💠

شهامت اعتراف

🔸 گاهی شخص نماز می‌ خواند ولی در خارجِ نماز، معصیت هم دارد، خدا نماز او را قبول می ‌كند نه خود او را؛ اما كسی كه در خارجِ نماز مثل درون نماز، آدم صالحی است، خدا #گوهر_ذات او را قبول می ‌كند. این است كه در #مراقبت باید باتقوا بود، در #محاسبت هم باید با تقوا بود. 🔸 شاید تقوای در مراقبت آن ‌قدر سخت نباشد؛ اما #تقوای_در_محاسبه بسیار سخت است كه انسان، قاضی خود باشد، حُبّ نفْس را كنار بگذارد و كار خود را بدون حُبّ و بغض داوری كند، چون «حُبُّكَ الشَّی‏ءَ یعْمِی وَ یصِم»؛ انسان وقتی به خود علاقه مند است، سخت است كه خود را محكوم كند. 🔸 چرا شما گاهی می‌ بینید دو طلبه در یك حجره با اینكه سومی هم نیست غیر از خدا، یکی از اینها فهمید كه حق با هم‌ بحث اوست؛ اما تا آخر می ‌كوشد كه حرف خود را اثبات كند؟ اگر هم «بین ‌الرشد» شد و معلوم شد كه حق با رفیق اوست، باز هم می ‌خواهد بگوید من هم مطلبی را می‌ خواستم بگویم كه از طرف دیگر صحیح است، حاضر نیست اعتراف كند! این كسی كه در حجره دو نفره حاضر نیست اعتراف كند بگوید من اشتباه كردم، فردا اگر كارِ اجتماعی به دست او رسید، حاضر است بگوید من اشتباه كردم؟! این از همین جمع دو نفره #باید_اصلاح_بشود تا وقتی وارد جامعه شد، آن شهامت را داشته باشد؛ یعنی یا بد نكند یا اگر اشتباه كرد، فوراً اعتراف كند. این كار، كار آسانی نیست! #آیت_الله_العظمی_جوادی_آملی 📚 سوره مبارکه حشر جلسه 15 🌐 http://news.esra.ir 🆔 @a_javadiamoli_esra