eitaa logo
کانال دروس آیت الله العظمی جوادی آملی
11.1هزار دنبال‌کننده
1.3هزار عکس
1.4هزار ویدیو
4.7هزار فایل
آخرین جلسات دروس و مباحث حضرت آیت الله العظمی جوادی آملی (دام ظله) در قالب تصویر، صدا و متن بنیاد بین المللی علوم وحیانی اسراء معاونت رسانه ارتباط با ادمین: @bonyad_esra_admin فهرست: https://eitaa.com/a_javadiamoli_doross/11098
مشاهده در ایتا
دانلود
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
room-11ads ss.mp3
7.38M
💠 صوت درس تفسیر سوره مبارکه 🔹 جلسه: 11 تاریخ: 1391/11/17 🆔 @a_javadiamoli_doross
room-11p2.pdf
212.6K
💠 متن درس تفسیر سوره مبارکه 🔹 جلسه: 11 تاریخ: 1391/11/17 🆔 @a_javadiamoli_doross
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
💠 خُلق عظیم 🔸 امام باقر (سلام الله علیه) مكارم اخلاق را از قرآن استنباط كرد، فرمود خدای سبحان را در سه جمله قرآنی تبیین كرد[1] كه ﴿خُذِ الْعَفْوَ وَ أْمُرْ بِالْعُرْفِ وَ أَعْرِضْ عَنِ الْجاهِلینَ﴾.[2] معنای عفو آن است كه انسان طوری از تبهكار بگذرد كه او شرمنده نشود؛ گرچه انسان در برابر بیگانگان جزء ﴿أَشِدّاءُ عَلَی الْكُفّارِ﴾[3] خواهد بود، ﴿وَ لْیجِدُوا فیكُمْ غِلْظَةً﴾[4] نسبت به كفار و منافقین است. به همین رسول خدا كه ﴿وَ إِنَّكَ لَعَلی خُلُقٍ عَظیمٍ﴾[5] است خدای سبحان فرمود ﴿وَ اغْلُظْ عَلَیهِمْ﴾،[6] اما نسبت به دیگران برادران اهل ایمان انسان باید باشد. معنای گذشت آن نیست كه به رخ متّهم بكشد و او را شرمنده كند؛ بلكه عفو كند و بالاتر از عفو «صفح جمیل»[7] كند؛ یعنی طوری از او بگذرد كه او به خاطر نیاورد و به رخش نكشد تا او شرمنده بشود. 🔸 بدی را با نیكی دفع كردن كار انسانی است كه از برخوردار است كه ﴿ادْفَعْ بِالَّتی هِی أَحْسَنُ فَإِذَا الَّذی بَینَكَ وَ بَینَهُ عَداوَةٌ كَأَنَّهُ وَلِی حَمیمٌ ٭ وَ ما یلَقّاها إِلاَّ الَّذینَ صَبَرُوا وَ ما یلَقّاها إِلاّ ذُو حَظِّ عَظیمٍ﴾.[8] انسان اگر بخواهد از تباهی یك تبهكار عفو كند، طوری بگذرد كه به صورت «صفح جمیل» باشد. صَفح بالاتر از عفو است، یك وقت انسان از اشتباه كسی می ‌گذرد، یك وقت صفحه خاطرات را آنچنان ورق می ‌زند كه اصلاً در ذهنش نیست كه كسی نسبت به او این بدی را كرده است، این می‌ شود «صفح جمیل»؛ البته عفو به آن معنا مقدور انسان نیست. انسان ممكن نیست از تبهكار طوری عفو كند كه در خاطره تبهكار هم نباشد، ممكن است انسان از یاد خود ببرد؛ ولی آن توان را ندارد كه اشتباه را از ذهن تبهكار بیرون بیاورد هرچه احسان نسبت به تبهكار بكند آن خود آن تبهكار مورد عفو شرمنده است، وقتی این كریم را می ‌بیند خود احساس انفعال می ‌كند كه من چرا نسبت به این كریم بدرفتاری كردم. ممكن است انسان به رخ متهم نكشد، ممكن است از خاطر خود هم بزداید و در ذهنش نیاورد كه كسی نسبت به او بد كرد؛ اما این توان را ندارد كه از ذهن طرف برطرف كند و او همواره به یاد این خاطره است و رنج می ‌برد. اما آن قدرتی كه می ‌تواند از انسان تبهكار بگذرد نه تنها به رخش نكشد، بلكه از یاد مجرم هم ببرد كه او هم متهم است، آن قدرت خدا است؛ لذا وقتی توبه را خدای سبحان قبول كرد و آنها را به بهشت سعادت برد، بهشت عالمی است كه هیچ شرم و غم و انفعال در آنجا نیست؛ لذا افراد مجرم یادشان نیست كه گناه كردند تا شرمنده بشوند، این نعمت فقط مقدور خدای سبحان است. 🔸 ما هر چه بخواهیم نسبت به دیگران كه تباهی را مرتكب شدند عفو و صَفح كنیم، مقدورمان نیست كه از یادشان ببریم كه اشتباه كردند، هر چه بیشتر به آنها احسان كنیم آنها شرمنده ترند؛ زیرا به یادشان هست كه قبلاً دست به یك جرمی زدند. هرچه ما عفو و صَفح كنیم باز آنها وقتی به یاد آن گذشته می ‌افتند منفعل ‌اند و اما خدای سبحان وقتی توبه یك عده را می ‌پذیرد از یاد آنها می ‌برد كه اینها بد كردند، قهراً وقتی وارد بهشت سعادت می ‌شوند مانند دیگر افراد اهل تقوا از لذت محض برخوردارند، هرگز گرفتار انفعال و شرم نیستند؛ زیرا یادشان نیست كه معصیت كردند تا از این راه منفعل بشوند، این‌گونه عفو مخصوص خدای سبحان است چون مقلّب قلوب است و توان تصرف در دل ها در اختیار او است. ▫️ از این مرحله كه گذشتیم، اولیای الهی قدرت «صفح جمیل» دارند و این كار جزء اخلاق عظیمه است كه امام باقر (سلام الله علیه) فرمود مكارم اخلاقی كه پیامبر (علیه آلاف التحیة و الثناء) بدان مبعوث شد در این جمله ‌های قرآنی خلاصه می ‌شود ﴿خُذِ الْعَفْوَ وَ أْمُرْ بِالْعُرْفِ وَ أَعْرِضْ عَنِ الْجاهِلینَ﴾ و آن‌گاه انسان كریم كه از اخلاق عظیم برخوردار است، وقتی خیر و احسانی نسبت به كسی كرده است، آن طرف احسان را می ‌گوید او وسیله سعادت من شد، او را با چشم تكریم و احترام می ‌نگرد نه با دیده ترحّم! آن است كه انسان وقتی نسبت به كسی احسان رواداشت از او قدردانی كند كه تو مرا كمك كردی در احسان و اگر تو نبودی یا احسانم را قبول نمی‌ كردی من به این فضیلت نمی‌ رسیدم. [1] . تفسیر القمی، ج1، ص253. [2] . سوره اعراف، آیه199. [3] . سوره فتح، آیه29. [4] . سوره توبه، آیه123. [5] . سوره فلم، آیه4. [6] . سوره توبه، آیه73. [7] . سوره حجر، آیه85؛ ﴿وَ ما خَلَقْنَا السَّماواتِ‏ وَ الْأَرْضَ‏ وَ ما بَینَهُما إِلاَّ بِالْحَقِ‏ وَ إِنَ‏ السَّاعَةَ لَآتِیةٌ فَاصْفَحِ الصَّفْحَ الْجَمیلَ﴾. [8] . سوره فصلت، آیه34 و 35. 📚 مجموعه سخنرانی اصالت اخلاق جلسه 9 تاریخ: 1363 🆔 @a_javadiamoli_doross
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
soom_184 ss.mp3
4.24M
💠 صوت درس خارج فقه 🔹 جلسه : 184 تاریخ تدریس: 1375 الی 1377 🆔 @a_javadiamoli_doross
soom_184p2.pdf
179K
💠 متن درس خارج فقه 🔹 جلسه : 184 تاریخ تدریس: 1375 الی 1377 🆔 @a_javadiamoli_doross
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
room-12ads ss.mp3
6.66M
💠 صوت درس تفسیر سوره مبارکه 🔹 جلسه: 12 تاریخ: 1391/11/18 🆔 @a_javadiamoli_doross
room-12p2.pdf
207.4K
💠 متن درس تفسیر سوره مبارکه 🔹 جلسه: 12 تاریخ: 1391/11/18 🆔 @a_javadiamoli_doross
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
💠 توحید ناب 🔸 ذات اقدس الهی برای علما دو وصف ذكر می ‌كند و این وصف ها هم انحصاری است: اولین وصف این است كه در بین مردم، فقط علما از خدا می ‌ترسند؛ یعنی كه ﴿إِنَّمَا یخْشَی اللَّهَ مِنْ عِبَادِهِ الْعُلَمَاءُ﴾؛[1] تنها عالمان دین هستند كه از خدا می ‌ترسند [و] اگر كسی از خدا هراسناك نبود عالم نیست [كه] «رُبَ‏ عَالِمٍ‏ قَدْ قَتَلَهُ‏ جَهْلُهُ»،[2] این یك حصر؛ حصر دیگر آن است كه عالمان فقط از خدا می ‌ترسند و از غیر خدا اصلاً هراسی ندارند، این همان است كه در سوره «احزاب» آمده است: ﴿الَّذینَ یبَلِّغُونَ رِسالاتِ اللّهِ وَ یخْشَوْنَهُ وَ لا یخْشَوْنَ أَحَداً إِلاَ اللّهَ﴾.[3] 🔸 این دو حصر كه جمعش نشانه است، مخصوص عالمان دین است؛ حصر اول این است كه در بین مردم فقط علما از خدا می‌ ترسند و حصر دوم این است كه علما فقط از خدا می ‌ترسند و از غیر خدا هیچ هراسی ندارند. همین بیان سوره «احزاب» را در اوایل سوره «مائده» خدا به همه ما خطاب كرد، فرمود از دیگران نترسید از خدا بترسید![4] یك وقت كسی متهور است و ترسی ندارد [كه] این بسیار بد است؛ یك وقت از قیامت می ‌ترسد، از جهنم می ‌ترسد و از غیر خدا هراسی ندارد [كه] این بسیار خوب است. [1] . سوره فاطر، آیه 28. [2] . نهج‌ البلاغه، حكمت، 107. [3] . سوره احزاب، آیه 13. [4] . سوره مائده، آیه 3. 📚 نماز جمعه تاریخ: 1371/03/29 🆔 @a_javadiamoli_doross
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
soom_184 ss.mp3
4.24M
💠 صوت درس خارج فقه 🔹 جلسه : 184 تاریخ تدریس: 1375 الی 1377 🆔 @a_javadiamoli_doross
soom_184p2.pdf
179K
💠 متن درس خارج فقه 🔹 جلسه : 184 تاریخ تدریس: 1375 الی 1377 🆔 @a_javadiamoli_doross
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا