💠 سنت نبوی 🔸 پیامبر در تلقّی قرآن چگونه بود؟ این مطلب را مرحوم شیخ طوسی[1] و مرحوم امین الاسلام طبرسی[2] نقل كردند، البته بسیاری از بزرگان دیگر (رضوان الله علیهم) هم نقل كردند. وجود مبارك رسول گرامی به ابن مسعود فرمود برای من قرآن بخوان! این گوش دادن برای آن است كه خود گوش لذت ببرد؟ اینكه گفتند اگر شما قرآن می ‌خوانید از روی قرآن بخوانید، ولو كه حافظ قرآنید ولی از خود قرآن بخوانید، برای اینكه چشم هم عبادت كند. اگر كسی یك سوره ای را از حفظ بخواند یا همان شخص سوره را از خود قرآن بخواند، ثواب دومی بیشتر است؛ برای اینكه این چشم او هم عبادت كرده، زبان او هم عبادت كرده، گوش او هم عبادت كرده است؛ ولی آن اولی فقط زبان و گوش او عبادت كرده است. ▫️ حضرت به ابن مسعود فرمود قرآن بخوان تا من بشنوم، ابن مسعود شروع كرد سوره مباركه «نساء» را خواندن تا رسید به این آیه ﴿فَكَیفَ إِذا جِئْنا مِنْ كُلِّ أُمَّةٍ بِشَهیدٍ وَ جِئْنا بِكَ عَلی هؤُلاءِ شَهیدًا﴾[3] كه دید اشك چشمان پیغمبر (صلّی الله علیه و آله و سلّم) را فرا گرفته است. خب به این آیه كه رسید دید وجود مبارك آن حضرت دارد گریه می ‌كند و اشك چشمانش را فرا گرفته، برای اینكه سخن از #قیامت است، سخن از #محكمه_عدل_الهی است و سخن از #شهادت است. او با اینكه #شاهد بود اشك ریخت، ما كه مشهود علیه هستیم! 🔸 استنان به سنت او [باید داشته باشیم]، انسان وقتی بداند كه «عَلی‏ رُؤُوسِ‏ الأَشْهادِ» دارد محاكمه می ‌شود، همین مناجات شعبانیه جریان شهود «عَلی‏ رُؤُوسِ‏ الأَشْهادِ» را یادآوری می‌ كند، می‌ گوید خدایا تو در دنیا كه آبروی ما را حفظ كردی، از این به بعد هم نسبت به ما احسان بكن كه آبروی ما را در قیامت نبری «الهِی قَدْ احْسَنْتَ الَی إِذْ لَمْ تُظْهِرْها لأَحَدٍ مِنْ عِبادِكَ الصَّالِحِینَ » آن‌گاه آن روز هم «فَلا تَفْضَحْنِی یوْمَ الْقِیامَةِ عَلی‏ رُؤُوسِ‏ الأَشْهادِ»[4] ما را رسوا نكن! خب او كه شاهد است ﴿فَكَیفَ إِذا جِئْنا مِنْ كُلِّ أُمَّةٍ بِشَهیدٍ وَ جِئْنا بِكَ عَلى هؤُلاءِ شَهیدًا﴾ او با این كه شاهد است مضطرب است و می ‌نالد، ما كه مشهود علیه ‌ایم چه كار باید بكنیم؟! استنان به سنت آن حضرت همین است كه انسان گذشته از اینكه در خدمت قرآن است، اگر این احساس را به او دست داد كه این تفسیر و این قرآن غیر از فقه است، غیر از اصول است، غیر از فلسفه و كلام است، این معلوم می ‌شود كه طنابی را گرفته كه احساس می ‌كنی یك طرفش به دست خداست. ما یك وقت دست به طنابی می‌ زنیم و درك نمی ‌كنیم كه آیا طرف دیگر در دست كسی هست یا نیست؛ اما یك وقت می ‌فهمیم نه خیلی محكم است، معلوم می ‌شود كسی گرفته است، ما این‌ چنین باید قرآن را بخوانیم! آن‌گاه اگر حرف زدیم، حرف ما هم در جامعه اثر دارد. [1]. التبیان فی تفسیر القرآن، ج‏3، ص201 و 202. [2]. مجمع البیان فی تفسیر القرآن، ج3، ص77. [3]. سوره نساء، آیه41. [4]. الإقبال بالأعمال الحسنة(ط - الحدیثة)، ج3، ص297. #یا_رسول_الله #استنان_به_سنت_نبوی #قرآن #آیت_الله_العظمی_جوادی_آملی 📚 سخنرانی در جمع حافظان قرآن تاریخ: 1388/05/21 🆔 @a_javadiamoli_esra