💠 نفس امّاره 🔹 [امام علی (علیه السلام)] فرمودند: «إِذَا قَدَرْتَ عَلَی عَدُوِّكَ فَاجْعَلِ الْعَفْوَ عَنْهُ شُكْراً لِلْقُدْرَةِ عَلَیهِ»؛[1] اگر بر دشمنت مسلّط شدی قادرانه او را مقهور کردی، عفو از او را #شکر_قدرت قرار بده. 🔹 #شکر نعمت مصادیقی دارد، فرمود اگر بر دشمن پیروز شدید، عفو از او را شکر قرار بدهید؛ یعنی یکی از مصادیق شکرِ نعمت است. این برای کدام دشمن است؟ آن دشمنی است که اگر شما بر او مسلّط شدید او دگرباره در صدد عدوات و دشمنی نباشد؛ اما آن دشمنی که هرگز دست از دشمنی برنمی‌ دارد نباید مورد عفو قرار بگیرد، همچنان باید تحت استیلا قرار بگیرد و آن #نفس_اماره است. شیطان آن دشمنی نیست که اگر کسی نسبت به او مهربانی کند از او عفو کند، او صرف نظر کند. اینکه حضرت فرمود: «أَعْدَی عَدُوِّكَ نَفْسُكَ الَّتِی بَینَ جَنْبَیكَ»؛[2] فرمود از هر دشمنی این هوس بدتر است، چرا؟ برای اینکه حالا یا مار یا عقرب یا سگ یا گرگ به انسان حمله کرد، انسان اگر یک مقدار گوشت یا غذایی پیش این سگ بیندازد، در همان چند لحظه‌ ای که سگ یا گرگ مشغول خوردن آن گوشت است، آدم را رها می ‌کند؛ اما این #نفس_اماره اگر گفت این نگاه نامحرم را انجام بده، یا این حرف حرام را بزن! همین که انسان حرف او را گوش داد، حرف بد زد یا نامحرم را نگاه کرد، او یک قدم جلوتر می ‌آید. هیچ ممکن نیست دشمنی مثل نفس امّاره باشد. هر دشمنی را انسان یک طعمه جلوی او بیندازد در همان چند لحظه یا چند ساعتی که مشغول خوردن آن طعمه است، انسان آزاد است؛ اما #نفس_اماره همین که انسان یک قدم حرف او را گوش داد، او ده قدم جلوتر می ‌آید؛ لذا «أَعْدَی عَدُوِّكَ نَفْسُكَ الَّتِی بَینَ جَنْبَیكَ». این بیان نورانی حضرت رسول خدا (صلّی الله علیه و آله و سلّم) است. [1] . نهج البلاغة (للصبحی صالح)، حکمت11. [2]. مجموعة ورام، ج‏1، ص59. #شکر_قدرت #بدترین_دشمن #آیت_الله_العظمی_جوادی_آملی 📚 درس اخلاق تاریخ: 1396/12/10 🆔 @a_javadiamoli_esra