💠 محبّت مستقر ▪️ «أَعْظَمَ اللَّهُ أُجُورَنَا و أُجُورَكُم بِمُصَابِنَا بِالْسَیدنا وَ مَولانَا جَوادُ الْأُمَةِ وَ الْأَئِمَّة عَلَیهِ وَ عَلی‏ آبَائِهِ الأطْیبِینَ وَ أَبْنَائِه الأَنْجَبین آلَافُ التَّحِیةِ وَ الثَّنَاء» این سوگ و ماتم را به پیشگاه ولیعصر و عموم علاقمندان قرآن و عترت و شما علمای بزرگوار و برادران و خواهران ایمانی تسلیت عرض می‌کنیم! ما در برابر اینها چندین مسئولیت داریم. اولین مسئولیت ما محبت است که دوست اینها باشیم. وقتی دوست، دوستش را از دست می ‌دهد، عزادار است. عزاداری مربوط به سعه و ضیق خود آن دوستی است، تا ما چه اندازه با این خاندان ارتباط داشته باشیم. مستحضر هستید که دوستی اینها اجر رسالت است، معلوم می‌شود مهم ‌ترین ذخیره است که ﴿قُل لاَ أَسْأَلُكُمْ عَلَیهِ أَجْراً﴾. این آیه ﴿قُل لاَ أَسْأَلُكُمْ عَلَیهِ أَجْراً إِلاّ الْمَوَدَّةَ فِی الْقُرْبَی﴾[1] چه می‌ خواهد بگوید؟ این کلمه ﴿فِی الْقُرْبَی﴾ مفعول واسطه برای مودّت نیست، این می ‌شود ظرف لغو؛ این [مودّت] را کلیمی هم دارد، مسیحی هم دارد، مگر اینکه کسی امیرمؤمنان را یا اهل‌بیت را نشناسد! این ﴿فِی الْقُرْبَی﴾ مفعول واسطه برای مودت نیست، این ﴿فِی الْقُرْبَی﴾ مفعول واسطه است برای آن «المستقرّة»، «إلا المودة المستقرة فی القربی»، این فرق ما مسلمان‌ ها با دیگران است. اگر این ظرف، ظرف مستقر شد نه ظرف لغو و اگر این ﴿فِی الْقُرْبَی﴾ متعلق به محذوف است نه به مودّت، یعنی تمام حیثیت دوستی ما برای اینهاست. ▪️ این بیان نورانی که در سوره مبارکه «توبه» است: ﴿قُل‏ كَانَ آبَاؤُكُمْ وَ أَبْنَاؤُكُمْ .... أَحَبَّ إِلَیكُم مِنَ اللّهِ وَ رَسُولِهِ وَ جِهَادٍ فِی سَبِیلِهِ فَتَرَبَّصُوا﴾[2] یعنی همین، آن وقت کل حیثیت علاقه ما برای اینها می ‌شود. آن وقت اگر ما به خودمان یا به فرزندانمان یا به شغلمان علاقمندیم، برای اینکه به اینها وابسته است. آن وقت این می‌ شود شیعه خالص! این ﴿فِی الْقُرْبَی﴾ مفعول واسطه برای مودّت نیست، این ﴿فِی الْقُرْبَی﴾ ظرف مستقر است متعلق است به «المستقرّة»؛ یعنی تمام محبّت ما مستقر در دودمان شماست. ▪️ امروز روز جواد الأئمه (سلام الله علیه) است و ما داغداریم. همین امام جواد (سلام الله علیه) فرمود به اینکه «مَنْ أَصْغی إِلی ناطِق فَقَدْ عَبَدَهُ فَإِنْ كانَ النّاطِقُ عَنِ اللّهِ فَقَدْ عَبَدَ اللّهَ وَ إِنْ كانَ النّاطِقُ ینْطِقُ عَنْ لِسانِ إِبْلیسَ فَقَدْ عَبَدَ إِبْلیسَ».[3] بارها به عرضتان رسید که ما در فضای مجازی نیستیم، ما در فضای حقیقی هستیم. این سیم حقیقت نیست تا بی ‌سیم بشود مجاز. این چهره و شیشه تلویزیون حقیقت نیست تا بی‌ شیشه بشود مجاز. همین دستگاه موبایل و غیر موبایل که اندیشه را نقل و انتقال می‌ دهد، فضا، فضای حقیقی است، سخن از مجاز نیست. عزیزان ما این جوان‌ های ما باید بدانند، امام جواد (سلام الله علیه) فرمایش ایشان این است که اگر کسی گوشی ‌اش را باز کرد و دارد حرف کسی را گوش می ‌دهد، سخنرانی کسی را گوش می ‌دهد، این شخص دارد او را عبادت می ‌کند! اگر او حرف خدا و پیغمبر و اینها را زد، عبادت است. این بیان نورانی امام جواد است: «مَنْ أَصْغی إِلی ناطِق فَقَدْ عَبَدَهُ فَإِنْ كانَ النّاطِقُ عَنِ اللّهِ فَقَدْ عَبَدَ اللّهَ وَ إِنْ كانَ النّاطِقُ ینْطِقُ عَنْ لِسانِ إِبْلیسَ فَقَدْ عَبَدَ إِبْلیسَ»، این یک ساعت این را باز کرده، دارد شیطان را می ‌پرستد! [1]. سوره شوری، آیه23. [2]. سوره توبه، آیه24. [3]. تحف العقول، ص456. #شیعه_خالص #فضای_حقیقی #آیت_الله_العظمی_جوادی_آملی 📚 سخنرانی در روز شهادت امام جواد علیه السلام تاریخ: 1397/05/21 🆔 @a_javadiamoli_esra

💠 فخر مؤمن 🔸 یكی از مؤمنانِ رسمی عصر امام صادق (سلام الله علیه) به حضور حضرت شرفیاب شده، عرض كرد به من مسئولیت اداره اهواز را دادند، من چه كنم؟ او #شیعه_خالص بود، آمد به حضور حضرت، حضرت دستورات فراوانی داد كه با مردم چنین باش، با مردم چنان باش، با بیت ‌المال چنین باش، با مال مردم چنان باش، ادب و عقل اینها #عنصر_یك_نظام است، اینها را گفت و گفت، بعد فرمود می ‌دانید با مردم چطور رفتار بكنید؟! ما الآن تمام افتخارات ما این است كه آن سِمتی كه ذات مقدس رسول گرامی و اهل‌بیت (علیهم السلام) به سلمان دادند، به ما هم بدهند. درباره سلمان گفتند: «سَلْمَانُ‏ مِنَّا أَهْلَ‏ الْبَیت‏»،[1] این لقب پُر افتخار را به خیلی ها دادند. به خیلی از محدّثان دادند و به بعضی از زن‌ های وارسته علمی دودمان اهل عصمت و طهارت دادند كه آنها «منّا اهل البیت» هستند.[2] بعضی از محدّثان همین شهر، مشمول این مدال شدند، فرمودند به اینکه فلان محدّث «منّا اهل البیت».[3] این یك فخر است؛ اما آنچه در روایت نورانی امام صادق (سلام الله علیه) است به این حاكم فرمود بدان! ذات أقدس الهی فرموده است «فَالْمُؤْمِنُ مِنِّی وَ أَنَا مِنْه»؛[4] این كجا و «سَلْمَانُ‏ مِنَّا‏» كجا! همه این‌گونه از حوادث در «منطقة الفراغ» است؛ یعنی فصل سوم. فصل اول كه ذات الهی است، منطقه ممنوعه است. فصل دوم كه صفات ذات است كه عین ذات است، منطقه ممنوعه است. فصل سوم كه ظهور و تجلّی فیض خداست، منطقه فراغ است. 🔸 فرمود مؤمن از من است من از او هستم. این كجا و «سَلْمَانُ‏ مِنَّا‏» كجا! پس این راه باز است. اگر یك استعداد راقی در خود پیدا كردی، حتماً باید به حوزه ‌ها پر بكشی، بشوی استاد مسلّم حوزه و اگر آن استعداد را در خود نمی ‌بینی، برابر همان استعداد و نه بیشتر قدم برندارید، در همان شهرتان عالمانه جامعه را هدایت کنید. 🔸 آن نكته اساسی این است كه «الْغِنَی وَ الْفَقْرُ بَعْدَ الْعَرْضِ عَلَی اللَّهِ»،[5] چه كسی پیشرفت دارد و چه كسی پیشرفت ندارد در دنیا روشن نیست. صحنه ‌ای را تلویزیون پخش می ‌كرد، یك روستای محروم دورافتاده ‌ای بود كه از شهر فاصله داشت و یك رودخانه ‌ای وسط بود كه اگر آب آن رودخانه طغیان می ‌كرد، اینها با سیم و بَندی از این طرف به آن طرف می ‌رفتند، پل نداشتند. دیدم یك طلبه با عمامه، عبایش را گرفته، دست به این سیم زده، خود را به آن روستا رسانده، بعد هم بچه ‌ها آنها را جمع كرده، سینه می‌ زند «یا حسین یا حسین»! من این را #باور دارم كه روشن نیست كه ما بیش از او ثواب ببریم! این بیان نورانی علی بن ابی‌طالب است: «الْغِنَی وَ الْفَقْرُ بَعْدَ الْعَرْضِ عَلَی اللَّهِ». هر كسی وظیفه‌ ای دارد، یك سمتی دارد. خدا هر چه به او داد، در برابر همان مسئول است. [1]. عیون أخبار الرضا علیه السلام، ج‏2، ص64. [2]. کتاب سلیم بن قیس الهلالی، ج2، ص905. [3]. الإختصاص، ص68. [4]. وسائل الشیعه، ج17، ص211. [5]. نهج البلاغة(للصبحی صالح)، حکمت463. #احتجاج_سلمان_فارسی_بر_مردم #ادب_و_عقل #اهل_بیت #آیت_الله_العظمی_جوادی_آملی 📚 سخنرانی در جمع طلاب تاریخ: 1397/02/06 🆔 @a_javadiamoli_esra

💠 مظهر اراده الهی 🔸 وجود مبارک پیغمبر (علیه أفضل صلوات المصلّین) فرمود: «خُذُوا عَنِّی مَنَاسِكَكُم‏»[1] «صَلُّوا كَمَا رَأَیتُمُونِی أُصَلِّی‏»؛[2] آنچه که من انجام می دهم و آنچه می گویم دین است و شما دینتان را از اعمال من بگیرید، از رفتار و مناسک من بگیرید. همان طوری که من نماز می خوانم شما نماز بخوانید، همان طوری که من حج انجام می دهم حج انجام بدهید و مانند آن. اینها یک علم غیب فراوانی دارند که حدّ و حصر ندارد، آن علم غیب معیار حکم فقهی نیست. 🔸 بنابراین نباید گفت چرا امام با آن قدرتش زندان رفته یا شهید شده است، او اسوه ماست! اگر فرمود «صَلُّوا كَمَا رَأَیتُمُونِی أُصَلِّی‏» به همان لسان صدق می فرماید زندان بروید، همان طوری که من زندان رفتم؛ شهید بشوید، همان طوری که من شهید شدم. این برکت باعث شد که نظام اسلامی سامان بپذیرد. خدا امام و شهدا را با انبیای الهی محشور بکند! اینها این راه را فهمیدند، باور کردند و عمل کردند و الآن ما در کنار مائده و در جوار مأدبه این پاکان نشسته ایم و قدر این انقلاب را این نظام را بدانیم، مبادا خدای ناکرده کسی بیراهه برود و راه کسی را ببندد! مبادا کسی به دام اختلاس و حقوق نجومی بیافتد! این نظام، #نظام_الهی است. این خون های حق هیچ وقت انسان را رها نمی کنند. به هر تقدیر امام حی و حاضر از ما وظیفه ای می طلبد که باید در بارگاه او انجام بدهیم. اگر کسی عالم نباشد مرگ او #مرگ_جاهلی است یا عالم باشد «رُبَّ عَالِمٍ قَدْ قَتَلَهُ جَهْلُهُ»[3] که گرفتار جهل علمی نیست، اما #جهالت_عملی دامنگیر او شده است، او امام شناس نیست و مرگ او #مرگ_جاهلیت است. 🔸 بنابراین یک سلسله مسائل دقیق می خواهد که انسان بفهمد این آینه خداست، #مظهر_اراده_الهی است و آنچه می کند، می گوید، قیام دارد، قعود دارد، دستور خداست «و لا غیر»؛ این کار، کار اساسی است که یک امام شناس و یک #شیعه_خالص هم باید عارف و آگاه باشد، بعد از علم آن را عمل کند و بعد آن را منتشر کند. می ‌بینید در دعای اینها مثل همین فقه ما و مثل تفسیر ما مطالب را به ما یاد می دهند. در دعاهای مربوط به امام حجت (صلوات الله و سلامه علیه) این است که ما به خدا عرض می‌ کنیم خدایا! «اللَّهُمَّ كَمَا جَعَلْتَ قَلْبِی بِذِكْرِهِ مَعْمُوراً فَاجْعَلْ سِلَاحِی بِنُصْرَتِهِ مَشْهُوراً»؛[4] خدایا این دل را تو مؤمن کردی، تو یک قابلیتی به ما دادی ما این مطلب را قبول کردیم و این دل مُرده را تو با ایمان زنده کردی. خدایا همان طوری که با نام خودت، با یاد خودت و با دین خودت این دل مُرده را معمور، آباد، روشن و شفاف کردی، توفیقی بده که اسلحه ما برای یاری #ولی_عصر از غلاف بیرون بیاید. این شمشیر اگر در غلاف باشد که به نصرت وجود مبارک ولی‌ّعصر نمی آید! اگر این زبان در دهان بسته باشد که «کم من شیطان أخرس»،[5] اگر کسی که باید سخن بگوید حق بگوید، تبیین کند، عالمانه سخن بگوید، عوامی حرف نزند، به فکر نشر و جذب عوام نباشد، بلکه عوام را عالم کند، مُرده را زنده کند، این زبان در دهان نباشد، این قلم در جیب نباشد، از خدا می خواهیم که خدایا! این قلم ما را بیرون بیاورد، این زبان ما را بیرون بیاور، این شمشیر ما را بیرون بیاور، این اسلحه های نظامی ما را بیرون بیاور که دشمن علیه امام و امامت سخنی نگوید. این سلاح ما، تشهیر سلاح، علنی کردن سلاح در نصرت و یاری و باور داشتن امامت باشد. این دعای ماست! یکی از ادعیه مربوط به وجود مبارک #ولی_عصر است که به خدا عرض می کنیم: دل را تو به یاد خودت آباد کردی، توفیقی بده که این سلاح ما، شمشیر ما، قلم و قدم ما، مال و قدرت ما همه و همه در معرض #یاری_ولی_عصر خودت باشد. آن ‌که علمش در خدمت ولی‌ّعصر نیست و آن ‌که شمشیرش در خدمت ولی‌عصر نیست اهل این دعا نیست «فَاجْعَلْ سِلَاحِی بِنُصْرَتِهِ مَشْهُوراً». [1]. نهج الحق و كشف الصدق، ص471. [2]. نهج الحق و كشف الصدق، ص423. [3]. نهج البلاغة، صبحی صالح، حکمت107. [4]. المزار الكبیر، ص658. [5]. ر.ک: شرح نهج‌البلاغه مغنیه، ج4، ص 227؛ «السَّاكِتُ عَنِ الْحَقِّ شَیطانٌ أَخْرَسٌ». #مرگ_جاهلی #شیطان_اخرس #هفته_وحدت #آیت_الله_العظمی_جوادی_آملی 📚 پیام به شانزدهمین همایش بین ‌المللی دکترین مهدویت تاریخ: 1400/01/02 🆔 @a_javadiamoli_esra