eitaa logo
کانال دروس آیت الله العظمی جوادی آملی
10.4هزار دنبال‌کننده
1.2هزار عکس
1.3هزار ویدیو
4.6هزار فایل
آخرین جلسات دروس و مباحث حضرت آیت الله العظمی جوادی آملی (دام ظله) در قالب تصویر، صدا و متن بنیاد بین المللی علوم وحیانی اسراء معاونت رسانه ارتباط با ادمین: @bonyad_esra_admin فهرست: https://eitaa.com/a_javadiamoli_doross/11098
مشاهده در ایتا
دانلود
🏴 كرامت معنوی ▪️ هر كسی دوشناسنامه دارد؛ شناسنامه اقلیمی و طبیعی و عادی او به وسیله پدر و مادر او گرفته می‌ شود كه این شخص از كدام پدر و از كدام مادر به دنیا آمده است، آن دیگر در اختیار فرزند نیست. فرزند هر پدر و مادری بود آنها می ‌روند برای او شناسنامه می ‌گیرند و اسم می ‌گذارند؛ اما شناسنامه دومی به اختیار خود ماست! ما ببینیم بچه ‌های چه كسی هستیم؟! فرمود وقتی بالغ شدید، عاقل شدید و رشد كردید شما ببینید بچه چه كسی هستید، ما حاضریم شما را به عنوان فرزندی قبول كنیم؛ نه آن فرزند خوانده جاهلی! ما حاضریم شما را به عنوان فرزند اسلامی بپذیریم، فرزند نبوی و علوی بپذیریم «أَنَا وَ عَلِیٌّ أَبَوَا هَذِهِ الْأُمَّة»،[1] ما هم گفتیم بسیار خب ما هم مفتخر این هستیم كه فرزندان شما باشیم و شما را به عنوان پدر قبول كردیم. اگر این شد، درباره شهیدی كه مجاهد راستین «فی سبیل الله» است، می ‌شود در برابر قبر او و مزار او گفت «اَلسَّلامُ عَلَیكَ یابْنَ رَسُول»، برای اینكه این شناسنامه گرفته و گفت من پسر علی ‌بن ‌ابی ‌طالبم، پسر پیغمبرم، دیگر لازم نیست سید باشد! اگر كسی این ‌چنین شد فرزند معنوی آنهاست، می ‌شود گفت «اَلسَّلامُ عَلَیكَ یابْنَ رَسُول»، البته احكام فقهی ندارد، از آن جهت بحث نیست بلکه بحث كرامت معنوی است. در بحث كرامت معنوی اگر كسی سید هم نبود ولی آنها را به عنوان پدری قبول كرد و فرزند آنها شد و عاق آنها نبود این می‌ شود فرزند پیغمبر. ▪️ بنابراین در جریان این شعارهای رسمی محرم و صفر كه این دو جمله را ما در برخوردها به یكدیگر می‌ گوییم پیام دوم این تسلیت این است كه ما چون پدران ما را شهید كردند و عمه‌هایمان را اسیر كردند ما باید خونبها بگیریم «وَجَعَلَنا وَاِیاكُمْ مِنَ الطَّالِبینَ بِثارِهِ»[2] دیگر نمی ‌گوییم چون زینب كبریٰ را اسیر كردند ما با اسارت مخالفیم، می‌ گوییم خیر! عمه ما را اسیر كردند، ما بچه‌های آنهاییم. اگر كسی با این نگاه وارد عزاداری محرم و صفر بشود دیدش خیلی عوض می ‌شود، خودش را خیلی نزدیك می ‌بیند و حیا می ‌كند. [1]. علل الشرائع, ج1, ص127. منابع اهل سنت: ینابیع المودة لذوی القربی، ص146. .[2] مصباح المتهجد، ج2، ص772. 📚 سخنرانی عمومی در جمع طلاب و جوانان تاریخ: 1387/10/09 🆔 eitaa.com/EsraTvEitaa
💠 نظر تشریفی 🔹 این ایام مصادف با سالگرد حمله مستقیم نظامی آمریكا به طبس است; دیدید كه خدا است، گرچه خدا خدای جهانیان است و رب العالمین است اما «اللَّهُ‏ مَوْلَانَا وَ لَا مَوْلَى‏ لَكُمْ‏».[1] در بخش های قابل توجه از قرآن كریم خدا می‌ فرماید لطف من شامل مسلمین است، من یك عده را اصلاً نگاه نمی‌كنم! با اینكه او ﴿بِكُلِّ شَی‏ءٍ بَصیرٌ﴾[2] است [اما فرمود:] ﴿وَ لا یكَلِّمُهُمُ اللّهُ یوْمَ الْقِیامَةِ وَ لا یزَكِّیهِمْ﴾[3] [یا فرمود] ﴿وَ لا ینْظُرُ إِلَیهِمْ﴾[4]. خب اینها همه كلام تشریفی است، اینها همه نظر تشریفی است، وگرنه سراسر جهان در مشهد خداست و خدا ﴿بِكُلِّ شَی‏ءٍ بَصیرٌ﴾ است. 🔹 دین قبل از اینكه ما را از جهنم بترساند ما را انسان با و با ادب تربیت می‌ كند; این سورهٴ مباركهٴ «علق» از عتایق سور است ـ بالأخره یا اولین سوره است یا از اولین سور به شما می‌آید ـ بعد از چند آیه از ﴿إقْرَأ﴾[5] كه بگذریم به این جمله نورانی می‌رسیم: ﴿أَ لَمْ یعْلَمْ بِأَنَّ اللّهَ یری﴾[6]; انسان حیا نمی ‌كند [آیا] نمی ‌داند كه خدا می‌ بیند. خود همین حیا برای گناه نكردن كافی است تنها سخن از جهنم نیست. 🔹 خب این خدا كه همه را می ‌بیند آن اش را نسبت به تبهكاران ندارد; فرمود خدا اصلاً اینها را نگاه نمی‌ كند[7] یعنی آن لطف خاص را نسبت به اینها اِعمال نمی ‌كند [اما] مؤمنین را می ‌نگرد. آن روزی كه حمله نظامی شروع شد چه كسی خبردار بود؟ هیچ كس! بعد از اینكه واقعه گذشت و خدا با یك مقدار شن مشكل را حل كرد آن‌گاه خیلی از مسئولین رده اول فهمیدند بعد به عرض امام رساندند. تنها كسی كه این كشور را حفظ كرد همان الله (تعالی) بود; گاهی [خدا] بی‌ پرده خود را نشان می ‌دهد. 🔹 این دعای نورانی و جمله نورانی امام حسین (سلام الله علیه) در دعای «عرفه» معنایش نفرین نیست؛ معنایش این نیست اگر كسی خدا را نبیند كور باد «عَمِیتْ» [به معنی] كور باد نیست; «عَمِیتْ عینٌ لا تراكَ علیها رقیباً» [نه یعنی] خدایا كسی كه تو را نمی ‌بیند چشمش كور باد [بلكه یعنی] كسی كه تو را نمی ‌بیند است! برای اینكه ﴿فَأَینَما تُوَلُّوا فَثَمَّ وَجْهُ اللّهِ﴾[8]. خب اگر كسی این جا یا هر جا و هر چه را كه وجه خداست بنگرد [اما] او را نبیند، این كور است [و] نشانه ‌اش همان آیات سوره «طه» است كه ﴿رَبِّ لِمَ حَشَرْتَنی أَعْمی وَ قَدْ كُنْتُ بَصیرًا﴾، فرمود نه این ‌چنین نیست [بلكه] ﴿كَذلِكَ أَتَتْكَ آیاتُنا فَنَسیتَها وَ كَذلِكَ الْیوْمَ تُنْسی﴾[9]; تو امروز منسی هستی [و] از یادمان رفتی، خب كسی كه از یاد خدا رفت كور است. 🔹 فردا ظهور كوری دنیاست نه ظرف حدوث كوری! ظرف حدوث در دنیاست [كه] انسان خودش را كور كرد؛ منتها نمی ‌داند كه كور است [و] فردا می‌ فهمد كه كور است. در سوره «حج» فرمود: ﴿فَإِنَّها لا تَعْمَی اْلأَبْصارُ وَ لكِنْ تَعْمَی الْقُلُوبُ الَّتی فِی الصُّدُورِ﴾[10] این چشم دلشان كور است، فردا كه دل ظهور می‌كند معلوم می‌ شود كور ظهور كرده است; ﴿فَإِنَّها لا تَعْمَی اْلأَبْصارُ وَ لكِنْ تَعْمَی الْقُلُوبُ الَّتی فِی الصُّدُورِ﴾. فردا كه پیشگاه حقیقت پدید می ‌آید، ظهور می ‌كند. اینها كسانی ‌اند كه نمی ‌بینند و خدا هم به اینها نگاه خاص ندارد، اما به شما مردم و به این نظام نگاه خاص دارد; آن روزی كه هیچ كس نمی ‌دانست مسئله را حل كرد. [1] . الإحتجاج على أهل اللجاج (للطبرسی)، ج‏1، ص274. [2] . سوره ملك، آیه 19. [3] . سوره بقره، آیه 174. [4] . سوره آل‌عمران، آیه 77. [5] . سوره علق، آیه 1. [6] . سوره علق، آیه 14. [7] . سوره آل‌عمران، آیه 77. [8] . سوره بقره، آیه 115. [9] . سوره طه، آیات 125 ـ 126. [10] . سوره حج، آیه 46. 📚 خطبه های نماز جمعه تاریخ: 1372/01/13 🆔 @a_javadiamoli_esra
💠 آبروی مؤمن 🔹 شما سوره مبارکه «علق» را ملاحظه بفرمایید ـ که جزء عتائق سور است. این «إقرأ» اول نازل شده، قبل از آن که ما آیه ‌ای نداشتیم ـ در بخش پایانی سوره «علق» اصلاً آن قسمت‌ ها سخن از بگیر و ببند نیست، سخن از جهنم نیست، سخن از حیاست: ﴿أَ لَمْ یعْلَمْ بِأَنَّ اللَّهَ یرَی﴾؛[1] انسان نمی ‌داند که خدا او را می ‌بیند؟! بعدها سخن از جهنم آمد وقتی بی حیایی بشر پیش آمد؛ وگرنه اول که خدا نگفت می ‌سوزانم، اول گفت می ‌بینم: ﴿أَ لَمْ یعْلَمْ﴾، اول و آخرش هم در مناجات شعبانیه . این وسط‌ها ما مشکل داریم. او با ما از وارد شد، او با ما از راه حیا و محبت و دوستی دارد سخن می‌ گوید. 🔹 این روایت را مرحوم صاحب وسائل (رضوان الله علیه) در جلد هفده همین کتاب شریف وسائل باب تجارت و احکام تجارت که آن شخص آمد خدمت امام صادق (سلام الله علیه) عرض کرد که به من مأموریت دادند که بروم اهواز و آمدم حضور شما که به هر حال را شما بدهید، اینها یک دستوری دادند که من اهواز بروم. حضرت فرمود به مردم آن جا کن، درباره دین این طور باش، را حفظ بکن، مؤمنین را حفظ بکن، تا به این جمله می ‌رسد که فرمود را حفظ بکن، برای اینکه ذات أقدس الهی می ‌فرماید ـ اینها حدیث قدسی است که اینها دارند می گویند ـ. فرمود: «فَالْمُؤْمِنُ مِنِّی وَ أَنَا مِنْه»،[2] این خیلی بالاتر از «سَلْمَانُ‏ مِنَّا‏»[3] است! اگر معصوم نگفته بود، مگر کسی جرأت می‌ کرد چنین حرفی بزند؟! این همین طور حرف می‌ زنند. اینکه فرمود: ﴿إِنْ كُنْتُمْ تُحِبُّونَ اللَّهَ فَاتَّبِعُونی‏ یحْبِبْكُمُ اللَّهُ﴾، در محب و محبوب جا برای گله که نیست. اگر کسی شد به او اجازه می ‌دهد که اینطور با او ناز بکند. 🔹قبلاً این کلمه «ناز» به عرضتان رسید این «دعای افتتاح» که از وجود مبارک حضرت است در همین صفحه اول بعد از چند سطر حضرت فرمود به خدا بگویید: «مُدِلًّا عَلَیك‏»؛[4] ـ این مُدل از «إدلال» است، «إدلال، دَلال»؛ یعنی غنج و ناز ـ خدایا من می ‌خواهم با تو ناز کنم ـ دَلال یعنی ناز ـ آن «أفتقر، أفتقر، أفتقر» که سرجایش محفوظ است. 🔹 این دین است! این بگیر و ببندش خیلی کم است، برای یک گروه دیگر است. همه درها را باز گذاشتند و از هر دری بخواهیم برویم راه باز است. [1]. سوره علق, آیه14. [2]. وسائل الشیعة، ج17، ص211. [3]. عیون أخبار الرضا علیه السلام، ج‏2، ص64. [4]. إقبال الأعمال(ط ـ القدیمة)، ج‏1، ص58. 📚 درس خارج فقه نکاح جلسه 352 تاریخ: 1397/12/19 🆔 @a_javadiamoli_esra
💠 روز نهم ربیع الاول 🔸 همه ما موظف هستیم که عادل باشیم. ما در مکتب خود راه‌ های فراوانی داریم برای احراز ؛ تنها ترس از جهنم یا شوق به بهشت نیست، چیزهای فراوانی داریم که علل و عوامل عادل شدن انسان است. یکی مسئله است، حیا از بهترین فضایل هست و الآن که روز نهم ربیع المولود است، اولین روز امامت حضرت است، تمام مسئولیت‌ ها به عهده آقاست. ما هم با جان و دل امامت حضرت را پذیرفتیم. یک وقت است به آدم می ‌گویند گناه نکنید! عذاب جهنم است، آن هست ولی خیلی ارزش ندارد که «خَوْفاً مِنَ النَّارِ»[1] باشد؛ اما خود ذات أقدس الهی اول ما را از راه حیا متخلّق کرده است. در بخش پایانی همین سوره «علق»، اصلاً سخن از جهنم و اینها نیست، ما را به حیا دعوت کردند، فرمودند گناه نکنید و پرهیز کنید: ﴿أَ لَمْ یعْلَمْ بِأَنَّ اللَّهَ یری﴾. برای نیل به مقام عدالت، حیا سهم تعیین‌ کننده دارد، فرمود انسان خجالت نمی ‌کشد که خدا دارد او را می ‌بیند؟! اگر کسی در حضور ما باشد یا ما در حضور او باشیم، به هر حال حیا داریم، این حیا نعمت خوبی است! الآن ما در مشهد و محضر وجود مبارک حضرت هستیم، فرق نمی ‌کند؛ حالا چه کوچک، چه بزرگ؛ ﴿وَ آتَیناهُ الْحُكْمَ صَبِیا﴾،[2] گرچه همه ائمه (علیهم السلام) می ‌بینند برابر آیه مبارکه سوره «توبه»، فرمود: ﴿وَ قُلِ اعْمَلُوا فَسَیرَی اللّهُ عَمَلَكُمْ وَ رَسُولُهُ وَ الْمُؤْمِنُونَ﴾؛[3] فرمود هر کاری می ‌خواهید بکنید بکنید، الله می ‌بیند، رسول خدا می ‌بیند، مؤمنون می ‌بینند که منظور اهل بیت (علیهم السلام) است، همه می ‌بینند! چه زنده و چه غیر زنده؛ اما آن‌که ما مسئول هستیم و او تنگاتنگ می ‌بیند، وجود مبارک حضرت است. آدم این را اگر باور بکند؛ هم جزء است، هم حتماً عادل می ‌شود. حیا نعمت خوبی است، خجالت کشیدن چیز خوبی است، اینها هم هستند. 🔸 ﴿فَسَیرَی﴾[4] این «سین»، «سین» تحقیق است، «سین» تسویف نیست. این «سین» در برابر «سوف» نیست که بعدها خدا می ‌بیند. در سوره مبارکه «یونس» دارد که همین که می‌خواهید وارد کار بشوید: ﴿ما تَكُونُ فی‏ شَأْنٍ وَ ما تَتْلُوا مِنْهُ مِنْ قُرْآنٍ ... إِلاَّ كُنَّا عَلَیكُمْ شُهُوداً إِذْ تُفیضُونَ فیهِ﴾؛ همین که بخواهید وارد بشوید ما می ‌بینیم. این «سین»، «سین» تحقیق است نه تسویف. اکنون همین که بخواهیم وارد بشویم وجود مبارک حضرت می ‌بیند، این می ‌شود ؛ حداقل آن این است! این کمک می ‌کند در عدالت انسان که انسان را واقعاً عادل نگه می ‌دارد. الآن اگر کسی بخواهد برای خودش اربعین حساب بکند یا اهل محاسبه باشد، همین را می ‌تواند جزء محاسبه قرار بدهد. آن‌ وقت در غیاب حضرت، چهارتا اشک بریزد این اشک، است، برای اینکه انسان در حضور او حرمتش را نگه نداشت، حالا چه اشکی بریزد؟! ما برای اینکه بدانیم اشکمان صادق است یا کاذب، ناله ما صادق است یا ناله ما کاذب، همین ‌طور است. از کار ساخته است، از کار ساخته است. باور بکنیم که حضرت می‌ بیند و ما هم در حضور حضرت هستیم و مسئول هستیم! بنابراین این تبریکی که به یکدیگر می‌ گوییم که اولین روز امامت وجود مبارک حضرت است، برای ما می ‌تواند این درس را داشته باشد که ما او را مشاهده بکنیم. [1]. علل الشرائع، ج1، ص57. [2]. سوره مریم، آیه12. [3]. سوره توبه, آیه105. [4]. سوره توبه، آیه105. 📚 درس خارج فقه نکاح جلسه 147 تاریخ: 1395/09/17 🆔 @a_javadiamoli_esra
💠 ادب انتظار 🔹 بهترین وظیفه انتظار همان است. ما هر وقتی که حضرت ظهور بکند باید آماده باشیم؛ چطور آماده باشیم؟ اگر بدانیم واقعاً که ! اینکه دیگر گذشته از روایات فراوان، در آیه سوره مبارکه «توبه» هم روشن است: ﴿قُلِ اعْمَلُوا فَسَیرَی اللَّهُ عَمَلَكُمْ وَ رَسُولُهُ﴾؛ خدا می ‌بیند پیغمبر می ‌بیند. ما الآن در برابر حضرت مسئول هستیم، او امام ماست و در کنار سفره او هم نشستیم: «بِیمْنِهِ‏ رُزِقَ‏ الْوَرَی». که امام دارد ما را می ‌بیند; این است! 🔹 در نخستین آیاتی که نازل شد سخن از بگیر و ببند نبود, سخن از جهنم نبود؛ همین سوره مبارکه «علق» که طبق مشهور اوّلین سوره‌ ای است که بر حضرت نازل شد، ما را به حیا دعوت کرده است: ﴿أَ لَمْ یعْلَمْ بِأَنَّ اللَّهَ یری﴾؛ انسان نمی ‌داند که خدا او را می ‌بیند؟! خب چه نعمتی بالاتر از ؟! ما این را باید باور کنیم، در کنار سفره او نشستیم، بالاخره حیایی, شَرمی! ما تماماً، در کنار سفره او هستیم, او هم که دارد می ‌بیند. این برای منتظران است! ما اگر باورمان بشود که ﴿قُلِ اعْمَلُوا فَسَیرَی اللَّهُ عَمَلَكُمْ وَ رَسُولُهُ وَ الْمُؤْمِنُونَ﴾، خیلی منزّه می ‌شویم; چه حوزه‌ های ما چه دانشگاه ‌های ما و چه نظام ما؛ إن‌شاءالله! 📚 سوره مبارکه ق جلسه 7 تاریخ: 1395/09/20 🆔 @a_javadiamoli_esra