🏴 اساس عبادت ▪️ وجود مبارك امام عسكری (سلام الله علیه) همانند سایر انبیا و اولیای الهی سعی و تلاششان این بود كه رهبری جوامع بشری را در سفر ملكوتی به عهده بگیرند، همان طوری كه رهبری سیاسی و اجتماعی دنیا را به عهده داشتند. انسان از منظر قرآن كریم یك سفر ملكوتی دارد كه تا «لقاء الله» آرام نمی ‌گیرد ﴿إِنَّكَ كَادِحٌ إِلَی رَبِّكَ كَدْحاً فَمُلاَقِیهِ﴾.[1] برخی به جمال و رحمت و عنایت الهی بار می‌ یابند، برخی به جلال و قهر و انتقام الهی می رسند كه ﴿إِنَّا مِنَ الْمُجْرِمِینَ مُنتَقِمُونَ﴾،[2] برای اینكه سالكان الهی این راه را بشناسند و صریح و سریع این راه را طی كنند، وجود مبارك امام عسكری (سلام الله علیه) سه عنصر محوری را برای همه سالكان ضروری دانست؛ یكی از آن عناصر مسئله #توشه است، دوم مسئله #راحله است، سوم مسئله #مقصداندیشی و مقصدشناسی و مقصودشناسی و مقصودیابی است. ▪️ در جریان #توشه چه در سوره مباركه بقره چه در سایر سوَر و همچنین در روایات ما را تشویق كردند به اینكه تقوا زاد شماست ﴿تَزَوَّدُوا فَإِنَّ خَیرَ الزَّادِ التَّقْوَی﴾.[3] اجتناب از معاصی، امتثال از واجب ‌ها، توفیق انجام مستحبّات و توفیق ترك مكروهات، اینها ره توشه ماست. یك مسافر زادی می ‌طلبد، كاری كه از تقوای مصطلح ساخته است، كاری كه از عدل مصطلح ساخته است و كاری كه از عمل صالح ساخته است همین است كه توشه راه باشد. ▪️ عنصر دوم عنصر #راحله است، برخی این راه را پیاده می ‌روند و برخی سواره می ‌روند؛ آنها كه این راه را سواره طی می ‌كنند آسان ‌تر و سریع ‌تر طی می ‌كنند. امام عسكری (سلام الله علیه) طبق نقل مرحوم مجلسی (رضوان الله تعالی علیه) فرمود: «اِنَّ الوُصُولَ اِلَی اللهِ عَزَّوَجَلَّ سَفَرٌ لا یدرَكُ اِلّا بِامتطاءِ اللَّیلِ»؛[4] یعنی رسیدن به لقای پروردگار یك سیر ملكوتی است كه بدون مَطیه و مركب میسور نیست، آن مَطیه و مركب عبارت از نماز شب است. فرمود نماز شب، مركب راهوار خوبی است كه راكبش را تا به بارگاه منیع پروردگار می ‌رساند، پس اگر كسی باتقوا بود آن توشه را تهیه كرد و اگر اهل نماز شب بود این راحله را فراهم كرد سواره این راه را طی می ‌كند. پس این مركب و آن توشه زمینه می‌ شود كه سالك ملكوتی آسان ‌تر و زودتر و بهتر خود را به مقصد برساند. ▪️ اما عنصر سوم كه به مقصد برمی ‌گردد و مشاهده آن مقصود در مقصد مطرح است، از وجود مبارك امام رضا (سلام الله علیه) رسیده است و همین ‌طور از وجود مبارك امام حسن عسكری (سلام الله علیه) رسیده است كه «لَیسَتِ الْعِبَادَةُ كَثْرَةَ الصِّیامِ وَ الصَّلَاةِ وَ إِنَّمَا الْعِبَادَةُ كَثْرَةُ التَّفَكُّرِ فِی أَمْرِ اللَّهِ»؛[5] عبادت در این نیست كه انسان نمازهای زیاد بخواند و روزه ‌های زیاد بگیرد، البته نماز واجب مشخص است، نماز مستحب و نافله هم مشخص، اما بیش از آن مقدار انسان باید وقت را صرف در معرفت بكند. فرمود اساس عبادت آن تفكّر است، آن مقصدشناسی و مقصودیابی است، بحث‌ های توحیدی، معرفت خدا، اسمای حسنای الهی، صفات ذاتی حق، معنای تجلّی و فعل خدا، معنای حضور خدا در كنار افعال و مانند آن مهم است كه فرمود اساس عبادت تفكّر و درایت است؛ این درایت اگر با عمل همراه باشد، انسان هم راه را طی می ‌كند، هم به مقصد می ‌رسد و هم مقصود را به اندازه خود مشاهده می ‌كند. [1] . سوره انشقاق، آیه 6. [2] . سوره سجده، آیه 22. [3] . سوره بقره، آیه 197. [4] . بحارالأنوار، ج75، ص380. [5] . تحف العقول، ص442 و 448. #سالروز_شهادت_امام_حسن_عسکری_علیه_السلام #سلوک_سالک #تفکر_و_درایت #آیت_الله_العظمی_جوادی_آملی 📚 پیام به کنگره ملی امام حسن عسکری (علیه السلام) تاریخ: 1391/02/11 🆔 @a_javadiamoli_doross