💠 سُبُّوحٌ قُدُّوسٌ 🔹 تسبیح گاهی در مقابل تقدیس است و گاهی جامع تقدیس؛ اگر در مقابل تقدیس بود گفتیم «سبّوحٌ قدّوسٌ» یا آن‌ چنان كه ملائكه گفتند: ﴿نَحْنُ نُسَبِّحُ بِحَمْدِكَ وَنُقَدِّسُ لَكَ﴾[1] #تسبیح عبارت از تنزیه از عیب است، #تقدیس عبارت از تنزیه از نقص است. بین عیب و نقص فرق فراوان است. اگر اتاقی سه در چهار بود یك فرش دوازده متری كه یك گوشه ‌اش سوخته بود یا گوشه ‌اش كهنه و مُندرس بود [و در آن اتاق بود] می ‌گویند این فرش مَعیب است این فرش عیب دارد، اما اگر یك فرش دو در سه نو و تمیز گذاشتند نمی ‌گویند این فرش معیب است می‌ گویند این فرش ناقص است. نقص یك #كمال_محدود است، عیب آن است كه همان مقداری كه دارد زده است. بین عیب و نقص فرق فراوانی است. تسبیح تنزیه از عیب است، تقدیس تنزیه از نقص است. 🔹 خدای سبحان همان طوری كه منزّه از ظلم است، منزّه از جهل است، منزّه از عیوب دیگر است، مقدّس از علمِ ملائكه است، مقدّس از علم انبیاست، مقدّس از علم اولیاست؛ برای اینكه علمِ انبیا، علمِ اولیا و علمِ ملائكه مثل هستی اینها محدود است و ناقص است، چون #هر_محدودی_ناقص است و ذات اقدس الهی علمش نامتناهی و ازلی است. بنابراین تنزیه از نقص را تقدیس می‌ گویند و تنزیه از عیب را تسبیح می ‌گویند. این در صورتی است كه تسبیح در مقابل تقدیس قرار بگیرد نظیر «سُبُّوحٌ قُدُّوسٌ رَبُّ الْمَلَائِکَةِ وَ الرُّوحِ»[2] یا نظیر حرف فرشته‌ ها كه می‌ گفتند: ﴿نَحْنُ نُسَبِّحُ بِحَمْدِكَ وَنُقَدِّسُ لَكَ﴾. [1] . سوره بقره، آیه 30. [2] . تهذیب الأحكام، ج2، ص123. #آیت_الله_العظمی_جوادی_آملی 📚 .سوره مبارکه نور جلسه 27 تاریخ: 1390/08/29 🆔 @a_javadiamoli_esra