💠 استقامت 🔹 ﴿إِنَّ الَّذِینَ قَالُوا رَبُّنَا اللَّهُ ثُمَّ اسْتَقَامُوا فَلاَ خَوْفٌ عَلَیهِمْ وَ لاَ هُمْ یحْزَنُونَ﴾،[1] اینها بركت های معنوی است، بركت های مادی را هم در آیه شانزده سوره مباركه جن بیان كرده ﴿وَ أَنْ لَوِ اسْتَقَامُوا عَلَى الطَّرِیقَةِ لَأَسْقَینَاهُمْ مَاءً غَدَقاً﴾. مرحوم بوعلی را خدا رحمت كند! ابن‌سینا یك رساله ‌ای نوشته به نام رسالة البر، مهمترین كتاب ایشان در فلسفه همان الاهیات شفاست، ایشان هم در الهیات شفا این فرمایش را دارند هم در آنجا گفتند من در این زمینه یك رساله جداگانه نوشتم، فرمود «هؤلاء المتشبهة بالفلاسفة»؛[2] فرمود اینها متفلسف ‌اند نه فیلسوف! آن كه می‌ گوید نماز استسقاء چه اثری دارد؟! آن ‌كه می‌ گوید دعای باران چه اثری دارد؟! آن ‌كه نمی‌تواند ثابت كند بین عبادت مردم و آمدن باران اثری ندارد او كه فیلسوف نیست! این شخص متفلسف است. فرمود ما در این زمینه رساله نوشتیم که دعا اثر دارد، قربانی اثر دارد؛ این را اكثر تعبیر كردند نه همه، فرمود درست است در بین كارهای مردم بعضی از كارهاست كه قابل دفاع نیست، خب بالأخره عوام چهارتا خرافات هم دارند، فرمود اكثر كارهایی كه مسلمان ها می ‌كنند قابل دفاع است! اینها سنت هایی است که از طرف رهبران الهی به اینها رسیده است. نگویید صدقه چه اثری دارد! نگویید صله رحم چه اثری دارد! نگویید نماز استسقاء چه اثری دارد! نگویید نماز باران چه اثری دارد! نگویید ما اگر خوب بودیم چه كار به این توده ابری [دارد] كه از كنار دریای مدیترانه می ‌آید دارد! بالأخره او یك راهنمایی دارد و بین ما و او یك پیوند ناگسستنی است، چون همه ﴿إِلَیهِ رَاجِعُون﴾[3] هستیم، ﴿وَ هُمْ دَاخِرُونَ﴾[4] هستیم و مانند آن. فرمود «و اعلم أن أكثر ما یقربه الجمهور و یفزع إلیه و یقول به فهو حق»، البته در دست مردم چهارتا كار عوامی غیر قابل دفاع هم هست. 🔹 خب همین آیه سند است، اینهاست كه حكیم پرور است ﴿وَ أَنْ لَوِ اسْتَقَامُوا عَلَى الطَّرِیقَةِ لَأَسْقَینَاهُمْ مَاءً غَدَقاً﴾، حالا گاهی انسان مضطر می‌ شود و نماز استسقاء هم می‌ خواند، ولی نیازی به نماز استسقاء نیست، اگر نیاز بود خب برای ما واجب می‌كرد! فرمود شما مستقیم باشید مأموران ما می‌ دانند چقدر باران به شما بدهند، چقدر آب به شما بدهند، چقدر هوای آزاد به شما بدهند، شما این را هدر ندهید! پس استقامت هم بركات ظاهری دارد، هم بركات باطنی دارد، هم فرشته ‌ها نازل می ‌شوند، هم باران نازل می‌ شود، هم معارف قرآنی تأمین می ‌شود؛ منتها هم علمای شیعه نقل كردند، هم علمای سنی نقل كردند، هم مرحوم ابوالفتوح رازی[5] نقل كرده است، هم قرطبی در جامع[6] خود ذكر كرده، هم در بیان السعاده[7] آمده از ابن عباس نقل كردند كه به وجود مبارك پیغمبر (صلّی الله علیه و آله و سلّم) عرض كردند كه «مَا اَسْرَعَ اِلَیكَ اَلشَّیب» چرا زود پیر شدی؟ فرمود «شَیبَتْنِی هُودُ وَ الْوَاقِعَةُ».[8] 🔹 قرطبی از ابوعلی سری نقل می‌كند كه من وجود مبارك پیغمبر (صلّی الله علیه و آله و سلّم) را در عالم رویا دیدم ـ گرچه خواب حجت نیست، ولی خب شواهدی آن را تأیید می ‌كند ـ حضرت را خواب دیدن به حضرت عرض كردم شما كه فرمودی سوره هود مرا پیر كرده منظورتان كدام آیه است؟ فرمود اینكه خدای سبحان دستور دارد ﴿فَاسْتَقِمْ كَمَا أُمِرْتَ وَ مَنْ تَابَ مَعَكَ﴾[9] این من را پیر كرده، برای اینكه من چقدر باید جان بكنم تا همراهانی داشته باشم كه خلاف نكنند! به اینها بگویم بالأخره آنچه كه رهزن شماست نه برای شما می ‌ماند نه شما برای او می‌ مانید، خودتان را ارزان نفروشید! این بازیگری های دنیا شما را ارزان نخرد! من به تك تك اینها باید سفارش بكنم، لحظه لحظه باید دنبال اینها باشم كه آن جا اشتباه نكنید، آن جا باهم درگیر نشوید، آن جا دنبال هوس نروید، یك كاری كه زید دارد می ‌كند تقویتش كنید، كارهای خیر فراوان است شما یك كار دیگر انجام بدهید، من در لحظه لحظه باید دنبال اینها بروم، این مرا پیر كرده است. فرمود آنچه كه من را پیر كرده همان است كه فرمود ﴿وَ مَنْ تَابَ مَعَكَ﴾. 🔹 گرچه در طلیعه سوره مباركه هود این مطلب اشاره شده که سیدنا الاستاد این را نقل می ‌كند و بعد می‌ فرماید در بحث روایی ما خواهیم گفت كه این جمله نمی ‌تواند عامل پیری حضرت باشد، برای اینكه وجود مبارك حضرت فرمود «شَیبَتْنِی هُودُ وَ الْوَاقِعَةُ»، در روایت دیگر فرمود سوره واقعه هم من را پیر كرده و در سوره واقعه كه اصلاً سخن از امر به استقامت نیست! معلوم می‌ شود آنچه كه پیر كننده است یاد معاد است كه مشترك بین این دو سوره است و قیامت هم روزی است كه آدم را پیر می‌ كند كه ﴿یوْماً یجْعَلُ الْوِلْدَانَ شِیباً﴾،[10] این در طلیعه بحث سوره مباركه هود گفته شد، این فرمایش فرمایشِ خوبی است؛ ولی منافات ندارد كه هم این عامل پیری باشد كه بالأخره توان‌ فرساست، هم آن عامل.

[1]. سوره احقاف، آیه13. [2]. شفاء (الالهیات)، ص439؛ «و اعلم أن أكثر ما یقربه الجمهور و یفزع إلیه و یقول به فهو حق‏ و إنما یدفعه هؤلاء المتشبهة بالفلاسفة جهلا منهم بعلله و أسبابه و قد عملنا فی هذا الباب كتاب البر و الإثم فتأمل شرح هذه الأمور من هناك». [3]. سوره بقره، آیه46 و 156. [4]. سوره نحل، آیه48. [5]. روض الجنان و روح الجنان فی تفسیر القرآن، ج10، ص223. [6]. الجامع لأحكام القرآن، ج9، ص107. [7]. بیان السعادة فى مقامات العبادة، ج‏2، ص343. [8]. الامالی (للصدوق)، ص233. [9]. سوره هود، آیه112. [10]. سوره مزمل، آیه17. #سنن_رهبران_الهی #مراقبت_از_همراهان #یاد_معاد #آیت_الله_العظمی_جوادی_آملی 📚 درس تفسیر سوره مبارکه هود ـ جلسه 110 تاریخ: 1383 🆔 @a_javadiamoli_esra

💠 روز بیست و هفتم ماه #شوال 1441 🔹 موانع فهم قرآن #آيت_الله_العظمی_جوادی_آملی 🆔 @a_javadiamoli_esra

💠 موانع فهم قرآن 🔹 فهمیدن قرآن، احكام دین، دستورات الهی و معارف اسلامی لذیذ هست، ولی مانعی دارد؛ زرق و برق دنیا، جاه دنیا، مقام دنیا، تعریف و تمجید دنیا و محرومیت های دنیا اینها مانع است. هم داشتن مانع است و هم نداشتن؛ آن كه دارد مغرور و فریب خورده است، آن كه ندارد محزون و غمگین است، یا مغرور است یا مغموم، در هر دو حال توان یادگرفتن ندارد. ما قبل از هر چیز باید دست و بال قلبمان را از این غل ها باز كنیم. یك انسان بسته در قفس دیدگاهش محدود است، او فقط در و دیوار قفس را می ‌بیند. هر روز ممكن است این قفس را رنگ كنند، آن مرغ هایی كه بیرون در فضای باز پرواز می ‌كنند، این مرغ اسیر در قفس را سرزنش می ‌كنند كه قفس رنگ كردن ندارد! ما كه در قفس دنیاییم، هر روز داریم دنیا را رنگ می ‌كنیم؛ آنها به ما می‌ خندند كه قفس رنگ كردن، كار آدم عاقل نیست. 🔹 برای اینكه دست و بالمان باز بشود، باید پیام كسانی را كه آزاد اندیش ‌اند بشنویم. قرآن كریم پیام مردم آگاه اعم از زن و مرد را چنین بیان می کند: هم زنان آگاه، هم مردان آگاه! می ‌فرماید وقتی قارون با آن زیورش از منزل بیرون آمد، افراد ناآگاه می‌ گفتند ﴿یا لَیتَ لَنا مِثْلَ ما أُوتِی قارُونُ﴾؛[1] ای كاش ما هم مثل قارون از تمكن مالی برخوردار بودیم، این حرف افراد ناآگاه؛ اما ﴿وَ قالَ الَّذینَ أُوتُوا الْعِلْمَ وَیلَكُمْ ثَوابُ اللّهِ خَیرٌ﴾[2] فرمود طبقه آگاه از برادران و خواهران، آنها به طبقه ناآگاه می‌ گفتند وای بر شما! زر و زیور قارون خیر نیست، ثواب خدا خیر است. ثواب یا از «ثوب» است یعنی پارچه، انسان كاری كه انجام می ‌دهد كه با او پارچه می ‌بافد بعد همان پارچه را می پوشد، چه اینكه هر كاری كه انجام می‌ دهد مثل آن است كه درختی را آبیاری كند، میوه همان درخت را می‌ چیند. اگر باغ خار است خود كشته ‌ای ٭٭٭ وگر پرنیان است خود رشته ‌ای[3] آن جا هیچ كسی را پارچه نمی‌ دهند، لذا یك عده در قیامت برهنه محشور می ‌شوند، پارچه را انسان باید با تار و پود اعمال خود فراهم بكند، «ثوب» را همین جا باید ببافد، این در صورتی است كه ثواب از «ثوب» باشد. 🔹 اما اگر ثواب با همان ریشه لغوی «مثاباً» و «مثابةً» باشد كه خدا می ‌فرماید ﴿وَ إِذْ جَعَلْنَا الْبَیتَ مَثابَةً لِلنّاسِ﴾[4] ما كعبه را برای مردم «مثابه» یعنی مرجع قرار دادیم، ثواب مرجع است، جایی است كه انسان به او بر می ‌گردد، ما به او رجوع می‌كنیم و مهمان همان خواهیم بود؛ هر كسی به محصول كار خود برمی‌ گردد. ذات اقدس الهی در قرآن كریم می‌ فرماید مردم آگاه اعم از زنان و مردان، به طبقه ناآگاه می ‌گفتند ﴿وَیلَكُمْ ثَوابُ اللّهِ خَیرٌ﴾. خب اگر این حال شد، یعنی ما فهمیدیم آنچه كه پیش خدا هست عزیز است خیر است و زرق و برق دنیا وسیله ‌ای بیش نیست که برای ما است نه ما برای او، این مانع را برطرف می ‌كنیم، با اشتیاق درس می‌ خوانیم، با اشتیاق درس می ‌گوییم، با اشتیاق كتاب مطالعه می‌ كنیم، با اشتیاق كتاب می‌ نویسیم، خود را از بند می‌ رهانیم و دیگران را هم آزاد می ‌كنیم. تنها مانع علم همین دست و و پا گیری این مقامات دنیاست یا زرق و برق دنیاست یا القاب است یا مدرك هست یا جاه است یا شهرت است، همه اینها مانع است. [1]. سوره قصص، آیه79. [2]. سوره قصص، آیه80. [3]. شاهنامه فردوسی، فریدون، بخش20. [4]. سوره بقره، آیه125. #خیر_حقیقی #آزاد_اندیشی #رهایی_از_بند #آیت_الله_العظمی_جوادی_آملی 📚 سخنرانی در جامعة الزهرا تاریخ: 1374/02/12 🆔 @a_javadiamoli_esra

حجت الاسلام و المسلمین مرتضی جوادی آملی: ❇️نظام بخشیدن به دین و عرضه دین در چارچوب نظام علمی، نظام اسلامی را پویا، نافع و روزآمد می گرداند 🔹مهمترین بخش از حوزه علمیه امام صادق(ع) که در آن دوران وجود داشت و امروز وجود ندارد «جامعیت و منظومه وار بودن» این حوزه بوده که امروز شاهد آن نیستم. 🔹جایگاه مباحث تفسیری، اخلاقی، مباحث حقوقی و کلامی که در حوزه علمیه امام صادق(ع) دارای جایگاه ویژه ای بود در حوزه امروز به چشم نمی خورد. 🔹نظام بخشیدن به جامعه و ارتقای مراکز علمی حوزوی و به عبارتی آکادمیک از آثار ارزشمند زمان امام صادق(ع) است بطوریکه شیخ طوسی و شیخ مفید در باب راویان و شاگردان حضرت عددی بیش از چهار هزار نفر را روایت کرده اند که از علم نافذ امام عصرشان از نظر علمی بارور شدند. 🔹 نظام بخشیدن به دین و عرضه دین در چارچوب نظام علمی و تربیت فقها، علما، حکما اختصاص به امام هر زمانی دارد که نظام اسلامی را پویا، نافع و روزآمد می گرداند لذا ما امروز در تراث آن حوزه علمیه هستیم و باید نسبت به دستاوردهای آن دوران و احیای سنت های گذشته مکتب امام صادق(ع) دقیق تر وارد شویم. منبع: News.esra.ir @a_javadiamoli_esra

💠 روز بیست و هشتم ماه #شوال 1441 🔹 عزم و جزم #آيت_الله_العظمی_جوادی_آملی 🆔 @a_javadiamoli_esra

💠 عزم و جزم 🔹 ما یک سلسله مسئول و متولّی و نیرو داریم که متولّی اندیشه اند که کار حوزه و دانشگاه با همین پیش می رود؛ درس است، بحث است، سخن است، استدلال است، فهمیدن است و اینها. یک سلسله شئون و متولّی هایی داریم که مربوط به کار هستند، نه مربوط به فهم؛ انگیزه را اینها به عهده دارند نه اندیشه را. برابر تقسیم چهارگانه بدنی، در درون ما هم انسان ها به این چهار گروه تقسیم می شوند: 🔹 گروه اول کسانی اند که اندیشه خوب دارند، خوب می فهمند؛ انگیزه خوب دارند، هم مسئول درک آنها سالم است و هم مسئول کارشان سالم است، اینها عالم باعمل اند، خوب می فهمند، خوب هم عمل می کنند؛ نه بیراهه می روند و نه راه کسی را می بندند. به دنبال بازی نیستند! نه خودشان در بازی هستند و نه کسی می تواند آنها را به بازی بگیرد؛ او می شود «عالم عادل». 🔹 گروه دوم کسانی اند که مشکل علمی ندارند؛ خوب درس می گویند، خوب سخنرانی می کنند، خوب کتاب می نویسند، خوب کتاب می خوانند، خوب مقاله می نویسند، خوب رساله می نویسند؛ امّا مشکل عملی دارند که می شوند «عالم فاسق». اگر کسی بیراهه رفت، شما چه کاری با او می خواهید بکنید؟ می خواهید آیه بخوانید؟ این که خودش آیه گفته و نوشته و تفسیر کرده است! او مثل همان کسی است که ویلچری است، مار و عقرب را می بیند، ولی شما مدام به او عینک می دهی، ذرّه بین می دهی، تلسکوب و میکروسکوب می دهی، او که مشکل دید ندارد، بلکه مشکل رفتن دارد. تا معلوم نشود که درون ما چیست، کار را چه کسی به عهده دارد، می شود موعظه و موعظه هم که علم نیست. «اخلاق» زیر مجموع فلسفه است؛ علم هست و برهان هست و دقیق هست؛ موضوع دارد، محمول دارد، برهان دارد، باید او را معالجه کرد راه علاج آن هم گفتن نیست. الآن اینها که معتادند شما مدام آنها را نصیحت می کنید، در حالی که هر شب با یک تکه کارتن در کنار جدول می خوابد، چه چیزی می خواهی به او بگویی؟! بگویی که عاقبت این کار بد است، خطر دارد، ضرر دارد؟! او اصلاً در خطر دارد زندگی می کند! او که مشکل علمی ندارد، شما مدام دارید نصیحت می کنید؟! آن دستگاه تصمیم و عزم، فلج است. 🔹 ما یک عزم داریم، یک جزم داریم و بین عزم و جزم به اندازه آسمان و زمین فاصله است؛ عزم یک متولّی دارد، جزم یک متولّی دیگر دارد، اراده و عزم و نیت و اخلاص یک سلسله امور خاص خودشان را دارند. تصوّر و تصدیق و جزم و برهان و قیاس و استدلال یک متولّی مخصوص دارند. ما را که می گویند مراقب باشید، مراقب چه باشیم؟ تا ندانیم که کجای ما درد می کند، مراقبت از چه داشته باشیم؟ اگر یک وقتی در درون خود یک مشکلی احساس کردیم، باید بدانیم که کدام پیچ وجود ما شُل شده؟ ما کدام مشکل را داریم تا باید مراقب باشیم؟ 🔹 این بیان نورانی امام عسکری (سلام الله علیه) که فرمود: «إِنَّ الْوُصُولَ إِلَی اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ سَفَرٌ لَا یدْرَكُ إِلَّا بِامْتِطَاء اللَّیل»[1] که از غرر روایات اهل بیت (علیهم السلام) است، فرمود انسان باید به مقصد برسد و مقصد او هم «لقاء الله» است و این مقصد یک ره توشه می خواهد که زاد است که در سوره «بقره» مشخص فرمود: ﴿تَزَوَّدُوا فَإِنَّ خَیرَ الزَّادِ التَّقْوَی﴾[2] این زاد همان تقواست؛ امّا این راهی طولانی را پیاده رفتن سخت است، فرمود حالا که شما یک زاد و توشه ای همراه خود دارید، اما مَرکب می خواهید و آن مَرکب نماز شب است: «إِنَّ الْوُصُولَ إِلَی اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ سَفَرٌ» که به صورت حصر ذکر فرمود، «لَا یدْرَكُ إِلَّا بِامْتِطَاء اللَّیل»؛ «امتطئ» باب افتعال، «امتطئ»؛ یعنی «أخذ المطیه» مطیه؛ یعنی مَرکَب راهوار.[3] فرمود نماز شب یک مَرکَب راهواری است! کنار آن سجاده چهارتا قطره اشکی که انسان می ریزد، کارساز است؛ می داند که نه بیراهه باید برود و نه راه کسی را ببندد؛ نه خودش اهل بازی باشد و نه کسی بتواند او را بازی بگیرد. فرمود بدون مَرکَب این راه طولانی را چگونه می خواهی بروی؟! «إِنَّ الْوُصُولَ إِلَى اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ سَفَرٌ لَا یدْرَكُ إِلَّا بِامْتِطَاء اللَّیل». [1] . بحار الانوار(ط ـ بیروت)، ج75 ،ص380. [2] . سوره بقره، آیه197. [3] . مصباح المنیر، ج2، ص575. #روز_تبلیغ_و_اطلاع_رسانی #نماز_شب #عمل #آیت_الله_العظمی_جوادی_آملی 📚 درس خارج فقه نکاح ـ جلسه 33 تاریخ: 1394/10/02 🆔 @a_javadiamoli_esra

💠 روز بیست و نهم ماه #شوال 1441 🔹 آیت الله شیخ محمد تقی آملی #آيت_الله_العظمی_جوادی_آملی 🆔 @a_javadiamoli_esra