eitaa logo
کانال دروس آیت الله العظمی جوادی آملی
11.3هزار دنبال‌کننده
1.3هزار عکس
1.4هزار ویدیو
4.7هزار فایل
آخرین جلسات دروس و مباحث حضرت آیت الله العظمی جوادی آملی (دام ظله) در قالب تصویر، صدا و متن بنیاد بین المللی علوم وحیانی اسراء معاونت رسانه ارتباط با ادمین: @bonyad_esra_admin فهرست: https://eitaa.com/a_javadiamoli_doross/11098
مشاهده در ایتا
دانلود
🏴 مصباح هدایت ▪️ این جمله نورانی زیارت جامعه را ببینید، وقتی به مشهد امام مشرّف شدیم، عرض می ‌کنیم خدایا! عنایت کنید به برکت این امام، من آمدم یک چیزی ببرم که آن اوحدی از اهل ایمان می ‌برند، «مُحْتَمِلٌ لِعِلْمِكُمْ»،[1] این «مُحْتَمِلٌ» جمله خبریه ‌ای است که به داعی انشا القا شده است، چون دعا، زیارت و مناجات، اینها جمله خبریهِ خبریه نیست، جمله خبریه ‌ای است که به داعی انشا القا شده است؛ یعنی ای امام هشتم، ای امام مجتبی، ای امام حسین، ای سایر ائمه (عَلَیهِمُ السَّلام)! آن توفیق را بدهید که من تنها عالم حوزوی یا دانشگاهی بشوم مشکل من حل نمی ‌شود، آن علمی که جای دیگر نیست، فقط در حرم شماست، آن علمی که نمی ‌توانند حمل کنند، فقط شما اجازه می ‌دهید حمل کنند، از آن علم به ما بدهید! «مُحْتَمِلٌ لِعِلْمِكُمْ»، این برترین جمله زیارت جامعه کبیر است که یک زائر از پیشگاه امام صادق، از پیشگاه امام رضا، از پیشگاه امام مجتبی و از پیشگاه ائمه دیگر (عَلَیهِمُ السَّلام) می‌ خواهد. این حدّ ماست! عوام مردن و عوام زندگی کردن که هنر نیست، اینها «من به الکفایه» فراوان است. ▪️ یک بیان نورانی از امام مجتبی است، فرمود تا نفَس می‌ کشید درس و بحث! آدم دهن باز می‌کند می‌ گوید من فارغ التحصیل هستم؟! این ننگ نیست؟ فرمود تا دهن باز کردید، گفتی من فارغ التحصیل هستم، به ننگ خود اعتراف کردی! تا جا دارد، باید درس بخوانید؛ یا درس بخوانید، یا درس بگویید، یا کتاب بنویسید، نو بیاورید! این مرحوم کلینی نقل کرده است از وجود مبارک امام مجتبی، فرمود جای خالی نگذار، این قلب هم جا برای علوم فراوان است. این قلب که مجرد مادی نیست که بگوید من سیر شدم؛ مثل شکم نیست. فرمود: «كُونُوا أَوْعِیةَ الْعِلْمِ»؛[2] این بیان بوسیدنی است! از بیانات نورانی امام مجتبی که مرحوم کلینی نقل کرد، «كُونُوا أَوْعِیةَ الْعِلْمِ وَ مَصَابِیحَ الْهُدَی‏»؛ البته حسین بن علی «مصباح الهدایة»[3] است او در قله است. شما هم چرا «مصباح الهدایة» نمی‌شوی؟ فرمود دانش یاد بگیر تا راه خودت را بفهمی. چراغ باش تا به جامعه نور بدهی، «كُونُوا أَوْعِیةَ الْعِلْمِ وَ مَصَابِیحَ الْهُدَی‏». آن مرحله عالیه «مصباح الهدایة» است، سفینه نجات است، شما هم همین را باشید. این راه باز است. آدم می‌ گوید من درسم تمام شد؟ یعنی بقیه عمرم را دارم تلف می ‌کنم! خسارت همین است. ▪️ ای کاش به ما می ‌گفتند، هر شب قرآن به سر بکنید! در سوره مبارکه «انعام» دارد، اینها خودشان را باختند: ﴿خَسِرُوا أَنْفُسَهُمْ﴾،[4] ما مال که نمی ‌بازیم، ما هر لحظه داریم عمر را می‌ دهیم. آدم هر لحظه عمر را بدهد و چیزی یاد نگیرد، خسارت جان است: ﴿خَسِرُوا أَنْفُسَهُمْ﴾، جانشان را باختند، نه اینکه سرمایه خودشان را باختند! این در سوره مبارکه «انعام» است. آدم شب و روز بگذرد و چیزی یاد نگیرد؟! علوم مگر کم است؟! اینها که به ما گفتند بروید حرم و ناله کنید: «مُحْتَمِلٌ لِعِلْمِكُمْ»؛ فرمود شما چهارتا شاگرد، مثل ذُریح محاربی پیدا کنید، من هم این اسرار را به او می ‌گویم. آن نیمه نادیدنی قرآن، آن «علی حکیم»[5] است، آن که خالی نیست؛ لذا اگر یک روایت صدور قطعی، جهت صدور قطعی و دلالت قطعی بود و ما هیچ نتوانیم این مطلب را از ظاهر قرآن استفاده بکنیم، «علی الرأس و العین» قبول می ‌کنیم، چرا؟ چون همه قرآن که «عربی مبین» نیست تا به لسان العرب مراجعه کنیم یا به مفردات راغب مراجعه کنیم! یک بخش وسیعی از آن «علی حکیم» است، آن «علی حکیم» که با لسان العرب حل نمی‌ شود. [1]. من لا یحضره الفقیه، ج‏2، ص614. [2]. الكافی(ط ـ الإسلامیة)، ج‏1، ص303. [3]. عیون أخبار الرضا(عَلَیهِ السَّلَام)، ج‏1، ص60؛ «إِنَّ الْحُسَینَ بْنَ عَلِی فِی السَّمَاءِ أَكْبَرُ مِنْهُ فِی الْأَرْضِ وَ إِنَّهُ لَمَكْتُوبٌ عَنْ یمِینِ عَرْشِ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ مِصْبَاحُ‏ هُدًی‏ وَ سَفِینَةُ نَجَاةٍ‏». [4]. سوره انعام، آیه12و 20. [5]. سوره زخرف، آیه3 و4. 📚 سخنرانی شب شهادت امام حسن مجتبی علیه السلام تاریخ: 1396/08/25 🆔 @a_javadiamoli_doross
💠 خُلق قرآنی 🔸 وجود مبارک رسول گرامی را که ذات أقدس الهی در قرآن معرفی می ‌کند، او را می ‌داند و کلّ جهان را با کتاب خود هدایت می ‌کند و حضرت را همراه این کتاب از صدر تا ساقه معرفی می ‌کند و به ما می ‌فرماید شما در بخش نازل رسالتِ آن رسول قرار دارید. آن بخش بالایی رسالت آن رسول در دسترس شما نیست. اینکه گفته شد، خُلق رسول گرامی، قرآن کریم است، یعنی قرآن شناسنامه آن حضرت است. اگر وجود مبارک رسول گرامی بخواهد به صورت یک کتاب در بیاید، می ‌شود قرآن و اگر قرآن بخواهد به صورت یک انسان متمثّل شود، می‌ شود رسول گرامی. 🔸 ذات أقدس الهی وقتی از رسول خود یاد می ‌کند، او را به عنوان _ نه تنها یک جهان، نه تنها دنیا_ به عنوان معرفی می کند؛ در برزخ هم آن حضرت رحمت است، در ساهره قیامت هم رحمت است، در بهشت هم رحمت است؛ است: ﴿وَ مَا أَرْسَلْنَاكَ إِلاّ رَحْمَةً لِلْعَالَمِینَ﴾. 🔸 حوزه رسالت او هم به حوزه عالمینی بودنِ او گسترش پیدا می ‌کند؛ اینجا آمده است که حرف را به ما برساند، در برزخ شفاعت را به ما می ‌رساند، در ساهره قیامت هم چنین است و در بهشت هم را به ما می ‌رساند. اگر همه فرشته‌ ها این رسالت را دارند که در آغاز سوره «فاطر» فرمود: ﴿جاعِلِ الْمَلائِكَةِ رُسُلاً﴾،[1] رسالت تنها در هدایت ‌های ظاهری و اعتباری نیست، فرمود: ﴿وَ مَا أَرْسَلْنَاكَ إِلاّ كَافَّةً لِّلنَّاسِ﴾،[2] ﴿إِلاّ رَحْمَةً لِلْعَالَمِینَ﴾، کتابی به تو دادیم: ﴿لِلْعالَمینَ نَذیراً﴾،[3] کتابی به تو دادیم: ﴿مَا هِی إِلاّ ذِكْرَی لِلْبَشَرِ﴾،[4] هر که خواهد آمد با این دو اصل کلی و دوام، یعنی ، این تذکره است برای او. خود آن حضرت هم چون ذات أقدس الهی است، فرمود تو قرآن را ﴿مِن لَدُنْ حَكِیمٍ﴾ یاد می ‌گیری: ﴿إِنَّكَ لَتُلَقَّی الْقُرْآنَ مِن لَدُنْ حَكِیمٍ عَلِیمٍ﴾.[5] 🔸 گاهی خدا اسم خاص خود را به رسول خود می ‌دهد، گاهی اسم خاص خود را به کتاب خود می ‌دهد. خدا «علی حکیم» است، این را نام کتاب خود قرار داد: ﴿لَدَینا لَعَلِی حَكیمٌ﴾. خدا رؤوفِ رحیم است، در پایان سوره مبارکه «توبه» این دو نام مبارک را برای رسول خود قرار داد: ﴿بِالْمُؤْمِنِینَ رَؤُوفٌ رَحِیمٌ﴾. این «رؤوف و رحیم»، از أسمای خدای سبحان است که در ذات مقدس رسول گرامی جلوه کرده است. او که را از «علی حکیم» یاد می‌گیرد، به برکت آن «رؤوف رحیم» می ‌شود: ﴿بِالْمُؤْمِنِینَ رَؤُوفٌ رَحِیمٌ﴾. 🔸 بنابراین وقتی خدای سبحان رسول خود را معرفی می ‌کند، می ‌گوید طنابی است آویخته نه انداخته. او هم در صدر این طناب با این طناب مأنوس است هم در ذیل این کتاب با «عربی مبین» همراه است. صدر و ساقه این کتاب می‌ شود «علی حکیم» و «عربی مبین». صدر و ساقه رسول من می‌ شود «علی حکیم» و «عربی مبین»؛ لذا این ذات را فرمود تو جهانی هستی: ﴿رَحْمَةً لِلْعالَمینَ﴾ هستی، ﴿نَذیراً لِلْبَشَر﴾[6] هستی، ﴿لِلْعالَمینَ نَذیراً﴾[7] هستی، انسانی جهانی خواهد بود. [1]. سوره فاطر، آیه1. [2]. سوره سبأ، آیه28. [3]. سوره فرقان، آیه1. [4]. سوره مدثر، آیه31. [5]. سوره نمل، آیه6. [6]. سوره مدثر، آیه36. [7]. سوره فرقان، آیه1. 📚 سخنرانی مناسبتی تاریخ: 1396/08/25 🆔 @a_javadiamoli_esra
💠 صعود طیب ▫️ انزال قرآن به صورت است نه به صورت تجافی، یعنی آن طوری كه خداوند باران را نازل كرد یا تگرگ و برف را نازل می ‌كند، قرآن را به آن صورت نازل نكرد كه به صورت انداختن و القا باشد بلكه قرآن را آویخت نه انداخت؛ لذا بشر اگر عنایت بیشتری كند می‌تواند این حبل را بگیرد نجات پیدا كند (اولاً) و تدبّر كند و بالا برود (ثانیاً). ▫️ در مقابل انزال قرآن, صعود كلمات طیبه است. اگر بعضی از مشایخ سیدناالاستاد امام (رضوان الله علیهم اجمعین) فرمودند دعا, است این تا حدودی برگرفته از آیه ده سوره مباركه «فاطر» است، در آنجا فرمود: ﴿إِلَیهِ یصْعَدُ الْكَلِمُ الطَّیبُ﴾؛ عقاید طیب، براهین طیب, افكار طیب، مطالب علمی طیب، اخلاق طیب و اعمال طیب به طرف خدا صاعد است. صعود ، مطالب علمی طیب و گفتار و نوشتار طیب به طرف خدا نظیر صعود دود و بخار و دخان نیست؛ همان طوری كه نزول قرآن شبیه نزول باران و تگرگ نیست، صعود عقاید و مطالب علمی طیب به طرف خدا هم شبیه صعود بخار و دخان نیست كه تجافی باشد. بخار یا دخان وقتی در كف زمین است صاعد نیست و وقتی به فضا رفت دیگر در كف زمین نیست، رفتنِ آن هم به نحو تجافی است نه به نحو تجلّی. اگر كسی صاحب عقیدهٴ طیب شد فكر طیب شد خُلق طیب شد عمل طیب شد، این از زمین تا بالا نظیر نردبان, صاعد است؛ همان طوری كه قرآن نظیر حبلِ متین آویخته است نه انداخته, عقاید علمی هم كه بالا می‌رود نظیر نردبانِ بالا رفته است نه نظیر دود و دخانِ بالا رفته؛ هم ﴿إِلَیهِ یصْعَدُ الْكَلِمُ الطَّیبُ﴾ به نحو تجلّی است هم ﴿أَنزَلْنَاهَا وَفَرَضْنَاهَا وَأَنزَلْنَا فِیهَا آیاتٍ بَینَاتٍ﴾ به نحو تجلّی است، پس راه, دو طرفه باز است. ▫️ قرآن از مقام آمده نازل شده, شده عربی مبین كه در آغاز سوره مباركه «زخرف» فرمود: ﴿إِنَّا جَعَلْنَاهُ قُرْآناً عَرَبِیاً لَعَلَّكُمْ تَعْقِلُونَ ٭ وَإِنَّهُ فِی أُمِّ الْكِتَابِ لَدَینَا لَعَلِی حَكِیمٌ﴾ یعنی این قرآن یك طرفش علی حكیم است یك طرفش عربی مبین. شما كه با عربی مبین كار دارید اگر دارای علمِ طیب و اخلاق و عمل صالحِ طیب بودید، به آن علی حكیم می‌رسید چون شما دارید بالا می‌روید؛ اگر كلمهٴ طیب بالا می‌رود و بالا رفتنش به نحو تجلّی است نه به نحو تجافی و كلمهٴ طیب وصف است، پس خود انسان بالا می ‌رود زیرا وصف كه بدون موصوف بالا نمی ‌رود. این طور نیست كه بالا رفتنش نظیر دود باشد (یك) این طور نیست كه این را از مغز و قلب و هویت انسان بِكَنند و بالا ببرند (دو) پس خود انسان بالا می ‌رود؛ این انسانی كه می‌ گوید: ﴿إِنَّا لِلّهِ وإِنّا إِلَیهِ رَاجِعُونَ﴾ خودش دارد بالا می‌ رود، این می‌ شود . 📚 سوره مبارکه نور جلسه 3 🆔 @a_javadiamoli_esra
💠 معراجِ فیض 🔸 گرچه همه كتاب‌ ها ، اما این‌طور نیست که از آنجایی كه قرآن نازل شده است از همان‌جا تورات نازل شده باشد از همان‌ جا انجیل نازل شده باشد؛ همه كتاب ‌ها از نزد خدا هستند اما نزد خدا مراتبی دارد؛ از آن مقامی كه قرآن نازل شده است كتاب ‌های دیگر نازل نشد. از آنجا نازل شد آمد تا به عالَم طبیعت و ماده رسید كه شده لفظ, گفته می ‌شود, شنیده می ‌شود, خوانده می ‌شود كه ﴿إِنَّا جَعَلْنَاهُ قُرْآناً عَرَبِیاً لَعَلَّكُمْ تَعْقِلُونَ ٭ وَإِنَّهُ فِی أُمِّ الْكِتَابِ لَدَینَا لَعَلِی حَكِیمٌ﴾. از تا را طی كرد. 🔸 «علی حكیم» دو اسم از اسمای حسنای ذات اقدس الهی است؛ این قرآن است این قرآن است این قرآن لدی الله است این قرآن لدی الله، «علی حكیم» است, لدینا «عربی مبین»: ﴿إِنَّا جَعَلْنَاهُ قُرْآناً عَرَبِیاً لَعَلَّكُمْ تَعْقِلُونَ ٭ وَإِنَّهُ فِی أُمِّ الْكِتَابِ لَدَینَا لَعَلِی حَكِیمٌ﴾. 🔸 خدای سبحان قرآن را نازل كرد اما نه آن‌طوری كه باران را نازل كرد؛ باران را نازل كرد یعنی به زمین انداخت اما قرآن را نازل كرد یعنی به زمین ! الآن یك طرف قرآن به دست خداست و یك طرفش به دست ما؛ فرمود: «طَرَفٌ بِیدِ اَللَّهِ وَ طَرَفٌ بِأَیدِیكُمْ». گفتند بی ‌وضو دست نزن برای اینكه یك طرفش هم به دست بی‌دستی خداست! اگر قرآن را ـ معاذ الله ـ مثل باران نازل كرده باشد یعنی به زمین انداخته باشد دیگر آن قداست را ندارد دیگر نیست؛ طنابی كه آویخته است دیگران را نجات می‌دهد، از طنابِ انداخته كاری ساخته نیست. این طناب‌هایی كه الآن كنار مغازه انداخته شده ‌اند اینها مشكل خودشان را حل نمی‌ كنند، كسی به اینها اعتصام كند كه نجات پیدا نمی‌ كند، طنابی كه به جای بلندِ مستحكم بسته است اگر كسی آن را بگیرد نجات پیدا می‌ كند. قرآن، است و خداوند آن را آویخت؛ اگر ما آن را می ‌بوسیم, بالای سر می گذاریم و احترام می ‌كنیم، برای این است كه یك طرفش به دست بی‌ دستی خداست. آپارات: https://www.aparat.com/v/LKOyh 📚 سخنرانی عمومی تاریخ: 1392/08/01 🆔 @a_javadiamoli_esra
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
💠
ماه قرآن

🔸 قرآن در آغازش علیّ حكیم است و در انجامش عربی مبین؛ اگر كسی به اعتصام كرد و فهمید و باور كرد و عمل نمود، كم كم بالا می ‌رود، تا به نوبه خود به آن بار یابد... . 👇👇👇👇 🌐 https://esra.ir 🆔 @a_javadiamoli_esra