eitaa logo
کانال رسمی وابسته به آیت الله العظمی جوادی آملی
10.8هزار دنبال‌کننده
4.7هزار عکس
1.6هزار ویدیو
24 فایل
مرجع رسمی اطلاع رسانی از آخرین اخبار مرتبط با آیت الله العظمی جوادی آملی و بنیاد بین المللی علوم وحیانی اسراء esra.ir تلفن : 3ــ37782001 -025 فکس: 37765253 -025 ارتباط با ادمین کانال @bonyad_esra_admin
مشاهده در ایتا
دانلود
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
💠 مرز توکل 🔸 عید خجسته و فرخنده ما شیعیان، میلاد وجود مبارک امام رئوف، (عَلَیهِما التَّحِیةِ وَ الثَّنَاء) را به پیشگاه ولی عصر و جامعه قرآن و عترت و شما بزرگواران و سایر عزیزان تهنیت عرض می‌کنیم. 🔸 یونس بن عبدالرحمن از شاگردان مخصوص این دودمان است، به (سَلامُ الله عَلَیه) عرض کرد، به ما گفتند، ما از ائمه قبلی شنیدیم که نباید بگوییم خدا علیم است، زنده است و نورانی است، باید بگوییم «عِلْمٌ لَا جَهْلَ فِیهِ حَیاةٌ لَا مَوْتَ فِیهِ نُورٌ لَا ظُلْمَةَ فِیه‏»؛[1] یعنی صفات خدا خداست، نه «ذات ثبت له الوصف». آنچه که بیگانه می ‌پنداشتند که خدا عالم به عالمیت است که از این به معانی تعبیر می ‌کردند؛ لذا در تعبیرهای ما امامیه این است که «بی‌شریک است و معانی تو غنی دان خالق».[2] این معانی یک اصطلاح کلامی است که از جای دیگر آمده است. به ما گفتند بگویید «بی شریک است و معانی تو غنی دان خالق»؛ یعنی آن معانی ندارد؛ یعنی عالم به علم نیست، بلکه است. 🔸 یونس بن عبدالرحمن این مطلب کلامی را به عرض (سَلامُ الله عَلَیه) رساند که خدا علم ندارد، بلکه علم است. حیات ندارد که صفت زائد بر ذات است، بلکه است. به امام عرض کرد ما بر این باور هستیم که خدا «عِلْمٌ لَا جَهْلَ فِیهِ حَیاةٌ لَا مَوْتَ فِیهِ نُورٌ لَا ظُلْمَةَ فِیه‏»؛ درست است یا نه؟ «قَالَ كَذَلِكَ هُو»؛ درست است. خدا عین علم است، عین حیات است، عین نور است، صفتش زائد بر ذات نیست. 🔸 این بحث‌هایی که اشاره فرمودند درباره خواجه نصیر طوسی، ابن‌ سینا و سایر بزرگان اسلام، بر همین مدار و محوری است که ائمه (عَلَیهِمُ السَّلام) به دیگران آموختند. به (سَلامُ الله عَلَیه) عرض کردند چقدر است؟ تا کجاست؟ فرمود: «أَنْ لَا تَخَافَ أَحَداً إِلَّا اللَّه‏‏»؛[3] کسی است که از هیچ چیزی نمی ‌ترسد، چرا؟ چون کسی را وکیل خود قرار داد که قاهر بر کل است، این که خیانت نمی ‌کند. اگر کسی به او توکل کرد؛ یعنی او را وکیل گرفت: ﴿فَاتَّخِذْهُ وَكیلا﴾،[4] ﴿عَلَیهِ یتَوَكَّلُ الْمُتَوَكِّلُونَ﴾،[5] اگر کسی خدا را وکیل قرار داد، واقعاً خدا را وکیل قرار داد. خدا نه جهل دارد، چون «عِلْمٌ لَا جَهْلَ فِیه»، نه فراموشی دارد: ﴿وَ ما كانَ رَبُّكَ نَسِیا﴾،[6] نه سهل ‌انگار است که اهل ادهان و ایهان باشد. وقتی به انبیا خود دستور می‌ دهد: ﴿وَ لاَ تَنِیا فِی ذِكْرِی﴾؛[7] ـ «وَنی»؛ یعنی سُستی، آدم سُست نه در زندگی شخصی موفق است و نه در کارهای علمی؛ آدم سُست، سُست است ـ فرمود به شما مأموریت دادم که با فرعون و هامان و قارون بجنگید! با سستی نمی ‌شود ـ «ونی»؛ یعنی سُستی. «تنیا» که مجزوم به این «لام» است و نون آن افتاده، ﴿وَ لاَ تَنِیا﴾؛ یعنی وَنی به خود راه ندهید که اصل آن با نون بود، این «لام» با جزمی که داد، نون را اسقاط کرد، شده ﴿لاَ تَنِیا﴾. به درد هیچ چیزی نمی‌ خورد. کسی بخواهد با جهل جامعه با عوامی جامعه بجنگد، باید یک عالمی باشد که اولاً مسئله شرعی را بداند که فهمیدن حرام نیست. با آدم نفهم نمی‌ شود زندگی کرد. فرمود سستی به خود راه ندهید: ﴿لاَ تَنِیا فِی ذِكْرِی﴾. با و با نفهمی نمی‌ شود جامعه را اداره کرد؛ فهم است و فهم! فرمود شما می‌ خواهید با فرعون بجنگید، با قارون سرمایه ‌دار بجنگید، این با سُستی نمی ‌شود. پیغمبر هستی، ولی باید محکم و آهنین باشی، همین! ﴿لاَ تَنِیا فِی ذِكْرِی﴾. [1]. التوحید(للصدوق)، ص138. [2]. کلم الطیب، ص66؛ شعر معروف صفات حق: «نه مرکب بود و جسم نه مرئی نه محل‌ ٭٭٭ بی شریک است و معانی، تو غنی دان خالق». [3]. تحف العقول، ص445. [4]. سوره مزمل، آیه9. [5]. سوره زمر، آیه38. [6]. سوره مریم، آیه64. [7]. سوره طه، آیه42. 📚 سخنرانی و عمامه گذاری روز میلاد امام رضا علیه السلام تاریخ: 1397/05/03 🆔 @a_javadiamoli_esra
امام رضا علیه السلام، عالم آل محمد (ص) وجود مبارك امام رضا علیه السلام به عنوان عالم آل محمد(صلی الله علیه و آله و سلّم) معروف شده است. سخنی از رسول گرامی(علیه و علی آله آلاف التحیة و الثناء) رسیده كه همان سخن در نهج‌البلاغه نیز از امیرالمومنین(علیه السلام) به زبانی دیگر بیان شده است و آن این است كه «لایقاس بهم احد»؛ یعنی هیچ كسی را نمی‌توان با اهل بیت(علیهم الصلاة و علیهم السلام) مقایسه كرد. این «احد» اختصاصی به انسانها ندارد، فرشته‌ها را هم در برمی‌گیرد؛ یعنی نه تنها در جوامع بشری هیچ كس را نمی‌شود با ائمه(علیهم السلام) سنجید بلکه هیچ فرشته‌‌‌ای را هم نمی‌شود با ائمه(علیهم السلام) سنجید برای اینكه اهل بیت خلیفة الله‌اند و انسان كاملند و خلیفة الله و انسان كامل معلم ملائكه است و هیچ شاگردی را هم با معلم نمی‌شود سنجید و چون هیچ كسی را نمی‌شود با اهل بیت عصمت و طهارت سنجید لذا اگر در بین ایشان وجود مبارك امام رضا(علیه السلام) به عنوان عالم اهل بیت ملقب شده است یعنی علوم اهل بیت به وسیله این حضرت ظهور می‌كند و منتشر می‌شود... علیه السلام 🆔 @a_javadiamoli_esra
💠 مفاتیح الحیات 🔸 مردی به امیرمؤمنان (علیه السلام) عرض كرد: می‌ خواهم تجارت كنم. آن حضرت فرمود: آیا دانش دین (فقه) آموخته ‌ای؟ عرض كرد: بعد می ‌آموزم. فرمود: وای بر تو! نخست فقه بیاموز، آن‌ گاه تجارت كن، زیرا كسی كه خرید و فروش كند ولی از [مسائل] نپرسد در گرداب ربا می ‌افتد.[1] [1] . أَنَّ رَجُلاً قَالَ له: یا أَمِیرَ الْمُؤْمِنِینَ! إِنِّى أُرِیدُ التِّجَارَةَ. قَالَ: أَ فَقِهْتَ فِى دِینِ اللَّهِ؟ قَالَ: یكُونُ بَعْدَ ذَلِكَ. قَالَ: وَیحَكَ، الْفِقْهَ ثُمَّ الْمَتْجَرَ، فَإِنَّهُ مَنْ بَاعَ وَ اشْتَرَی وَ لَمْ یسْأَلْ عَنْ حَرَامٍ وَ لا حَلالٍ ارْتَطَمَ فِى الرِّبَا ثُمَّ ارْتَطَمَ (دعائم الاسلام، ج2، ص16). 📚 مفاتیح الحیات ص 84 🆔 @a_javadiamoli_esra
معنای لقب پر افتخار رضا وجود مبارک امام هشتم(ع) که به لقب پر‌افتخار رضا ملقب است به این معناست که هر انسانی در هر شرایطی بخواهد به چیزی راضی بشود به وساطت فیض رضاست، هیچ کس کسی را راضی نمی‌کند مگر به افاضه رضوی هیچ کس از کسی راضی نمی‌شود مگر به افاضه رضوی، ذات اقدس الهی اگر بخواهد بر اساس «رَضِی اللّهُ عَنْهُمْ وَ رَضُوا عَنْهُ» فیض رضوان را بهره کسی کند به وساطت رضاست، این القاب از اسمای خاص الهی است، اینها خلیفة الله‌اند و خلیفه الهی در ماسوای الهی کار الهی را به مظهریت الهی انجام می‌دهد، لذا هیچ کس در هیچ مقطعی از هیچ چیزی یا از هیچ کسی خشنود نخواهد شد مگر به وساطت مقام والای رضوی. علیه السلام 🆔 @a_javadiamoli_esra
💠 چگونگی احیای امر اهل بیت علیهم السلام! 🔸 از وجود مبارک (سلام الله علیه) رسیده است «منْ جَلَسَ مَجْلِساً یحْیی فیهِ أمْرُنا لَمْ یمُتْ قَلْبُهُ یوْمَ تَمُوتُ الْقُلُوبُ»؛ اگر کسی بنشیند در مجلسی که امر ما خاندان عصمت و طهارت در آن مجلس زنده می ‌شود، روزی که دل های دیگران می ‌میرد دل کسی که در مجلس ما نشسته است نمی ‌میرد! چه اینکه وجود مبارک (علیه السلام) در حدیثی دیگر می فرماید «رَحِمَ اللّهُ عَبْدا اَحْیا أمْرَنا»؛ خداوند رحمت کند این بنده ‌ای را که امر ما را زنده نگه می‌ دارد، اباصلت هروی از وجود مبارک (علیه السلام) سؤال کرد چگونه امر شما را احیا می‌ کنیم؟ فرمود ما به این است که علوم ما را یاد بگیرد و به دیگران منتقل کند؛ زیرا مردم اگر معارف ما را و زیبایی‌های معارف و علوم ما را بفهمند حتماً از ما پیروی می‌ کنند، چنین مجلسی مایه حیات دل هاست زیرا در چنین مجلسی علوم اهل بیت (علیهم الصلاة و علیهم السلام) زنده می ‌شود و اینگونه از علوم، دل انسان را زنده نگه می ‌دارد، آنگاه انسان زنده می‌ تواند که مایه حیات دل های دیگران بشود. 📚 سخنرانی عمومی تاریخ: تابستان 1374 🆔 @a_javadiamoli_esra
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
لطفا در ایتا مطلب را دنبال کنید
مشاهده در پیام رسان ایتا
💠 روز دوازدهم ماه 1442 🔹 دستور بين‌المللی اسلام 🆔 @a_javadiamoli_esra
💠 دستور بین ‌المللی اسلام 🔹 فرمود در جامعه می‌ خواهی به سر ببری و با مردم می‌خواهی زندگی كنی مؤدبانه به سر ببر. ادب یك است. چه انسان در حوزه اسلامی بخواهد زندگی كند، چه در حوزه موحدان بخواهد زندگی كند كه منطقه ‌ای است، چه در سطح بین ‌الملل بخواهد زندگی كند كه با ملحدان و مشركان به سر می برد باید مؤدّب باشد. یعنی درست حرف زدن و حرفِ درست زدن، درست برخورد كردن و برخورد درست! این است كه انسان در هر سه سطح؛ یعنی چه سطح محلّی، چه سطح منطقه ‌ای و چه سطح بین ‌المللی باید این را رعایت كند. 🔹 فرمود: ﴿وَلاَ تُصَعِّرْ خَدَّكَ لِلنَّاسِ﴾؛ صورت را نیم ‌رخ به مردم نشان نده وقتی حرف می‌ زنی با نگاه كن. یك طرف جای دیگر نگاه كنی و یك طرف به مردم نگاه كنی این با ادب اسلامی سازگار نیست. برخی‌ ها اهل تخیل ‌اند و همین كج‌ نگاه كردن، نیم‌ رخ نگاه كردن را فخر می ‌پندارند؛ برخی‌ه ا این‌ چنین نیستند، ولی به دنبال فیلم و عكس و مسائل رسانه ‌ای هستند. وقتی دارند با شما سخن می ‌گویند مصاحبه دارند گفتگو دارند یك گوشه چشمشان به دوربین است، این در اثر كوتاهی فكر، كمی همّت، نازل بودن آن هویت درونی است. 🔹 می ‌بینید اگر ذات اقدس الهی درباره پیغمبر (علیه و علی آله آلاف التحیة والثناء) فرمود: ﴿إِنَّكَ لَعَلَی خُلُقٍ عَظِیمٍ﴾[1] در روایات هم نقل شده كه یكی از همسران مکرم حضرت گفته بود «کانَ خُلقُهُ القُرآن»[2] خدای سبحان كه قرآن را بر آن حضرت نازل كرده فرمود: ﴿وَلَقَدْ آتَینَاكَ سَبْعاً مِنَ الْمَثَانِی وَالْقُرْآنَ الْعَظِیمَ﴾؛[3] ما به تو فاتحة الكتاب دادیم، قرآن عظیم دادیم. چرا قرآن عظیم است؟ برای اینكه خدا درباره خودش فرمود: ﴿وَهُوَ الْعَلِی الْعَظِیمُ﴾،[4] پس متكلّمی كه ﴿الْعَلِی الْعَظِیمُ﴾ است قرآنی نازل كرده است كه ﴿الْقُرآنُ الْعَظِیم﴾ است و رسول خدا كه عامل به قرآن است دارای خُلق عظیم است؛ حالا اگر خدای سبحان علی عظیم است و قرآن او قرآن عظیم است و آورنده قرآن دارای خلق عظیم است، نموداری از این خلق عظیم را شما چگونه تبیین می ‌كنید؟ در حدیث هست كه وجود مبارك پیغمبر (صلّی الله علیه و آله و سلّم) با هر كه حرف می‌ زد با حرف می ‌‌زد، نه یك گوشه چشم به طرف دیگری، یك گوشه چشم به طرف دیگری، برای اینكه این متخلِّق به اخلاقی الهی است. 🔹 متخلّق به اخلاق الهی است یعنی چه؟ یعنی خدا كه در سوره «بقره» فرمود اگر شما دعا كردید من جواب می دهم، نه نیم ‌رخ جواب می ‌دهم، خدا نیم ‌رخ و بعض و جزء كه ندارد! اگر ذات اقدس الهی پاسخ سؤالی را می ‌دهد با تمام‌ رخ جواب می‌ دهد ﴿إِذَا سَأَلَكَ عِبَادِی عَنِّی فَإِنِّی قَرِیبٌ أُجِیبُ دَعْوَةَ الدَّاعِ إِذَا دَعَانِ﴾،[5] این ‌چنین نیست كه ـ معاذ الله ـ یك گوشه چشم، گوشه چشم ندارد! اگر ذات اقدس الهی «قد تقدّم غیر مرّه» كه بسیط محض است، دارد به كسی پاسخ می ‌دهد با تمام رخ دارد نگاه می ‌كند و اگر در دعاها آمده است كه او «باسط الیدین بالعطیة»[6] است، با هر دو دست دارد عطا می ‌كند كه این نشانه تكریم است با اینكه دست ندارد. اگر خدا با كسی حرف می‌ زند با حرف می ‌زند، اگر خدا به كسی چیزی می ‌دهد با تمام دو دست می‌ دهد، پیغمبرش هم وقتی با كسی حرف می‌ زد با حرف می‌ زد نه اینكه یك طرفش شرق باشد یك طرفش غرب باشد و گاهی مخاطب را نگاه كند این‌ طور نبود، این یك است. 🔹 فرمود صورت برنگردان، گردن‌ كشی نكن و فخرفروشی نكن، خیال ‌بافی نكن برای اینكه اگر این ادب را از تو بگیرند می ‌شوی یك بدن شصت هفتاد كیلویی! این زمین از تو سنگین ‌تر است، این سنگ از تو سنگین‌ تر است، این كوه از تو سنگین ‌تر است همه اینها از تو بزرگ ‌ترند اگر آن روح ملكوتی را از تو بگیرند می‌ مانی یك پنجاه، شصت كیلو! خب همه سنگ ‌ها از تو بزرگ ‌تر و سنگین‌ ترند. 👇👇👇👇