eitaa logo
کانال رسمی وابسته به آیت الله العظمی جوادی آملی
10.7هزار دنبال‌کننده
4.6هزار عکس
1.5هزار ویدیو
24 فایل
مرجع رسمی اطلاع رسانی از آخرین اخبار مرتبط با آیت الله العظمی جوادی آملی و بنیاد بین المللی علوم وحیانی اسراء esra.ir تلفن : 3ــ37782001 -025 فکس: 37765253 -025 ارتباط با ادمین کانال @bonyad_esra_admin
مشاهده در ایتا
دانلود
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
لطفا در ایتا مطلب را دنبال کنید
مشاهده در پیام رسان ایتا
🏴 روز بیست و نهم ماه ▪️ سلوک رضوی 🆔 @a_javadiamoli_esra
🏴 سلوک رضوی ▪️ وجود مبارك امام رضا (سلام الله علیه) فرمود شما دشمن‌‌ های فراوانی دارید و بدترین دشمن در درون شما ذخیره شده است؛ دوستان فراوانی دارید و بهترین دوستان را شما در درون شما ذخیره شده است. این جمله را وقتی بخواهید به یك ادیب بدهید تركیب كند، طبق بیان نورانی امام رضا که فرمود «صَدِیقُ كُلِّ امْرِئٍ عَقْلُهُ»،[1] این خبر مقدم و آن «عقل» مبتدای مؤخّر است، این برای افادهٴ حصر است. نفرمود عقل هر كسی دوست اوست، فرمود دوست هر كسی عقل اوست؛ این تقدیم خبر كه مفید حصر است، یعنی انسان بیش از ندارد و آن عقلش است، بیش از ندارد و آن هوسش است. ▪️ بدترین دشمن ما است، یك؛ است دو؛ اینها دشمنان ما هستند. آنچه را که ما دوست داریم اینها بَدلی‌ آن را جعل می ‌كنند و همان را زیبا نشان می‌ دهند که در مراحل اول به نام «تَسویل» است، وقتی ما را به دام كشیدند، از آن به بعد انسان عالماً و عامداً گناه می ‌كند؛ می‌ گوید نمی‌ توانم خودم را كنترل كنم. این بیچاره كه می ‌گوید من نمی ‌توانم زبانم را كنترل كنم و چشمم را كنترل كنم، راست می‌ گوید چون به دام افتاده! این بَدلی كردن، اصیل را پشت سر گذاشتن و بَدلی را جلو انداختن كار نفس است و اگر انسان در این محاسبات در مراقبات، «رقیب» و «حسیب» خودش نباشد، گاهی ممكن است بَدلی را به جای اصلی تلقّی كند و آن وقت به دام بیفتد. كار امام رضا، یعنی عالم اهل بیت (علیهم الصلاة و علیهم السلام) همین بود، فرمود شما درونتان را مواظب باشید. قبل از اینكه بخوابید چند لحظه ‌ای برنامه ‌های روزتان را كنترل كنید که چه چیزی گفتید، چه چیزی شنیدید، چه چیزی نوشتید، چه چیزی خواندید، چه غذایی را فراهم كردید، چه كار می‌ خواهید بكنید؟! ▪️ هر كسی به عهده خود اوست! به ما گفتند این مرزها را حفظ كنید! تنها مرزهای جامعه نیست كه گفتند عالمان دین، مرزداران عقیده و افكار مردم هستند،[2] هر كدام از ماها باید مرزهایمان را حفظ كنیم! این مرزداری را وجود مبارك امام رضا (سلام الله علیه) به ما آموخت كه شما هر شب كه می‌ خواهید بخوابید چند لحظه بررسی كنید و ببینید چه كار كردید،[3] چون ماییم و ابدیت ما! بنابراین اینكه فرمود: «صَدِیقُ كُلِّ امْرِئٍ عَقْلُهُ وَ عَدُوُّهُ جَهْلُهُ»، به ما نشان داد كه دوستی و دشمنی چیست و روح قوی است که می ‌تواند اینها را كنترل كند، از آن به بعد این ﴿إِنَّ النَّفْسَ لَأَمَّارَةٌ بِالسُّوءِ﴾[4] به اسارت گرفته می‌ شود، «انّ العقل لامّارٌ بالحُسن» آن وقت چنین چیزی می‌شود که به ما فرمان كار خوب می‌دهد. بعضی ‌ها به آسانی كار خوب را انجام می‌ دهند و خیلی برایشان سهل است؛ به آسانی راست می ‌گویند، به آسانی چشم و گوش خود را مواظب‌ هستند، به آسانی غذایشان را مواظب‌ می باشند، خیلی برایشان آسان است! به آسانی راه حلال و تقوا را طی می‌ كنند، چون دیگران اگر گرفتار ﴿إِنَّ النَّفْسَ لَأَمَّارَةٌ بِالسُّوءِ﴾ بودند، اینها «انّ العقل لامّارٌ بالحسن» هستند که یك دارند و این امیر دستور كارهای خوب می ‌دهد و اینها هم به آسانی انجام می ‌دهند. [1]. الكافی(ط ـ الإسلامیة)، ج1، ص11. [2]. بحارالانوار، ج2، ص5؛ «قَالَ جَعْفَرُ بْنُ مُحَمَّدٍ الصَّادِقُ(علیه السلام) عُلَمَاءُ شِیعَتِنَا مُرَابِطُونَ بِالثَّغْرِ الَّذِی یلِی إِبْلِیسُ وَ عَفَارِیتُهُ یمْنَعُونَهُمْ عَنِ الْخُرُوجِ عَلَی ضُعَفَاءِ شِیعَتِنَا وَ عَنْ أَنْ یتَسَلَّطَ عَلَیهِمْ إِبْلِیسُ وَ شِیعَتُهُ النَّوَاصِبُ أَلَا فَمَنِ انْتَصَبَ لِذَلِكَ مِنْ شِیعَتِنَا كَانَ أَفْضَلَ مِمَّنْ جَاهَدَ الرُّومَ وَ التُّرْكَ وَ الْخَزَرَ أَلْفَ أَلْفِ مَرَّةٍ لِأَنَّهُ یدْفَعُ عَنْ أَدْیانِ مُحِبِّینَا وَ ذَلِكَ یدْفَعُ عَنْ أَبْدَانِهِم‏». [3]. العدد القویة لدفع المخاوف الیومیة، ص292؛ بحارالانوار، ج75، ص352؛ «مَنْ حَاسَبَ نَفْسَهُ رَبِحَ وَ مَنْ غَفَلَ عَنْهَا خَسِر...‏». [4]. سوره یوسف، آیه53. 📚 درس اخلاق تاریخ: 1394/05/29 🆔 @a_javadiamoli_esra
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
💠 هجرت 🔸 مستحضرید كه گفتن احكام، تدریس احكام، بیان احكام و سخنرانی كردن اینها همه كارهای تعلیمی است و هیچ كدام نیست. تبلیغ آن است كه ﴿وَ قُلْ لَهُمْ فی أَنْفُسِهِمْ قَوْلاً بَلیغَاً﴾[1] شما بتوانید حرف را به دل مردم برسانید، به آن جاذبه مردم برسانید، نه به آن عاقله یا فاهمه و مانند آن! اگر مردم را فهماندید، احكام را گفتید، با سخنرانی ‌ها و كتاب های خوب كار ﴿وَ یعَلِّمُهُ الْكِتَابَ وَ الْحِكْمَةَ﴾[2] را كردید، كار معلم را كردید، كار حوزوی را كردید، نه كار تبلیغی را! تبلیغ آن است كه موعظه باشد ﴿وَ عِظْهُمْ وَ قُلْ لَهُمْ فی أَنْفُسِهِمْ قَوْلاً بَلیغَاً﴾[3] حرفتان را ببرید در كه اینها جانمایه داشته باشند، بپذیرند، نه بفهمند! پس رسالت اصلی شما بزرگواران آن است كه اینها را به باور برسانید، نه به اینها اطلاع بدهید! آگاه كنید و اینها را عالم بكنید؛ اینها با كتاب خواندن و مطالعه كردن و گوش دادن از رادیو و تلویزیون و اینها هم حاصل می ‌شود. ▫️ فرق اساسی این رسانه ‌های گروهی با حسینیه و مسجد آن است كه بخش عظیمی از این كار رسانه‌ های گروهی همان تعلیم است، البته آن بخشی كه ارتباط مستقیم با مسائل مذهب دارد كارشان تعلیم است؛ اما حالا دو تا قطره اشكی از این مخاطبشان بگیرند، او را به باور بنشانند، او را اهل نماز شب بكنند و او را به گرایش نزدیك بكنند این كار بسیار كم است و این كار كار رسمی حسینیه و مسجد است و این كار رسمی عالمانی است كه عهده ‌دار تبلیغ ‌اند. 🔸 [عالمان] این حرف را در سطح گوش اینها می‌ برند که این را به وسیله بلندگو و امثال ذلك تا به گوش مردم می‌ رسانند یا به وسیله نوشتن كتاب ها این نقوش را به باصره خواننده‌ ها می ‌رسانند، از آنجا طبق قراردادهای وضع، این كلمات و این مفاهیم را هم به فاهمه و عاقله این مردم می‌ رسانند، این دو تا كار؛ از یك راه نامرئی خودشان در درون دل ایشان، یعنی از عقل نظر آنجا كه مربوط به اندیشه و دانش و علم است عبور می‌ كنند و به آن منطقه انگیزه می‌ رسند كه این كار هر عالمی هم نیست. هر عالمی هم آن توفیق را ندارد كه در جان مردم راه پیدا كند و حرف او در دل مردم اثر بگذارد، این نصیب هر كس نخواهد شد؛ اما حالا كه شما این توفیق را پیدا كردید سعی كنید ـ ان ‌شاء ‌الله ـ این ‌چنین باشید كه همراه حرفتان بروید در فاهمه مردم تا اینها خوب بفهمند، اگر خوب فهمیدند و شما شدید معلم كتاب و حكمت بدانید كه بین راهید و هنوز به مقصد نرسیدید؛ مرید كاروان اینها را باید به برساند! این تازه است! 🔸 اگر مردم را آشنا كردید به مسائل علمی اعتقادی سیاسی اینها تازه میقات است، اینها تازه است، تازه اینها احرام بستند. هدف این نیست كه شما ﴿یعَلِّمُهُمُ الْكِتَابَ وَ الْحِكْمَةَ﴾ بشوید که مردم را آگاه كنید، عالم بكنید، فاهمه آنها را تغذیه كنید، عالمه آنها را تزكیه كنید و اندیشه آنها را تأمین كنید. اگر به مرز علم رسیدید و مردم را كاملاً به مسائل شرعی آگاه كردید تازه اینها احرام می ‌بندند و از میقات وقتی احرام اندیشه ‌ای بستند به همراه اینها می ‌روید در آن كعبه‌ ای كه انگیزه پیدا می ‌شود؛ آن مردم وقتی به رسیدند دل به خدای سبحان می ‌دهند، آنجا جای ایمان است كه برتر از علم است، آنجا جای است كه بالاتر از عقد است، آنجا خودتان را حاضر می ‌یابید، انبیا را حاضر می ‌یابید، در جان مردم متدین همه اینها ظهور و حضور دارند؛ اینجا است كه بالاتر از اندیشه است و مرحله ﴿یزَكِّیهِمْ﴾ هست كه بالاتر از ﴿یعَلِّمُهُمُ﴾ است. [1] . سوره نساء، آیه63. [2] . سوره آل عمران، آیه48. [3] . سوره نساء، آیه63. 📚 سخنرانی در دومین گردهمایی طرح هجرت بلند مدت تاریخ: 1382/03/28 🆔 @a_javadiamoli_esra
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
💠 ماه ولایت 🔸 ماه ربیع الاول ماه ولایت است؛ زیرا هم رسول اكرم و هم امام صادق (علیهما آلاف التحیة و الثناء) در این ماه به دنیا آمدند. بزرگان از اهل وِلا از وجود مبارك امام ششم (علیه السلام) نقل كرده‌اند كه «وَلَایتِی لامِیرَالَمُؤْمِنِینَ عَلَیهِ السَّلاَمُ خَیرٌ مِنْ وِلاَدَتِی مِنْهُ»؛[1] امام ششم طبق این نقل می ‌گوید من فرزند علی هستم و ولی علی، اما این ولایتم برای من پربركت ‌تر از آن ولادت است؛ ماه ربیع الاول ماه ولایت است. 🔸 از رسول اكرم (علیه و علی آله آلاف التحیة و الثناء) رسیده است: «كَفَى‏ بِالْمَوْتِ‏ وَاعِظاً وَ كَفَى‏ بِالتُّقَى‏ غِنًى‏ وَ كَفَى بِالْعِبَادَةِ شُغُلًا وَ كَفَى بِالْقِیامَةِ مَوْئِلًا وَ بِاللَّهِ مُجَازِیاً»؛[2] اگر كسی محتاج به پند و موعظت است، توجه مرگ عامل خوبی برای موعظت اوست و اگر كسی توانگری طلب می ‌كند، تقوا بهترین وسیله بی نیازی است. داشتن بهتر از آن است كه انسان روح نیازمند داشته باشد و بخواهد با مال آن بی نیازی را برطرف كند؛ از چیزی بی نیاز باشی بهتر است تا اینكه با چیزی بی نیاز بشوی! نوع سخنانی كه معصومین دارند از كلمات رسول اكرم (علیهم السلام) هست، فرمود عامل بی نیازی است؛ نه انسان را وادار می ‌كند به سوی خلاف قدم بردارد، نه از نداشتن و محرومیت از تجمل رنج می ‌برد. 🔸 رسول اکرم فرمود: «كَفَى‏ بِالتُّقَى‏ غِنًى‏»؛ تقوا انسان را كریم می‌ كند و «كریم النفس» به جای اینكه به اشیاء مادی بی نیاز بشود، از آنها بی نیاز می ‌شود. «وَ كَفَى بِالْعِبَادَةِ شُغُلًا»؛ عبادت خدا انسان را از معصیت او مشغول كند چیز خوبی است؛ انسان هر كاری كه انجام می ‌دهد طوری باشد كه ﴿لَا تُلْهِیهِمْ تِجَارَةٌ وَلَا بَیعٌ﴾؛[3] یعنی به جای اینكه در اثر سرگرمی ها از عبادت خدا مشغول بشود، به وسیله عبادت خدا، از غیر عبادت خدا اشتغال بورزد. «وَ كَفَى بِالْقِیامَةِ مَوْئِلًا»؛ بازگشت همه ما قیامت است و توجه به آن برای ما آموزنده است. «وَ بِاللَّهِ مُجَازِیاً»؛ اگر كسی بداند جزا به دست خداست تقوا را ترك نمی ‌كند. [1] . جامع الأسرار ومنبع الأنوار، ص500. [2] . تحف العقول، ص 35. [3] . سوره نور، آیه 37. 📚 خطبه های نماز جمعه تاریخ: 1371/06/27 🆔 @a_javadiamoli_esra
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا