https://eitaa.com/fatemi52/156 🔰جلسه سوم تفسیر سوره ابراهیم👆 🔰شرح دعای روز سوم https://eitaa.com/fatemi5/2653

جلسه چهارم تفسیر سوره مبارکه ابراهیم 👇 https://eitaa.com/fatemi52/168

🔰وَ لَقَدْ أَرْسَلْنا مُوسی بِآیاتِنا أَنْ أَخْرِجْ قَوْمَکَ مِنَ الظُّلُماتِ إِلَی النُّورِ وَ ذَکِّرْهُمْ بِأَیّامِ اللّهِ إِنَّ فِی ذلِکَ لَآیاتٍ لِکُلِّ صَبّارٍ شَکُورٍ«5» 🔰همانا موسی را همراه معجزاتی(به سوی مردم)فرستادیم(و به او گفتیم:)قومت را از تاریکی ها به سوی نور خارج ساز و روزهای(نزول قهر یا لطف)خدا را به آنان یادآوری کن،همانا در این(یادآوری)برای کسانی که صبر و مقاومت و سپاس فراوان داشته باشند نشانه هایی از قدرت الهی است. ✍️نکته ها: 📌در روایات،روز ظهور حضرت مهدی علیه السلام و روز رجعت و روز قیامت را از مصادیق«ایّام اللَّه» گفته اند.[6] ✍️پیام ها: 1-انبیا باید #معجزه داشته باشند. أَرْسَلْنا ... بِآیاتِنا 2-هدف کلّی انبیا،یکی است.خداوند در آیه اوّل این سوره به پیامبر اسلام،و در این آیه به حضرت موسی می فرماید:مردم را از #تاریکی ها خارج کنید و به نور هدایت نمایید. «أَخْرِجْ قَوْمَکَ» 3-اوّلین حوزه ی مأموریّت انبیا،قوم خودشان است. «قَوْمَکَ» 4-راه نجات مردم از ظلمات،یاد قهر و #قدرت خدا نسبت به ستمگران و توجّه به الطاف اونسبت به گذشتگان است. «ذَکِّرْهُمْ بِأَیّامِ اللّهِ» 5-توجّه به تاریخ،زمینه ی #صبر و شکر را در انسان به وجود می آورد.یادآوری مصیبت ها و تلخی های گذشته و برطرف شدن آنها،انسان را به شکر وادار می کند.توجّه به پایداری امّت ها و پیروزی آنان،آدمی را به صبر و مقاومت دعوت می کند. «إِنَّ فِی ذلِکَ لَآیاتٍ لِکُلِّ صَبّارٍ شَکُورٍ» 6-همه ی روزها روز خداست،امّا روز #تجلّی قدرت خداوند حساب دیگری دارد.(تجلّی قدرت او در قهر بر کفّار و تجلّی لطف او بر مؤمنان.) «بِأَیّامِ اللّهِ» 7-هرگونه جشن یا سوگواری و مراسم #ویژه ای که بزرگداشت ایام اللَّه باشد جایز است. «ذَکِّرْهُمْ بِأَیّامِ اللّهِ» (بر خلاف نظر فرقه ی منحرف وهّابیّت) 8-مؤمن در سختی، #صبر و در رفاه،شکر می کند. «صَبّارٍ شَکُورٍ» 9-صبر زمینۀ درک #حقیقت است. «لَآیاتٍ لِکُلِّ صَبّارٍ»

۵ جلسه اول در این فایل موجود ست

جلسه چهارم (آیه 5)

🔰لزوم زنده نگه داشتن ایام الله

جلسه چهارم (آیه 5) 🔰لزوم زنده نگه داشتن ایام الله 🔰وَ لَقَدْ أَرْسَلْنا مُوسى‏ بِآياتِنا أَنْ أَخْرِجْ قَوْمَكَ مِنَ الظُّلُماتِ إِلَى النُّورِ وَ ذَكِّرْهُمْ بِأَيَّامِ اللَّهِ إِنَّ في‏ ذلِكَ لَآياتٍ لِكُلِّ صَبَّارٍ شَكُورٍ. 🔰اى پيامبر، ما تو را به رسالت فرستاده‏ايم، چنان‏كه يقينا موسى را با نشانه‏هاى خود (معجزاتى كه به او داديم) به رسالت فرستاديم و به او گفتيم: قوم خود را از تاريكى‏هاى گمراهى درآور و به سوى نور هدايت روانه ساز و روزهاى الهى را كه حاكميّت خدا بر همه اسباب و عوامل آشكار شد به آنان يادآورى كن. قطعا در هريك از آنها، براى هركسى كه در بلاها بسيار شكيبا و در برابر نعمت‏هاى الهى بسيار سپاسگزار باشد، نشانه‏هايى بر يكتايى خداست. ♦️رفتارهای تبلیغی: 1. به نمونه های دست قدرت الهی در دوران معاصر اشاره کرده و بر آیه تطبیق دهید. 2. شکست آمریکا، حمله به پایگاه عین الاسد، حضور میلیونی مردم در تشییع سردار سلیمانی و... . 3. مردم را تشویق کنید با حضور خودشان در انتخابات، نشانه دیگر قدرت الهی را به جهان نشان دهند. 🔰یکی از عناصر مهم و معیارهای کلیدی حق و باطل و خروج از ظلمت به سوی نور، یاد آوری ایام الله ها ست. روزهایی که با عنایت خدا سرنوشت جامعه و بشریت عوض شده است. در تاریخ بنی اسرائیل، روز نجات بنی اسرائیل از یوغ فرعون و رسیدن به آزادی و استقلال، یوم الله نامیده شد. ۲۲بهمن، ۹دی، تشییع جنازه سردار شهید سلیمانی از این نمونه‌ها ست. ♦️تفاوت روزهای بزرگ خداوند از منظر اسلام همه‌ی روزها، روزهای عادی هستند و به خودی خود نه مبارک هستند نه نحس. بلکه شومی یا مبارکی آنها به علت حادثه‌اى است که در آن روز پیش آمده است.۱ لذا هرچند برخی آیات قرآن کریم بر نحس بودن یا مبارک بودن روزها اشاره دارند؛ اما در حقیقت به‌خاطر حوادثی است که در آنها اتفاق افتاده است. مثلاً مبارک بودن شب قدر به‌خاطر امور معنوی بزرگ و مهمی است که در آن اتّفاق افتاده است. اما در این میان، برخی روزها، نه تنها روزهای مبارک و با سعادتی هستند، بلکه بالاتر از آن، روزهایی هستند که متعلق به خدایند و قرآن از آنها به «ایام‌الله» تعبیر می‌کند. روزهای خاصی که شریف‌ترین و برترین روزهای دنیا هستند.

♦️منظور از ایام الله «ایام‌الله» به‌معنای روزهای خدا است و اضافه‌ی کلمه‌ی «ایام» به «الله» اضافه‌ی تشریفی است و بیانگر این نکته است که «ایام‌الله» روزهای خاصی هستند. این تعبیر فقط در دو آیه به‌کار رفته است. در این سوره و در سوره جاثیه. مفسران در معنای «ایام‌الله»، اقوال گوناگونی دارند؛ اما عموم آنها سه نظر کلی را در بر می‌گیرد. از منظر مفسران، «ایام‌الله»، یعنی آن روزی که دست قدرت خدا را انسان در حوادث مشاهده می‌کند. لذا «ایام‌الله» روزهای عادی نیستند؛ بلکه روزهای نقطه‌ی عطف تاریخ و روزهای تاریخ‌ساز هستند. «ایام‌الله» آن زمان‌هایی است که دست قدرت الهی آشکار شده است یا قرار است در آینده‌ای نزدیک آشکار شود. روزهایی که هیچ یک از اسباب و علل طبیعی به کار نمی‌آیند و همه‌ی امور تنها به دست قدرت خداوند اداره می‌شوند. این‌گونه روزها، روزهایی هستند که دست قدرت و پیروزی الهى به وضوح دیده می‌شوند و عزت خدایى، خودنمایى می‌کند. لذا هر وقتی قدرت خاصه الهی ظهور کند «یوم‌الله» است. هرگاه فیض الهی برای مؤمنان ظهور خاص پیدا کرد «یوم‌الله» هست؛ خواه گاهی به‌صورت پیروزی مسلمان‌ها، خواه به‌صورت ذلت و شکست کفّار باشد. همچنین «ايّام اللَّه» به معناى يك روز از صبح تا غروب نيست، بلكه گاهى مقصود يك دوره‏ى خاص است و به طور كلى هر روز با عظمتى كه فصل تازه‏اى در تاريخ بشريت بگشايد و درس عبرتى به آنان بدهد ايام اللَّه است. در روایات نیز روز قیام قائم، روز رجعت ائمه علیهم‌السّلام و روز قیامت جزء ایام الله دانسته شده اند. زیرا روز قیام امام زمان عجل‌الله‌تعالی‌فرجه، روز رجعت ائمه، روز قیامت و... همه، روزهایی است که دست قدرت الهی نمایانتر میشود. از طرفی خداوند میفرماید «إِنَّ فِي ذلِكَ لَآياتٍ لِكُلِّ صَبَّارٍ شَكُورٍ» در يادآورى ايام اللَّه آياتى براى هر صبر پيشه شكرگزار است، و چون صبر، همواره در برابر سختيها و بلايا مطرح است و شكرگزارى، همواره در برابر اعطاى نعمت، ذكر اين دو (صابران و شاكران) بيانگر آن است كه مراد از «ايام الله» آن ايامى است كه خداوند در آن ايام با اعطاى نعمت فراوان و يا ايجاد بلايا و سختيها، تجلى مى‏كند. ♦️هنگام وقوع ایام الله و ظهور دست قدرت الهی «ایام‌الله» آنگاه به‌وقوع می‌پیوندد که جامعه‌ی اسلامی با تمام تلاش‌ها و مقاومت‌ها در برابر دشمنان، دچار گره‌هایی در پیروزی‌ها می‌شود. آنگاه خداوند با دست قدرت خود آن گره‌ها را باز می‌کند. گاهی نیز «ایام‌الله» به‌عنوان نعمت و به شکرانه‌ی مقاومت مردم، نصیب جامعه می‌شود. نکته‌ی مهم اینکه «ایام‌الله»، در دوران مبارزه و مقاومت به‌وقوع می‌پیوندد؛ نه در دوران راحتی‌ها، آسودگی‌ها و سازش‌ها. در حقیقت باید مبارزه کرد تا «ایام‌الله»ها به‌وجود بیایند. بنابر این نگاه، «ایام‌الله»، تفسیری از همان آیه‌ی «وَ لَینْصُرَنَّ اللَّهُ مَنْ ینْصُرُه‌» و آیه‌ی «إِنْ تَنْصُرُوا اللَّهَ ینْصُرْکمْ وَ یثَبِّتْ أَقْدامَکم‌» است که همان تحقق قدرت الهی است. به‌همین دلیل در برخی برهه‌های حساس که مؤمنان در اوج مبارزه هستند، «ایام‌الله»ها یکی پس از دیگری فرا می‌رسند و خداوند دست قدرت خود را مستمراً آشکار می‌کند. به‌عنوان نمونه، امام خمینی روزهای ۱۷ شهریور، ۲۶ دی، ۱۲ بهمن و ۲۲ بهمن را از «ایام‌الله» می‌دانند. رهبر معظم انقلاب اسلامی، دفاع مقدس، حضور در انتخابات، دهه فجر، موشک باران پایگاه آمریکا در عراق و... را از مصادیق ایام الله میدانند. ♦️زنده نگه‌داشتن «ایام‌الله» وظیفه همگانی وقتی روزی تبدیل به «ایام‌الله» می‌شود، طبیعتاً آحاد جامعه‌ی اسلامی وظائف مهمی در برابر آن دارند. اولین و مهم‌ترین وظیفه‌ای که جامعه‌ی اسلامی در برابر «ایام‌الله» دارد، «ذَکِّرهُم بِأَیّامِ الله» و یادآوری و زنده نگه‌داشتن آن است. نکته‌ی مهم اینکه یکی از عرصه‌های درگیری با منافقان و مستکبران در همین زنده نگه‌داشتن و یادآوری «ایام‌الله» است. زیرا مؤمنان و رهبر جامعه طبق دستور قرآن کریم موظف به یادآوری «ایام‌الله» هستند اما دشمنان، اعتقادی به «ایام‌الله» ندارند و برای فراموشی «ایام‌الله» تلاش می‌کنند. لذا خداوند درباره‌ی مؤمنان می‌فرماید « ذَکِّرهُم بِأَیّامِ الله» به مؤمنان «ایام‌الله» را یادآوری کن. چون آنان منتظر «ایام‌الله‌»اند و به «ایام‌الله»ها امید دارند. اما درباره‌ی کافران می‌فرماید: «لا یرْجُونَ أَیامَ اللَّهِ» آنها امیدی به «ایام‌الله» ندارند و انتظار آن را نیز نمی‌کشند و در حقیقت «ایام‌الله»ها برای آنها معنی ندارد.

لذا يادآورى خاطرات روزهاى سرنوشت‏ساز و يارى خدا در آن روزها، تأثيراتى روانى دارد و ملت‏ها و به ويژه جوانان را با گذشته‏ى پرافتخارشان آشنا مى‏سازد و به آنان شخصيت و عزّت مى‏دهد و به آينده و يارى خدا اميدوار مى‏سازد. از اين روست كه ما روزهاى بزرگ تاريخ اسلام را گرامى مى‏داريم، (ازجمله روزهاى مبارزات مجاهدان بزرگى هم‏چون امام حسين عليه السلام و شهادت آن حضرت و يارانش) و هر سال مراسمى در آن روزها برگزار مى‏كنيم؛ و در عصر خود ديديم كه ياد اين ايام اللَّه چگونه در پيروزى حق‏طلبان انقلاب اسلامى ايران به رهبرى امام خمينى قدس سره و پيروزى رزمندگان اسلام نقش‏آفرين بود. ♦️استقلال و آزادی، بهترین نعمت الهی جالب اينكه در «آيه 6» پس از ذكر ايام الله، تنها روزى كه صريحا روى آن انگشت گذاشته شده است، روز نجات بنى اسرائيل از چنگال فرعونيان است إِذْ أَنْجاكُمْ مِنْ آلِ فِرْعَوْنَ با اينكه در تاريخ بنى اسرائيل، روزهاى بزرگى كه خداوند در پرتو هدايت موسى به آنها نعمت‏هاى بزرگ بخشيد، فراوان بوده، ولى ذكر «روز نجات» در آيات مورد بحث دليل بر اهميت فوق‏العاده آزادى واستقلال در سرنوشت ملتها است. آيه‏ى 49 سوره‏ى بقره نيز شبيه همين آيه است و تكرار آن در قرآن نشان‏دهنده‏ى اهميت مطلب است؛ چراكه نعمت نجات و آزادى ملت‏ها برترين نعمت‏هاست و هيچ ملتى بدون استقلال و آزادى از چنگ طاغوت‏ها و مستكبران نمى‏تواند پيش‏رفت كند. ملتى كه از نظر اقتصادى، سياسى، فرهنگى و فكرى اسير ديگران باشد، نيروها و ذخايرش به غارت مى‏رود و فرصت رشد و پيشرفت پيدا نمى‏كند. ♦️دو وظیفه در هنگام دیدن دست قدرت الهی «صبار» و «شكور» هر دو صيغه مبالغه است كه يكى فزونى صبر واستقامت را مى‏رساند وديگرى فزونى شكرگزارى نعمت، اشاره به اينكه افراد با ايمان نه در مشكلات وروزهاى سخت دست وپاى خود را گم مى‏كنند، وتسليم حوادث مى‏شوند، ونه در روزهاى پيروزى ونعمت گرفتار غرور وغفلت مى‏گردند، وذكر اين دو بعد از اشاره به «ايام الله» گويا ناظر به همين مطلب است. ♦️چند پیام کلی از آیه هدف كلّى انبيا، يكى است. خداوند در آيه اوّل اين سوره به پيامبر اسلام، و در اين آيه به حضرت موسى مى‏فرمايد: مردم را از تاريكى‏ها خارج كنيد و به نور هدايت نماييد. «أَخْرِجْ قَوْمَكَ» هرگونه جشن يا سوگوارى و مراسم ويژه‏اى كه بزرگداشت ايام‏اللَّه باشد جايز است. «ذَكِّرْهُمْ بِأَيَّامِ اللَّهِ» (بر خلاف نظر فرقه‏ى منحرف وهّابيّت)

🔰جلسه پنجم تفسیر سوره ابراهیم (آیه 7) ♦️بهره وری از نعمت ها و داشته ه 🔰و إِذْ تَأَذَّنَ رَبُّكُمْ لَئِنْ شَكَرْتُمْ لَأَزيدَنَّكُمْ وَ لَئِنْ كَفَرْتُمْ إِنَّ عَذابي‏ لَشَديدٌ. 🔰و ياد كن زمانى را كه پروردگارتان اعلام كرد كه اگر سپاسگزارى كنيد، قطعا بر نعمت‏هاى شما مى‏افزايم، و اگر ناسپاسى كنيد و به كفر و گناه روى آوريد، بى‏ترديد عذاب من سخت است‏. https://eitaa.com/fatemi52/191

براساس تفسیر نور 👇

🔰و إِذْ تَأَذَّنَ رَبُّکُمْ لَئِنْ شَکَرْتُمْ لَأَزِیدَنَّکُمْ وَ لَئِنْ کَفَرْتُمْ إِنَّ عَذابِی لَشَدِیدٌ«7» ♦️و(نیز به یادآور)هنگامی که پروردگارتان اعلام فرمود:همانا اگر شکر کنید،قطعاً (نعمت های)شما را می افزایم،و اگر کفران کنید البتّه عذاب من سخت است. ص :388 ♦️نکته ها: این آیه،مهم ترین و صریح ترین آیه قرآن در مورد شکر نعمت و یا کفران آن است،که بعد از آیه ی مربوط به نعمت آزادی و تشکیل حکومت الهی،به رهبری حضرت موسی مطرح شده است و این،رمز آن است که حکومت الهی و رهبر آسمانی مهم ترین نعمت هاست،و اگر شکرگزاری نشود خداوند مردم ناسپاس را به عذاب شدیدی گرفتار می کند. ♦️شکر نعمت مراحلی دارد: الف:شکر قلبی که انسان همه ی نعمت ها را از خداوند بداند. ب:شکر زبانی،نظیر گفتن «الْحَمْدُ لِلّهِ» . ج:شکر عملی که با انجام عبادات و صرف کردن عمر و اموال در مسیر رضای خدا و خدمت به مردم به دست می آید. امام صادق علیه السلام فرمود:شکر نعمت،دوری از گناه است و نیز فرمود:شکر آن است که انسان نعمت را از خدا بداند(نه از زیرکی و علم و عقل و تلاش خود یا دیگران)و به آنچه خدا به او داده راضی باشد و نعمت های الهی را وسیله ی گناه قرار ندهد،شکر واقعی آن است که انسان نعمت خدا را در مسیر خدا قرار دهد.[7] شکر در برابر نعمت های الهی بسیار ناچیز و غیرقابل ذکر است،به قول سعدی: بنده همان به که زتقصیر خویش عذر به درگاه خدا آورد ورنه سزاوار خداوندیش کس نتواند که بجا آورد در حدیث می خوانیم که خداوند به موسی وحی کرد:حقّ شکر مرا بجا آور.موسی گفت:این کار امکان ندارد،زیرا هر کلمه ی شکر نیز شکر دیگری لازم دارد.وحی آمد:همین اقرار تو و این که می دانی هر چه هست از من است،بهترین شکر من است.[8] به گفته ی روایات،کسی که از مردم تشکر نکند از خدا نیز تشکر نکرده است. «من لم یشکر المنعم من المخلوقین لم یشکر الله» [9] اگر نعمت خدا را در مسیر غیر حقّ مصرف کنیم،کفران نعمت و زمینه کفر است. «لَئِنْ کَفَرْتُمْ» ، «بَدَّلُوا نِعْمَتَ اللّهِ کُفْراً» [10]کسانی که نعمت خدا را به کفر تبدیل کردند. ♦️پیام ها: 1-سنّت خداوند بر آن است که شکر را وسیله ی ازدیاد نعمت قرار داده و این سنّت را قاطعانه اعلام کرده است. «تَأَذَّنَ رَبُّکُمْ» شکر نعمت نعمتت افزون کند کفر نعمت از کفت بیرون کند. 2-خدا برای تربیت ما،شکر را لازم کرد نه آنکه خود محتاج شکر باشد. «رَبِّکُمْ» 3-با شکر،نه تنها نعمت های خداوند بر ما زیاد می شود،بلکه خود ما نیز رشد پیدا می کنیم،زیاد می شویم و بالا می رویم. «لَأَزِیدَنَّکُمْ» 4-کیفر کفران نعمت،تنها گرفتن نعمت نیست،بلکه حتّی گاهی نعمت سلب نمی شود،ولی به صورت نقمت و استدراج در می آید تا شخص،کم کم سقوط کند. «لَئِنْ کَفَرْتُمْ إِنَّ عَذابِی لَشَدِیدٌ»