eitaa logo
کانال دروس آیت الله العظمی جوادی آملی
10.9هزار دنبال‌کننده
1.3هزار عکس
1.4هزار ویدیو
4.7هزار فایل
آخرین جلسات دروس و مباحث حضرت آیت الله العظمی جوادی آملی (دام ظله) در قالب تصویر، صدا و متن بنیاد بین المللی علوم وحیانی اسراء معاونت رسانه ارتباط با ادمین: @bonyad_esra_admin فهرست: https://eitaa.com/a_javadiamoli_doross/11098
مشاهده در ایتا
دانلود
💠 ارزش انسان 🔸 یک بیان نورانی از حضرت امیر (سَلامُ الله عَلَیه) در نهج البلاغه است که «قِیمَةُ كُلِ‏ امْرِئٍ مَا یحْسِنُه‏»؛[1] ارزش هر کسی به هنر اوست، نفرمود: «قیمة کل امرء ما یعلمه». علم هنر نیست، ممکن است که وسیله باشد، برای گمراه‌ کردن یا وسیله باشد برای اینکه انسان خود را بفروشد. ما عظمت خودمان، آن آزادی خودمان را باید حفظ بکنیم. 🔸 اگر انسان خود را خوب بشناسد و کرامتش را بشناسد هنر جزء ساده ‌ترین کارهاست، برای اینکه تمام ابزارها در آن هست، مخاطبش هم همین است. چطور او از آهنگ خوب لذّت می ‌برد، از منظره خوب لذّت می ‌برد، از قیافه خوب لذّت می ‌برد؟ اینها را خدا به او داد، به ما هم داد. آن وقت آسان ‌ترین کار می ‌شود هنرمندی، چون همه را هم ما داریم و هم مخاطب ما؛ اما وقتی که ما مثل همین شب‌ های فروردین که می‌ شود، حاجی فیروزی شده و همه را سیاه کرد، خودمان را سیاه کردیم و مخاطب را سیاه کردیم، نه ما از زیبایی لذّت می ‌بریم، نه او، چون هر دو سیاه شدیم. حضرت فرمود ارزش هر کسی به هنر اوست. 🔸 بنابراین اوّلین کار این است که ما خودمان را به عنوان یک هنرمند بدانیم و بدانیم که یک موجود أبدی هستیم، موجود أبدی خروجی‌ آن هم أبدی است! نه به این سمت وابسته است و نه به آن سمت، حرف ‌های پوسیدنی، حرف‌ هایی که تاریخ مصرف دارد و حرف ‌هایی که بازی است، این هنر نیست. 🔸 حرف مولوی این است که شما اینجا می ‌نشینید و می‌ گویید بهشتی هست، تازه حرف حکیم و متکلم را می گوید هنر نیست، می‌ گوید عارف هنرمند است. شما می ‌گویید بهشتی هست، جهنمی هست، ما باید مواظب باشیم، این حرف فیلسوف است و متکلم، این هنر نیست. هنر آن است که عارف دارد، اینجا که نشسته، جهنم را ببینی، بهشت را ببینی: خود هنر دان دیدن آتش عیان ٭٭٭ نی گپ دلّ علی النار الدخان[2] آن حکیمی که می‌ گوید ما از دود می‌ فهمیم آتشی هست، او دارد گپ می‌ زند، نه اینکه هنرمندانه سخن بگوید! آن کسی که آتش را می ‌بیند، او هنر دارد. [1]. نهج البلاغه(للصبحی صالح)، حکمت81، ص482. [2]. مثنوی معنوی, دفتر ششم، بخش 83. 📚 دیدار اعضای سازمان هنری سینمایی با حضرت استاد تاریخ: 1395/10/25 🆔 eitaa.com/EsraTvEitaa
💠 گمشده انسان 🔹 همان طوری که بدن ما چشمی دارد، گوشی دارد، دست و پایی دارد که کار ظاهر را انجام می دهیم، جان ما هم چشمی دارد، گوشی دارد، دست و پایی دارد که کار انجام می دهد و نشانه آن همان خواب و رؤیا است؛ در رؤیا بدن ما در بستر هست، ولی داریم که حقایقی را کشف می کنیم. 🔹 سرّ اینکه برخی ها به خواب های موفق دست می یابند این است: انسان که می خوابد، این بدن آرام است؛ یعنی چشم و گوش و اعضا کار نمی کند و مزاحم ما نیست، چون مزاحم ما نیست ما هستیم و خود ما! لذا در خواب سفرهای خوبی داریم، چون مزاحمت نداریم. آنها که هستند، می توانند در زمان بیداری اعضاء و جوارحشان را کنترل کنند که چشم آنها بد نبیند، گوششان بد نشنود، غذای حرام وارد دهنشان نشود و حرف ناصواب از دهان بیرون نرود. پیغمبر (صَلَّی اللهُ عَلَیهِ وَ آلِهِ وَ سَلَّم) فرمود که ، نه اینکه دندانتان را مسواک کنید! دندان را برای این جهت مسواک می کنند که طبّی باشد، فرمود این دهان را پاک کنید که غذای شبهه ناک نرود، حرف بد از این دهان بیرون نیاید، برای اینکه این است![1] اگر دهان را پاک کردیم، چشم و گوش را پاک کردیم، آن طوری که دیگران در عالم خواب چیزهای خوبی می بینند، عرفا مثل در زمان بیداری همان را می بینند. 🔹 این معارف در کلمات اهل بیت فراوان است. هزارها نفر خدمت پیغمبر اسلام (سَلَامُ اللَّهِ عَلَیه) رسیدند، امّا هیچ کدام مثل علی بن ابیطالب (سَلَامُ اللَّهِ عَلَیه) نهج البلاغه نیاوردند! شما با نهج البلاغه امیرمؤمنان (سَلَامُ اللَّهِ عَلَیه) آشنا می شوید، با صحیفه سجادیه امام سجاد (سَلَامُ اللَّهِ عَلَیه) آشنا می شوید و آنچه که گمشده شماست را در آنها پیدا می کنید! [1]. مستدرک الوسائل، ج1، ص368؛ «طَهِّرُوا أَفوَاهکُم فَإِنَّهَا طُرُقُ القُرآن». 📚 دیدار جمعی از علمای اسپانیا با حضرت استاد تاریخ: 1394/09/05 🆔 @a_javadiamoli_esra
💠 معرفت 🔹 سرّ حج در این نیست كه انسان این اعمال ظاهری را چه واجب و چه مستحب انجام بدهد. به عنوان نمونه در بعضی از روایات دیگر غیر از جریان امام سجاد(علیه السلام) هم آمده است، فرمود: می ‌دانید وقتی حاجی احرام بسته است چرا باید برود و بعداً بیاید طواف كند؟ برای آن است كه عرفات خارج از مرز حرم هست و اگر كسی مهمان خدا بود اول باید بیرون دروازه برود این ‌قدر دعا كند، این‌ قدر ناله كند تا لایق ورود حرم بشود[1] بعد وارد بشود؛ لذا در عرفات چه شب عرفه، چه روز عرفه ـ مخصوصاً روز عرفه ـ دعای مخصوص دارد كه دعا جزء فضایل برجسته و روز عرفه در سرزمین عرفات است؛ چه اینكه اگر كسی در عرفات نبود در اماكن دیگر بود باز برجسته آن روز همان مسئله دعاست مخصوصاً حسین ‌بن‌ علی ‌بن‌ ابی ‌طالب (صلوات الله و سلامه علیهما). طبق بیانی كه از امیرالمومنین(علیه السلام) رسیده است: زائر اول باید خارج از محدوده آنقدر دعا كند و خود را بكند تا لایق ورود مرز حرم بشود. از این جهت گفتند قبل از طواف باید برود عرفات یعنی بیرون دروازه؛ مثل اینكه اگر مهمانی بخواهد به سراغ مولایش برود اول باید دم در این ‌قدر بایستد تا اجازه ورود بگیرد بعد وارد بشود. حاجیان كه در روز نهم به سرزمین می ‌روند آنجا دعا می ‌كنند تا تحصیل بكنند. در حقیقت اجازه ورود به خانه خدا را از خدا مسئلت می ‌كنند. وقتی دعاها را كردند از ذات اقدس الهی مسئلت كردند و لیاقت پیدا كردند آن‌ گاه وارد می ‌شوند به محدوده حرم. 🔹 وقتی در عرفات هستند فراوان است، اولین سرّ وقوف در عرفات این است كه حضرت امام سجاد (سلام الله علیه) طبق این حدیث مرسل فرمود: وقوف در عرفات به این معناست كه انسان واقف بشود، مطلع بشود به امر معارف و علوم الهی؛ یعنی معارف الهی را عارف بشود، را باخبر بشود، از نظام ربانی و نظام آفرینش حق مستحضر بشود، از كیفیت پرورش ذات اقدس الهی مستحضر بشود، بداند خدا به همه نیازهای او واقف است و برای رفع همه نیازمندی های او تواناست، خود را به خدا بسپارد و احساس كند كه بنده او و محتاج اوست و دیگر هیچ و او را اطاعت كند، اگر او را اطاعت كرده است طاعت او سرمایه است و وسیله هر بی نیازی است كه «وَ طَاعَتُهُ‏ غَنَاءٌ»[2] اولین سرّ در وقوف عرفات این است كه انسان بشود به علوم و معارف الهی كسی كه در عرفات ایستاده است باید از طَرفی ببندد. [3] [1] . الكافی (ط ـ الاسلامیه)، ج4، ص224. [2] . مصباح المتهجد و سلاح المتعبد، ج‏1، ص361. [3] . مستدرك الوسائل، ج10، ص170. 📚 اسرار حج جلسه سوم تاریخ: 1370 🆔 @a_javadiamoli_esra
💠 آسیب شناسی واقعه کربلا ▪️ خدای سبحان ما را به منزله یك آفرید نه یك بستر خاكی و كویری؛ فرمود انسان سطح زمین نیست، انسان معدن است: «اَلّناسُ معادِنُ كَمَعادِنِ الَّذهَبِ وَ الْفِضَّةِ»[1] بستر انسان، ظاهر انسان، خلق و خوی انسان یك امر روشنی است؛ امّا در درون او چه چیز نهادینه شده ‌است و كدام گوهر دفن شده است این را نه خود می‌داند نه دیگری می ‌بیند. انبیاء كه معدن ‌شناسان انسانی ‌اند [و] برای كندوكاو مأمور شدند، اینها را خدای سبحان فرستاد تا درونِ درون را بشكافند، به ما نشان دهند كه شما گوهری در درون خود نهادینه‌ شده دارید، این گوهر را بشناسید، از این گوهر مبانی را استخراج كنید و از آن مبانی مواد را. این اوّلین خطبه نهج ‌البلاغه كه وجود مبارك امیر كلام علی بن ابی‌طالب (سلام الله علیه) فرمود انبیا آمدند: «وَ يُثِيرُوا لَهُمْ دَفَائِنَ الْعُقُولِ»، یعنی این. ▫️ انسان قدرت پركشیدن دارد، پر و بالی دارد، می‌ تواند به سپهر سفر كند و آن اوج سپهر را از نزدیك ارزیابی كند. این كار را انبیاء به انسان آموختند و به او پر و بال دادند تا او بتواند پرواز كند، این كار را می ‌گویند ، و تحقیق؛ یعنی انسان هم قدرت پركشیدن تا را دارد، هم قدرت غوّاصی تا عمق دریا را؛ یكی را حكمت و كلام به عهده می‌گیرد دیگری را عرفان. انسان یا در درونِ درون خود فرو می‌ رود می ‌شود ؛ یا در برون و برون پر می ‌كشد می‌شود و متكلم، یا جامع بین مشهود و معقول است مانند عارفان كُمّل، یا جامع كلّ است مانند انبیاء و اولیاء. ▪️ وجود مبارك ابی‌ عبدالله آن ‌قدر مردم را [گرفتار] شستشوی مغزی دید، فرمود كه نه گذاشتند شما چیزی بفهمید نه نان حلالی به شما دادند ـ بالأخره انسان یا باید باشد، یا : ﴿لِمَنْ كانَ لَهُ قَلْبٌ أَوْ أَلْقَى السَّمْعَ وَ هُوَ شَهِيدٌ﴾[2] ـ فرمود نه خود می‌ فهمید، نه حرف های من در شما اثر می ‌كند؛ خود نمی ‌فهمید چون با شستشوی مغزی روبرو هستید، حرف من در شما اثر نمی‌ كند برای اینكه مال حرام شكم شما را پُر كرده است، كسی كه حرام خورد آن مالِ حرام می ‌شود اندیشه. اگر گفتند «ای برادر تو همان اندیشه ‌ای» همان ‌طوری كه روح جسمانیة ‌الحدوث و روحانیة ‌البقاء است، اندیشه این‌ چنین است، اخلاق این ‌چنین است؛ این غذا به صورت در می ‌آید، این غذا به صورت در می ‌آید، هیچ توقع نداشته باشید كه غذای حرام به صورت اندیشه ناب در بیاید [و] این بشود حوزوی خوب یا بشود دانشگاهی خوب، از غذای پاك است! ▫️ وجود مبارك امام صادق فرمود: كسب حرام «يَبينُ فِي الذُّرِيَّةِ»[3] در اعقاب اثر می ‌گذارد، چه رسد به انسان [خورنده حرام]. وجود مبارك ابی‌ عبدالله فرمود: غذای حرام نمی‌ گذارد شما حرف امام زمانتان را بشنوید ـ وجود مبارك ابی‌ عبدالله امام آن زمان بود! هر كدام از این دوازده امام در عصر خود امام آن زمان بودند، الآن وجود مبارك امام دوازدهم (ارواحنا فداه) ولی‌ ماست ـ وجود مبارك ابی‌ عبدالله فرمود: در شما اثر كرده كه حرف من در شما اثر نمی ‌كند. [1]. كافی، ج 8، ص 177. [2]. سوره ق، آیه 37. [3]. كافی، ج 5، ص 125. 📚 سخنرانی محرم تاریخ: 1384/11/13 🆔 @a_javadiamoli_esra