💠 سلام بر مهدي موجود موعود (سلام الله عليه) 🔹 ما درباره وجود مبارک حضرت امام #مهدي_موجود_موعود (سلام الله عليه) در زيارت «آل‌يس» به پيشگاه آن حضرت #سلام عرض مي ‌کنيم و بر بسياري از حالات او نام مي ‌بريم. عرض مي ‌کنيم #سلام بر شما آن وقتي که مي ‌نشينيد، آن وقتي که مي ‌ايستيد، آن وقتي که رکوع مي‌ کنيد، آن وقتي که سجود داريد، آن وقتي که قيام داريد، آن وقتي که قرائت داريد, آن وقتي که بيان مي ‌کنيد. اين درود فرستادن ما و اين شئون گوناگون وجود مبارک وليّ عصر، براي آن است که تمام آثار آن حضرت در راه توحيد الهي صرف مي‌ شود. 🔹 در قرآن كريم وقتي از انسان کامل نظير وجود مبارک پيامبر يا حضرت ابراهيم (سلام الله عليهما) سخن به ميان مي ‌آيد قرآن از زبان او نقل مي‌ کند: ﴿إِنَّ صَلاتي وَ نُسُکي وَ مَحْيايَ وَ مَماتي لِلّهِ رَبِّ الْعالَمينَ﴾؛[1] يعني نه تنها مناسک حج من, عبادت ‌هاي حج و عمره من و نماز من براي خداست، بلکه تمام شئون #حيات_و_ممات من براي خداست. پس #مردان_الهي کساني‌ هستند که جميع شئون زندگي و مرگ آنها الهي است. اگر مردان الهي به جايي رسيدند که حيات و ممات آنها, قيام و قعود آنها, رکوع و سجود آنها, سخن گفتن و سکوت آنها براي رضاي خداست, جا دارد که ما بر تک ‌تک اين شئون #سلام عرض کنيم. اگر ﴿إِنَّ صَلاتي وَ نُسُکي وَ مَحْيايَ وَ مَماتي لِلّهِ رَبِّ الْعالَمينَ﴾ ما هم بايد عرض ادب کنيم، عرض کنيم به پيشگاه وليّ عصر «السَّلَامُ عَلَيْک حِينَ تَقْعُدُ السَّلَامُ عَلَيْک حِينَ تَقُومُ السَّلَامُ عَلَيْک حِينَ تَقْرَأُ وَ تُبَيِّنُ السَّلَامُ عَلَيْک حِينَ تُصَلِّي وَ تَقْنُتُ السَّلَامُ عَلَيْک حِينَ تَرْکعُ وَ تَسْجُدُ‏».[2] ما در نماز آموختيم که بگوييم «بِحَوْلِ اللَّهِ وَ قُوتِهِ أَقُومُ وَ أَقْعُدُ»;[3] يعني تمام قيام و قعود ما به نام خدا و با حول و قوه الهي است. اگر کسي اين‌‌ چنين انديشيد و #موحد_ناب بود حيات و ممات‌‌ او الهي مي‌شود, ما بر تک ‌تک اين شئون #سلام عرض مي ‌کنيم. [1]. سوره انعام، آيه162. [2]. الإحتجاج علي أهل اللجاج (للطبرسي)، ج‏2، ص493. [3]. الكافي (ط ـ الإسلامية)، ج‏3، ص338. «عَنْ فَضَالَةَ بْنِ أَيُّوبَ عَنْ سَيْفِ بْنِ عَمِيرَةَ عَنْ أَبِي بَكْرٍ الْحَضْرَمِيِّ قَالَ قَالَ أَبُو عَبْدِ اللَّهِ ع إِذَا قُمْتَ مِنَ الرَّكْعَةِ فَاعْتَمِدْ عَلَی كَفَّيْكَ وَ قُلْ بِحَوْلِ اللَّهِ وَ قُوتِهِ أَقُومُ وَ أَقْعُدُ فَإِنَّ عَلِيّاً ع كَانَ يَفْعَلُ ذَلِك‏». #موحد_ناب #رضای_الهی #مردان_الهی #آیت_الله_العظمی_جوادی_آملی 📚 درس اخلاق تاریخ: 1389/04/31 🆔 @a_javadiamoli_doross

💠 منشأ برکت 🔹 در قرآن كریم وقتی از #انسان_کامل نظیر وجود مبارک پیامبر یا حضرت ابراهیم (سلام الله علیهما) سخن به میان می‌آ ید قرآن از زبان او نقل می‌کند: ﴿إِنَّ صَلاتی وَ نُسُکی وَ مَحْیای وَ مَماتی لِلّهِ رَبِّ الْعالَمینَ﴾؛[1] یعنی نه تنها مناسک حج من, عبادت ‌های حج و عمره من و نماز من برای خداست، بلکه تمام شئون حیات و ممات من برای خداست. پس #مردان_الهی کسانی‌ هستند که جمیع شئون زندگی و مرگ آنها الهی است. اگر مردان الهی به جایی رسیدند که حیات و ممات آنها, قیام و قعود آنها, رکوع و سجود آنها, سخن گفتن و سکوت آنها برای رضای خداست, جا دارد که ما بر تک ‌تک این شئون سلام عرض کنیم. اگر ﴿إِنَّ صَلاتی وَ نُسُکی وَ مَحْیای وَ مَماتی لِلّهِ رَبِّ الْعالَمینَ﴾ ما هم باید #عرض_ادب کنیم، عرض کنیم به پیشگاه ولی عصر «السَّلَامُ عَلَیک حِینَ تَقْعُدُ السَّلَامُ عَلَیک حِینَ تَقُومُ السَّلَامُ عَلَیک حِینَ تَقْرَأُ وَ تُبَینُ السَّلَامُ عَلَیک حِینَ تُصَلِّی وَ تَقْنُتُ السَّلَامُ عَلَیک حِینَ تَرْکعُ وَ تَسْجُدُ السَّلَامُ عَلَیک‏». ما در نماز آموختیم که بگوییم «بِحَوْلِ اللَّهِ وَ قُوتِهِ أَقُومُ وَ أَقْعُدُ»;[2] یعنی تمام قیام و قعود ما به نام خدا و با حول و قوه الهی است. اگر کسی این‌‌ چنین اندیشید و #موحد_ناب بود حیات و ممات‌‌ او الهی می‌شود, ما بر تک ‌تک این شئون سلام عرض می ‌کنیم. 🔹 ما در «دعای کمیل» به ذات أقدس الهی عرض می‌کنیم: خدایا تو را به اسمای حسنایت قسم می ‌دهیم که این «اسمای تو» کل آسمان و زمین را پُر کرده‌اند: «وَ بِأَسْمَائِک الَّتِی مَلَأَتْ أَرْکانَ کلِّ شَی‏ء»؛[3] به اسمی که کل صحنه را پُر کرده است. مستحضرید اسمی که در قرآن و روایت هست از سنخ لفظ نیست، یک; از سنخ مفهوم نیست، دو; اینها «اسماء، اسماء الاسماء» هستند. اینکه می‌ گویند اگر کسی #اسم_اعظم بداند بسیاری از مشکلات را حل می‌ کند، «اسم اعظم» لفظ نیست که با یک لفظ کسی بتواند در جهان اثر کند, مفهوم نیست که با یک تصور مفهوم و امر ذهنی بتواند مُرده‌ ای را زنده کند، اینها «اسماء اسماء الاسماء» هستند. آن اسمی که کل جهان را پُر کرده است آنها را می ‌گویند #اسم_اعظم. اگر در جریان «آصف بن برخیا»[4] و مانند آن که مقداری از اسمای الهی را آشنا بود[5] و کمتر از چشم به هم زدن تختی را از یمن به فلسطین آورد، آن حقیقت را آشنا بود، آنها را «اسم اعظم» می ‌گویند که نزد ائمه است, نه الفاظ را و نه مفاهیم را. 🔹 در «دعای کمیل» به خدا عرض می‌کنیم: «وَ بِأَسْمَائِک الَّتِی مَلَأَتْ أَرْکانَ کلِّ شَی‏ء»، در دعاهای ماه رجب نسبت به ائمه(علیهم السلام) عرض می ‌کنیم: خدایا ائمه ما, اهل بیت عصمت و طهارت, اینها کسانی هستند که «فَبِهِمْ مَلَأْتَ سَمَاءَک وَ أَرْضَک»;[6]‏ آسمان و زمین را علی و اولاد علی پُر کردند! #حقیقت_ولایت این است, #حقیقت_امامت این است, #حقیقت_انسان_کامل این است, اینها هستند که معلم ملائکه هستند. بنابراین برابر آنچه که در «دعای کمیل» آمده با آنچه که در دعای ماه رجب آمده، همان طوری که آیات قرآن یکدیگر را تفسیر می‌کنند، ادعیه هم یکدیگر را تفسیر می‌ کنند, روایات هم یکدیگر را تفسیر می ‌کنند, زیارات هم یکدیگر را تفسیر می ‌کنند و این ذوات قدسی #منشأ_برکت در کل عالَم هستند. اگر وجود مبارک ولی عصر حقیقتی را داراست که با آن حقیقت کل آسمان و زمین را می ‌تواند تشخیص بدهد و به اذن خدای سبحان حضور داشته باشد، ما به چنین انسانی عرض می ‌کنیم بر تک‌تک شئون تو سلام می ‌فرستیم: «السَّلَامُ عَلَیک حِینَ تَقْعُدُ السَّلَامُ عَلَیک حِینَ تَقُومُ السَّلَامُ عَلَیک حِینَ تَقْرَأُ وَ تُبَینُ السَّلَامُ عَلَیک حِینَ تُصَلِّی وَ تَقْنُتُ السَّلَامُ عَلَیک حِینَ تَرْکعُ وَ تَسْجُدُ السَّلَامُ عَلَیک‏» و مانند آن. [1]. سوره انعام، آیه162. [2]. الكافی (ط ـ الإسلامیة)، ج‏3، ص338. [3]. البلد الأمین و الدرع الحصین، ص188. [4]. آصف در روایات و تفاسیر، همه جا وزیری خردمند، سیاستمدار و مدبّر معرفی شده است. مشهور است او داننده اسم اعظم و علم کتاب(علم لدنی) بوده است. [5]. الكافی(ط ـ الإسلامیة)، ج1، ص230؛«عَنْ أَبِی جَعْفَرٍ(علیه السّلام) قَالَ: إِنَّ اسْمَ اللَّهِ الْأَعْظَمَ عَلَی ثَلَاثَةٍ وَ سَبْعِینَ حَرْفاً وَ إِنَّمَا كَانَ عِنْدَ آصَفَ‏ مِنْهَا حَرْفٌ وَاحِدٌ ...». [6]. مصباح المتهجد و سلاح المتعبد، ج‏2، ص804. #حقیقت_ولایت #اسم_اعظم #تمام_شئون_حیات_برای_خدا #آیت_الله_العظمی_جوادی_آملی 📚 درس اخلاق تاریخ: 1389/04/31 🆔 @a_javadiamoli_esra