eitaa logo
کانال رسمی وابسته به آیت الله العظمی جوادی آملی
11هزار دنبال‌کننده
4.8هزار عکس
1.7هزار ویدیو
24 فایل
مرجع رسمی اطلاع رسانی از آخرین اخبار مرتبط با آیت الله العظمی جوادی آملی و بنیاد بین المللی علوم وحیانی اسراء esra.ir تلفن : 3ــ37782001 -025 فکس: 37765253 -025 ارتباط با ادمین کانال @bonyad_esra_admin
مشاهده در ایتا
دانلود
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
💠 شعاع ولایت 🔸 وقتی آیات سورهٴ مباركهٴ «احزاب» نازل شده است كه ﴿النَّبِی أَوْلى بِالْمُؤْمِنینَ مِنْ أَنْفُسِهِمْ وَ أَزْواجُهُ أُمَّهَاتُهُمْ وَ أُولُوا اْلأَرْحَامِ بَعْضُهُمْ أَوْلى بِبَعْضٍ﴾،[1] مردم از رسول گرامی تفسیر این كریمه را سؤال كردند، فرمود من دو سمت دارم: یك سمت رسالت دارم كه احكام الهی را نقل می ‌كنم، سمت دیگر من ولایت و امامت و رهبری من است، من فرمانی كه می‌ دهم شما باید بشنوید و اطاعت كنید. وقتی گفته شد ﴿أَوْلى بِالْمُؤْمِن﴾، یعنی قلمرو ولایت كلیه مؤمنین ‌اند «بأنفسهم و اموالهم و حقوقهم» و این اولیٰ هم افعل تعیینی است نه افعل تفضیلی؛ یعنی وقتی رسول گرامی درباره امت اسلامی تصمیم گرفت، متعیناً تصمیم پیغمبر مقدم است، برای مردم روشن شد كه ﴿النَّبِی أَوْلى بِالْمُؤْمِنینَ مِنْ أَنْفُسِهِمْ﴾ معنایش رهبری است، یك؛ اولویت تعیینی است، دو؛ شعاعش هم مطلق است، سه؛ مردم در كارهای شخصی خود بر خود سلطه دارند و اما وقتی در تحت رهبری رسول گرامی (علیه و علی آله آلاف التحیة و الثناء) قرار گرفتند، حرف اول و آخر را رسول گرامی می ‌زند. 🔸 وجود مبارك رسول گرامی بعد از اینكه جریان حج و جریان عرفات و مشعر و منا را پشت ‌سر گذاشت، در یك مقطع كه تقریباً به منزله چهار سوق جهان آن روز بود كه مردم از آن مقطع جدا می ‌شدند، مأمور شده است در چنان مقطعی دستور بدهد، آنهایی كه جلو رفتند برگردند، آنهایی كه پشت ‌سر هستند تسریع كنند و زیر یكی دو درخت را دستور دادند رفت و روب كنند، سنگ‌ هایی را حاضر كنند به صورت منبر درآورند، فرمود در تمام این مدّت در جنگ و صلح، در تعلیم و تذكیه، در مكه و مدینه، قبل از هجرت و بعد از هجرت آیا من مبلّغ خوب، معلم خوب، مربی خوب، مزكّی خوب، مهذّب خوب بودم یا نبودم؟ همه گفتند آری. فرمود آیا طبق آیهٴ سورهٴ «أحزاب» من اولیٰ هستم یا نه؟ عرض كردند آری، فرمود: «مَنْ كُنْتُ مَوْلَاهُ فَعَلِی مَوْلَاه‏»؛[2] هر كس من ولی اویم، این علی ولی اوست. دست حضرت را گرفت و بالا برد كه همگان حضرت را دیدند، فرمود: اگر من اولایم، بعد از من این علی اولاست. دیگر سخن از مولا نیست تا كسی بگوید مولا به معنای ناصر یا دوست و مانند آن است، فرمود اگر من اولایم هر كه ولایت مرا قبول دارد ولایت علی را هم باید قبول داشته باشد، همگان گفتند «بَخ بَخ» به علی عرض كردند «یا ابْنَ أَبِی طَالِبٍ أَصْبَحْتَ مَوْلَای وَ مَوْلَی كُلِّ مُؤْمِنٍ وَ مُؤْمِنَة».[3] [1]. سوره أحزاب، آیه6. [2]. سنن ترمذی، ح3713،ج12، ص175. [3]. الامالی(للصدوق)، ص2. 📚 سخنرانی عمومی تاریخ: 1386/11/20 🆔 @a_javadiamoli_esra
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
💠 ویژه برنامه 🔸 شریک القرآن 🔹 پخش از شبکه های مختلف سیما از ابتدای ماه ذی الحجه تا عید سعید غدیر خم 🆔 @a_javadiamoli_esra
💠 شریک القرآن 🔸 معنای اینكه ما در زیارت ها عرض می ‌كنیم «السَّلَامُ‏ عَلَیكَ‏ یا شَرِیكَ‏ الْقُرْآن»[1] این را از چند راه می ‌شود استفاده كرد، یكی از آنها حدیث معروف ثقلین و یكی هم از حدیث منزلت است. از حدیث معروف ثقلین می ‌شود استفاده كرد كه فرمود این دو وزنه وزین «إِنِّی تَارِكٌ فِیكُمُ الثَّقَلَینِ‏ كِتَابَ‏ اللَّهِ‏ وَ عِتْرَتِی‏» اینها «لَنْ یفْتَرِقَا حَتَّى یرِدَا عَلَی الْحَوْض»[2] اگر یك حقیقتی در قرآن باشد، باطنی از باطن های قرآن، عمقی از اعماق قرآن، معرفتی از معارف قرآن، در قرآن كریم باشد و این عترت طاهرین ـ معاذ الله ـ به آن نرسیده باشند می ‌شود افتراق، پس هیچ مطلبی در ظاهر قرآن، در باطن قرآن، در تفسیر قرآن، در تأویل قرآن، در اوج قرآن در حضیض قرآن نیست مگر اینكه اینها می ‌دانند، اگر چیزی در قرآن باشد و ـ معاذ الله ـ اینها ندانند این افتراق می ‌شود. 🔸 وجود مبارك پیامبر به علی ‌بن ‌ابی ‌طالب (علیهما آلاف التحیة و الثناء) فرمود: «یا عَلِی إِنَّمَا أَنْتَ مِنِّی بِمَنْزِلَةِ هَارُونَ‏ مِنْ مُوسَى» این یك مقدمه، بعد هم فرمود: «إِلَّا أَنَّهُ لَا نَبِی بَعْدِی»،[3] پس وجود مبارك حضرت امیر (سلام الله علیه) نسبت به وجود مبارك رسول گرامی (علیه آلاف التحیة و الثناء) همان منزلت هارون را نسبت به موسی دارد، این مقدمه اولی؛ مقدمه ثانیه در سورهٴ مباركهٴ «طه»، وجود مبارك موسای كلیم به ذات اقدس الهی عرض كرد كه هارون را شریك امر من قرار بده ﴿وَ أَشْرِكْهُ فی أَمْری﴾[4] و ذات اقدس الهی می ‌فرماید: ﴿قَدْ أُوتیتَ سُؤْلَكَ یا مُوسی﴾[5] این هم مطلب سوم، پس وجود مبارك هارون شریك موسی است نه شریك در مال و زمین و خانه و واحد مسكونی و تجاری، شریك «فی الولایة» است، شریك «فی النبوة» است و اگر نبود استثنای «إِلَّا أَنَّهُ لَا نَبِی بَعْدِی» می ‌شد شریك مطلق، چون عموم منزلت همین را اقتضا می ‌كند، مقتضای عموم تنزیل آن است كه علی ‌بن ‌ابی ‌طالب «شریك القرآن» است، اگر «شریك القرآن» شد ﴿لا یمَسُّهُ إِلاَّ الْمُطَهَّرُونَ﴾[6] است، اگر «شریك القرآن» شد علم غیب در آن هست، اگر «شریك القرآن» شد عصمت در آن هست. [1]. المزار الکبیر، ص426. [2]. عیون اخبار الرضا علیه السلام، ج2، ص62. [3]. امالی (صدوق)، ص174. [4]. سوره طه، آیه32. [5]. سوره طه، آیه36. [6]. سوره واقعه، آیه79. 📚 سخنرانی عمومی تاریخ: 1385/10/17 🆔 @a_javadiamoli_esra
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
💠 ویژه برنامه 🔹باب علم النبی 🔹 پخش از شبکه های مختلف سیما از ابتدای ماه ذی الحجه تا عید سعید غدیر خم 🆔 @a_javadiamoli_esra
💠 باب علم النبی 🔹 وجود مبارك رسول گرامی فرمود: «أنَا مَدینَةُ العِلمِ وعَلِیٌّ بابُها»،[1] یك در داریم و یك دربان آن حضرت هم در است هم دربان؛ زیرا ممكن نیست كسی در علم باشد و دربان نباشد و نداند كه چه كسی می‌آید و چه كسی نمی‌رود. همه طالبان علوم الهی و دانش ‌پژوهان سعی و كوشششان این باشد كه با خاندان عصمت و طهارت یك ارتباط عمیق و وثیقی داشته باشند كه وجود مبارك امیرالمؤمنین (سلام الله علیه) اجازه عبور و راه بدهد كه انسان به «مدینة العلم» برسد. اگر كسی به وجود مبارك امیرالمؤمنین (سلام الله علیه) معتقد نبود یا معتقد بود ولی مرتبط اخلاقی نبود یا مرتبط عملی نبود، این با در و دربان «مَدِینَةُ اَلْعِلْم» رابطه ندارد، وقتی رابطه نداشت بیراهه می‌ رود، وقتی بیراهه رفت ممكن است چیزی یاد بگیرد، ولی آن علم برای او وبال است! همه ما سعی و تلاش داشته باشیم كه از در وارد بشویم. 🔹 همه ‌ما می‌خواهیم به «مَدِینَةُ اَلْعِلْم» وارد بشویم، چون علم كه غیر از قرآن و عترت جای دیگر نیست! اگر كسی بخواهد از علوم استدلال الهی باخبر بشود، اولین منبع قرآن است، بعد هم روایت اهل بیت، چون فرمود: «إِنِّی تَارِكٌ فِیكُمُ الثَّقَلَین»،[2] نفرمود من فقط قرآن در بین شما گذاشتم، فرمود من این دو وزنه وزین را به عنوان میراث وحی به شما می ‌سپارم و من «مَدِینَةُ اَلْعِلْم» هستم؛ یعنی «اَلْمَدِینَهْ اَلْجَامِعُهْ بَینَ اَلْقُرْآنِ وَ اَلْعِتْرَة» و علی (علیه السلام) باب این مدینه است؛ یعنی «بَابُ اَلْمَدِینَهِ اَلْقُرْآنُ وَ اَلْعِتْرَة»، نه اینكه «بَابُ اَلْعِتْرَة» است! [تا] كسی بگوید من سنت را بخواهم یاد بگیرم از علی باید یاد بگیرم، قرآن را بخواهم یاد بگیرم خودم یاد بگیرم، این‌چنین نیست! پس «مَدِینَةُ اَلْعِلْمِ مُؤَلَّفُهُ مِنَ اَلْقُرْآنِ وَ اَلْعِتْرَة» و وجود مبارك رسول گرامی (علیه آلاف التحیة و الثناء) حاوی و شامل هر دو حقیقت است و كُنه هر دو حقیقت در اختیار اوست و وجود مبارك رسول گرامی كه شهر علم است یعنی شهر قرآن و عترت و وجود مبارك علی ‌بن ‌ابی‌ طالب (سلام الله علیه) كه «بَابُ مَدِینَةِ اَلْعِلْم» است یعنی «بَابُ اَلْقُرْآنِ وَ اَلْعِتْرَة». [1]. صحیفه الامام رضا علیه السلام، ص58؛ تحف العقول، ص430. [2]. عیون اخبار الرضا علیه السلام، ج2، ص62. 📚 سخنرانی عمومی تاریخ: 1381/11/30 🆔 @a_javadiamoli_esra
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
💠 عامل سعادت ▪️ یكی از شاگردان امام باقر به نام جابر جعفی كه غیر از جابر بن ‌عبد الله انصاری است، او سالیان متمادی در محضر امام باقر درس می‌ خواند، بعد از هجده سال كه خواست خداحافظی كند عرض كرد یك مطلب جدیدی بفرمایید، فرمود هجده سال شما از محضر ما مطالب آموختید! عرض كرد شما دریای بیكرانید، این‌ چنین نیست كه با هجده سال بشود همه علوم یا بخش مهم علوم شما را آشنا شد. در هنگام خداحافظی وجود مبارك امام باقر (سلام الله علیه) به جابر جعفی فرمود: «بَلِّغْ‏ شِیعَتِی‏ مِنِّی‏ السَّلَام»؛[1] سلام مرا به شیعیان من برسان، آن وقت چندین جمله نصیحت كرد. ▪️ یكی از آن نصایحی كه در طول مدت عمر وجود مبارك امام باقر به جابر می ‌فرمود كه هم برای خودش كارآمد باشد و هم برای همه ما این است كه فرمود مردم یك ترازویی دارند همان طوری كه كالاها را با ترازو می‌ سنجند، خودشان را هم باید با ترازو بسنجند. وجود مبارك امام باقر فرمود جانتان عقلتان روحتان ایمانتان را هم توزین كنید كه چقدر می ‌فهمید؟ چقدر آدمید؟ همین! اینها هم لازم است، اصل این است. ما چقدر می ‌ارزیم؟ ما كه معتقد نیستیم ـ معاذ الله ـ انسان كه می ‌میرد می ‌پوسد، ما معتقدیم انسان كه می ‌میرد از پوست به در می ‌آید. خب انسانیت ما چقدر می ‌ارزد؟ یك روزی ما در پیش داریم كه ما را می ‌سنجند كه آیا وزینیم یا خفیف، تهی مغزیم یا وزین، وجود مبارك امام باقر (سلام الله علیه) به جابر فرمود به مردم بگو خودشان را بسنجند میزان سنجش هم قرآن كریم است،[2] پس قرآن می‌ شود ترازو، ما می ‌شویم كالا، معارف قرآن حكم قرآن احكام قرآن می‌ شود وزن. ▪️ وجود مبارك امام باقر (سلام الله علیه) فرمود قرآن ترازوست یك، معارفش مطالب تفسیری‌ اش وزن است دو، شما اعمالتان عقایدتان اخلاقتان مسائل فقهی و حقوقی كه انجام دادید موزونید سه، این موزون را در كنار این وزن با ترازوی قرآن بسنجید، خب این نیاز دارد به اینكه انسان با قرآن مأنوس باشد، نه تنها قرآن بخواند مطالب قرآن را هم بداند، بعد خودش را با قرآن ارزیابی كند، بسنجد ببیند من سبكم یا سنگینم. خب حالا چرا دیگری ما را بسنجد كه ما سبكیم یا سنگینیم؟! ما اگر خودمان را بسنجیم اگر سنگین بودیم كه شاكریم، اگر خدای ناكرده سبك بودیم سعی می ‌كنیم سنگین و وزین بشویم. خب این وصیت وجود مبارك امام باقر (سلام الله علیه) است كه به همه ما توصیه كردند كه شما خودتان را بر قرآن كریم عرضه كنید با او بسنجید. ▪️ اما مطلبی را كه به جابر جعفی فرمود در هنگام تودیع و خداحافظی بعد از هجده سال كه فرمود سلام مرا به شیعیان من برسان این جمله را فرمود، فرمود «لَا قَرَابَةَ بَینَنَا وَ بَینَ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ» خدای سبحان با هیچ كس قوم و خویش نیست، چون ﴿لَمْ یلِدْ وَ لَمْ یولَدْ﴾[3] است، آن نسب نامه و شجره و شناسنامه مادی كه ـ معاذ الله ـ ندارد. با هیچ كس ذات اقدس الهی قرابتی ندارد كه كسی به خدا نزدیك باشد و كسی از خدا دور باشد، این اصل اول؛ بعد فرمود: «وَ لَا یتَقَرَّبُ إِلَیهِ إِلَّا بِالطَّاعَةِ یا جَابِرُ مَنْ أَطَاعَ اللَّهَ وَ أَحَبَّنَا فَهُوَ وَلِینَا وَ مَنْ عَصَى اللَّهَ لَمْ ینْفَعْهُ حُبُّنَا» هیچ كس به خدا نزدیك نمی‌ شود مگر از راه اطاعت او و دوستی ما، البته محبت اهل بیت، دوستی اهل بیت اینها به فرمان خداست. اگر كسی دوست خاندان عصمت و طهارت بود، این هم دستور خدا را دارد اطاعت می‌ كند، چون در یكی از «حوامیم سبعه» ذات اقدس الهی به رسولش فرمود به مردم بگو مزد رسالت من محبت اهل بیت است ﴿قُلْ لا أَسْئَلُكُمْ عَلَیهِ أَجْرَاً إِلاَّ الْمَوَدَّةَ فِی الْقُرْبی﴾[4] اگر كسی با اهل بیت، با علی ‌بن ‌ابی ‌طالب، با فاطمه زهرا با ائمه (علیهم السلام) رابطه ‌ای نداشته باشد ـ معاذ الله ـ مزد رسالت پیامبر را نداد، فرمود دوستی این خاندان مزد رسالت من است. وجود مبارك امام باقر (سلام الله علیه) در این حدیث نورانی فرمود به اینكه این دو چیز عامل سعادت است: یكی اطاعت خداست و یكی محبت ماست، بعد هم فرمود اطاعت خدا اصل است برای اینكه محبت ما به دستور خداست فرمود: «مَنْ عَصَى اللَّهَ لَمْ ینْفَعْهُ حُبُّنَا» اگر كسی خدای ناكرده اهل اطاعت خدا نبود و دستور خدا را انجام نداد محبت ما برای او كارآمد نیست، پس اصل اطاعت خداست و محبت ما هم چون خدا دستور داد كارآمد است. [1]. الامالی (طوسی)، ص296؛ بشارة المصطفى لشیعة المرتضى (ط - القدیمة)، ص188. [2]. تحف العقول، ص284؛ «اعْرِضْ نَفْسَكَ عَلَی كِتَابِ اللَّه». [3]. سوره اخلاص, آیه3. [4]. سوره شوری, آیه23. 📚 سخنرانی عمومی تاریخ: 1384/05/16 🆔 @a_javadiamoli_esra
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
💠 ویژه برنامه 🔸 شیعه مرزبان ولایت 🔹 پخش از شبکه های مختلف سیما از ابتدای ماه ذی الحجه تا عید سعید غدیر خم 🆔 @a_javadiamoli_esra
💠 شیعه مرزبان ولایت 🔸 الآن وظیفه ما چیست؟! وظیفه همه ما ـ مخصوصاً حوزویان و دانشگاهیان ـ این است كه از علی (سلام الله علیه) حمایت بكنیم. منظور در آیه سوره مباركه كه فرمود: ﴿النَّبِی أَوْلی بِالْمُؤْمِنینَ مِنْ أَنْفُسِهِمْ﴾[1] اینها ـ معاذ الله ـ قضیه شخصیه و خارجیه نیست كه تاریخ مصرفش گذشت كه این برای زمان پیغمبر بود. نه! امروز پیامبر زنده است چون نبوت زنده است، امروز پیامبر زنده است چون اسلام زنده است، امروز هم علی زنده است چون ولایت زنده است. اگر كسی از حریم تشیع بخواهد دفاع نكند به این آیه عمل نكرد! اگر كسی خدای ناكرده بشنود به حریم تشیع اهانت شده، به ولایت اهل بیت اهانت شده، به امامت اینها اهانت شده، عالمانه و محققانه با حفظ وحدت اسلامی دفاع نكند به این آیه عمل نكرده است! 🔸 آیه سوره مباركه «توبه» چه می‌گوید؟ می ‌گوید مبادا خودتان را كنار بگذارید تیر بخورد به نبوت و رسالت! اگر به اسلام به نبوت به رسالت به ولایت اهل بیت (علیهم السلام) تیری خورد و كسی سینه سپر نكرد به آیه سوره «توبه» عمل نكرد، فرمود: ﴿ما كانَ ِلأَهْلِ الْمَدینَةِ وَ مَنْ حَوْلَهُمْ مِنَ اْلأَعْرابِ أَنْ یتَخَلَّفُوا عَنْ رَسُولِ اللّهِ وَ لا یرْغَبُوا بِأَنْفُسِهِمْ عَنْ نَفْسِهِ﴾،[2] این «مَنْ كُنْتُ مَوْلَاهُ فَعَلِی مَوْلَاه‏»[3] حاكم بر ولایت است؛ یعنی اگر تاكنون ﴿أَوْلی بِالْمُؤْمِنینَ مِنْ أَنْفُسِهِمْ﴾ یك نفر بود، الآن این سیزده نفر با آن یك نفر این چهارده نفر یك نور‌ند، این چهارده تا یك حكم ‌اند «اَلنَّبِی وَ اَهْلُ بَیتِه» می ‌شود. 🔸 بنابراین وظیفه رسمی ما با حفظ وحدت اسلامی این است كه ما همه شبهات را ارزیابی كنیم، محققانه پاسخ بدهیم، نه بگذاریم بیگانه این وحدت اسلامی را آسیب برساند، نه ما اهل تسامح و تساهل باشیم كه ـ معاذ الله ـ این ولایت و این امامت آسیب ببیند. [1]. سوره احزاب, آیه06. [2]. سوره توبه, آیه120. [3]. الكافی (ط ـ الإسلامیة)، ج5، ص294؛ سنن ترمذی، ح3713،ج12، ص175. 📚 درس اخلاق تاریخ: 1384/10/29 🆔 @a_javadiamoli_esra
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
لطفا در ایتا مطلب را دنبال کنید
مشاهده در پیام رسان ایتا
💠 روز نهم ماه 1441 🔹 زمینه نهضت عاشورا 🆔 @a_javadiamoli_esra
💠 زمینه نهضت عاشورا 🔹 دعای عرفه یك زمینه ‌ای برای نهضت عاشورا است. برخی از دعاها برای جبران گذشته است كه انسان سیئات گذشته را با دعا ترمیم كند، برخی از دعاها آن قدر سطح ‌اش بالاست و گوهرش عمیق است كه هم گذشته را ترمیم می‌ كند و هم آینده را می‌ سازد. سالار شهیدان حسین ‌بن‌ علی ‌بن ‌ابی ‌طالب (علیهما آلاف التحیة و الثناء) مهم ترین عنصر محوری دعای عرفه را در اوایل آن دعا یاد كرده است و آن طرز سپاس گذاری را به ما آموخت كه ما خدا را چگونه شكر بكنیم و در قبال چه نعمتی شكر بكنیم. انسان در برابر هر نعمتی موظف به سپاسگزاری است كه فرمود: ﴿مَا بِكُمْ مِنْ نِعْمَةٍ فَمِنَ اللّهِ﴾.[1] برخی ها روی نعمت های مادی خدا را می ‌ستایند و برخی ها روی نعمت های معنوی و جامع نعمت های مادی و معنوی حكومت دینی و نظام دینی است. اگر حكومت دینی در یك جامعه ‌ای مستقر شد هم مواهب معنوی برای آن ملت میسر است هم مواهب مادی. 🔹 وجود مبارك سالار شهیدان (صلوات الله و سلامه علیه) این عاشورا را با آن دعاها شروع كرده و طرزی دعای عرفه اثر گذاشت كه دعای عرفه سید الساجدین امام سجاد (سلام الله علیه) هم از این موهبت تهی نیست. عنصر محوری دعای عرفه امام سجاد را همان عنصر محوری دعای عرفه حسین‌بن‌علی(سلام الله علیهم اجمعین) تشكیل می‌ دهد و آن این است كه به خدا عرض می‌ كند خدایا من سپاسگزارم كه مرا قبلاً به دنیا نیاوردی و اگر من در عصر جاهلیت به دنیا آمده بودم و خدای ناكرده وثنی یا صنمی زندگی می‌ كردم و می ‌مردم چه می ‌شد! تو را شاكرم كه مرا به دنیا نیاوردی، این قدر صبر كردی تا عصر جاهلیت به عصر علم و تمدن اسلامی تبدیل بشود، وحیی بیاید، الهامی بیاید حجاز را روشن كند، جاهلیت را رفت و روب بكند، پیامبری مبعوث بشود و زمینه ظهور حكومت اسلامی تشكیل بشود در چنین فضایی مرا به دنیا آوردی كه من در فضای دین نفس می ‌كشم.[2] [1]. سوره نحل, آیه53. [2]. البلد الامین، ص251؛ «... لَمْ تُخْرِجْنی لِرَاْفَتِکَ بی وَ لُطْفِکَ لی وَاِحْسانِکَ اِلَیَّ فی دَوْلَةِ اَئِمَّةِ الْکُفْرِ الَّذینَ نَقَضُوا عَهْدَکَ وَ کَذَّبُوا رُسُلَکَلکِنَّکَ اَخْرَجْتَنی لِلَّذی سَبَقَلی مِنَ الْهُدَی الَّذی لَهُ یَسَّرْتَنی وَ فیهِ اَنْشَاءْتَنی...». 📚 دیدار مسئولین دعای عرفه با حضرت استاد تاریخ: 1384/06/27 🆔 @a_javadiamoli_esra
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
💠 ویژه برنامه 🔸 أبَوَا هَذِهِ الْأُمَّة 🔹 پخش از شبکه های مختلف سیما از ابتدای ماه ذی الحجه تا عید سعید غدیر خم 🆔 @a_javadiamoli_esra
💠 أَبَوَا هَذِهِ الْأُمَّة 🔸 یک بیان نورانی از وجود مبارک پیغمبر (عَلَیهِ وَ عَلَی آلِه‏ آلَافُ التَّحِیةِ وَ الثَّنَاء) رسیده است، فرمود هر کسی به هر حال سنّی دارد، قبل از اینکه بالغ شود، شناسنامه ‌ای دارد، اما هر کسی بالغ شد، باید خودش شناسنامه بگیرد، بعد فرمود: «أَنَا وَ عَلِی أَبَوَا هَذِهِ الْأُمَّةِ»،[1] ما حاضر هستیم شما را به عنوان فرزندی قبول کنیم. چه فخری بهتر از این است! از این فخر بالاتر هست؟! حالا اگر وجود مبارک امیرالمؤمنین شده پدر ما، مادر ما که خواهد بود؟ حیف است که این مقام را ما از دست بدهیم! اگر کسی فرزند امیرالمؤمنین شد، به کجا می ‌رسد؟ 🔸 قرآن کریم آن مقام اصلی را که برای انبیا و معصومین قائل شد، آنها قلّه‌ هستند، حرفی در آن نیست، کسی هم نه طمع دارد و نه مقدور او هست که به آن مقام برسد، اما در دامنه آن قلّه زندگی کردن ممکن است. ذات أقدس الهی درباره ابراهیم خلیل فرمود: ﴿إِنِّی جَاعِلُكَ لِلنَّاسِ إِمَاماً﴾[2] و مانند آن. مردان الهی که شاگردان این خاندان هستند، فرزندان ابراهیم خلیل هستند، فرزندان انبیا و ائمه (عَلَیهِمُ السَّلام) هستند، اینها هم به خدا عرض می‌ کنند: ﴿وَ اجْعَلْنَا لِلْمُتَّقِینَ إِمَاماً﴾؛[3] خدایا! آن توفیق را به ما بده، علم فراوان یاد بگیریم، یک؛ به همه علوم عمل کنیم، دو؛ و با عمل خود جامعه را هدایت کنیم، سه؛ بعد با زبان خود هم از دین تبلیغ کنیم، چهار؛ تا «امام المتّقین» شویم؛ بزرگان جامعه، خوبان جامعه، پارسایان جامعه به ما اقتدا کنند. این کم مقامی است؟! اگر این شدنی نبود که در قرآن به ما نگفت شما این دعا را بخوان، این راه شدنی است! اگر کسی چنین شد، همه برکات قرآن نصیب او می ‌شود. [1]. علل الشرائع, ج1, ص127. [2]. سوره بقره، آیه124. [3]. سوره فرقان، آیه74. 📚 سخنرانی عمومی تاریخ: 1395/05/24 🆔 @a_javadiamoli_esra
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
💠 🔸 لحظات عارفانه حضرت آیت الله جوادی آملی در نماز عید قربان به همراه فرازهایی از خطبه 📚 نماز عید قربان تاریخ: 1396/06/10 🆔 @a_javadiamoli_esra
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
💠 درس کرامت 🔸 در سوره مبارکه «انسان» دارد که ﴿وَ یطْعِمُونَ الطَّعامَ عَلی‏ حُبِّهِ مِسْكیناً وَ یتیماً وَ أَسیراً﴾[1] که قصه آن معروف است. وجود مبارک حضرت امیر و فاطمه زهرا (سلام الله علیهما) و حسنین (علیهم السلام) روزه گرفتند و گندم یا جو وام گرفتند و حضرت فاطمه زهرا (سلام الله علیها) دستاس کرد ـ که تبرکات فراوانی دارد ـ حالا موقع افطار است، بخشی از این افطار را شب اول دادند به یتیم، شب دوم به مسکین، اما شب سوم اسیر بود، ما در مدینه اسیر نداشتیم! این شخص در جنگ بدر و غیر بدر آمده پیغمبر را بکشد، نشد! هم ما اسیر می ‌دادیم، هم آنها اسیر می‌ دادند، او اصلاً آمده بساط دین را به هم بزند ولی نتوانست و اسیر مسلمان ‌ها شد و در مدینه به عنوان یک اسیر زندگی می‌ کرد. 🔸 سخن حضرت امیر این است که درست است او مشرک است، درست است که کافر است، درست است که او برای کشتن ما آمده، ولی امروز اسیر است، او نباید گرسنه باشد! این دین بوسیدنی نیست؟! حالا مسکین و یتیم را دیگران هم کمک می ‌کنند، بله کمک می ‌کنند، اما اسیر! آن هم افطاریه، آن هم افطاریه آن طور! درست است بله او مشرک است، کافر است، ولی در کشور ما نباید یک آدم کافرگرسنه باشد، ما چنین دینی داریم. [1]. سوره انسان، آیه8. 📚 دیدار هیئت امناء مسجد امام حسن عسکری تهران با حضرت استاد تاریخ: 1398/06/23 🆔 @a_javadiamoli_esra