جلسه چهارم (آیه 5)
🔰لزوم زنده نگه داشتن ایام الله
🔰وَ لَقَدْ أَرْسَلْنا مُوسى بِآياتِنا أَنْ أَخْرِجْ قَوْمَكَ مِنَ الظُّلُماتِ إِلَى النُّورِ وَ ذَكِّرْهُمْ بِأَيَّامِ اللَّهِ إِنَّ في ذلِكَ لَآياتٍ لِكُلِّ صَبَّارٍ شَكُورٍ.
🔰اى پيامبر، ما تو را به رسالت فرستادهايم، چنانكه يقينا موسى را با نشانههاى خود (معجزاتى كه به او داديم) به رسالت فرستاديم و به او گفتيم: قوم خود را از تاريكىهاى گمراهى درآور و به سوى نور هدايت روانه ساز و روزهاى الهى را كه حاكميّت خدا بر همه اسباب و عوامل آشكار شد به آنان يادآورى كن. قطعا در هريك از آنها، براى هركسى كه در بلاها بسيار شكيبا و در برابر نعمتهاى الهى بسيار سپاسگزار باشد، نشانههايى بر يكتايى خداست.
♦️رفتارهای تبلیغی:
1. به نمونه های دست قدرت الهی در دوران معاصر اشاره کرده و بر آیه تطبیق دهید.
2. شکست آمریکا، حمله به پایگاه عین الاسد، حضور میلیونی مردم در تشییع سردار سلیمانی و... .
3. مردم را تشویق کنید با حضور خودشان در انتخابات، نشانه دیگر قدرت الهی را به جهان نشان دهند.
🔰یکی از عناصر مهم و معیارهای کلیدی حق و باطل و خروج از ظلمت به سوی نور، یاد آوری ایام الله ها ست.
روزهایی که با عنایت خدا سرنوشت جامعه و بشریت عوض شده است.
در تاریخ بنی اسرائیل، روز نجات بنی اسرائیل از یوغ فرعون و رسیدن به آزادی و استقلال، یوم الله نامیده شد.
۲۲بهمن، ۹دی، تشییع جنازه سردار شهید سلیمانی از این نمونهها ست.
♦️تفاوت روزهای بزرگ خداوند
از منظر اسلام همهی روزها، روزهای عادی هستند و به خودی خود نه مبارک هستند نه نحس. بلکه شومی یا مبارکی آنها به علت حادثهاى است که در آن روز پیش آمده است.۱ لذا هرچند برخی آیات قرآن کریم بر نحس بودن یا مبارک بودن روزها اشاره دارند؛ اما در حقیقت بهخاطر حوادثی است که در آنها اتفاق افتاده است. مثلاً مبارک بودن شب قدر بهخاطر امور معنوی بزرگ و مهمی است که در آن اتّفاق افتاده است.
اما در این میان، برخی روزها، نه تنها روزهای مبارک و با سعادتی هستند، بلکه بالاتر از آن، روزهایی هستند که متعلق به خدایند و قرآن از آنها به «ایامالله» تعبیر میکند. روزهای خاصی که شریفترین و برترین روزهای دنیا هستند.
♦️منظور از ایام الله
«ایامالله» بهمعنای روزهای خدا است و اضافهی کلمهی «ایام» به «الله» اضافهی تشریفی است و بیانگر این نکته است که «ایامالله» روزهای خاصی هستند. این تعبیر فقط در دو آیه بهکار رفته است. در این سوره و در سوره جاثیه.
مفسران در معنای «ایامالله»، اقوال گوناگونی دارند؛ اما عموم آنها سه نظر کلی را در بر میگیرد.
از منظر مفسران، «ایامالله»، یعنی آن روزی که دست قدرت خدا را انسان در حوادث مشاهده میکند. لذا «ایامالله» روزهای عادی نیستند؛ بلکه روزهای نقطهی عطف تاریخ و روزهای تاریخساز هستند.
«ایامالله» آن زمانهایی است که دست قدرت الهی آشکار شده است یا قرار است در آیندهای نزدیک آشکار شود. روزهایی که هیچ یک از اسباب و علل طبیعی به کار نمیآیند و همهی امور تنها به دست قدرت خداوند اداره میشوند. اینگونه روزها، روزهایی هستند که دست قدرت و پیروزی الهى به وضوح دیده میشوند و عزت خدایى، خودنمایى میکند.
لذا هر وقتی قدرت خاصه الهی ظهور کند «یومالله» است. هرگاه فیض الهی برای مؤمنان ظهور خاص پیدا کرد «یومالله» هست؛ خواه گاهی بهصورت پیروزی مسلمانها، خواه بهصورت ذلت و شکست کفّار باشد.
همچنین «ايّام اللَّه» به معناى يك روز از صبح تا غروب نيست، بلكه گاهى مقصود يك دورهى خاص است و به طور كلى هر روز با عظمتى كه فصل تازهاى در تاريخ بشريت بگشايد و درس عبرتى به آنان بدهد ايام اللَّه است.
در روایات نیز روز قیام قائم، روز رجعت ائمه علیهمالسّلام و روز قیامت جزء ایام الله دانسته شده اند.
زیرا روز قیام امام زمان عجلاللهتعالیفرجه، روز رجعت ائمه، روز قیامت و... همه، روزهایی است که دست قدرت الهی نمایانتر میشود.
از طرفی خداوند میفرماید «إِنَّ فِي ذلِكَ لَآياتٍ لِكُلِّ صَبَّارٍ شَكُورٍ» در يادآورى ايام اللَّه آياتى براى هر صبر پيشه شكرگزار است، و چون صبر، همواره در برابر سختيها و بلايا مطرح است و شكرگزارى، همواره در برابر اعطاى نعمت، ذكر اين دو (صابران و شاكران) بيانگر آن است كه مراد از «ايام الله» آن ايامى است كه خداوند در آن ايام با اعطاى نعمت فراوان و يا ايجاد بلايا و سختيها، تجلى مىكند.
♦️هنگام وقوع ایام الله و ظهور دست قدرت الهی
«ایامالله» آنگاه بهوقوع میپیوندد که جامعهی اسلامی با تمام تلاشها و مقاومتها در برابر دشمنان، دچار گرههایی در پیروزیها میشود. آنگاه خداوند با دست قدرت خود آن گرهها را باز میکند. گاهی نیز «ایامالله» بهعنوان نعمت و به شکرانهی مقاومت مردم، نصیب جامعه میشود.
نکتهی مهم اینکه «ایامالله»، در دوران مبارزه و مقاومت بهوقوع میپیوندد؛ نه در دوران راحتیها، آسودگیها و سازشها. در حقیقت باید مبارزه کرد تا «ایامالله»ها بهوجود بیایند.
بنابر این نگاه، «ایامالله»، تفسیری از همان آیهی «وَ لَینْصُرَنَّ اللَّهُ مَنْ ینْصُرُه» و آیهی «إِنْ تَنْصُرُوا اللَّهَ ینْصُرْکمْ وَ یثَبِّتْ أَقْدامَکم» است که همان تحقق قدرت الهی است. بههمین دلیل در برخی برهههای حساس که مؤمنان در اوج مبارزه هستند، «ایامالله»ها یکی پس از دیگری فرا میرسند و خداوند دست قدرت خود را مستمراً آشکار میکند. بهعنوان نمونه، امام خمینی روزهای ۱۷ شهریور، ۲۶ دی، ۱۲ بهمن و ۲۲ بهمن را از «ایامالله» میدانند.
رهبر معظم انقلاب اسلامی، دفاع مقدس، حضور در انتخابات، دهه فجر، موشک باران پایگاه آمریکا در عراق و... را از مصادیق ایام الله میدانند.
♦️زنده نگهداشتن «ایامالله» وظیفه همگانی
وقتی روزی تبدیل به «ایامالله» میشود، طبیعتاً آحاد جامعهی اسلامی وظائف مهمی در برابر آن دارند. اولین و مهمترین وظیفهای که جامعهی اسلامی در برابر «ایامالله» دارد، «ذَکِّرهُم بِأَیّامِ الله» و یادآوری و زنده نگهداشتن آن است.
نکتهی مهم اینکه یکی از عرصههای درگیری با منافقان و مستکبران در همین زنده نگهداشتن و یادآوری «ایامالله» است. زیرا مؤمنان و رهبر جامعه طبق دستور قرآن کریم موظف به یادآوری «ایامالله» هستند اما دشمنان، اعتقادی به «ایامالله» ندارند و برای فراموشی «ایامالله» تلاش میکنند.
لذا خداوند دربارهی مؤمنان میفرماید « ذَکِّرهُم بِأَیّامِ الله» به مؤمنان «ایامالله» را یادآوری کن. چون آنان منتظر «ایامالله»اند و به «ایامالله»ها امید دارند. اما دربارهی کافران میفرماید: «لا یرْجُونَ أَیامَ اللَّهِ» آنها امیدی به «ایامالله» ندارند و انتظار آن را نیز نمیکشند و در حقیقت «ایامالله»ها برای آنها معنی ندارد.
لذا يادآورى خاطرات روزهاى سرنوشتساز و يارى خدا در آن روزها، تأثيراتى روانى دارد و ملتها و به ويژه جوانان را با گذشتهى پرافتخارشان آشنا مىسازد و به آنان شخصيت و عزّت مىدهد و به آينده و يارى خدا اميدوار مىسازد.
از اين روست كه ما روزهاى بزرگ تاريخ اسلام را گرامى مىداريم، (ازجمله روزهاى مبارزات مجاهدان بزرگى همچون امام حسين عليه السلام و شهادت آن حضرت و يارانش) و هر سال مراسمى در آن روزها برگزار مىكنيم؛ و در عصر خود ديديم كه ياد اين ايام اللَّه چگونه در پيروزى حقطلبان انقلاب اسلامى ايران به رهبرى امام خمينى قدس سره و پيروزى رزمندگان اسلام نقشآفرين بود.
♦️استقلال و آزادی، بهترین نعمت الهی
جالب اينكه در «آيه 6» پس از ذكر ايام الله، تنها روزى كه صريحا روى آن انگشت گذاشته شده است، روز نجات بنى اسرائيل از چنگال فرعونيان است إِذْ أَنْجاكُمْ مِنْ آلِ فِرْعَوْنَ با اينكه در تاريخ بنى اسرائيل، روزهاى بزرگى كه خداوند در پرتو هدايت موسى به آنها نعمتهاى بزرگ بخشيد، فراوان بوده، ولى ذكر «روز نجات» در آيات مورد بحث دليل بر اهميت فوقالعاده آزادى واستقلال در سرنوشت ملتها است.
آيهى 49 سورهى بقره نيز شبيه همين آيه است و تكرار آن در قرآن نشاندهندهى اهميت مطلب است؛ چراكه نعمت نجات و آزادى ملتها برترين نعمتهاست و هيچ ملتى بدون استقلال و آزادى از چنگ طاغوتها و مستكبران نمىتواند پيشرفت كند. ملتى كه از نظر اقتصادى، سياسى، فرهنگى و فكرى اسير ديگران باشد، نيروها و ذخايرش به غارت مىرود و فرصت رشد و پيشرفت پيدا نمىكند.
♦️دو وظیفه در هنگام دیدن دست قدرت الهی
«صبار» و «شكور» هر دو صيغه مبالغه است كه يكى فزونى صبر واستقامت را مىرساند وديگرى فزونى شكرگزارى نعمت، اشاره به اينكه افراد با ايمان نه در مشكلات وروزهاى سخت دست وپاى خود را گم مىكنند، وتسليم حوادث مىشوند، ونه در روزهاى پيروزى ونعمت گرفتار غرور وغفلت مىگردند، وذكر اين دو بعد از اشاره به «ايام الله» گويا ناظر به همين مطلب است.
♦️چند پیام کلی از آیه
هدف كلّى انبيا، يكى است. خداوند در آيه اوّل اين سوره به پيامبر اسلام، و در اين آيه به حضرت موسى مىفرمايد: مردم را از تاريكىها خارج كنيد و به نور هدايت نماييد. «أَخْرِجْ قَوْمَكَ»
هرگونه جشن يا سوگوارى و مراسم ويژهاى كه بزرگداشت اياماللَّه باشد جايز است. «ذَكِّرْهُمْ بِأَيَّامِ اللَّهِ» (بر خلاف نظر فرقهى منحرف وهّابيّت)
🔰جلسه پنجم تفسیر سوره ابراهیم (آیه 7)
♦️بهره وری از نعمت ها و داشته ه
🔰و إِذْ تَأَذَّنَ رَبُّكُمْ لَئِنْ شَكَرْتُمْ لَأَزيدَنَّكُمْ وَ لَئِنْ كَفَرْتُمْ إِنَّ عَذابي لَشَديدٌ.
🔰و ياد كن زمانى را كه پروردگارتان اعلام كرد كه اگر سپاسگزارى كنيد، قطعا بر نعمتهاى شما مىافزايم، و اگر ناسپاسى كنيد و به كفر و گناه روى آوريد، بىترديد عذاب من سخت است.
https://eitaa.com/fatemi52/191
🔰و إِذْ تَأَذَّنَ رَبُّکُمْ لَئِنْ شَکَرْتُمْ لَأَزِیدَنَّکُمْ وَ لَئِنْ کَفَرْتُمْ إِنَّ عَذابِی لَشَدِیدٌ«7»
♦️و(نیز به یادآور)هنگامی که پروردگارتان اعلام فرمود:همانا اگر شکر کنید،قطعاً (نعمت های)شما را می افزایم،و اگر کفران کنید البتّه عذاب من سخت است.
ص :388
♦️نکته ها:
این آیه،مهم ترین و صریح ترین آیه قرآن در مورد شکر نعمت و یا کفران آن است،که بعد از آیه ی مربوط به نعمت آزادی و تشکیل حکومت الهی،به رهبری حضرت موسی مطرح شده است و این،رمز آن است که حکومت الهی و رهبر آسمانی مهم ترین نعمت هاست،و اگر شکرگزاری نشود خداوند مردم ناسپاس را به عذاب شدیدی گرفتار می کند.
♦️شکر نعمت مراحلی دارد:
الف:شکر قلبی که انسان همه ی نعمت ها را از خداوند بداند.
ب:شکر زبانی،نظیر گفتن «الْحَمْدُ لِلّهِ» .
ج:شکر عملی که با انجام عبادات و صرف کردن عمر و اموال در مسیر رضای خدا و خدمت به مردم به دست می آید.
امام صادق علیه السلام فرمود:شکر نعمت،دوری از گناه است و نیز فرمود:شکر آن است که انسان نعمت را از خدا بداند(نه از زیرکی و علم و عقل و تلاش خود یا دیگران)و به آنچه خدا به او داده راضی باشد و نعمت های الهی را وسیله ی گناه قرار ندهد،شکر واقعی آن است که انسان نعمت خدا را در مسیر خدا قرار دهد.[7]
شکر در برابر نعمت های الهی بسیار ناچیز و غیرقابل ذکر است،به قول سعدی:
بنده همان به که زتقصیر خویش
عذر به درگاه خدا آورد
ورنه سزاوار خداوندیش
کس نتواند که بجا آورد
در حدیث می خوانیم که خداوند به موسی وحی کرد:حقّ شکر مرا بجا آور.موسی گفت:این کار امکان ندارد،زیرا هر کلمه ی شکر نیز شکر دیگری لازم دارد.وحی آمد:همین اقرار تو و این که می دانی هر چه هست از من است،بهترین شکر من است.[8]
به گفته ی روایات،کسی که از مردم تشکر نکند از خدا نیز تشکر نکرده است.
«من لم یشکر المنعم من المخلوقین لم یشکر الله» [9]
اگر نعمت خدا را در مسیر غیر حقّ مصرف کنیم،کفران نعمت و زمینه کفر است. «لَئِنْ کَفَرْتُمْ» ، «بَدَّلُوا نِعْمَتَ اللّهِ کُفْراً» [10]کسانی که نعمت خدا را به کفر تبدیل کردند.
♦️پیام ها:
1-سنّت خداوند بر آن است که شکر را وسیله ی ازدیاد نعمت قرار داده و این سنّت را قاطعانه اعلام کرده است. «تَأَذَّنَ رَبُّکُمْ» شکر نعمت نعمتت افزون کند کفر نعمت از کفت بیرون کند.
2-خدا برای تربیت ما،شکر را لازم کرد نه آنکه خود محتاج شکر باشد. «رَبِّکُمْ»
3-با شکر،نه تنها نعمت های خداوند بر ما زیاد می شود،بلکه خود ما نیز رشد پیدا می کنیم،زیاد می شویم و بالا می رویم. «لَأَزِیدَنَّکُمْ»
4-کیفر کفران نعمت،تنها گرفتن نعمت نیست،بلکه حتّی گاهی نعمت سلب نمی شود،ولی به صورت نقمت و استدراج در می آید تا شخص،کم کم سقوط کند. «لَئِنْ کَفَرْتُمْ إِنَّ عَذابِی لَشَدِیدٌ»
تفسیر آیات منتخب سوره مبارکه ابراهیم - ویژه مبلغین رمضان المبارک 1442
تدوین: کانون علمی فرهنگی امام رضا7 و حجت الاسلام و المسلمین فیض آبادی
به سفارش اداره کل تبلیغات اسلامی خراسان رضوی
👇👇👇
🔰جلسه پنجم تفسیر سوره ابراهیم (آیه 7)
🔰نکته مهم:
یکی از نعمتهای مهم یا مهمترین نعمت خود خداست.
این قانون نیز از نعمتهای بزرگ خداست.
♦️تاثیر روحیه شکرگذاری در جامعه
شكر خدا وقتى كامل مىشود كه از مردم نيز سپاسگزارى كنيم كه در حديثى از امام سجاد عليه السلام روايت شده كه شكرگزارترين شما براى خدا كسانى هستند كه بيشتر از مردم سپاسگزارى كنند.
همچنین فرموده اند كسى كه از مردم تشكر نكند از خدا نيز تشكر نكرده است. «من لم يشكر المنعم من المخلوقين لم يشكر الله»
🔸آرى احياى روح سپاسگزارى در افراد جامعه و ارج نهادن و تقدير از زحمات شهيدان، مجاهدان، دانشمندان و خدمتگزاران جامعه و خانوادههاى آنان، سبب رشد اين فضايل در بين مردم مىشود و جامعه را به سوى رشد و شكوفايى و پويايى سوق مىدهد.
🔹از اين روست كه مراسم بزرگداشت افراد و سالگردها، هزارهها، همايشها و اعطاى جوايز، پاداشها و نشانها معنا پيدا مىكند و ضرورت مىيابد.
اما در جامعهاى كه روح تقدير و سپاس مرده است، افراد علاقهمند به كارِ بيشتر نمىشوند.
دوام دولت اندر حقشناسى است زوال نعمت اندر ناسپاسى است
https://eitaa.com/fatemi52/194
🔰رفتارهای تبلیغی:
1. مردم را اقناع کنید که با وجود تمام مشکلات اقتصادی، نعمت آزادی و استقلال و ولایت را شکر کنند و در عمل از آن انقلاب و نظام اسلامی دفاع کنند. در ضمن، از مقاومت و ایستادگی مردم تجلیل کنید.
2. به مسئولان تذکر دهید که اگر نعمت خدمت به مردم را شکر نکنید، دچار عذابهای سخت الهی میشوید.
خداوند در وجود انسان و دنیای خارج از او نعمتهای و سرمایه های فراوانی به ودیعت نهاده است.
استعداد های جسمی، هنری، روانی، روحی و... در درون انسان و نعمتهایی چون امنیت، غذا، رزق، آبرو، قدرت و... در دنیای خارج، که انسان باید از تمام این سرمایهها خوب استفاده نماید.
و نقطه مقابل آن، کفر نعمت، یعنی استفاده نادرست از نعمتها.
♦️شکر نعمت
اين آيه، مهمترين و صريحترين آيه قرآن در مورد شكر نعمت و يا كفران آن است، كه بعد از آيهى مربوط به نعمت آزادى و تشكيل حكومت الهى، به رهبرى حضرت موسى مطرح شده است و اين، رمز آن است كه حكومت الهى و رهبر آسمانى مهمترين نعمتهاست، و اگر شكرگزارى نشود خداوند مردم ناسپاس را به عذاب شديدى گرفتار مىكند.
شكر نعمت نعمتت افزون كند كفر نعمت از كفت بيرون كند.
🔹ناسپاسى، گاهى در برابر نعمتهاى كوچك و مردم است كه سبب ركود و يا از دست دادن نعمتها مىشود و گاهى در برابر نعمتهاى بزرگ خدا، همچون هدايت و اسلام است. كسى كه شكر نعمت دين و هدايت را به جا نياورد و ناسپاسى كند، از خدا و دين جدا مىشود و در نهايت گرفتار عذاب شديد الهى مىگردد.
مهم: شکر نعمت یعنی استفاده بهینه از تمام نعمتها.
♦️مراحل شکرگذاری
شكر سه مرحله دارد:
الف) شكر قلبى كه انسان همهى نعمتها را از خداوند بداند. یعنی تفكر و توجه به بخشندهى نعمت و شناخت او؛
ب) شكر زبانى، يعنى به جا آوردن سپاس و حمد براى بخشندهى نعمت؛
ج) شكر عملى، يعنى هر نعمتى را در راستاى هدف آن مصرف كردن.
در حديثى از امام صادق عليه السلام روايت شده كه: كمترين شكر آن است كه نعمت را از خدا بدانى، بدون آن كه قلب تو به غير خدا مشغول شود و (نيز شكر نعمت آن است) كه به نعمت او راضى باشى و به وسيله نعمتهاى خدا نافرمانى او را نكنى.
اگر فضل خدا بر خود بدانى بماند بر تو نعمت جاودانى
♦️شکر، خودش نعمت است
🔹ما هر وقت در مقام شكر الهى چه با فكر چه با زبان و چه با عمل بر مىآئيم، خود اين توانايى بر شكر در هر مرحله موهبت تازهاى است و به اين ترتيب اقدام بر شكر، ما را مديون نعمتهاى تازه او مىسازد و به اين ترتيب هرگز قادر نيستيم كه حق شكر او را ادا كنيم همانگونه كه در مناجات شاكرين از مناجاتهاى پانزدهگانه امام سجاد ع مىخوانيم:
كيف لى بتحصيل الشكر و شكرى اياك يفتقر الى شكر، فكلما قلت لك الحمد وجب على لذلك ان اقول لك الحمد!
چگونه مىتوانم حق شكر ترا بجاى آورم در حالى كه همين شكر من نياز به شكرى دارد، و هر زمان كه مىگويم لك الحمد بر من لازم است كه به خاطر همين توفيق شكرگزارى بگويم لك الحمد.
و بنابراين برترين مرحله شكرى كه از انسان ساخته است اين است كه اظهار عجز و ناتوانى از شكر نعمتهاى او كند، همانگونه كه در حديثى میخوانیم:
🔸خداوند به موسى (ع) وحى فرستاد كه حق شكر مرا ادا كن، عرض كرد پروردگارا! چگونه حق شكر تو را ادا كنم در حالى كه هر زمانى شكر تو را بجا آورم اين موفقيت خود نعمت تازهاى براى من خواهد بود، خداوند فرمود اى موسى الان حق شكر مرا ادا كردى چون ميدانى حتى اين توفيق از ناحيه من است.
بنده همان به كه ز تقصير خويش عذر به درگاه خدا آورد
و رنه سزاوار خداونديش كس نتواند كه بجا آورد!
https://eitaa.com/fatemi52/195
♦️شیوه افزایش نعمت به وسیله شکر
افزايش نعمت ممكن است به چند صورت باشد:
1. زیاد کردن نعمتهای مادی و معنوی
2. زیاد کردن ظرفیت وجوی خود انسان
استفاده بهینه از نعمتها، باعث رشد انسان و رشد داشته ها میشود.
در آيه نفرمود: «نعمت شما را افزون مىكنم.»، بلكه فرمود: «شما را افزون مىكنم.»؛ يعنى در جان شما رشد و كمال و افزايشى حاصل مىشود.
3. شناخت بیشتر خداوند و نزدیک شدن بیشتر به او
🔰نفس شكرگزارى كه توأم با توجه مخصوص به خدا و عشق تازهاى نسبت به ساحت مقدس او است خود يك نعمت بزرگ روحانى است كه در تربيت نفوس انسانها، و دعوت آنان به اطاعت فرمانهاى الهى، فوق العاده مؤثر است، بلكه شكر ذاتا راهى است براى شناخت هر چه بيشتر خداوند، و به همين دليل علماى عقائد در علم كلام براى اثبات وجوب معرفه اللَّه (شناخت خدا) از طريق وجوب شكر منعم (نعمت بخش) وارد شدهاند.
https://eitaa.com/fatemi52/196
♦️تفاوت در وعده زیاد کردن نعمت و وعید به عذاب
از لطايف آيه مورد بحث اين است كه وعده زياد كردن نعمت را بطور صريح (آن هم با نون تاكيد) آورده وفرموده: «لأزيدنكم» حتما نعمت را برايتان زياد مىكنم ولى در تهديد عليه كفران كنندگان، به صراحت نفرموده كه عذابتان مىكنم، بلكه بطور تعريض واشاره فرموده: عذاب من سخت است، آرى اين، شيوه وروش كريمان است كه در وعيدشان غالباً تصريح به عذاب نمىكنند.
♦️چند پیام کلی از آیه
على (ع) در نهج البلاغه مىفرمايد: اذا وصلت اليكم اطراف النعم فلا تنفروا اقصاها بقلة الشكر.
هنگامى كه مقدمات نعمتهاى خداوند به شما ميرسد سعى كنيد با شكرگزارى، بقيه را به سوى خود جلب كنيد، نه آنكه با كمى شكرگزارى آن را از خود برانيد.
برخی مسئولان، نعمت خدمت به مردم را شکر نمیکنند. خداوند آنها را عذابی سخت میکند.
https://eitaa.com/fatemi52/197