی موضوعات: همیشه در پی بازخوانی و پیشبینی موضوعات است که حریفان ما ممکن است چیزی را مطرح کنند. با اینکار، میتوانیم فضای راهبردی را برای خود تعریف کنیم و مخاطبان را برای نحوه پردازش این موضوعات آماده کنیم.
2. حضور قوی در شبکههای اجتماعی: حضور قوی در سکویهای مجازی فرصت برای ماست تا بیشتر در مورد موضوعمان صحبت و مخاطبان را متوجه خود کنیم.
3. تولید محتوای منحصر به فرد: ارائه دادهها، تجزیه و تحلیل و روایتهایی که کسی دیگر به آنها رسیدگی نمیکند، میتواند سیاستها و اهداف ما را برجسته کند.
4. راهبرد انتقالی: این راهبرد به ما اجازه میدهد تا موضوعات نامطبوع را به سوژههایی تغییر دهیم که به نفع ما هستند.
5. راهبرد ترغیب: با توجه به حوادث بزرگ، باید برای آغاز یک حمله رسانهای در جهت ثابت کردن استراتژیهای خود آماده باشیم.
6. بهکارگیری فرصتها: در هنگام پدیدآوردن حادثه بزرگ، فرصت را برای ارائه دیدگاهمان استفاده کنیم. استفاده از این فرصتها میتواند به ما اجازه دهد تا نقش رهبری در رسانهها را ادعا کنیم.
استفاده از راهبردهای فوق به شرط توانایی در فهم و درک ساختارهای رسانهای و استفاده بهینه از ابزار دسترسی و تعامل قابل اجراست.
۲۶ فرودین ۰۳
#استراتژی_رسانهای
#رهبری_در_رسانهها
#تنبیه_متجاوز
#طوفان_الاحرار
@ZehnNegari