💠

کفایت خداوند از عبد

🔻 ما شیعیان به امامان بزرگوارمان (علیهم السلام) #افتخار می کنیم . آنان سرور و ذخیره ما برای روز فقر و تهیدستی ما هستند . مرحوم کلینی از امام سجّاد ( علیه السلام ) نقل می کند که : «لو مات مَنْ بین المشرق والمغرب لما استوحشت بعد أن یکون القرآن معی» . مرگ دو قسم است : ظاهری و باطنی . مرگ ظاهری همان مرگ تن و مرگ باطنی مرگ روح یعنی کفر و نفاق است . برپایه معنای باطنی مرگ ، سخن امام ( علیه السلام ) بدین معناست : اگر همه مردم جهان کافر شوند و فقط من زنده ( مؤمن ) بمانم ، بدین معنا که فقط من مؤمن شیعه باشم اگر قرآن با من باشد وحشت نمی کنم ، زیرا قرآن کلام خداست و چون کلام او با من باشد او با من سخن می گوید . هنگامی که خدا با ما باشد یاور ماست و او برای بنده کافی است : ﴿اَلَیسَ اللهُ بِکافٍ عَبدَه﴾ . آری او برای بنده اش کافی است! 🔻... بنابراین چون قرآن با ماست خدا با ماست ، همان طور که هر روز ـ ان شاء الله ـ در #زیارت_امین_الله می گوییم کسی که از تو کمک بخواهد کمک تو آماده است : «والإعانة لمن استعان بک موجودة و الإغاثة لمن استغاث بک مبذولة» . وقتی ما چنین یار و یاوری داریم ،

دیگر جایی برای ترس و هراس از دیگری نیست!

#آیت_الله_العظمی_جوادی_آملی #تبلیغ #در_محضر_استاد 📚 آفاق اندیشه، ص26 و 27 🌐 https://esra.ir 🆔 @a_javadiamoli_esra