💠

  فیض خوف

🔸 خدا گاهی نعمت می ‌فرستد, گاهی نقمت؛ اگر ترسِ خود را در دل كسی القا كرد، این رحمت و نعمت است و «كفی بذلك فضلا» كه #انسان_از_خدا_بترسد و اگر ترسِ دیگری را در قلب انسان القا بكند، این عذاب است كه ﴿قَذَفَ فِی قُلُوبِهِمُ الْرُّعْبَ﴾. 🔸 آن كه از خدا می ‌ترسد كه #عبد_صالحِ اوست، آن قَذف، همان قذف نورانی است نظیر «الْعِلْمُ نُور یقْذِفُهُ اللَّهُ فِی قَلْبِ مَنْ یشَاء» و مانند آن اما این ﴿قَذَفَ فِی قُلُوبِهِمُ الْرُّعْبَ﴾، قَذف انتقامی است. گرچه این را هم خدا انداخت؛ اما ترسِ خود را در دل منافقین نینداخت كه عنایت باشد، ترسِ شما را در دل منافقین انداخت كه از شما هیچ كاری ساخته نیست. 🔸 اگر انسان از آن مبدئی كه باید بهراسد، نترسد و از آن مبدئی كه نباید بترسد, بترسد، این عذاب الهی است و اگر این در قلب كسی پیدا شد این همان ﴿قَذَفَ فِی قُلُوبِهِمُ الْرُّعْبَ﴾ است؛ اما آنهایی كه ترس از خدا را دارند، در دعاها ترس از خدا را مسئلت می‌ كنند یعنی همان ‌طوری كه #رجا را از خدا می ‌خواهند، #خوف را هم از خدا می ‌‌خواهند، عرض می کنند خدایا! آن توفیق را به ما بده كه از تو بترسیم. این نصیب هر كسی هم نمی ‌شود؛ آن ﴿یدْعُونَ رَبَّهُمْ خَوْفاً وَ طَمَعاً﴾، نصیب #اولیای_خاص است. #آیت_الله_العظمی_جوادی_آملی 📚 سوره مبارکه حشر جلسه 13 🌐 http://news.esra.ir 🆔 @a_javadiamoli_esra