💠 توحید محض 🔹 از وجود مبارک امام صادق (سلام الله علیه) سؤال کردند که اگر ذات اقدس الهی ﴿نُورُ السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ﴾ است، پس چرا ما او را مشاهده و زیارت نمی ‌کنیم؟ فرمود شما بین خود و خدا پرده گذاشتید! حجاب است! حجاب کجاست؟ چیست؟ آن را توضیح می‌ دهند که «لَیسَ بَینَهُ وَ بَینَ خَلْقِهِ حِجَابٌ غَیرُ خَلْقِهِ احْتَجَبَ بِغَیرِ حِجَابٍ مَحْجُوبٍ وَ اسْتَتَرَ بِغَیرِ سِتْرٍ مَسْتُور».[1] 🔹 در کتاب شریف توحید صدوق صفحه 179 ایشان از وجود مبارک أبی ابراهیم موسی بن جعفر (سلام الله علیهما) می‌ فرمایند: «إِنَّ اللَّهَ تَبَارَكَ وَ تَعَالَی كَانَ لَمْ یزَلْ بِلَا زَمَانٍ وَ لَا مَكَانٍ وَ هُوَ الْآنَ كَمَا كَانَ»؛ گرچه فیض خدا و فعل خدا با همه هست ﴿هُوَ مَعَكُمْ أَینَ ما كُنْتُمْ﴾[2] اما هیچ چیزی با او نیست؛ این یک معیت یک طرفه است، فوقیت یک طرفه است، اضافه «متوافقة الاطراف ما متخالفة الاطراف» آن حضرت است. فرمود: «لَمْ یزَلْ بِلَا زَمَانٍ وَ لَا مَكَانٍ وَ هُوَ الْآنَ كَمَا كَانَ لَا یخْلُو مِنْهُ مَكَانٌ وَ لَا یشْغَلُ بِهِ مَكَانٌ وَ لَا یحُلُّ فِی مَكَانٍ ﴿ما یكُونُ مِنْ نَجْوی‏ ثَلاثَةٍ إِلَّا هُوَ رابِعُهُمْ﴾،[3] این از دقیق‌ ترین لطایف آیات قرآنی است که «ثالث ثلاثه» کفر است، «رابع ثلاثه» توحید محض است، این چه کتابی است؟ ﴿لَقَدْ كَفَرَ الَّذینَ قالُوا إِنَّ اللَّهَ ثالِثُ ثَلاثَةٍ﴾. اینکه نظیر کتاب جواهر و مانند اینها نیست که شما درس بخوانید یا درس بگویید! «ثالث ثلاثه» کفر است، «رابع ثلاثه» توحید ناب است. «﴿ما یكُونُ مِنْ نَجْوی‏ ثَلاثَةٍ إِلَّا هُوَ رابِعُهُمْ وَ لا خَمْسَةٍ إِلَّا هُوَ سادِسُهُمْ وَ لا أَدْنی‏ مِنْ ذلِكَ وَ لا أَكْثَرَ إِلَّا هُوَ مَعَهُمْ أَینَ ما كانُوا﴾». بعد در ذیل فرمود: «لَیسَ بَینَهُ وَ بَینَ خَلْقِهِ حِجَابٌ غَیرُ خَلْقِهِ». 🔹 حجاب همیشه سه ضلعی است: یک «محجوب» داریم، یک «محجوب عنه» داریم، یک «حاجب». حجاب دو ضلعی نداریم که بین «الف و باء» حجابی نیست! ما هر چه از حجاب شنیدیم این است که یک «الف»ی است یک «باء»ی است و یک «جیم»ی، این وسطی حاجب است. اما اینجا فرمود شما یک «الف» دارید و یک «باء»، خود این «باء» حجاب است و نمی ‌گذارد «الف» را ببیند! «لَیسَ بَینَهُ وَ بَینَ خَلْقِهِ حِجَابٌ غَیرَ خَلْقِهِ»، این «غَیرَ» منصوب است چون کار «إلّا» را می ‌کند «غَیرَ خَلْقِهِ احْتَجَبَ بِغَیرِ حِجَابٍ مَحْجُوبٍ وَ اسْتَتَرَ بِغَیرِ سِتْرٍ مَسْتُورٍ لَا إِلَهَ إِلَّا هُوَ الْكَبِیرُ الْمُتَعالِ»؛ انسان تا خودش را می ‌بیند خدا را نمی ‌بیند. 🔹 ایران یک کشور بزرگی است، شما یک شاعر، یک حکیم یا یک فیلسوف قبل از اسلام بیاورید که این حدّ از حرف‌ های حافظ و امثال حافظ را بزند: میان عاشق و معشوق هیچ حائل نیست ٭٭٭ تو خود حجاب خودی حافظ از میان برخیز[4] این را از کجا یاد گرفتند؟ شما یک نمونه حکیم یا فیلسوفی قبل از اسلام نام ببرید که این حرف‌ ها که بین خلق و خالق حجاب خود خلق است بود! تا خودش را می ‌بیند خدا را نمی ‌بیند؟ این مثل «لا تنقض»[5] نیست که با هفت هشت سال درس خواندن طلبه ها حل بشود. فرمود بین خدا و خلق حجابش خود خلق است، می‌ فرماید چرا اینها فکر نمی‌ کنند که خلقت تجلّی است؟ چرا خودشان را می ‌بینند؟ [1]. التوحید(للصدوق)، ص179. [2]. سوره حدید، آیه4. [3]. سوره مجادله، آیه7. [4]. دیوان حافظ، غزل266. [5]. وسائل الشیعة، ج1، ص245؛ «لَا تَنْقُضِ الْیقِینَ أَبَداً بِالشَّكِّ وَ إِنَّمَا تَنْقُضُهُ بِیقِینٍ آخَر». #روز_حافظ #تجلی_خلقت #حجاب #مشاهده_ذات_اقدس_الهی #آیت_الله_العظمی_جوادی_آملی 📚 درس تفسیر سوره مبارکه غاشیه جلسه چهارم تاریخ: 1398/11/21 🆔 @a_javadiamoli_esra

تازه های نشر؛ جلد 56 «تفسیر تسنیم» منتشر شد این جلد از تفسیر تسنیم، به تفسیر آیات 1 تا 77 سوره مبارکه انبياء اختصاص دارد. برای تهیه کتاب از لینک ذیل اقدام نمایید https://b2n.ir/936687

💠 روز بیست و چهارم ماه #صفر1442 🔹 علم الیقین #آيت_الله_العظمی_جوادی_آملی 🆔 @a_javadiamoli_esra

💠 علم الیقین 🔹 در قرآن كریم فرمود عدّه ‌ای از مردان الهی هستند كه از اسرار و رموز كارهای دیگران باخبرهستند ﴿إِنَّ كِتَابَ الْأَبْرَارِ لَفِی عِلِّیینَ ٭ وَمَا أَدْرَاكَ مَا عِلِّیونَ ٭ كِتَابٌ مَرْقُومٌ ٭ یشْهَدُهُ الْمُقَرَّبُونَ﴾[1] بندگان اهل قُرب آنها كه به قُرب فرایض یا نوافل بار یافتند و جزء مقرّبین‌ هستند هم ‌اكنون كه در دنیا می‎ باشند از نامه اعمال ابرار باخبر هستند، اینها نه تنها بهشت و اهل بهشت را می ‌بینند، بلکه از اعمال و ضوابط اعمال ابرار در دنیا با خبر هستند، اگر «علم‌ الیقین» به این بارگاه منیع بار نیابد این همان علمِ مصطلح حوزوی یا دانشگاهی است كه مشكلی را حل نمی ‌كند، بلكه مشكل‌ ساز است. 🔹 مطلب نظری و پیچیده را با مشهودات باید حل كرد، هرگز با مفاهیم حصولی، با مفهوم بدیهی و روشن، آن مطلب عمیقِ پیچیده حل نمی‌ شود، آن مطلب عمیق نظری كه برای ما روشن نیست و در دسترس ما نیست به منزله خون دل است، آن خون دل را باید با آب توبه شست، آن خون را با مفهوم نمی‌ شود تطهیر كرد. مجهول نظری را با مفهوم حصولی نمی‌ شود حل كرد، اگر حل كردیم که كارِ غالب حوزویان و دانشگاهیان همین است، این می ‌شود علمِ رسمی و علمِ اسمی که این «علم ‌الیقین» قرآنی نیست و اگر «علم ‌الیقین» قرآنی بود زمینه شهود دوزخ را فراهم می ‌كرد. 🔹 پس اگر «علم‌ الیقین» است كه زمینه «عین ‌الیقین» است كه آن زمینه «حقّ ‌الیقین» است این اقسام سه‌ گانه زیر مَقسم خاص قرار دارند و آن هماهنگی ظرفیت علم و مصباح هدایت شدن است. سه اصل را وجود مبارك امام مجتبی (سلام الله علیه) بیان كردند:[2] یكی داشتن علم صائب، یكی داشتن سراج منیر و چراغ شفاف و روشن‎ گر، دیگر اینكه این علم همه نیازهای آن چراغ را فراهم كند. [1]. سوره مطففین، آیات18 ـ 21. [2]. الكافی(ط ـ اسلامی)، ج1، ص301؛ ««كُونُوا أَوْعِیةَ الْعِلْمِ وَ مَصَابِیحَ الْهُدَى»». #شهود #مصباح_هدایت #قرب #آیت_الله_العظمی_جوادی_آملی 📚 دانش هدایتگر جلسه سوم 🆔 @a_javadiamoli_esra

💠 روز بیست و پنجم ماه #صفر1442 ▪️ هواپرستی #آيت_الله_العظمی_جوادی_آملی 🆔 @a_javadiamoli_esra

💠 هواپرستی 🔹 اگر كسی در جریان ولایت و امامت و نبوت و خلافت كج ‌راهه رفته است، معروف او چیزی است كه خود به رسمیت بشناسد و منكر او چیزی است كه خود او را به رسمیت نشناسد؛ لذا در آن خطبه نهج البلاغه وجود مبارك حضرت امیر بین جریان امر به معروف و نهی از منكر از یك سو و جریان ولایت و امامت و خلافت و رهبری از سوی دیگر یك انسجامی قائل شد، فرمود سرّ اینكه اینها امر به معروف و نهی از منكر را ترك كردند این است كه «الْمَعْرُوفُ فِیهِمْ ما عَرَفُوا وَ الْمُنكَرُ عِندَهُمْ ما أَنكَرُوا»؛ هر چه خوششان می ‌آید معروف است و هر چه بدشان می ‌آید منكر است، سخن از رضای خدا و پیغمبر مطرح نیست! فرمود «مَفْزَعُهُمْ فِی الْمُعْضِلَاتِ إِلَى أَنْفُسِهِمْ وَ تَعْوِیلُهُمْ فِی الْمُهِمَّاتِ عَلَى آرَائِهِمْ كَأَنَّ كُلَّ امْرِئٍ مِنْهُمْ إِمَامُ نَفْسِهِ».[1] 🔹 سرّ اینكه هر كسی خود را امام خود می‌ داند، همان است كه ذات اقدس الهی در قرآن كریم فرمود یك انسان هوا مدار و هوس پرست خدای خود را هوای خود قرار داد. اگر كسی هوا مدار بود نه تنها امام خودش است، پیغمبر خودش هم هست، قرآن خود را خود می ‌سازد و می ‌بافد و می ‌دوزد و عمل می ‌كند، خدای خود را هم خود می ‌سازد و برابر او عمل می ‌كند؛ هر كسی در درون خود خدایی دارد و بتكده ‌ای خواهد داشت. اینكه فرمود ﴿أَفَرَأَیتَ مَنِ اتَّخَذَ إِلهَهُ هَوَاهُ﴾[2] آن ریشه قرآنی برای سخنان حضرت امیر است، غالب فرمایشات اهل بیت (علیهم السلام) بلكه همه فرمایشات ائمه (علیهم السلام)، مخصوصاً امیر المومنین (سلام الله علیهم اجمعین) تفسیر آیات قرآن كریم است، آن آیه اگر خوب روشن بشود خطبه نهج البلاغه هم خوب تبیین خواهد شد؛ در آن آیه ذات اقدس الهی فرمود یك انسان تبهكار هوای خود را خدای خود قرار داد ﴿أَفَرَأَیتَ مَنِ اتَّخَذَ إِلهَهُ هَوَاهُ وَأَضَلَّهُ اللَّهُ عَلَی عِلْمٍ﴾. اگر كسی تمام همّش این باشد كه از میل خود تبعیت كند، چنین انسانی به جای خدا مداری هوس مدار است! فرمود ﴿أَفَرَأَیتَ مَنِ اتَّخَذَ إِلهَهُ هَوَاهُ﴾. 🔹 هر كسی در درون خود یك بتكده‌ای دارد، اینكه بزرگان اهل معرفت گفتند هیچ كس گناه نمی‌ كند مگر اینكه در حال گناه كردن بت پرست است سرّش این است! اگر كسی در اثر غفلت یا در اثر سهو و نسیان یا در اثر جهالت، اضطرار، اكراه، اجبار و این‌ گونه از علل و عوامل منفی دستش به خلاف دراز شد كه معصیت نیست، تنها جایی گناه است كه انسان عالماً و عامداً گناه بكند؛ یعنی می‌داند این حرف خلاف است و بر خلاف گفته خدا است و او هم می ‌تواند ترك كند ولی بدون اضطرار، بدون اجبار و بدون اكراه روی میل و رغبت خود معصیت می‌ كند، چنین حالتی به بت پرستی برمی‌گردد؛ چرا؟! زیرا معنای این گونه از اقدام جائرانه و جسورانه این است كه من می ‌دانم خدا این‌ چنین گفت ولی به نظر من عیب ندارد. هیچ كس گناه نمی ‌كند، مگر اینكه در درون خود یك وثنیت و بت پرستی دارد. [1] . نهج‌البلاغه، خطبه 88. [2] . سوره جاثیه، آیه 23. #طلب_کاغذ_و_دوات_توسط_پیامبر_صلی_الله_علیه_و_آله_و_سلم #بت_پرستی #معروف_و_منکر_حقیقی #آیت_الله_العظمی_جوادی_آملی 📚 سخنرانی محرم تاریخ: 1379/01/22 🆔 @a_javadiamoli_esra

💠 روز بیست و ششم ماه #صفر1442 ▪️ مرگ جاهلی #آيت_الله_العظمی_جوادی_آملی 🆔 @a_javadiamoli_esra

🏴 مرگ جاهلی ▪️ جریان امامت در تلوِ رسالت و نبوت قرار دارد. مردم اگر پیامبر نداشته باشند در جاهلیت به سر می برند، اگر امام نداشته باشند آن هم در جاهلیت به سر می برند. این حدیث نورانی را همه علمای اسلام اعم از شیعه و سنّی از وجود مبارک رسول گرامی (علیه و علی آله آلاف التحیة و الثّناء) نقل کرده اند که «مَن مَاتَ وَ لَم یعرِف إِمَامَ زَمَانِهِ مَاتَ مِیتَةً جَاهِلیة».[1] مستحضرید که مرگ عصاره زندگی است؛ یعنی تمام مدت حیات به منزله میوه های ویژه است كه عصاره این را هنگام مرگ به انسان می‌ چشانند, اگر ـ ان ‌شاء الله ـ انسان شجره طیبه بود كه آن عصاره شیرین است و مرگ برای مؤمن بسیار لذیذ است و اگر ـ معاذ الله ـ درخت خبیث بود، عصاره آن بسیار تلخ است، مرگ برای غیر مؤمن، توانفرساست. مرگ كه عصارهٴ زندگی است، اگر كسی در دوران زندگی با عقل و عدل زندگی كرد، مرگ او حیات طیبه است و اگر بدون عقل و عدل زندگی كرد مرگ او مرگ جاهلیت است. پس اصل اول این است كه همه از وجود مبارك رسولمان نقل كردند: «مَن مَاتَ وَ لَم یعرِف إِمَامَ زَمَانِهِ مَاتَ مِیتَةً جَاهِلیة». ▪️ اصل دوم آن است كه ما می‌ گوییم امامت «عهدالله» است، از طرف خداست و امام «ولی ‌الله» است، اما آنها می‌ گویند امامت «عهد الناس» است و امام «وكیل ‌الرعایا و وكیل ‌الناس» است. تعبیر قرآن در جریان امامت بعد از نقل داستان وجود مبارك ابراهیم خلیل (سلام الله علیه) این است كه فرمود: ﴿وَ إِذِ ابْتَلی‏ إِبْراهیمَ رَبُّهُ بِكَلِماتٍ فَأَتَمَّهُنَّ قالَ إِنِّی جاعِلُكَ لِلنَّاسِ إِماماً قالَ وَ مِنْ ذُرِّیتی‏ قالَ لا ینالُ عَهْدِی الظَّالِمینَ﴾؛[2] وجود مبارك ابراهیم كه امامت را برای ذریه خود درخواست كرد، فرمود به ذریه تو می ‌رسد، اما آن ذریه ‌ای كه عاقل و عادل‌ اند و منزّه از ستم‌ اند؛ زیرا امامت، عهد من است، فاعل «لاینالُ»، «عَهدِی» است، «ظالمین» مفعول است، همان طوری که قرآن نازل می ‌شود, نبوت نازل می ‌شود, رسالت نازل می ‌شود از بالا می ‌آید، امامت هم این چنین است. امامت «عهد الله» است، آن «عهد الله» باید به افراد برسد ﴿اللَّهُ أَعْلَمُ حَیثُ یجْعَلُ رِسالَتَهُ﴾ رسالت, عهد الهی است و خدا می‌ داند به چه كسی می‌دهد، چون از درون و بیرون افراد باخبر است، از عصمت آنها مستحضر است؛ لذا عهد خدا همان ‌طوری كه به صورت رسالت ظهور می‌ كند ﴿اللَّهُ أَعْلَمُ حَیثُ یجْعَلُ رِسالَتَهُ﴾، به صورت امامت هم جلوه می‌ كند كه فرمود: ﴿لا ینالُ عَهْدِی الظَّالِمینَ﴾[3] و همان ‌طوری كه زندگی بدون رسالت, زندگی جاهلیت است، زندگی بدون امامت و امام‌ شناسی هم زندگی جاهلیت است؛ لذا فرمود: «مَن مَاتَ وَ لَم یعرِف إِمَامَ زَمَانِهِ مَاتَ مِیتَةً جَاهِلیة». [1] . الكافی (ط - الإسلامیة)، ج1، ص377؛ کمال الدین، ج2، ص409. اهل سنت: مسند احمد بن حنبل، ج28، ص88؛ «مَنْ مَاتَ‏ بِغَیرِ إِمَامٍ‏ مَاتَ مِیتَةً جَاهِلِیةً». [2] . سوره بقره،آیه124. [3] . سوره انعام،آیه124. #تجهیز_لشكر_اسامه_توسط_پیامبر_اسلام_صلی_الله_علیه_و_آله_و_سلم #تالی_تلو_رسالت #عصمت #آیت_الله_العظمی_جوادی_آملی 📚 درس اخلاق تاریخ: 1393/10/11 🆔 @a_javadiamoli_esra