eitaa logo
کانال دروس آیت الله العظمی جوادی آملی
10.7هزار دنبال‌کننده
1.3هزار عکس
1.4هزار ویدیو
4.6هزار فایل
آخرین جلسات دروس و مباحث حضرت آیت الله العظمی جوادی آملی (دام ظله) در قالب تصویر، صدا و متن بنیاد بین المللی علوم وحیانی اسراء معاونت رسانه ارتباط با ادمین: @bonyad_esra_admin فهرست: https://eitaa.com/a_javadiamoli_doross/11098
مشاهده در ایتا
دانلود
💠 تجلّی اعظم 🔸 مبعث سید أنبیا و مرسلین جهان را به پیشگاه ولی عصر و جوامع بشری و علاقندان و مؤمنان به قرآن و عترت و به شما بزرگواران تهنیت عرض می ‌کنیم. از ذات أقدس الهی مسئلت می‌ کنیم به برکت سالروز مبعث آن ذات مقدس، نظام ما، دولت و ملت و مملکت ما را در سایه امام زمان حفظ بفرماید! 🔸 مبعث وجود مبارک رسول گرامی (عَلَیهِ وَ عَلَی آلِه ‏آلَافُ التَّحِیةِ وَ الثَّنَاء) طبق دعایی که در شب بیست و هفتم رجب است ـ و لابد قرائت کردید ـ تجلّی أعظم خداست. گرچه طبق بیان نورانی امیر المؤمنین (سَلامُ الله عَلَیه) در نهج ‌البلاغه سراسر جهان هستی تجلّی خداست که فرمود: «الْحَمْدُ لِلَّهِ الْمُتَجَلِّی لِخَلْقِهِ بِخَلْقِه»،[1] ولی درباره قرآن کریم یک تجلّی خاصی است که آمده است: «لَقَدْ تَجَلَّی اللَّهُ لِخَلْقِهِ فِی كَلَامِهِ وَ لَكِنَّهُمْ لَا یبْصِرُون‏»؛[2] خدا در نامه خود، کتاب خود، قرآن خود، یک تجلّی خاص دارد. در دعای شب بیست و هفتم خدا را سوگند دادیم «بِالتّجَلِّی الأَعْظَم»؛[3] در دعای شب بیست و هفتم این است که آن خدایی که به برترین تجلّی فیض خود را نشان داد و انسان کامل معصومی را به نبوت و رسالت برگزید، از حضرتش خواستیم که فیض و فوزش را به جامعه اسلامی عطا کند. 🔸 امروز که بیست و هفتم ماه پُربرکت رجب است، یک دعایی است که وجود مبارک امام کاظم (سَلامُ الله عَلَیه) آن دعا را خواندند. به خدای سبحان عرض می ‌کند که پروردگارا! «أَنَّكَ لَا تُحْجَبُ عَنْ خَلْقِكَ إِلَّا أَنْ تَحْجُبَهُمُ الْأَعْمَالُ دُونَكَ وَ قَدْ عَلِمْتَ أَنَّ زَادَ الرَّاحِلِ إِلَیكَ عَزْمُ إِرَادَةٍ یخْتَارُكَ بِهَا»،[4] همان دعایی که وجود مبارک امام سجاد (سَلامُ الله عَلَیه) به أبوحمزه ثمالی یاد داد که در سحرهای ماه مبارک رمضان خوانده می‌ شود که «أَنَّ الرَّاحِلَ إِلَیكَ قَرِیبُ الْمَسَافَة»؛[5] یعنی اگر کسی قصد سیر و سلوک دارد راه دور نیست، مقصد دور نیست، مقصود دور نیست. راه نزدیک است، بیش از یک قدم نیست! «یک قدم بر خویشتن نِه وان دِگر در کوی دوست»! «أَنَّ الرَّاحِلَ إِلَیكَ قَرِیبُ الْمَسَافَةِ»؛ یک دیوار فاصله است، یک پرده فاصله است و آن خودبینی خود شخص است. «أَنَّكَ لَا تَحْتَجِبُ عَنْ خَلْقِكَ إِلَّا أَنْ تَحْجُبَهُمُ الْأَعْمَالُ دُونَكَ»؛ اگر مشهد و مقصد نزدیک است، اگر مشهود و مقصود نزدیک است و اگر هیچ حجابی بین سالک و مَسلک و مقصود نیست مگر خود شخص، تنها مانع ما همان خودبینی ماست. اگر کسی ـ خدای ناکرده ـ گرفتار غرور است، او همیشه محجوب و مستور است. 🔸 در آن دعای 27 رجب، یعنی امروز که حضرت امام کاظم (سَلامُ الله عَلَیه) خواندند، این بود که «عَلِمْتُ أَنَّ أَفْضَلَ زَادِ الرَّاحِلِ‏ إِلَیكَ‏ عَزْمُ إِرَادَةٍ وَ قَدْ نَاجَاكَ بِعَزْمٍ لِإِرَادَةِ قَلْبِی‏»؛ خدایا! تو به ما آموختی مسافر بدون ره ‌توشه ممکن نیست حرکت کند و زاد می ‌خواهد، زاد مسافر را در قرآن بیان کردی: ﴿تَزَوَّدُوا فَإِنَّ خَیرَ الزَّادِ التَّقْوَی﴾[6] و بهترین تقوا توحید است و من می‌ دانم بهترین زاد و توشه مسافر اراده خدا خواهی است؛ همه ما با خدایمان عهد ببندیم که این توشه را رها نکنیم، بگوییم خدا و دیگر هیچ! [1]. نهج‌البلاغة(للصبحی صالح), خطبه108. [2]. بحار الأنوار(ط ـ بیروت)، ج89، ص107. [3]. البلد الأمین و الذرع الحصین، ص183. [4]. مصباح المتهجد و سلاح المتعبد، ج1‏، ص162. [5]. مصباح المتهجد و سلاح المتعبد، ج‏2، ص583. [6]. سوره بقره, آیه197. 📚 سخنرانی عمومی تاریخ: 1397/01/25 🆔 eitaa.com/EsraTvEitaa
💠 صراط سلوک 🔹 وقتی كه می ‌گوییم این سالك عازم مكه و حرم الهی است، بالأخره یك سالكی هست و سیر می‌كند و یك مسلكی هست و یك طریقی هست؛ حالا یا آن طریق دریایی است یا صحرایی است یا فضایی، بالأخره جدای از رونده است و باید این فاصله خود تا حرم را طی كند. اما در جریان این‌ چنین نیست كه بیرون از رونده یك چیزی باشد به عنوان راه دریایی یا صحرایی یا فضایی، آن راه با رونده یكی است! او در درون خود سیر می ‌كند، او از جهل علمی به علم می ‌رسد، از جهالت عملی به عقل عملی می ‌رسد، از تكبر به تواضع می ‌رسد، از حرص به قناعت می‌ رسد، از كینه و حسادت به صفا و وفا و مهر می ‌رسد؛ همه اینها در فضای درون است، او در درون خود سیر می ‌كند. آیات سوره مباركه «مائده» عهده‌ دار این قسمت است كه ﴿یا أَیهَا الَّذِینَ آمَنُوا عَلَیكُمْ أَنْفُسَكُمْ﴾،[1] این ﴿عَلَیكُمْ﴾ اسم فعل است یعنی «الزموا انفسكم»؛ مواظب جانتان باشید! از سر جایتان تكان نخورید! جای شما همان جانتان است، از اینجا بیرون نروید! یك كسی ممكن است جانش را رها كند و برود بیرون مشغول ساخت و ساز باشد، بعد وقتی برمی ‌گردد سر جایش «عند الموت» می ‌بیند دستش خالی است، اینجا را بساز نه جای دیگر را بسازی! اینجا را آباد بكن! ▫️ ﴿عَلَیكُمْ أَنْفُسَكُمْ﴾ یعنی تكان نخورید، وگرنه گم می‌ شوید. اگر یك پدر مهربانی به كودك بازی ‌گوش بگوید سر جایت بایست، یعنی اگر رفتی جای دیگر گم می ‌شوی! اینها «أَنَا وَ عَلِیٌّ أَبَوَا هَذِهِ الْأُمَّة»[2] پدران مهربان و حكیم و علیم ما هستند، به ما فرمودند سر جایتان باشید. جای ما كجاست؟ آدرس دادند، فرمودند جای شما جان شماست! همین جا باشید، بی جا نروید، بیرون نروید، بیرون را نساز! بیرون را كه ساختی باید با دست خالی و روی سیاه بروی، برای دیگری داری می‌سازی! درون را بساز! اگر این‌ چنین است، راه عین رونده می ‌شود. 🔹 اگر كسی راه را رها كند و به سراغ دیگری برود ـ این را در سوره مباركه« كهف» فرمود ـ شما داری خانه دیگری را رنگین می ‌كنی، زمین چه كاری به شما دارد؟! باغ چه كاری به شما دارد؟! هرچه روی زمین است بدان که از شما بیگانه است ﴿إِنَّا جَعَلْنَا مَا عَلَی الأَرْضِ زِینَةً لَّهَا﴾[3] نه «لكم»! شما دارید خانه مردم را زینت می‌ دهی! بله، عمری هفتاد ـ هشتاد سال زحمت كشیدی رفتی خانه مردم را رنگرزی كردی و بنّایی كردی و بازسازی كردی و نوسازی كردی، خانه خودت را تعمیر نكردی ﴿إِنَّا جَعَلْنَا مَا عَلَی الأَرْضِ زِینَةً لَّهَا﴾، بر فرض هم انسان كرات آسمانی را مسخِّر بكند و سپهری زندگی بكند، چون ﴿ وَهُوَ الَّذِی فِی السَّماءِ إِلهٌ وَفِی الأَرْضِ إِلهٌ﴾[4] آن جا هم حرف همین حرف است، پیرامون آن جا هم فرمود: ﴿إِنَّا زَینَّا السَّماءَ الدُّنْیا بِزِینَةٍ الكَوَاكِبِ﴾[5] یعنی این شمس و قمر زینت اوست، نه زینت شما! آن جا هم كه رفتی حواستان باید جمع باشد! حالا این‌چنین نیست كه اگر كسی سوار سفینه ‌های با سرنشین شد و رفت در كرات دیگر آن جا را آباد كرد خودش را آباد كرد، بالأخره بیگانه را آباد كرد؛ یعنی یك روزی هم می‌ شود كه ﴿إِذَا الشَّمْسُ كُوِّرَتْ﴾[6] بساط او هم برچیده می ‌شود، این است که به ما آدرس دادند سر جایتان باشید ﴿عَلَیكُمْ أَنْفُسَكُمْ﴾.[7] ▫️ بنابراین این صراط بیرون از جان ما نیست، اگر عقیده است كه در جان ماست، اگر اخلاق است كه در جان ماست، اگر احكام فقهی و حقوقی است كه در جان ماست، دین هم كه بیش از این چهار بخش نیست. [1] . سوره مائده، آیه 105. [2] . معنی الاخبار، ص52. [3] . سوره كهف، آیه 7. [4] . سوره زخرف، آیه 84. [5] . سوره صافات، آیه 6. [6] . سوره تكویر، آیه 1. [7] . سوره مائده، آیه 105. 📚 درس تفسیر سوره مبارکه ابراهیم جلسه 2 🆔 @a_javadiamoli_doross