eitaa logo
زهراسادات هوایی|زندگی قرآنی
15.4هزار دنبال‌کننده
1.8هزار عکس
420 ویدیو
13 فایل
مامان۲نورچشم⭐حافظ قرآن⭐کارشناسی ارشد علوم قرآن⭐کارآفرین_بیزینس کوچ ما اینجا با قرآن زندگیمونو میسازیم ۱_حفظ قرآن آنلاین با۱۰هزار قرآن آموز ۲_رشد فردی با قرآن بانوی هدفمند @ad_zendegighorani حفظ @zendegi_ghorani_sabt1 قرائت و کودک @zendegi_qurani_sabt3
مشاهده در ایتا
دانلود
‌ 💌 پیام آیات ۱۲ تا ۲۱: قسمت اول ۱. یکی از سنّت های الهی که خداوند بر خود واجب کرده،هدایت مردم از طریق عقل و فطرت و پیامبران است. «إِنَّ عَلَیْنا لَلْهُدی» ۲. پذیرش هدایت،به نفع خود شماست،وگرنه خداوند بی نیاز است. «وَ إِنَّ لَنا لَلْآخِرَهَ وَ الْأُولی» ۳. هشدار و انذار وسیله هدایت الهی است. «فَأَنْذَرْتُکُمْ» (هشدارهای الهی را باید جدی گرفت،زیرا از سوی کسی است که دنیا و آخرت به دست اوست) ۴. آتش آخرت،امری ناشناخته و عظیم است. «ناراً» به صورت نکره آمده است. ۵. شقاوت مثل تقوا دارای مراحلی است. اَلْأَشْقَی ... اَلْأَتْقَی (کسی که آن همه نشانه های هدایت را نادیده بگیرد بدبخت ترین است«اشقی، اَلَّذِی کَذَّبَ وَ تَوَلّی» ۶. تقوا،همراه کمک به محرومان سپری است در برابر آتش دوزخ. «سَیُجَنَّبُهَا الْأَتْقَی اَلَّذِی یُؤْتِی مالَهُ» ۷. کمک به محرومان،شیوه دائمی پرهیزگاران است. «یُؤْتِی» ۸. کمک از مال شخصی ارزش است. «مالَهُ»
‌ 💌 پیام آیات ۱۲ تا ۲۱: قسمت دوم ۹. نشانه تقوا،کمک های مالی خالصانه است. «الْأَتْقَی اَلَّذِی یُؤْتِی مالَهُ» ۱۰. کمک به فقرا،راهی است برای تزکیه و خودسازی. «یُؤْتِی مالَهُ یَتَزَکّی» ۱۱. کمک های مالی که براساس جبران خوبی های دیگران باشد،مایه رشد نیست. «ما لِأَحَدٍ عِنْدَهُ مِنْ نِعْمَهٍ» (انفاقی ارزش بالایی دارد که انسان مدیون دیگران نباشد و چشم داشتی هم نداشته باشد) ۱۲. متّقی،جز رضای خدا به دنبال چیز دیگری نیست. «إِلاَّ ابْتِغاءَ وَجْهِ رَبِّهِ الْأَعْلی» ۱۳. قصد قربت،شرط لازم است. «إِلاَّ ابْتِغاءَ وَجْهِ رَبِّهِ» ۱۴. انفاق باید در راه های خداپسندانه باشد. یُؤْتِی مالَهُ ... اِبْتِغاءَ وَجْهِ رَبِّهِ ۱۵. او پروردگار اعلی است،پس فقط رضای او را جستجو کنید که پاداش اعلی مرحمت می کند. «ابْتِغاءَ وَجْهِ رَبِّهِ الْأَعْلی» ۱۶. انسان مخلص،به مقام رضا می رسد و همواره از خداوند خشنود است. «وَ لَسَوْفَ یَرْضی»
‌ برای خواهرای عزیزم که تازه به جمع ما اومدن و در جریان حفظ رایگان نیستن باید بگم که ما اینجا داریم حفظ جز۳۰ رو رایگان پیش میبریم😍 برای اطلاع از برنامه حفظ رایگان بزن روی هشتک‌های پایین👇
‌ 💌 پیام آیات ۱ تا ۵: ۱. روشنی روز و تاریکی و آرامش شب دو نعمت بزرگ الهی است که مورد سوگند خداوند قرار گرفته است. «وَ الضُّحی وَ اللَّیْلِ إِذا سَجی» ۲. با قاطعیّت،زبان بدگویان را قطع و دل پاکان را بدست آورید. «وَ الضُّحی وَ اللَّیْلِ إِذا سَجی ما وَدَّعَکَ رَبُّکَ» ۳. به قضاوت ها و پیش داوری ها و تحلیل های نادرست،صریحاً جواب بدهید. «ما وَدَّعَکَ رَبُّکَ» ۴. مربّی نباید کسی را که تحت تربیت اوست رها کند. «ما وَدَّعَکَ رَبُّکَ» ۵. قطع موقت لطف را نشانه غفلت و قهر الهی ندانید. «ما وَدَّعَکَ رَبُّکَ وَ ما قَلی»
‌ 💌 پیام آیات ۶ تا ۱۱ : قسمت اول ۱. خداوند پیامبرش را از هرگونه قهر و غضب در دنیا و آخرت بیمه کرده است. وَ لَلْآخِرَهُ خَیْرٌ لَکَ ... ۲. نعمت های آخرت،زوال و رنج و نقص نعمت های دنیوی را ندارد. «وَ لَلْآخِرَهُ خَیْرٌ لَکَ مِنَ الْأُولی» ۳. در برابر قطع موقت وحی،خداوند وعده چشمگیر به پیامبرش می دهد. «وَ لَسَوْفَ یُعْطِیکَ رَبُّکَ» ۴. مالکیّت تمام دنیا هم مردان خدا را راضی نمی کند،پس تحقیق وعده خداوند، در جهان دیگری است. «لَسَوْفَ یُعْطِیکَ رَبُّکَ فَتَرْضی» ۵. جلب رضای پیامبر،مورد توجه خداست. «فَتَرْضی» ۶. رهبر باید درد آشنا باشد تا درد دیگران را لمس کند. «أَ لَمْ یَجِدْکَ یَتِیماً ، عائِلاً» ۷. یتیمی،مانع رسیدن به کمال نیست. «أَ لَمْ یَجِدْکَ» ۸. منت گذاری انسان بر انسان زشت است،ولی منت خدا بر انسان یک ارزش است. أَ لَمْ یَجِدْکَ یَتِیماً فَآوی ... ۹. یاد نعمتهای الهی،روحیه تشکر از خدا و خدمت به دیگران را در انسان زنده می کند. أَ لَمْ یَجِدْکَ یَتِیماً فَآوی ... فَأَمَّا الْیَتِیمَ فَلا تَقْهَرْ ۱۰. در هنگام قدرت،از زمان ضعف خود یاد کنید. «أَ لَمْ یَجِدْکَ یَتِیماً» ۱۱. الطاف الهی با واسطه است.«آوی»(مَأوی دادن و غنی کردن خداوند از طریق حضرت ابوطالب و حضرت خدیجه بود). ۱۲. پناه دادن به یتیم و غنی کردن فقیر،کاری الهی است. «فَآوی - فَأَغْنی» ۱۳. اگر گذشته تلخ خود را یاد کنید،محرومان را منع و طرد نمی کنید. «فَأَمَّا الْیَتِیمَ فَلا تَقْهَرْ» ۱۴. رسیدگی به یتیم،به دلیل شرایط سنی و روحی او در اولویّت است. «فَلا تَقْهَرْ - فَلا تَنْهَرْ»
‌ 💌 پیام آیات ۶ تا ۱۱: قسمت دوم ۱۵. نعمتها را از خدا بدانید و به آن مغرور نشوید. «بِنِعْمَهِ رَبِّکَ» ۱۶. بازگو کردن نعمت یک نوع شکرگزاری است. «فَحَدِّثْ» ۱۷. لطف گذشته خداوند،عامل امید به آینده است.(خدایی که در گذشته،یتیمی و فقیری و تحیر تو را برطرف کرد،آینده و آخرت تو را بهتر قرار می دهد.) وَ لَلْآخِرَهُ خَیْرٌ لَکَ ... أَ لَمْ یَجِدْکَ ... ۱۸. خدا زیاد می بخشد ولی کم می خواهد،فقیر را غنی می کند ولی از ما نمی خواهد فقیر را غنی کنیم،فقط می فرماید:فقیر را طرد نکنید. «وَ أَمَّا السّائِلَ فَلا تَنْهَرْ» یتیم را مأوی می دهد ولی از ما در این حد می خواهد که بر یتیم سلطه نیفکنیم. «فَأَمَّا الْیَتِیمَ فَلا تَقْهَرْ» ۱۹. خداوند،سؤال نکرده عطا می کند،پس ما لااقل بعد از سؤال و درخواست،به دیگران کمک کنیم. وَ وَجَدَکَ عائِلاً فَأَغْنی ... وَ أَمَّا السّائِلَ فَلا تَنْهَرْ ۲۰. نعمت ها را محصولِ علم و تخصص و زرنگی خود ندانید،بلکه لطف او بدانید بِنِعْمَهِ رَبِّکَ ... ۲۱. یاد نعمت ها انسان را از یأس و خودباختگی نجات داده و مقاومت او را دربرابر حوادث زیاد می کند. «بِنِعْمَهِ رَبِّکَ فَحَدِّثْ» ۲۲. مهمتر از غذا و لباس برای یتیمان،محبت است. «فَأَمَّا الْیَتِیمَ فَلا تَقْهَرْ» ۲۳. اگر بیماری و فقر و سختی برای انسان رخ دهد،یاد سایر نعمت ها برای او مرهمی است. «وَ أَمّا بِنِعْمَهِ رَبِّکَ فَحَدِّثْ» ۲۴. نعمت های الهی باید در مسیر رشد و تربیت انسان باشد نه غفلت او. «بِنِعْمَهِ رَبِّکَ
‌ 💌 پیام آیات: ۱. سعه صدر،زمینه ساز انجام برنامه های سنگین رسالت است. أَ لَمْ نَشْرَحْ ... وَضَعْنا عَنْکَ وِزْرَکَ ۲. از آینده مکتب نگران مباشید. «وَ رَفَعْنا لَکَ ذِکْرَکَ» ۳. مبارزه با خرافات و آداب و رسوم جاهلی بسیار سنگین است. «وِزْرَکَ» ۴. کار پیامبر در حدّ کمرشکن بود. «أَنْقَضَ ظَهْرَکَ» ۵. نام نیک و آبرو لازمه توفیق در رهبری جامعه است. «رَفَعْنا لَکَ ذِکْرَکَ» ۶. سنّت و برنامه الهی آن است که بدنبال هر سختی،آسانی است. «إِنَّ مَعَ الْعُسْرِ یُسْراً» (در جای دیگر قرآن می خوانیم: «سَیَجْعَلُ اللّهُ بَعْدَ عُسْرٍ یُسْرا سختی ها و مشکلات زوال پذیرند و به آسانی تبدیل می شوند). صبر و ظفر هر دو دوستان قدیمند بر اثر صبر نوبت ظفر آید ۷. انسان باید بعد از فارغ شدن از هر کار و مسئولیّتی،آماده پذیرش مسئولیّت دیگر و تلاش و کوشش دیگر باشد. «فَإِذا فَرَغْتَ فَانْصَبْ» ۸. تلاش ها باید جهت الهی داشته باشد. «إِلی رَبِّکَ فَارْغَبْ» ۹. تلاش و کوشش باید همراه با اخلاص باشد. فَانْصَبْ ... إِلی رَبِّکَ فَارْغَبْ ۱۰. برای توجه به خداوند باید نهایت تلاش را بکار برد. «فَانْصَبْ - إِلی رَبِّکَ فَارْغَبْ» ۱۱. پیمودن راه خدا باید عاشقانه و با رغبت باشد. «إِلی رَبِّکَ فَارْغَبْ» ۱۲. رغبت ها و تمایلات تنها سزاوار اوست نه دیگران. «إِلی رَبِّکَ فَارْغَبْ»
‌ 💌 پیام آیات: ۱. نعمت های دنیوی حتی خوردنی ها،قداست دارد و مورد سوگند الهی واقع شده اند. «وَ التِّینِ وَ الزَّیْتُونِ» ۲. سلامتی که از طریق غذا به دست می آید و امنیّت،مهم ترین نیازهای مادّی انسان است. اَلتِّینِ وَ الزَّیْتُونِ ... اَلْبَلَدِ الْأَمِینِ ۳. قداست وحی،به زمین ها نیز سرایت می کند. «طُورِ سِینِینَ» ۴. امنیّت شهر مکّه،دعای حضرت ابراهیم است که گفت: «رَبِّ اجْعَلْ هذا بَلَداً آمِناً» [3]و این دعا مورد استجابت واقع شد. «هذَا الْبَلَدِ الْأَمِینِ»
‌ 💌 پیام آیات: ۱. انسان در آفرینش بر همه موجودات برتری دارد. «خَلَقْنَا الْإِنْسانَ فِی أَحْسَنِ تَقْوِیمٍ» ۲. خداوند بر آغاز و فرجام انسان حاکم است. خَلَقْنَا ... رَدَدْناهُ ۳. انسان در اصل خلقت پستی ندارد و سقوط او در طیّ مراحل زندگی واقع می شود. «خَلَقْنَا الْإِنْسانَ فِی أَحْسَنِ تَقْوِیمٍ ثُمَّ رَدَدْناهُ أَسْفَلَ سافِلِینَ» ۴. انسان که برترین مخلوق است،سقوطش نیز از همه موجودات پست تر است. أَحْسَنِ تَقْوِیمٍ ... أَسْفَلَ سافِلِینَ (چنانکه در آیات دیگر نیز می فرماید: «أُولئِکَ کَالْأَنْعامِ بَلْ هُمْ أَضَلُّ»[ ۵. دوری از ایمان و عمل صالح سبب سقوط است و ایمان،عامل دوری از هر گونه پستی و نزول است. «رَدَدْناهُ أَسْفَلَ سافِلِینَ إِلاَّ الَّذِینَ آمَنُوا وَ عَمِلُوا الصّالِحاتِ» ۶. با آنکه خداوند خالق انسان است و هرگونه بخواهد حق دارد با مخلوقش رفتار کند،امّا او بر اساس عدل،حکم می کند و بهترین داوران است. «بِأَحْکَمِ الْحاکِمِینَ»
‌ 💌 پیام آیات ۱ تا ۵: ۱. قرائت قرآن باید با نام خداوند آغاز شود. «اقْرَأْ بِاسْمِ رَبِّکَ» ۲. اولین فرمان اسلام،فرمان فرهنگی است. «اقْرَأْ» ۳. خواندن باید جهت الهی داشته باشد. «اقْرَأْ بِاسْمِ رَبِّکَ» ۴. خواندن قرآن وسیله رشد است. «اقْرَأْ وَ رَبُّکَ» ۵. پرورش الهی هم مادّی است، «رَبِّکَ الَّذِی خَلَقَ - خَلَقَ الْإِنْسانَ مِنْ عَلَقٍ» هم معنوی. «رَبُّکَ الْأَکْرَمُ - اَلَّذِی عَلَّمَ بِالْقَلَمِ» ۶. پروردگار،همان آفریننده است.(بنابراین سخن مشرکان که خالق بودن خدا را پذیرفته بودند ولی بت ها را ربّ می دانستند باطل است.) «رَبِّکَ الَّذِی خَلَقَ» ۷. بیان آفرینش انسان از خون بسته شده،هم یک پیشگوئی علمی است و هم راهی برای تربیت انسان که بداند مبدء او از چیست و گرفتار غرور نشود. «خَلَقَ الْإِنْسانَ مِنْ عَلَقٍ» ۸.‌ آفرینش همه هستی در یکسو «الَّذِی خَلَقَ» و آفرینش انسان در یک سوی دیگر. «خَلَقَ الْإِنْسانَ مِنْ عَلَقٍ» ۹. معلم اصلی انسان خداست. «عَلَّمَ الْإِنْسانَ ما لَمْ یَعْلَمْ» ۱۰. قلم،بهترین وسیله انتقال دانش است. «عَلَّمَ بِالْقَلَمِ» ۱۱. وحی الهی سرچشمه علوم بشری است. «عَلَّمَ الْإِنْسانَ ما لَمْ یَعْلَمْ» ۱۲. خالقیّت،ربوبیّت،کریم بودن و معلم بودن خداوند،مستلزم قرائت کتاب اوست. اِقْرَأْ بِاسْمِ رَبِّکَ ... خَلَقَ ... اَلْأَکْرَمُ ... عَلَّمَ ... ۱۳. خداوند کارهای خود را از طریق اسباب انجام می دهد. «عَلَّمَ بِالْقَلَمِ» ۱۴. رهائی از جهل با استفاده از قلم،جلوه ای از کرم و ربوبیّت اوست و نویسندگی هنر مطلوب و مورد ترغیب اسلام است. «عَلَّمَ بِالْقَلَمِ» ۱۵. خداوند هم جسم انسان را رشد می دهد و هم روح او را.(کلمه «رَبِّکَ» میان دو کلمه «خَلَقَ» و «اقْرَأْ» آمده است.) «اقْرَأْ بِاسْمِ رَبِّکَ الَّذِی خَلَقَ»
‌ 💌 پیام آیات ۶ تا ۱۴ : ۱. انسان ناسپاس است.ما او را آفریدیم و هر چه نمی دانست به او آموختیم.امّا او در برابر پروردگارش طغیان می کند. «کَلاّ إِنَّ الْإِنْسانَ لَیَطْغی» ۲. انسان به خاطر آنکه به غلط خود را بی نیاز می پندارد دست به طغیان می زند. «لَیَطْغی أَنْ رَآهُ اسْتَغْنی» ۳. بازداشتن از نماز،روشن ترین نوع منکرات است. «یَنْهی عَبْداً إِذا صَلّی» ۴. حتی اگر احتمال حقانیّت دهند نباید اینگونه با پیامبر برخورد کنند. «إِنْ کانَ عَلَی الْهُدی» ۵. انسان کم ظرفیّت است و پندار بی نیازی او را مست می کند. «لَیَطْغی أَنْ رَآهُ اسْتَغْنی» ۶. علم به تنهایی کافی نیست.با اینکه به انسان علم دادیم امّا طغیان می کند. «عَلَّمَ الْإِنْسانَ ما لَمْ یَعْلَمْ - إِنَّ الْإِنْسانَ لَیَطْغی» ۷. غنی بودن کمال است،ولی خود را غنی دیدن زمینه لغزشهاست. «رَآهُ اسْتَغْنی» ۸. ایمان به معاد مانع طغیان است. «إِنَّ إِلی رَبِّکَ الرُّجْعی» ۹. هر چه داریم می گذاریم و می رویم خود را بی نیاز نپنداریم. «إِنَّ إِلی رَبِّکَ الرُّجْعی» ۱۰. انسان و هستی هدفدار و به سوی خداست. «إِنَّ إِلی رَبِّکَ الرُّجْعی» ۱۱. طاغوتیان مخالف نمازند. «لَیَطْغی - یَنْهی عَبْداً إِذا صَلّی» (رفتار ناروا زمانی مورد سرزنش قرار می گیرد که دوام داشته باشد.) ۱۲. نشانه بندگی خدا نماز است. «عَبْداً إِذا صَلّی» ۱۳. طاغوت ها از بندگی خدا ناراحتند.(نه از افراد بی تفاوت و یا بنده هوسهای خود یا دیگران) «یَنْهی عَبْداً إِذا صَلّی» ۱۴. نام و نشان مهم نیست،عملکردها مهم است.(نام نهی کننده و نمازگزار نیامده است.) «یَنْهی - صَلّی» ۱۵. سزاوار است کسی که امر به تقوا می کند خودش از راه یافتگان باشد. «کانَ عَلَی الْهُدی أَوْ أَمَرَ بِالتَّقْوی» ۱۶. ریشه طغیان دو چیز است:یکی آنکه خود را بی نیاز می بیند. «رَآهُ اسْتَغْنی» دیگر آنکه خدا را نمی بیند و گمان می کند خدا هم او را نمی بیند. «أَ لَمْ یَعْلَمْ بِأَنَّ اللّهَ یَری»
‌ 💌 پیام آیات: ۱. شب قدر،شب شکرگزاری و تشکر از خداوند است.زیرا مهم ترین نعمت خداوند بر بشر،یعنی قرآن نازل شده است. «إِنّا أَنْزَلْناهُ فِی لَیْلَهِ الْقَدْرِ» ۲. ظرف و مظروف باید متناسب باشند.بهترین کتاب در بهترین شب بر بهترین انسان ها نازل می شود. «إِنّا أَنْزَلْناهُ فِی لَیْلَهِ الْقَدْرِ» ۳. برای امور مقدّس،زمان مقدّس انتخاب کنید. «لَیْلَهُ الْقَدْرِ خَیْرٌ مِنْ أَلْفِ شَهْرٍ» ۴. زمان ها یکسان نیست،بعضی زمان ها بر بعضی دیگر برتری دارد. «لَیْلَهِ الْقَدْرِخَیْرٌ مِنْ أَلْفِ ‌شهر