eitaa logo
کانال رسمی وابسته به آیت الله العظمی جوادی آملی
12.2هزار دنبال‌کننده
5.3هزار عکس
1.9هزار ویدیو
24 فایل
مرجع رسمی اطلاع رسانی از آخرین اخبار مرتبط با آیت الله العظمی جوادی آملی و بنیاد بین المللی علوم وحیانی اسراء esra.ir تلفن : 3ــ37782001 -025 فکس: 37765253 -025 کانال دروس معظم له @a_javadiamoli_doross ارتباط با ادمین کانال @bonyad_esra_admin
مشاهده در ایتا
دانلود
💠 شرافت و عزت مؤمن 🔹 «قَالَ قَالَ النَّبِی (صَلِّی اَللَّهُ عَلَیهِ وَ آلِهِ وَ سَلَّم) لِجَبْرَئِیلَ عِظْنِی»؛ وجود مبارک پیغمبر به جبرئیل (سلام الله علیهما) فرمود مرا موعظه کن، چون انسان یک چیزی را که می داند، وقتی از دیگران بشنود یک اثر مضاعف دارد. «فَقَالَ» جبرئیل به وجود مبارک پیغمبر (صلی الله علیه و آله و سلّم) گفت «عِشْ مَا شِئْتَ فَإِنَّكَ مَیتٌ»؛ به حضرت عرض کرد هر چه می خواهی زندگی بکنی، بر فرض عمرشما ادامه داشته باشد، پایان آن مرگ است. 🔹 «عِشْ مَا شِئْتَ فَإِنَّكَ مَیتٌ وَ أَحْبِبْ مَا شِئْتَ فَإِنَّكَ مُفَارِقُهُ»؛ هر چه را می خواهید دوست داشته باشید، ولی بدان که روز فراق می رسد، این محبوب دیگر با شما نیست! 🔹 «وَ اعْمَلْ مَا شِئْتَ فَإِنَّكَ مُلَاقِیهِ»؛ هر کاری که می خواهی بکنی آزاد هستی، ولی بدان یک روزی درگیر همان عمل هستی و سرانجام آن را می بینی. 🔹 آخرین جمله این است که «شَرَفُ الْمُؤْمِنِ قِیامُهُ بِاللَّیلِ وَ عِزُّهُ كَفُّهُ عَنْ أَعْرَاضِ النَّاسِ»؛[1] شرافت مومن در نماز شب است و عزّت او در این است که با آبروی مردم بازی نکند. [1] . الخصال (ابن بابویه)، ج1، ص7. 📚 درس خارج فقه نکاح ـ جلسه 33 تاریخ: 1394/10/02 🆔 @a_javadiamoli_esra
پایگاه اطلاع رسانی اسراء، جلد 54 تفسیر گرانسنگ تسنیم اثر مفسر بزرگ قرآن کریم، آیت الله العظمی جوادی آملی، آماده چاپ شده و به زودی منتشر خواهد شد جلد 54 تفسیر تسنیم، به تفسیر آیات 1 تا 69 سوره مبارکه طه اختصاص دارد. سازمان آموزشی، علمی و فرهنگی سازمان کنفرانس اسلامی آیسیسکو در سال 1385 تفسیر تسنیم را به عنوان «تحقیق برتر در عرصه مطالعات اسلامی و قرآنی» برگزیده است. 🆔 @a_javadiamoli_esra
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
💠 حزم و درایت 🔹 نامه ‌اي وجود مبارک حضرت امير براي مردم مصر نوشت، فرمود بگوييد ما رهبري به نام علي بن ابيطالب داريم و استانداري به نام مالک اشتر داريم، اينها کافي نيست «مَنْ‏ نَامَ‏ لَمْ‏ يُنَمْ‏ عَنْه‏»؛[1] کشوري که به خواب برود دشمن نمي‌ خوابد «مَنْ‏ نَامَ‏ لَمْ‏ يُنَمْ‏ عَنْه‏» او مورد خواب قرار نمي‌ گيرد، دشمن بيدار است. شما حق خواب نداريد! پس چکار کنيد؟ «لَا تَذُوقُوا النَّوْمَ‏ إِلَّا غِرَارا أَوْ مَضْمَضَةً»،[2] شما در روزهای ماه مبارک رمضان که روزه داريد وضو مي ‌گيريد، کسي که وضو مي ‌گيرد مستحب است که آب را مضمضه بکند، آب را که نمي‌ خورد در دهان مضمضمه مي ‌کند؛ فرمود اين خواب را در چشم خود مضمضه کنيد فرو نبريد، منظور خواب غفلت است! «لَا تَذُوقُوا النَّوْمَ‏ إِلَّا غِرَارا أَوْ مَضْمَضَةً». 🔹 به وجود مبارک پيغمبر (صلّي الله عليه و آله و سلّم) فرمود تو رسول ما هستي، اما اين دشمن ‌ها مخصوصاً اين صهيونيسم فرمود: ﴿لا تَزالُ تَطَّلِعُ عَلي‏ خائِنَةٍ مِنْهُمْ﴾[3] اين را صريحاً فرمود، فرمود توي پيغمبر بايد حواست جمع باشد! دعا البته مستجاب است، اما همه کارها با دعا حل نمي‌ شود، اگر با دعا حل مي ‌شد جهاد و مبارزه و مانند آن نبود. اين آيه نازل شد پيامي داشت، فرمود تو حواست جمع باشد ﴿لا تَزال﴾ يعني هميشه ﴿لا تَزالُ تَطَّلِعُ عَلي‏ خائِنَةٍ مِنْهُمْ﴾ تا دين هست مخالف هم دارد و هر روز دارند نقشه مي‌ کشند. 🔹 منتها يک بخشي از آن مربوط به حُسن ظن است که ـ إن ‌شاء الله ـ به ما کاري ندارند، اين طور نيست «سُوءُ اَلظَّنِّ مِنَ اَلْحَزْم».[4] مرحوم علامه طباطبايي را خدا غريق رحمت کند! او وقتي وارد حرم مي ‌شد در و ديوار را مي ‌بوسيد، کلمات اينها اين است! بيان امام است که «سُوءُ اَلظَّنِّ مِنَ اَلْحَزْم»، نسبت به ما نگفتند که ما نسبت به يکديگر بدبين باشيم، فرمودند حزم و درايت و طينت و عقلانيت و مديريت اين است که انسان نسبت به دشمن بدگمان باشد. [1]. نهج البلاغة(للصبحي صالح)، نامه62. [2]. نهج البلاغة(للصبحي صالح)، نامه11. [3]. سوره مائده، آيه13. [4]. اکمال غررالحکم، ص412؛ نثر اللآلئ، ص74؛ ر.ک: الکافی (ط ـ الاسلامیه)، 1، ص27؛ «لْحَزْمُ‏ مَسَاءَةُ الظَّنِ». 📚 دیدار جمعی از فرماندهان ناجا با حضرت استاد تاریخ: 1398/09/03 🆔 @a_javadiamoli_esra
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
🏴 رئیس مذهب ▪️ شهادت رئیس مذهب ما امام صادق (سلام الله علیه) را به پیشگاه ولی عصر و عموم علاقه‎مندان قرآن و عترت و به شما برادران و خواهران ایمانی تعزیت عرض می ‌کنیم. از ذات اقدس الهی مسئلت می ‌کنیم توفیق ادراک معارف این خاندان و ایمان به معارف و عمل به این احکام و حِکَم و نشر این معارف را به همه ما مرحمت بفرماید! ▪️وجود مبارک امام صادق (سلام الله علیه) در عصری قرار گرفت که قدرت عباسی ‌ها روزافزون بود و آنها هم به نام دین حکومت می ‌کردند. وجود مبارک امام صادق (سلام الله علیه) در چند جبهه دین را معرّفی کرد، قرآن و سنّت را معرّفی کرد، جایگاه مردم را مشخص کرد، وظیفه مردم را در صیانت از دین معرّفی کرد، قانون اساسی اسلام را تدوین کرد، کیفیت بهره‌ برداری از این قوانین اصول و اساسی را به مردم آموخت، شده رئیس مذهب. ▪️ وجود مبارک امام صادق (سلام الله علیه) اوّلین کاری که کرد شاگردان نخبه را شناسایی کرد. ائمه (علیهم السلام) یک سلسله راهنمایی‌ ها داشتند به عنوان مواعظ و راهنمایی ‌های عمومی، یک سلسله شاگردان خاص داشتند به عنوان فرهیختگان و نخبگان جامعه بودند. ابان بن تغلب از شاگردان ویژه امام صادق بود، وقتی وارد محضر امام صادق می‌شد حضرت می ‌فرمود: «اَلْقِ الْوَسَادَةَ لاَبَان»؛[1] می‌گفت آن بالش را خدمت آقا بگذارید که آقا تکیه بدهد! این شاگرد اوست! الآن هم وجود مبارک امام زمان هم همین حرف را دارد، اگر کسی شاگرد این خاندان باشد حرف اینها را درست بفهمد، باور کند، نه بیراهه برود و نه راه کسی را ببندد، ولی عصر می‌ گوید برای او این بالش را بگذارید! نجاشی از بزرگ ‌ترین مورّخان و رجال ‌شناسان ماست، او بالصراحه نقل می ‌کند، وقتی ابان وارد محضر امام صادق می ‌شد حضرت می‌فرمود بالش را برای آقا بگذارید که آقا تکیه بدهد: «اَلْقِ الْوَسَادَةَ لاَبَان». درباره زراره حضرت می ‌فرمود: «رَحِمَ اللهُ زُرَارَة»؛ اگر زراره نبود احادیث پدرم امام باقر مندرس می ‌شد.[2] این شاگردپروری، نخبه ‌پروری از وظایف رسمی امام صادق بود؛ یعنی اگر کسی استعدادی دارد خواه استعداد حوزوی، خواه استعداد دانشگاهی، این یک امانت است، این استعداد را کسی به دست نیاورد. ▪️ یک بیان نورانی از رسول خدا (علیه و علی آله آلاف التحیة و الثناء) است که مرحوم کلینی در روضه کافی نقل می ‌کند که «النَّاسُ مَعَادِنُ كَمَعَادِنِ الذَّهَبِ وَ الْفِضَّة»؛[3] فرمود مردم از نظر استعداد مثل معدن‌ های گوناگون ‌اند، بعضی مثل معدن ذغال‌ سنگ هستند، بعضی مثل معدن طلا هستند، بعضی مثل معدن نقره ‌اند، استعدادها در اختیار کسی نیست، کسبی نیست. شکوفایی این استعداد با درس و بحث حوزه و دانشگاه است، امّا اصل استعداد مثل جمال خوب؛ جمال خوب در اختیار کسی نیست، آن مشّاطه‌ گری است که هنر و فنّ است. آهنگ خوب، صدای خوب. ممکن است کسی این صدا را بتواند بپروراند، ولی خوش‌آهنگ بودن کسبی نیست. فرمود اینها نعمت‌ های ویژه الهی است، این نعمت ویژه در برابر مسئولیت است. [1]. رجال النجاشی، ص11؛ «حدثنا أبان بن محمد بن أبان بن تغلب قال: سمعت أبی یقول‏: دخلت مع أبی إلى أبی عبد الله علیه السلام فلما بصر به أمر بوسادة فألقیت له و صافحه و اعتنقه و ساءله و رحب به‏». [2] . الإختصاص، النص، ص66؛ «قَالَ أَبُو عَبْدِ اللَّهِ علیه السلام رَحِمَ اللَّهُ زُرَارَةَ بْنَ أَعْینَ لَوْ لَا زُرَارَةُ لَانْدَرَسَتْ آثَارُ النُّبُوَّةِ أَحَادِیثُ أَبِی عَلیهِ السّلام‏». [3]. الكافی(ط ـ الإسلامیة)، ج8، ص177. 📚 سخنرانی عمومی تاریخ: 1395/05/09 🆔 @a_javadiamoli_esra
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
💠 استقامت 🔹 ﴿إِنَّ الَّذِینَ قَالُوا رَبُّنَا اللَّهُ ثُمَّ اسْتَقَامُوا فَلاَ خَوْفٌ عَلَیهِمْ وَ لاَ هُمْ یحْزَنُونَ﴾،[1] اینها بركت های معنوی است، بركت های مادی را هم در آیه شانزده سوره مباركه جن بیان كرده ﴿وَ أَنْ لَوِ اسْتَقَامُوا عَلَى الطَّرِیقَةِ لَأَسْقَینَاهُمْ مَاءً غَدَقاً﴾. مرحوم بوعلی را خدا رحمت كند! ابن‌سینا یك رساله ‌ای نوشته به نام رسالة البر، مهمترین كتاب ایشان در فلسفه همان الاهیات شفاست، ایشان هم در الهیات شفا این فرمایش را دارند هم در آنجا گفتند من در این زمینه یك رساله جداگانه نوشتم، فرمود «هؤلاء المتشبهة بالفلاسفة»؛[2] فرمود اینها متفلسف ‌اند نه فیلسوف! آن كه می‌ گوید نماز استسقاء چه اثری دارد؟! آن ‌كه می‌ گوید دعای باران چه اثری دارد؟! آن ‌كه نمی‌تواند ثابت كند بین عبادت مردم و آمدن باران اثری ندارد او كه فیلسوف نیست! این شخص متفلسف است. فرمود ما در این زمینه رساله نوشتیم که دعا اثر دارد، قربانی اثر دارد؛ این را اكثر تعبیر كردند نه همه، فرمود درست است در بین كارهای مردم بعضی از كارهاست كه قابل دفاع نیست، خب بالأخره عوام چهارتا خرافات هم دارند، فرمود اكثر كارهایی كه مسلمان ها می ‌كنند قابل دفاع است! اینها سنت هایی است که از طرف رهبران الهی به اینها رسیده است. نگویید صدقه چه اثری دارد! نگویید صله رحم چه اثری دارد! نگویید نماز استسقاء چه اثری دارد! نگویید نماز باران چه اثری دارد! نگویید ما اگر خوب بودیم چه كار به این توده ابری [دارد] كه از كنار دریای مدیترانه می ‌آید دارد! بالأخره او یك راهنمایی دارد و بین ما و او یك پیوند ناگسستنی است، چون همه ﴿إِلَیهِ رَاجِعُون﴾[3] هستیم، ﴿وَ هُمْ دَاخِرُونَ﴾[4] هستیم و مانند آن. فرمود «و اعلم أن أكثر ما یقربه الجمهور و یفزع إلیه و یقول به فهو حق»، البته در دست مردم چهارتا كار عوامی غیر قابل دفاع هم هست. 🔹 خب همین آیه سند است، اینهاست كه حكیم پرور است ﴿وَ أَنْ لَوِ اسْتَقَامُوا عَلَى الطَّرِیقَةِ لَأَسْقَینَاهُمْ مَاءً غَدَقاً﴾، حالا گاهی انسان مضطر می‌ شود و نماز استسقاء هم می‌ خواند، ولی نیازی به نماز استسقاء نیست، اگر نیاز بود خب برای ما واجب می‌كرد! فرمود شما مستقیم باشید مأموران ما می‌ دانند چقدر باران به شما بدهند، چقدر آب به شما بدهند، چقدر هوای آزاد به شما بدهند، شما این را هدر ندهید! پس استقامت هم بركات ظاهری دارد، هم بركات باطنی دارد، هم فرشته ‌ها نازل می ‌شوند، هم باران نازل می‌ شود، هم معارف قرآنی تأمین می ‌شود؛ منتها هم علمای شیعه نقل كردند، هم علمای سنی نقل كردند، هم مرحوم ابوالفتوح رازی[5] نقل كرده است، هم قرطبی در جامع[6] خود ذكر كرده، هم در بیان السعاده[7] آمده از ابن عباس نقل كردند كه به وجود مبارك پیغمبر (صلّی الله علیه و آله و سلّم) عرض كردند كه «مَا اَسْرَعَ اِلَیكَ اَلشَّیب» چرا زود پیر شدی؟ فرمود «شَیبَتْنِی هُودُ وَ الْوَاقِعَةُ».[8] 🔹 قرطبی از ابوعلی سری نقل می‌كند كه من وجود مبارك پیغمبر (صلّی الله علیه و آله و سلّم) را در عالم رویا دیدم ـ گرچه خواب حجت نیست، ولی خب شواهدی آن را تأیید می ‌كند ـ حضرت را خواب دیدن به حضرت عرض كردم شما كه فرمودی سوره هود مرا پیر كرده منظورتان كدام آیه است؟ فرمود اینكه خدای سبحان دستور دارد ﴿فَاسْتَقِمْ كَمَا أُمِرْتَ وَ مَنْ تَابَ مَعَكَ﴾[9] این من را پیر كرده، برای اینكه من چقدر باید جان بكنم تا همراهانی داشته باشم كه خلاف نكنند! به اینها بگویم بالأخره آنچه كه رهزن شماست نه برای شما می ‌ماند نه شما برای او می‌ مانید، خودتان را ارزان نفروشید! این بازیگری های دنیا شما را ارزان نخرد! من به تك تك اینها باید سفارش بكنم، لحظه لحظه باید دنبال اینها باشم كه آن جا اشتباه نكنید، آن جا باهم درگیر نشوید، آن جا دنبال هوس نروید، یك كاری كه زید دارد می ‌كند تقویتش كنید، كارهای خیر فراوان است شما یك كار دیگر انجام بدهید، من در لحظه لحظه باید دنبال اینها بروم، این مرا پیر كرده است. فرمود آنچه كه من را پیر كرده همان است كه فرمود ﴿وَ مَنْ تَابَ مَعَكَ﴾. 🔹 گرچه در طلیعه سوره مباركه هود این مطلب اشاره شده که سیدنا الاستاد این را نقل می ‌كند و بعد می‌ فرماید در بحث روایی ما خواهیم گفت كه این جمله نمی ‌تواند عامل پیری حضرت باشد، برای اینكه وجود مبارك حضرت فرمود «شَیبَتْنِی هُودُ وَ الْوَاقِعَةُ»، در روایت دیگر فرمود سوره واقعه هم من را پیر كرده و در سوره واقعه كه اصلاً سخن از امر به استقامت نیست! معلوم می‌ شود آنچه كه پیر كننده است یاد معاد است كه مشترك بین این دو سوره است و قیامت هم روزی است كه آدم را پیر می‌ كند كه ﴿یوْماً یجْعَلُ الْوِلْدَانَ شِیباً﴾،[10] این در طلیعه بحث سوره مباركه هود گفته شد، این فرمایش فرمایشِ خوبی است؛ ولی منافات ندارد كه هم این عامل پیری باشد كه بالأخره توان‌ فرساست، هم آن عامل.
[1]. سوره احقاف، آیه13. [2]. شفاء (الالهیات)، ص439؛ «و اعلم أن أكثر ما یقربه الجمهور و یفزع إلیه و یقول به فهو حق‏ و إنما یدفعه هؤلاء المتشبهة بالفلاسفة جهلا منهم بعلله و أسبابه و قد عملنا فی هذا الباب كتاب البر و الإثم فتأمل شرح هذه الأمور من هناك». [3]. سوره بقره، آیه46 و 156. [4]. سوره نحل، آیه48. [5]. روض الجنان و روح الجنان فی تفسیر القرآن، ج10، ص223. [6]. الجامع لأحكام القرآن، ج9، ص107. [7]. بیان السعادة فى مقامات العبادة، ج‏2، ص343. [8]. الامالی (للصدوق)، ص233. [9]. سوره هود، آیه112. [10]. سوره مزمل، آیه17. 📚 درس تفسیر سوره مبارکه هود ـ جلسه 110 تاریخ: 1383 🆔 @a_javadiamoli_esra
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
💠 موانع فهم قرآن 🔹 فهمیدن قرآن، احكام دین، دستورات الهی و معارف اسلامی لذیذ هست، ولی مانعی دارد؛ زرق و برق دنیا، جاه دنیا، مقام دنیا، تعریف و تمجید دنیا و محرومیت های دنیا اینها مانع است. هم داشتن مانع است و هم نداشتن؛ آن كه دارد مغرور و فریب خورده است، آن كه ندارد محزون و غمگین است، یا مغرور است یا مغموم، در هر دو حال توان یادگرفتن ندارد. ما قبل از هر چیز باید دست و بال قلبمان را از این غل ها باز كنیم. یك انسان بسته در قفس دیدگاهش محدود است، او فقط در و دیوار قفس را می ‌بیند. هر روز ممكن است این قفس را رنگ كنند، آن مرغ هایی كه بیرون در فضای باز پرواز می ‌كنند، این مرغ اسیر در قفس را سرزنش می ‌كنند كه قفس رنگ كردن ندارد! ما كه در قفس دنیاییم، هر روز داریم دنیا را رنگ می ‌كنیم؛ آنها به ما می‌ خندند كه قفس رنگ كردن، كار آدم عاقل نیست. 🔹 برای اینكه دست و بالمان باز بشود، باید پیام كسانی را كه آزاد اندیش ‌اند بشنویم. قرآن كریم پیام مردم آگاه اعم از زن و مرد را چنین بیان می کند: هم زنان آگاه، هم مردان آگاه! می ‌فرماید وقتی قارون با آن زیورش از منزل بیرون آمد، افراد ناآگاه می‌ گفتند ﴿یا لَیتَ لَنا مِثْلَ ما أُوتِی قارُونُ﴾؛[1] ای كاش ما هم مثل قارون از تمكن مالی برخوردار بودیم، این حرف افراد ناآگاه؛ اما ﴿وَ قالَ الَّذینَ أُوتُوا الْعِلْمَ وَیلَكُمْ ثَوابُ اللّهِ خَیرٌ﴾[2] فرمود طبقه آگاه از برادران و خواهران، آنها به طبقه ناآگاه می‌ گفتند وای بر شما! زر و زیور قارون خیر نیست، ثواب خدا خیر است. ثواب یا از «ثوب» است یعنی پارچه، انسان كاری كه انجام می ‌دهد كه با او پارچه می ‌بافد بعد همان پارچه را می پوشد، چه اینكه هر كاری كه انجام می‌ دهد مثل آن است كه درختی را آبیاری كند، میوه همان درخت را می‌ چیند. اگر باغ خار است خود كشته ‌ای ٭٭٭ وگر پرنیان است خود رشته ‌ای[3] آن جا هیچ كسی را پارچه نمی‌ دهند، لذا یك عده در قیامت برهنه محشور می ‌شوند، پارچه را انسان باید با تار و پود اعمال خود فراهم بكند، «ثوب» را همین جا باید ببافد، این در صورتی است كه ثواب از «ثوب» باشد. 🔹 اما اگر ثواب با همان ریشه لغوی «مثاباً» و «مثابةً» باشد كه خدا می ‌فرماید ﴿وَ إِذْ جَعَلْنَا الْبَیتَ مَثابَةً لِلنّاسِ﴾[4] ما كعبه را برای مردم «مثابه» یعنی مرجع قرار دادیم، ثواب مرجع است، جایی است كه انسان به او بر می ‌گردد، ما به او رجوع می‌كنیم و مهمان همان خواهیم بود؛ هر كسی به محصول كار خود برمی‌ گردد. ذات اقدس الهی در قرآن كریم می‌ فرماید مردم آگاه اعم از زنان و مردان، به طبقه ناآگاه می ‌گفتند ﴿وَیلَكُمْ ثَوابُ اللّهِ خَیرٌ﴾. خب اگر این حال شد، یعنی ما فهمیدیم آنچه كه پیش خدا هست عزیز است خیر است و زرق و برق دنیا وسیله ‌ای بیش نیست که برای ما است نه ما برای او، این مانع را برطرف می ‌كنیم، با اشتیاق درس می‌ خوانیم، با اشتیاق درس می ‌گوییم، با اشتیاق كتاب مطالعه می‌ كنیم، با اشتیاق كتاب می‌ نویسیم، خود را از بند می‌ رهانیم و دیگران را هم آزاد می ‌كنیم. تنها مانع علم همین دست و و پا گیری این مقامات دنیاست یا زرق و برق دنیاست یا القاب است یا مدرك هست یا جاه است یا شهرت است، همه اینها مانع است. [1]. سوره قصص، آیه79. [2]. سوره قصص، آیه80. [3]. شاهنامه فردوسی، فریدون، بخش20. [4]. سوره بقره، آیه125. 📚 سخنرانی در جامعة الزهرا تاریخ: 1374/02/12 🆔 @a_javadiamoli_esra
حجت الاسلام و المسلمین مرتضی جوادی آملی: ❇️نظام بخشیدن به دین و عرضه دین در چارچوب نظام علمی، نظام اسلامی را پویا، نافع و روزآمد می گرداند 🔹مهمترین بخش از حوزه علمیه امام صادق(ع) که در آن دوران وجود داشت و امروز وجود ندارد «جامعیت و منظومه وار بودن» این حوزه بوده که امروز شاهد آن نیستم. 🔹جایگاه مباحث تفسیری، اخلاقی، مباحث حقوقی و کلامی که در حوزه علمیه امام صادق(ع) دارای جایگاه ویژه ای بود در حوزه امروز به چشم نمی خورد. 🔹نظام بخشیدن به جامعه و ارتقای مراکز علمی حوزوی و به عبارتی آکادمیک از آثار ارزشمند زمان امام صادق(ع) است بطوریکه شیخ طوسی و شیخ مفید در باب راویان و شاگردان حضرت عددی بیش از چهار هزار نفر را روایت کرده اند که از علم نافذ امام عصرشان از نظر علمی بارور شدند. 🔹 نظام بخشیدن به دین و عرضه دین در چارچوب نظام علمی و تربیت فقها، علما، حکما اختصاص به امام هر زمانی دارد که نظام اسلامی را پویا، نافع و روزآمد می گرداند لذا ما امروز در تراث آن حوزه علمیه هستیم و باید نسبت به دستاوردهای آن دوران و احیای سنت های گذشته مکتب امام صادق(ع) دقیق تر وارد شویم. منبع: News.esra.ir @a_javadiamoli_esra
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
💠 عزم و جزم 🔹 ما یک سلسله مسئول و متولّی و نیرو داریم که متولّی اندیشه اند که کار حوزه و دانشگاه با همین پیش می رود؛ درس است، بحث است، سخن است، استدلال است، فهمیدن است و اینها. یک سلسله شئون و متولّی هایی داریم که مربوط به کار هستند، نه مربوط به فهم؛ انگیزه را اینها به عهده دارند نه اندیشه را. برابر تقسیم چهارگانه بدنی، در درون ما هم انسان ها به این چهار گروه تقسیم می شوند: 🔹 گروه اول کسانی اند که اندیشه خوب دارند، خوب می فهمند؛ انگیزه خوب دارند، هم مسئول درک آنها سالم است و هم مسئول کارشان سالم است، اینها عالم باعمل اند، خوب می فهمند، خوب هم عمل می کنند؛ نه بیراهه می روند و نه راه کسی را می بندند. به دنبال بازی نیستند! نه خودشان در بازی هستند و نه کسی می تواند آنها را به بازی بگیرد؛ او می شود «عالم عادل». 🔹 گروه دوم کسانی اند که مشکل علمی ندارند؛ خوب درس می گویند، خوب سخنرانی می کنند، خوب کتاب می نویسند، خوب کتاب می خوانند، خوب مقاله می نویسند، خوب رساله می نویسند؛ امّا مشکل عملی دارند که می شوند «عالم فاسق». اگر کسی بیراهه رفت، شما چه کاری با او می خواهید بکنید؟ می خواهید آیه بخوانید؟ این که خودش آیه گفته و نوشته و تفسیر کرده است! او مثل همان کسی است که ویلچری است، مار و عقرب را می بیند، ولی شما مدام به او عینک می دهی، ذرّه بین می دهی، تلسکوب و میکروسکوب می دهی، او که مشکل دید ندارد، بلکه مشکل رفتن دارد. تا معلوم نشود که درون ما چیست، کار را چه کسی به عهده دارد، می شود موعظه و موعظه هم که علم نیست. «اخلاق» زیر مجموع فلسفه است؛ علم هست و برهان هست و دقیق هست؛ موضوع دارد، محمول دارد، برهان دارد، باید او را معالجه کرد راه علاج آن هم گفتن نیست. الآن اینها که معتادند شما مدام آنها را نصیحت می کنید، در حالی که هر شب با یک تکه کارتن در کنار جدول می خوابد، چه چیزی می خواهی به او بگویی؟! بگویی که عاقبت این کار بد است، خطر دارد، ضرر دارد؟! او اصلاً در خطر دارد زندگی می کند! او که مشکل علمی ندارد، شما مدام دارید نصیحت می کنید؟! آن دستگاه تصمیم و عزم، فلج است. 🔹 ما یک عزم داریم، یک جزم داریم و بین عزم و جزم به اندازه آسمان و زمین فاصله است؛ عزم یک متولّی دارد، جزم یک متولّی دیگر دارد، اراده و عزم و نیت و اخلاص یک سلسله امور خاص خودشان را دارند. تصوّر و تصدیق و جزم و برهان و قیاس و استدلال یک متولّی مخصوص دارند. ما را که می گویند مراقب باشید، مراقب چه باشیم؟ تا ندانیم که کجای ما درد می کند، مراقبت از چه داشته باشیم؟ اگر یک وقتی در درون خود یک مشکلی احساس کردیم، باید بدانیم که کدام پیچ وجود ما شُل شده؟ ما کدام مشکل را داریم تا باید مراقب باشیم؟ 🔹 این بیان نورانی امام عسکری (سلام الله علیه) که فرمود: «إِنَّ الْوُصُولَ إِلَی اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ سَفَرٌ لَا یدْرَكُ إِلَّا بِامْتِطَاء اللَّیل»[1] که از غرر روایات اهل بیت (علیهم السلام) است، فرمود انسان باید به مقصد برسد و مقصد او هم «لقاء الله» است و این مقصد یک ره توشه می خواهد که زاد است که در سوره «بقره» مشخص فرمود: ﴿تَزَوَّدُوا فَإِنَّ خَیرَ الزَّادِ التَّقْوَی﴾[2] این زاد همان تقواست؛ امّا این راهی طولانی را پیاده رفتن سخت است، فرمود حالا که شما یک زاد و توشه ای همراه خود دارید، اما مَرکب می خواهید و آن مَرکب نماز شب است: «إِنَّ الْوُصُولَ إِلَی اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ سَفَرٌ» که به صورت حصر ذکر فرمود، «لَا یدْرَكُ إِلَّا بِامْتِطَاء اللَّیل»؛ «امتطئ» باب افتعال، «امتطئ»؛ یعنی «أخذ المطیه» مطیه؛ یعنی مَرکَب راهوار.[3] فرمود نماز شب یک مَرکَب راهواری است! کنار آن سجاده چهارتا قطره اشکی که انسان می ریزد، کارساز است؛ می داند که نه بیراهه باید برود و نه راه کسی را ببندد؛ نه خودش اهل بازی باشد و نه کسی بتواند او را بازی بگیرد. فرمود بدون مَرکَب این راه طولانی را چگونه می خواهی بروی؟! «إِنَّ الْوُصُولَ إِلَى اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ سَفَرٌ لَا یدْرَكُ إِلَّا بِامْتِطَاء اللَّیل». [1] . بحار الانوار(ط ـ بیروت)، ج75 ،ص380. [2] . سوره بقره، آیه197. [3] . مصباح المنیر، ج2، ص575. 📚 درس خارج فقه نکاح ـ جلسه 33 تاریخ: 1394/10/02 🆔 @a_javadiamoli_esra
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
💠 آیت الله شیخ محمد تقی آملی 🔹 وقتی خواستم از حوزه علمیه تهران به قم مشرف بشوم، رفتم خدمت استادمان مرحوم آقای شیخ محمد تقی آملی، گرچه همه اساتید حشرشان با انبیا و اولیای الهی باشد، اما خب بعضی از اینها یك خصیصه ‌ای داشتند كه در دیگران آنها را كمتر دیدیم. ایشان گذشته از اینكه مرحوم آقای نائینی (رضوان الله علیه) در تقریظ مكاسبشان كه تقریراتشان چاپ شده فرموده «صفوة المجتهدین العظام»، حالا این‌گونه از مقامات علمی در دیگران هم بود و هست، اما آن محضر قاضی دیدن و با عالم های دیگر رابطه داشتن و شاگرد رؤیاهای صادق بودن و آن خاطره شیرینی كه در همین شیخان دید، فرمود به اینكه من یك روز عاشورایی بود، خسته بودم آمدم آن جا بعد از زیارت رفتم قبرستان شیخان فاتحه خواندم، دیدم این مؤمنین روی قبور نشستند؛ این طور آدمها خلاصه كم ‌اند، همان حالی كه وجود مبارك حضرت امیر بعد از اینكه به كوفه بر می ‌گشت فرمود دیدم اینها روی قبور خودشان نشسته ‌اند و منتظر طلب مغفرت من‌ هستند.[1] 🔹 «گفت آنک یافت می ‌نشود آنم آرزوست»،[2] از آدم كاسب اینها برنمی‌آید! از كسی كه دنبال نخود سیاه و نان و نام است، اینها بر نمی ‌آید؛ ولی این حیف است! آدمی كه می‌ تواند با این خاندان رابطه داشته باشد، خودش را مفت از دست بدهد هدر رفته است. این علم ها، ممكن است خدای ناكرده یك وقتی به جایی برسد ﴿وَ مِنْكُمْ مَنْ یرَدُّ إِلیٰ أَرْذَلِ الْعُمُرِ لِكَیلا یعْلَمَ مِنْ بَعْدِ عِلْمٍ شَیئًا﴾[3] این هم نكره در سیاق نفی است، این هم همه چیز را از دست آدم می ‌گیرند، این حیف است! آدم عمری زحمت بكشد با دست خالی برود، مرحوم آقا شیخ محمد تقی از این سنخ آدم ها بود. 🔹 این را عرض می ‌كنم تا معلوم بشود كه وقتی می‌ خواستم از ایشان خداحافظی كنم و بروم قم به من چه گفت، دو بار در عالم رؤیا دو حادثه برای ایشان پیش آمد، فرمود من یك وقتی دیدم دشمنی سخت و مهاجم به من حمله كرد، من هیچ چاره ای نداشتم، دیدم جانم در خطر است دستش را گاز گرفتم كه از دستش نجات پیدا كنم، از شدت درد بیدار شدم دیدم دستم در دهان خودم است، به من گفتند آقا مواظب باش در این عالم هیچ كسی با تو كار ندارد، مگر خودت! «أَعْدَى عَدُوِّكَ نَفْسُكَ‏ الَّتِی‏ بَینَ‏ جَنْبَیكَ»،[4] كسی كاری با ما ندارد! این همه آسمان و زمین را خدا مسخّر كرده برای ما، همه فرشته‌ها را گفت در برابر انسانیت خضوع كنید! 🔹 بار دیگر مرحوم آقای شیخ محمد تقی آملی (رضوان الله علیه) گفت كه در عالم رؤیا دیدم دشمنی به من حمله كرده، من هیچ چاره نداشتم دست آوردم به چشم او كه آسیبی به چشمش برسانم، از شدت درد بیدار شدم دیدم دستم در چشم خودم است، آن جا هم به من گفتند مواظب باش كسی كاری به تو ندارد، این خودتی! به دنبال چه می‌گردی؟ به دنبال نخود سیاه می ‌گردی؟! می‌خواهی دین و آخرتت را یكجا هدر بدهی؟ دنبال چه می‌گردی؟! این آقا شیخ محمد تقی آملی وقتی از ایشان رفتم خداحافظی بكنم كه من می‌ خواهم بروم قم و اجازه بگیرم، فرمود برو! آن جا كریمه اهل بیت است، فرمود این قبر، قبر عادی نیست، بزرگان آن جا دفن ‌اند، مراجع آن جا دفن ‌اند، حكما، علما، فقها و اصولیون آن جا دفن ‌اند، آن جا قبر دختر موسی ‌بن ‌جعفر است، این قبر منشأ هزارها بركت است. [1]. نهج البلاغة (للصبحی صالح)، حکمت130. [2]. دیوان شمس، غزل441. [3]. سوره حج، آیه5. [4]. مجموعة ورام، ج1، ص57. 📚 سخنرانی در کنگره بزرگداشت حضرت معصومه (سلام الله علیها) تاریخ: 1385/02/16 🆔 @a_javadiamoli_esra
🔸 میلاد حضرت (سلام الله علیها) تبریک و تهنیت باد. 🆔 @a_javadiamoli_esra
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا