eitaa logo
کانال رسمی وابسته به آیت الله العظمی جوادی آملی
10.9هزار دنبال‌کننده
4.8هزار عکس
1.6هزار ویدیو
24 فایل
مرجع رسمی اطلاع رسانی از آخرین اخبار مرتبط با آیت الله العظمی جوادی آملی و بنیاد بین المللی علوم وحیانی اسراء esra.ir تلفن : 3ــ37782001 -025 فکس: 37765253 -025 ارتباط با ادمین کانال @bonyad_esra_admin
مشاهده در ایتا
دانلود
ورع و پارسایی؛ بهترین عمل در ماه مبارک رمضان/ تبیین درجات پارسایی پایگاه اطلاع رسانی اسراء: آیت الله العظمی جوادی آملی در کتاب ارشمند حکمت عبادات با بیان فرازهایی از خطبه رسول خدا (صلی الله علیه و آله و سلم) در آخرین جمعهٴ ماه شعبان، اظهار داشتند: حضرت در بخشی از این خطبه فرمود: از خدا مسئلت کنید تا شیطان را بر شما مسلّط نکند. اگر خدا بخواهد شیطان را مسلط کند او را به وسیله ابزار درونی وخاطرات نفسانی بر ما مسلّط می‏ کند و قوای نفسانی ما را ابزار دست شیطان قرار می‏ دهد. 👇👇👇👇
ورع و پارسایی؛ بهترین عمل در ماه مبارک رمضان/ تبیین درجات پارسایی 🔸 پایگاه اطلاع رسانی اسراء: آیت الله العظمی جوادی آملی در کتاب ارشمند حکمت عبادات با بیان فرازهایی از خطبه رسول خدا (صلی الله علیه و آله و سلم) در آخرین جمعهٴ ماه شعبان، اظهار داشتند: حضرت در بخشی از این خطبه فرمود: «والشّیاطینُ مغلولة فاسْئلوا ربّکم أن لا یسلّطها علیکم»؛ از خدا مسئلت کنید تا شیطان را بر شما مسلّط نکند. اگر خدا بخواهد شیطان را مسلط کند او را به وسیله ابزار درونی وخاطرات نفسانی بر ما مسلّط می‏ کند و قوای نفسانی ما را ابزار دست شیطان قرار می‏ دهد. 🔸 ایشان ادامه دادند: وقتی سخن رسول خدا (صلی الله علیه و آله و سلم) به اینجا رسید، حضرت علی (علیه‏ السلام) که همهٴ این معارف را از زبان رسول خدا (صلی الله علیه و آله و سلم) شنیدند فرمودند: من از بین مردم برخاسته، از پیامبر سؤال کردم بهترین اعمال در این ماه چیست؟ فقال: یا أبا الحسن أفضل الأعمال فی هذا الشهر الورعُ عن محارم الله عزّ وجلّ» بهترین عمل در این ماه پارسایی و اجتناب از محرّمات خداست. آنچه را که خدا تحریم فرموده، از آنها اجتناب کند و وارسته باشد. 🔸 معظم له ورع و پارسایی را دارای درجاتی دانستند و بیان داشتند: ورع و پارسایی درجاتی دارد: اولین درجهٴ آن که از همه نازل تر است، ورع اهل توبه است که انسان از معصیت می‏ پرهیزد و توبه می‏ کند و به اطاعت روی می‏ آورد. از این بالاتر ورع اهل صلاح است، که از مشتبهات نیز می ‏پرهیزد. رسول گرامی اسلام (صلی الله علیه و آله و سلم) فرمودند: «دعْ ما یریبک إلی ما لا یریبک» چیزی که شبهه‏ ناک است و کاری که مشتبه است و حلال بودن آن روشن نیست ترک کنید. غذای شبهه‏ ناک حرف شبهه‏ ناک را گرچه ظاهراً حلال است، ولی چون حلیتش مشکوک است، ترک کنید. این ورع صالحین است. از این بالاتر ورع اهل تقوا است؛ که نه تنها از محرّمات و مشتبهات پرهیز دارند بلکه حتی از حلالهایی که انسان را به سوی مشتبه می‏ کشاند، نیز می‏ پرهیزند. آیت الله العظمی جوادی آملی اذعان داشتند: از این بالاتر ورع صدّیقین است. که از هر چه غیر خداست وارسته‏ اند؛ از هر چه غیر حق است پرهیز می‏ کنند. اگر قلب جز محبت خدا چیز دیگر نپذیرفت قلب صدیقین است. خدای سبحان فرمود: ﴿ما جعل الله لرجلٍ من قلبینِ فی جوفه﴾ . قلب، یعنی همان لطیفه و جان الهی، در یک انسان دو قلب وجود ندارد. به ما هم آموختند که از خدای سبحان مسئلت کنید که در این قلب جز محبت حق چیزی راه پیدا نکند. «وقلبی بحُبّک مُتیماً» . بار الها قلب مرا به محبت و دوستی خود شیدا و بی‏قرار کن. این تربیت، تربیت صدّیقین است که قلب، از غیر خدا وارسته باشد. لینک مطلب: https://b2n.ir/m79292 http://news.esra.ir/ 🆔 @a_javadiamoli_esra
💠 ضیافت الهی 12 🔸 روزه عام در تمام ایام سال است. 🔸 روزه دو قسم است: یک ، یک . آن روزه خاص از یک نظر عام است و آن روزه عام از یک نظر خاص. این روزه خاص که مخصوص ماه مبارک رمضان یا کفّاره و مانند آن است این گرچه از نظر زمان مخصوص است و محدود؛ ولی از نظر روزه‌گیرنده عام است؛ یعنی ﴿یا أَیهَا الَّذِینَ آمَنُوا كُتِبَ عَلَیكُمُ الصِّیامُ﴾ شامل همه مکلّفین خواهد شد، زمانش مخصوص است؛ ولی روزه‌گیران مخصوص نیستند. 🔸 امّا آن روزه عام زمانش مخصوص نیست؛ ولی روزه‌گیرنده‌ها خاص ‌اند، آن روزه عام در خصوص ماه مبارک رمضان نیست در تمام ایام سال است و آن «کفّ‌النفس عن ماسوی الله» است و آن در تمام حالات است در شب و روز هست اختصاص به روز ندارد در شب هم هست، مخصوص ماه مبارک رمضان نیست، در یازده ماه دیگر هم هست که حتی در عیدین هم هست و آن کفّ‌النفس عن ماسوی الله هست. 📚 رمضان و خلافت الهی جلسه 7 🆔 @a_javadiamoli_esra
حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
💠 ویژه برنامه 🔸 درآمدی بر عرفان عملی 🔸 فصل دوم جلسه 2 🔹 محور بحث در سیر عملی، مبحث سلوك الهی بود و روشن شد كه هدف خلقت انسان ـ نه خالق بودن «الله» ـ این است كه او بنده باشد و عبادت كند و روشن شد كه بندگی جدای از زندگی نیست... . 👇👇👇👇
💠 ویژه برنامه 🔸 درآمدی بر عرفان عملی 🔸 فصل دوم جلسه 2 🔹 محور بحث در سیر عملی، مبحث سلوك الهی بود و روشن شد كه هدف خلقت انسان ـ نه خالق بودن «الله» ـ این است كه او بنده باشد و عبادت كند و روشن شد كه بندگی جدای از زندگی نیست كه مرزی باشد بین زیستن و خدا را عبادت كردن, بلكه تمام شئون حیات ما طبق رهنمود ذات اقدس الهی باید عبادی باشد ﴿إِنَّ صَلاتی‏ وَ نُسُكی‏ وَ مَحْیای وَ مَماتی‏ لِلَّهِ رَبِّ الْعالَمینَ﴾ و روشن شد كه غرض و هدف مخلوق عبادت است; یعنی بندگی در همه امور زندگی او تجلّی كند، این عبادت را وجود مبارك پیغمبر(صلّی الله علیه و آله و سلّم) تبیین كرده است كه عابد باید به مقام «احسان» برسد. از آن حضرت سؤال كردند که عبادت «محسنانه» چیست؟ 🔹 فرمود: «الْإِحْسَانُ‏ أَنْ تَعْبُدَ اللَّهَ كَأَنَّكَ‏ تَرَاهُ‏ فَإِنْ لَمْ تَكُنْ تَرَاهُ فَإِنَّهُ یرَاكَ» که یكی از این دو فایده باید بر عبادت مترتّب باشد; یعنی یكی از دو اثر باید در بندگی و زندگی جلوه كند. اگر بندگی در صدر و ساق زندگی ظهور دارد و اگر بندگی باید با یكی از این دو بركت همراه باشد، پس زندگی حتماً باید با یكی از این دو امر همراه باشد كه البته این «مانِعَةُ الخُلوّ» است و سزاوار جمع بودن است. اوّلین بركت آن است كه «أَنْ تَعْبُدَ اللَّهَ كَأَنَّكَ‏ تَرَاهُ»؛ گویا معبود را می‌ بینی... . 📚 ویژه برنامه ماه مبارک رمضان سال تولید: 1393 آپارات: https://aparat.com/v/ntFOj 🆔 @a_javadiamoli_esra
حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
💠 فرازِ ذکر 🔸 وقتی مؤثر است که آن هم بشود و این ذاکر هم بشود مذکور؛ اگر ذکر ما به این تحول نرسید آن ذکر سودمند نخواهد بود... . 👇👇👇👇
💠 فرازِ ذکر 🔸 وقتی مؤثر است که آن هم بشود و این ذاکر هم بشود مذکور؛ اگر ذکر ما به این تحول نرسید آن ذکر سودمند نخواهد بود. ما به یاد خدا هستیم، وقتی این یاد ما واقعی بود خدا هم به یاد ماست، چون در قرآن وعده داد فرمود: ﴿فَاذْكُرُونِي أَذْكُرْكُمْ﴾. اگر خواستیم بفهمیم این ذکر ما قبول شد یا نه، اگر در خود احساس کردیم که شدیم و خدا هم به یاد ما بود، معلوم می شود این ذکر قبول است (این یک مطلب). 🔸 مطلب دیگر اینکه علامت قبولی ذکر که ما بشویم مذکور و خدا بشود ذاکر چیست؟ همان است که در سوره مبارکه «رعد» فرمود: ﴿أَلاَ بِذِكْرِ اللَّهِ تَطْمَئِنُّ الْقُلُوبُ﴾. این ﴿أَلاَ بِذِكْرِ اللَّهِ﴾ معنایش این نیست که هر کس به یاد خدا بود قلبش مطمئن می شود که این ﴿الله﴾ بشود مفعول و اضافه ذکر به ﴿الله﴾ اضافه مصدر به مفعول بشود؛ آن ﴿أَلاَ بِذِكْرِ اللَّهِ﴾، ﴿تَطْمَئِنُّ الْقُلُوبُ﴾ است که اضافه ذکر به ﴿الله﴾ اضافه مصدر به فاعل بشود یعنی آگاه باشید اگر خدا به یاد کسی بود قلب او آرام می شود؛ اوست که است. 🔸 طمأنینه ای که در سوره مبارکه «رعد» بیان فرمود که ﴿أَلاَ بِذِكْرِ اللَّهِ تَطْمَئِنُّ الْقُلُوبُ﴾، این یک است و خدای سبحان این فیض را یا مع الواسطه یا بلاواسطه در قلب القا می کند، نوری است و فیضی است که به دل می رسد؛ این همین است که فرمود: ﴿أَنزَلَ السَّكِینَةَ فِی قُلُوبِ الْمُؤْمِنِینَ﴾. آن سکینت و آن آرامشی که در دل پیدا می شود با انزال الهی همراه است یعنی این سکینت را این وقار را این طمأنینه را این آرامش را خدای سبحان به عنوان فیض و فوز در دل ایجاد می کند. بنابراین طمأنینه همان سکینه است و به ذکر خدا مطمئن شدن با است، وقتی خدا سکینه را نازل می کند و طمأنینه را نصیب کسی می کند که بشود ذاکر و وقتی خدا می شود ذاکر که بنده او صحیحاً به یاد او باشد، آن گاه خدایی که مذکور بود می شود ذاکر و عبدی که ذاکر بود می شود مذکور. آپارات: https://aparat.com/v/KI2bG درس اخلاق تاریخ: 1388/12/20 🆔 @a_javadiamoli_esra
💠 دعای ماه مبارک رمضان بسم الله الرحمن الرحیم اللَّهُمَّ طَهِّرْنِي فِيهِ مِنَ الدَّنَسِ وَ الْأَقْذَارِ، وَ صَبِّرْنِي فِيهِ عَلَى كَائِنَاتِ الْأَقْذَارِ، وَ وَفِّقْنِي فِيهِ لِلتُّقَى وَ صُحْبَةِ الْأَبْرَارِ، بِعَوْنِكَ يَا قُرَّةَ عَيْنِ الْمَسَاكِينِ. خدایا مرا در این ماه از آلودگیها و ناپاکیها پاک کن، و بر شدنیهای مورد تقدیرت شکیبایم گردان، و به پرهیزگاری و هم نشینی با نیکان توفیقم ده، به یاری ات ای نور چشم درماندگان. 🔷🔸💠🔸🔷 کانال رسمی وابسته به آیت الله العظمی جوادی آملی 🆔 @a_javadiamoli_esra
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
لطفا در ایتا مطلب را دنبال کنید
مشاهده در پیام رسان ایتا
💠 روز سیزدهم ماه 1443 🔹 خليفه شيطان 🆔 @a_javadiamoli_esra
💠 خلیفه شیطان 🔹 آنچه در خارج هست منظّم است و انسان خلیفه «الله» است كه مطابق این حركت كند اما متأسفانه به جای اینكه خلیفه «الله» باشد شده است و دارد اوضاع را به هم می‌ زند. تنها مسئله آسیب به محیط زیست نیست، فسادهای فراوانی ایجاد كردند: ﴿ظَهَرَ الْفَسادُ فِی الْبَرِّ وَ الْبَحْرِبِما كَسَبَتْ أَیدِی النَّاسِ﴾. دریا را آلوده كردند، فضا را آلوده كردند، صحرا را آلوده كردند، محیط زیست را آلوده كردند، انبیا را شهید كردند، صُحُف و كتب آسمانی را دگرگون كردند، انسان ها را به وسیله بدآموزی‌ها منحرف كردند و از مسیر مستقیم بیرون بردند و گرفتار ضلالت كردند؛ انسان به جای اینكه خلیفه «الله» شود، شده خلیفه ابلیس! 🔹 اگر ذات اقدس الهی از انسان ها با یاد كرد فرمود: ﴿لَقَدْ كَرَّمْنا بَنی آدَمَ﴾، هشدار داد كه این كرامت، ذاتی انسان نیست، این‌ چنین نیست كه انسان ذاتاً كریم باشد، بلکه چون است از كرامت برخوردار است و اگر انسان كرامتش به استناد خلافت اوست، خلیفه آن است كه حرف «مستخلف‌ عنه» را بزند و دستور «مستخلف ‌عنه» را انجام بدهد. اگر كسی كنار سفره خلافت نشست و از كرامت طَرْفی بست ولی حرف خودش را زد و كار خودش را كرد و ﴿أَ فَرَأَیتَ مَنِ اتَّخَذَ إِلهَهُ هَواهُ﴾ شد، آن‌گاه همین خدایی كه فرمود: ﴿لَقَدْ كَرَّمْنا بَنی آدَمَ﴾, همین خدایی كه فرمود: ﴿إِنِّی جاعِلٌ فِی الْأَرْضِ خَلیفَةً﴾ درباره این گروه می ‌فرماید: ﴿أُولئِكَ كَالْأَنْعامِ بَلْ هُمْ أَضَلُّ﴾. این گروه عالم را فاسد كردند، ﴿ظَهَرَ الْفَسادُ فِی الْبَرِّ وَ الْبَحْرِ بِما كَسَبَتْ أَیدِی النَّاسِ﴾ شد، جامعه بشری را كه «إِرْباً إِرْبا» كردند، انبیا را هم كه ﴿یقْتُلُونَ النَّبِیینَ بِغَیرِ حَقٍّ﴾ به قتل رساندند، كتب آسمانی را هم كه ﴿یكْتُبُونَ الْكِتابَ بِأَیدیهِمْ ثُمَّ یقُولُونَ هذا مِنْ عِنْدِ اللَّهِ﴾ كه ﴿یحَرِّفُونَ الْكَلِمَ﴾. 🔹 قرآن كریم هشدار می ‌دهد كه عالم منظّم است انسان ها منظّم‌ هستند انبیا هماهنگ‌ هستند صُحف آسمانی منظّم اند؛ ما اگر چند روزی به شما دادیم که ببینیم چه می ‌كنید، توجه داشته باشید كه كلّ این بی ‌نظمی ‌ها را ما بالاخره می ‌دهیم. 📚 سوره مبارکه شوری جلسه 14 تاریخ: 1394/03/06 🆔 @a_javadiamoli_esra