eitaa logo
کانال رسمی وابسته به آیت الله العظمی جوادی آملی
10.9هزار دنبال‌کننده
4.7هزار عکس
1.6هزار ویدیو
24 فایل
مرجع رسمی اطلاع رسانی از آخرین اخبار مرتبط با آیت الله العظمی جوادی آملی و بنیاد بین المللی علوم وحیانی اسراء esra.ir تلفن : 3ــ37782001 -025 فکس: 37765253 -025 ارتباط با ادمین کانال @bonyad_esra_admin
مشاهده در ایتا
دانلود
💠 وظیفه اولیه 🔹 انسان نسبت به ذات أقدس الهی «بالقول المطلق» ضعیف است؛ ولی خود انسان مراحل سه ‌گانه را دارد: در دوران کودکی است، در دوران جوانی و میانسالی قوی است، در دوران سالمندی ضعیف است. این دوران جوانی و میانسالی که قوی است، احکام قوّت نازل شده است که فرمود: ﴿خُذُوا مَا آتَینَاكُمْ بِقُوَّةٍ﴾،[1] چند جا دارد که آنچه را ما گفتیم به قوّت بگیرید. ما هم که یک امر آسانی را نفرستادیم: ﴿إِنَّا سَنُلْقی‏ عَلَیكَ قَوْلاً ثَقیلاً﴾،[2] یک کار سنگین و وزین و پُر مغزی را فرستادیم، سنگین به معنای حجیمی که سنگ وزین است، آن ‌طور نیست. است، یک می ‌خواهد، یک می ‌طلبد که این را تحمّل کند: ﴿إِنَّا سَنُلْقی‏ عَلَیكَ قَوْلاً ثَقیلاً﴾. [البته] برای حضرت آسان است، اما برای ما دشوار است. فرمود: ﴿خُذُوا مَا آتَینَاكُمْ بِقُوَّةٍ﴾؛ فرمود این قدرت را من به شما دادم که این وحی سترگ را بگیرید. بعد هم فرمود دشمن از هر طرف حمله می‌ کند: ﴿وَ أَعِدُّوا لَهُم مَا استَطَعْتُم مِن قُوَّةٍ﴾،[3] درست است نسبت به خدا هستیم؛ اما در بحث‌ های نظامی، مبارزه با استکبار، مبارزه با صهیونیسم قدرت دارید، من به شما این قدرت را دادم. ▫️ بنابراین انسان درست است ضعیف است، اما نسبت به ذات أقدس الهی است و همیشه باید احساس ضعف بکند؛ ولی آن قدر است که بزرگ ‌ترین مستکبر را به خاک می ‌کشاند، همین است! این بیان نورانی حضرت یعنی وجود مبارک پیغمبر (صلی الله علیه و آله و سلم) که فرمود: «الْإِسْلَامُ یعْلُو وَ لَا یعْلَی عَلَیه»‏،[4] یعنی چه؟ یعنی این جمله خبریه ‌ای است که از مقامات ملکوتی اسلام دارد خبر می ‌دهد؟ یا یک جمله خبریه ‌ای است که به داعی انشا القا شده است؟ جمله خبریه که به داعی انشا القا شود، قوی‌تر از خود جمله انشاییه است! یعنی بکوشید این را بالا ببرید، این دین باید بالاترین دین باشد: «الْإِسْلَامُ یعْلُو»‏؛ یعنی خود به خود مثل دود بالا می ‌رود یا به دست شما مسلمین باید بالا برود؟ «الْإِسْلَامُ یعْلُو وَ لَا یعْلَی عَلَیه»‏، هیچ حرفی بالاتر از نباید باشد، انسان باید طرزی عمل بکند و طوری رفتار بکند که جاذبه داشته باشد. 🔹 وجود مبارک مریم (سلام الله علیها) برای همه ما محترم است؛ اما مریم کجا و فاطمه کجا! ما تا توانستیم گریه کردیم، این گریه درست است اما یک گوشه کار است! ما اگر آن عُرضه را داشتیم حداقل حضرت را مثل مریم جهانی کنیم، گوشه ‌ای از وظیفه را انجام دادیم. آن خطبه نورانی! باسواد شدن گناه نیست! این هم که در دست و پای خیلی ‌ها ریخته است را سواد نمی‌ گویند. اگر کسی توانست خطبه نورانی حضرت را مدلَّل کند، خطبه نه خطابه! همان چند سطر اوّل را مدلَّل کند، فلسفی است و برهانی کند، این فهم است. ما چنین مریمی داریم! ایام است، این گریه کار اوّل ماست؛ مثلاً کسی دارد نمازش را می ‌خواند، نماز خواندن وظیفه اولیه ماست، نافله‌ هایی هم هست! گفتند «هر که سحر ندارد از خود خبر ندارد».[5] تنها نماز ظهر و عصر که نیست، به هر حال یک سحری هم هست. اینها ماست! این [ایام] و سیاه‌ پوش [شدن] و گریه و مانند اینها کار اوّلی ماست، این جزء وظایف اوّلیه همه ماست! آن مراحل ثانویه که حضرت چه استدلالی کرده است، البته بین خطبه و خطابه ایشان هم خیلی فرق است، خطابه او هم گرچه خیلی علمی است؛ اما آن خطبه خیلی سنگین است، این را حداقل ما باید بگوییم که است! ▫️ بنابراین به ما گفتند: «الْإِسْلَامُ یعْلُو وَ لَا یعْلَی عَلَیه»‏، شما بکوشید این را جهانی کنید. اگر شدنی نبود که به ما نمی ‌گفتند کنید، پس اینکه فرمود: ﴿وَ لْیجِدُوا فیكُمْ﴾؛ یعنی داخله ‌تان آن قدر قوی باشد ـ حالا چه موشک و چه غیر موشک ـ که بیگانه طمع نکند. حالا که بیگانه طمع نکرد، شما در داخله خودتان قوی باشید: ﴿خُذُوا مَا آتَینَاكُمْ بِقُوَّةٍ﴾. به ما چه چیزی داد: ﴿إِنَّا سَنُلْقی‏ عَلَیكَ قَوْلاً ثَقیلاً﴾، حرف ‌های سنگین به ما داد، این را بگیریم، به ما گفته است، به خود حضرت که نگفت، به حضرت فرمود: ﴿إِنَّا سَنُلْقی‏ عَلَیكَ قَوْلاً ثَقیلاً﴾؛ اما به ما می‌ فرماید که ﴿خُذُوا مَا آتَینَاكُمْ بِقُوَّةٍ﴾، ﴿وَ أَعِدُّوا لَهُم مَا استَطَعْتُم مِن قُوَّةٍ﴾، و مانند آن. [1]. سوره بقره, آیه63. [2]. سوره مزمل, آیه5. [3]. سوره انفال, آیه60. [4]. من لا یحضره الفقیه، ج4، ص334. [5]. الهی نامه (آیت الله حسن زاده آملی)، ص23. 📚 سوره مبارکه معارج ـ جلسه 10 تاریخ: 1397/11/08 🆔 @a_javadiamoli_esra
💠 خط مقدم فداکاری 🔹 ذات أقدس الهی به پیغمبر (صلّی الله علیه و آله و سلّم) فرمود در قوس نزول هر چه که باید به تو بگویم بودی، بالاتر از صادر اول، تعبیر لطیف ‌تر و دقیق ‌تر و نمکین‌ تر بودی که به تو دادیم، اما در قوس صعود که باید بروی ﴿أَ لَمْ یجِدْكَ یتیماً فَآوی‏ ٭ وَ وَجَدَكَ ضَالاًّ﴾؛[1] تو یک کودک یتیم بی‌ سرپرست بودی که ما تو را بالا آوردیم. 🔹 ما هم این چنین هستیم! هستیم، تمام تلاش و کوشش ما این است که ضعف خود را بفهمیم و به بارگاه الهی عرض کنیم که ما ضعف آوردیم. حرف لطیف جناب حکیم سنایی این است که اگر چنانچه انسان بخواهد به بارگاه الهی برود با دست پُر باید برود، یک؛ چیزی ببرد که آن جا نباشد، دو؛ نبودن آن عین کمال باشد نه نقص، این سه؛ و آن عجز و بندگی است که خدایا من عجز و بندگی آوردم به بارگاه تو! 🔹 اگر بگویی خدایا من تحصیل کردم علم فراهم کردم، مال فراهم کردم، خیر کردم، جوابش این است که همه را که ما به تو دادیم! اگر قارونی فکر بکنی و بگویی من این کار را کردم، من این مال را فراهم کردم، من این کار را کردم، می‌گویند اینها را که ما به تو دادیم، تو چه آوردی؟ لذا حرف حکیم سنایی این است: روی گردآلود برزی او كه بر درگاه او ٭٭٭ آبروی خود بری گر آبروی خود بری[2] خدایا! ملت ما و جامعه ما، ملت‌ های دیگر و جوامع دیگر، آوردند. این ویروس را نشناخته بر ما تازاندند. جهل ما نه چیز دیگر! جهالت ما نه چیز دیگر! پیش‌بینی نکردن ما نه چیز دیگر! این بیماری را به سراغ ما آورد. این کرونا را ما نشناختیم و هنوز هم درست نمی ‌شناسیم. 🔹 این بزرگان ما، این اطبّای ما، این سروران ما، این عزیزان ما، این ما که الآن در خطّ مقدم فداکاری برای تأمین سلامت جامعه هستند، تو را به عزّت خود اینها را حفظ بکن، یک؛ افکار اینها را هدایت بکن به تشخیص این ویروس، دو؛ افکار اینها را راهنمایی کن به تشخیص داروی معالج صد درصد این ویروس، سه؛ این افکار را به جهانیان منتقل بکن، چهار؛ جوامع بشری را مهمان نظام جمهوری ایران اسلامی بکن، پنج؛ چه عیب دارد که از کشور ما، از وطن ما، از این آب و خاک که ما مهمان این آب و خاک هستیم و از این آب و خاک برخاستیم، مدیون این آب و خاک هستیم، از این سرزمین رشد کردیم و به برکت قرآن و عترت به این بارگاه رسیدیم به جوامع دیگر برسد که دست ما باز باشد دیگران در کنار سفره ما باشند! این دعاها اولین دعای کادر بیمارستان ما، دانشگاه ما، جامعه پزشکی و پزشکان ما ـ إن‌ شاء الله ـ باشد، این دعا را خدا هیچ وقت رد نمی ‌کند! [1]. سوره ضحی، آیات6 و7. [2]. سنایی، دیوان اشعار، قصیده شماره185. 📚 پیام موضوعی تاریخ: 1399/01/16 🆔 @a_javadiamoli_esra
💠 ضعف انسان 🔹 ذات اقدس الهی فاطر است ﴿بَدِیعُ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ﴾ است، نوآور است. 1️⃣ فرمود انسان اصلاً نبود و هیچ چیزی نبود که خدا او را به وجود آورد؛ این مرحله اول. 2️⃣ مرحله دوم آن است كه خدا وقتی كه او را موجود كرد قابل ذكر نبود: ﴿هَلْ أَتَی عَلَی الْإِنسَانِ حِینٌ مِنَ الدَّهْرِ لَمْ یكُن شَیئاً مَذْكُوراً﴾؛ این «كان»، «كان»ی ناقصه است و این ﴿شَیئاً مَذْكُوراً﴾ خبر آن است یعنی ؛ آن‌ كه ﴿أَلَمْ یكُ نُطْفَةً مِن مَنی یمْنَی﴾ آن دیگر قابل ذكر نیست! 3️⃣ مرحله سوم فرمود وقتی به دنیا آمده است، وقتی به مرحله بلوغ و جوانی رسید قدرتی پیدا می ‌كند، وقتی به میانسالی رسید قدرتش تعدیل می ‌شود و وقتی فرتوتی و كهنسالی به سراغ او آمد دوباره ضعیف می ‌شود كه ﴿مَن نُعَمِّرْهُ نُنَكِّسْهُ فِی الْخَلْقِ﴾؛ هر انسان پیری ضعیف می‌شود. نفرمود «من نعمّره ننكّسه فی الأمر»، آن قسمت امرش آن قسمت روحش ممكن است خیلی قوی و قوی‌ تر باشد اما بالأخره خَلق بدنی ‌اش همین‌ طور است. 4️⃣ امر چهارم این است كه خود انسان از صدر تا ساقه و از ساقه تا صدر، موجود ضعیفی است. این را در سوره مباركه «نساء» بیان فرمود؛ آیه 28 سوره مباركه «نساء» این بود: ﴿یرِیدُ اللّهُ أَن یخَفِّفَ عَنكُمْ وَخُلِقَ الْإِنسَانُ ضَعِیفاً﴾. این كه با اندك آسیبی از پا در می‌آید با اندك میكروب ناشناخته ای از پا در می‌آید، این است. 🔹 آن وقت انسانی كه وضعش این است با چه چیزی می‌ تواند بشود به چه چیزی می‌ خواهد تكیه كند؟! اگر بخواهد به قدرت روح تكیه كند، كه در ایمان و بندگی ذات اقدس الهی است. 📚 سوره مبارکه روم جلسه 20 🆔 @a_javadiamoli_esra