💠 ناصح 🔹 مرحوم صدر المتألهین شعر کم نقل می ‌کند، ولی در کتاب مبدأ و معاد یک بیت از مرحوم فردوسی نقل می ‌کند؛ می‌گوید فردوسی این را گفته است: خداوند بالا و پَستی تویی ٭٭٭ ندانم که ‌ای هر چه هستی تویی[1] مرحوم صدر المتألهین در این شعر خیلی اعجاب می‌ کند، می‌ گوید این «یاء» یای خطاب نیست، یای ضمیر نیست، یای مصدری است. یک وقت است که می‌ گوید من نمی ‌شناسم شما هر چه هستی هستی. این که کمال نیست؛ اما یک وقت می ‌گوید نه، من می ‌شناسم. #تمام_حقیقت_هستی تویی! خداوند بالا و پَستی تویی ٭٭٭ ندانم که ‌ای هر چه هستی تویی یعنی تمامْ‎حقیقتِ هستی تویی! ملاصدرا کسی نیست که حرف کسی را نقل بکند، این را با احترام از فردوسی نقل می ‌کند. 🔹 مرحوم فردوسی می‌ گوید بعضی ‌ها در مدت عمر فقط ظرف آب دستشان است، دارند این درخت قَتاد را مدام آب می ‌دهند، به این بد بگویند به آن #بد بگویند به این #زشتی بگویند، نزد این #غیبت آن را بکنند و #اختلاف بیندازند، در #نوشتن و در #گفتار کارشان همین است. برخی ‌ها تمام تلاش و کوشش آنها این است که #جامعه را نرم بکنند، حرف فردوسی این است: اگر بار خار است خود کِشته ‌ای ٭٭٭ وگر پرنیان است خود رشته ‌ای[2] این بیان نورانی برخی از انبیا (علیهم السلام) که فرمود: ﴿وَ نَصَحْتُ لَكُمْ وَ لكِنْ لا تُحِبُّونَ النَّاصِحین‏﴾؛[3] فرمود من ناصح ملّت هستم، #ناصح نه یعنی سخنران، نه یعنی موعظه ‎کننده، نه یعنی کسی که درس اخلاق می ‌دهد، نصیحت چیزی دیگر است. «نَصاح» آن نخ بادوام را می‌ گویند «نصاح». سوزن را می ‌گویند «مِنْصِحَة». خیاط را «ناصح»می ‌گویند. نصیحت «لأئمة المسلمین» برای کسی است که بتواند #جامه_تقوا را در بدن مسئولین، بدن مردم، بدن همه این جامه تقوا را خیاطی کند. با سخنرانی خیاطی نمی‌ شود، با حرف زدن با مقاله نوشتن، خیاطی یک سوزن می ‌خواهد، یک نخ می‌ خواهد، یک قلب پاک می‌ خواهد، به خیاط می ‌گویند ناصح. آن کسی که جامه تقوا را بُرِش می ‌کند و به بدن مسئولین می ‌زند به بدن مردم می ‌زند که جامعه بشود ﴿وَ لِباسُ التَّقْوی ذلِكَ خَیر﴾،[4] او ناصح می ‌شود. حالا معلوم می ‌شود که قرآن، پیغمبر را #ناصح می ‌داند، مکتب را #نصیحت می ‌داند، دین را نصیحت می‌ داند. 🔹 مرحوم غزالی می ‌گوید که خلاصه تلاش و کوشش چهل ساله مرا فردوسی در این بیت خلاصه کرده است. تا ما خیاط نباشیم جامعه #عریان است! این ﴿لِباسُ التَّقْوی﴾ را ما باید بپوشیم! حوزه باید خیاطی کند، سخنرانی کار آسانی است یا سخن‌ خوانی است یک چیزی آدم می ‌نویسد می‌ خواند یا سخنرانی است. با سخنرانی و سخن‌ خوانی جامعه برهنه بدنش #جامه_تقوا در بر نمی‌ کند. این پیغمبر که فرمود شعیب و اینها که من نصیحت می‌ کنم ﴿وَ لكِنْ لا تُحِبُّونَ﴾ من خیاط هستم امیدواریم ـ إن‌ شاء الله ـ همه ما این چنین باشیم! [1]. شاهنامه فردوسی. [2]. شاهنامه فردوسی، فریدون، بخش20. [3] . سوره اعراف، آیه79. [4] . سوره اعراف، آیه26. #جامعه #جامه_تقوا #نصیحت #آیت_الله_العظمی_جوادی_آملی 📚 سوره مبارکه طور ـ جلسه 6 تاریخ: 1395/11/19 🆔 @a_javadiamoli_doross

💠 سرّ هویدا 🔸 انسان آنچه در درون دارد، به هر حال به وسيله ابزار و ادوات ظاهر مي ‌شود؛ حالا يا با #نوشتن آن، يا با #گفتن آن، يا با #حرکات و سکناتش بيان مي ‌شود ... . 👇👇👇👇👇

💠 سرّ هویدا 🔸 انسان آنچه در درون دارد، به هر حال به وسیله ابزار و ادوات ظاهر می ‌شود؛ حالا یا با #نوشتن آن، یا با #گفتن آن، یا با #حرکات و سکناتش بیان می ‌شود. برخی از کارهاست که هر کسی آن جلوه ‌ها را نمی ‌بیند، فقط معصوم است که می بیند. الآن کسی که پشت این دیوار حرف می ‎زند، ما می ‎توانیم بفهمیم زن است یا مرد است، این چیز روشنی است؛ سنّ او کم است یا بزرگسال است، این را هم ممکن است بفهمیم؛ عرب است یا عجم است، این را هم ممکن است بفهمیم؛ اما پاک است یا ناپاک، این را ما نمی ‌فهمیم. در قرآن به وجود مبارک پیغمبر (علیه و علی آله آلاف التّحیة و الثّناء) فرمود اگر ما بخواهیم کاری می‌ کنیم که ﴿وَ لَتَعْرِفَنَّهُمْ فِی لَحْنِ الْقَوْلِ﴾؛ از طرز حرف زدن آنها برای تو روشن بشود که اینها منافق هستند یا مؤمن! این گونه خدا روشن می‎ کند. فرمود هر کسی در درون او خصوصیتی باشد به هر حال بیرون می ‌‌آید؛ چه بهتر که درونش #اسرار_الهی باشد که اگر برون آمد روح و ریحان باشد فضا را معطّر کند، چه بهتر از این! ما موظّف هستیم که تظاهر نکنیم؛ اما موظّف هستیم آدم خوبی باشیم، این خوبی خودش ظهور می ‌کند؛ چه ما بخواهیم چه نخواهیم! ما که داعی نداریم خودمان را نشان بدهیم؛ آدم خوب ﴿وَ جَعَلْنا لَهُ نُوراً یمْشی‏ بِهِ فِی النَّاسِ﴾؛ او که قصد نشان دادن ندارد اما ذات اقدس الهی هوشی به مردم داد که از قیام و قعود این شخص، #طهارت می ‌فهمند. 🔸 اگر کسی ـ خدای ناکرده ـ به نظام، به جامعه، به مردم، #قصد_خیانت دارد، فرمود این طور نیست که ما او را رها بکنیم: ﴿أَمْ حَسِبَ الَّذِینَ فِی قُلُوبِهِم مَرَضٌ أَن لَن یخْرِجَ اللَّهُ أَضْغَانَهُمْ﴾؛ آنها که در درونشان یک #بیماری هست خیال می ‌کنند همیشه می ‌توانند کتمان کنند و ما آن را اظهار نمی ‌کنیم؟ نه، ما اظهار می ‌کنیم! بنابراین ما باید آبروی خودمان را حفظ بکنیم؛ اوّلین راه آن #تطهیر_باطن است. اگر ـ خدای ناکرده ـ باطن، طاهر و طیب نبود، از راهی خودش را نشان می ‌دهد؛ یا با گفتار ما، یا رفتار ما، یا نوشتار ما! انسان بدون سهو و نسیان نیست، در حال #سهو_و_نسیان، آن حادثه خودش را نشان می ‌دهد. آپارات: https://aparat.com/v/yl3TP #آیت_الله_العظمی_جوادی_آملی 📚 درس اخلاق تاریخ: 1396/12/24 🆔 @a_javadiamoli_esra