eitaa logo
کانال رسمی وابسته به آیت الله العظمی جوادی آملی
10.8هزار دنبال‌کننده
4.7هزار عکس
1.5هزار ویدیو
24 فایل
مرجع رسمی اطلاع رسانی از آخرین اخبار مرتبط با آیت الله العظمی جوادی آملی و بنیاد بین المللی علوم وحیانی اسراء esra.ir تلفن : 3ــ37782001 -025 فکس: 37765253 -025 ارتباط با ادمین کانال @bonyad_esra_admin
مشاهده در ایتا
دانلود
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
لطفا در ایتا مطلب را دنبال کنید
مشاهده در پیام رسان ایتا
💠 روز چهاردهم ماه 1442 🔸 ثمره خون شهید 🆔 @a_javadiamoli_esra
💠 ثمره خون شهید 🔸 ما باید بدانیم [که] گاهی خون شهید زمینه پرورش و پیدایش یك پیغمبر می ‌شود، گاهی خون شهید زمینه پرورش و پیدایش یك امام می‌ شود، گاهی خون شهید زمینه رشد یك نائب امام می‌ شود، گاهی خون شهید زمینه ظهور یك نماینده امام می‌ شود و تا مراتب دیگر؛ این برای حداقل هفت ـ هشت قرن قبل است، این حرف تازه نیست. بزرگان ما فرمودند آن بی ‌گناهان صبر و استواری را از ابراهیم خلیل (سلام الله علیه) آموختند، اینقدر در زمان فرعون كشته دادند تا موسی (سلام الله علیه) به دنیا آمد. ▫️ اینكه گفته می ‌شود به زمین نمی ‌ریزد و در رگ های جامعه است، حداقل حرف عرفای هفتصد سال قبل است؛ این سخن را آنها گفتند، بعد كم ‌كم در لا به ‌لای كتاب ها به ما رسیده است. گفتند موسای كلیم (سلام الله علیه) خود به خود به دنیا نیامده، این نعمت را هم ذات اقدس الهی رایگان به هر كسی نداد، كسی كه دست به دل ببرد و این دست ید بیضا بشود؛، دستی كه از دل درآمد هم مثل آفتاب درخشان می ‌شود و بیضا می ‌شود، هم اگر به عصا دست بزند اژدها می ‌شود، این دست محصول خون ﴿یذَبِّحُونَ أَبْناءَكُمْ وَ یسْتَحْیونَ نِساءَكُمْ﴾[1] است. هرگز هدر نمی‌ رود! شما اگر آب را رها كردید، بالأخره این آب یك بوته‌ای را سبز می ‌كند؛ اگر یك آب عادی باشد ممكن است یك مزرعه عادی را سبز بكند، اگر باشد ممكن است یك كشوری را سرسبز بكند؛ حالا تا خون چه كسی باشد و در چه راهی ریخته بشود! ▫️ هرگز ذات اقدس الهی مظلومان را رها نكرده، بی‌ گناهان را رها نكرده، را رها نكرده است. این كه گفته شد «ثَارَ اللَّهِ»،[2] البته قلّه آن برای حسین ‌بن ‌علی(سلام الله علیه) است، اما دامنه ‌اش برای سایر شهداست؛ حالا كسی هوس این را نمی ‌كند كه خونش همتای خون پسر پیغمبر باشد، ولی بالأخره در همان راه است؛ حالا حضرت خیلی عالی، اینها هم در مراحل پایین، مثل یكی قله دماوند است و یكی دامنه اوست، بالأخره در همین راه است. 🔸 مطلب بعدی آن است كه حالا آن خون كه زنده است و جوشان است و هَدَر نرفته، ما خانه، مزرعه و باغمان را در مسیر همین بسازیم. ما اگر بدانیم یك جا چشمه است، خب چرا آن جا خانه نسازیم؟! چرا آن جا باغ نگیریم؟! این جا آب است، ما همین جا خانه می‌ سازیم كه این بیاید و ما را كند، خب حالا چرا برویم در كویر؟! اگر كسی خدایی ناكرده خیال بكند که شهید مثل سایر افرادند مُردند ـ گرچه آنها هم بالأخره اثر دارند ـ و یك فاتحه ‌ای از ما توقع دارند، این نه خودش را شناخته، نه شهادت را شناخته و نه اسلام را شناخته است. یك آدم مرده، مرده فكر می‌ كند؛ وگرنه زنده كه مرده فكر نمی‌ كند! حرف بزرگ سنایی كه جناب مولوی حرف های او را نقل می‌ كند این است که می ‌گوید مردن چیز بسیار بدی است انسان تمام تلاش و كوششش این است كه زنده بماند سنایی می‌گوید بله راست است اما الآن تو كه زنده نیستی، خودت را دریاب![3] تو می ‌خواهی نمیری، خب مگر الآن كه تو زنده ‌ای؟! یك حیات گیاهی داری یا حیات حیوانی، خودت را دریاب! یك غذایی می ‌خوری و یك نفسی می ‌كشی و یك راهی می‌ روی، خب خیلی ها هستند همین را دارند!‌ ای مرده ‌ای كه خود را زنده می ‌پنداری، خودت را دریاب! [1]. سوره بقره, آیه49؛ سوره ابراهیم, آیه6. [2]. الكافی (ط ـ الإسلامیة)، ج4، ص576. [3]. دیوان سنایی، قصیده 191؛ «ازین مرگ صورت نگر تا نترسی ٭٭٭ ازین زندگی ترس کاکنون در آنی». 📚 دیدار اعضای برگزار کننده کنگره شهدای لاریجان با حضرت استاد تاریخ: 1385/03/25 🆔 @a_javadiamoli_esra
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
💠 تهذیب روح 🔸 بهترین راهی را كه قرآن كریم برای ارائه می‌ كند، این است كه ما بعد از شناخت تجرّد روح او را به یك چیز جاودانه سرگرم بكنیم، اصراری بر اینكه برای ابد با تن در دنیا بمانیم نداشته باشیم كه ﴿إِنَّكَ مَیتٌ وَإِنَّهُم مَیتُونَ﴾،[1] بلکه اصرار داشته باشیم كه آثار ما جاودانه باشد ﴿نَكْتُبُ مَا قَدَّمُوا وَآثَارَهُمْ﴾[2] و آثار جاودانه را به جا می ‌گذارد، این كار شدنی است! بنابراین اصرار قرآن بر این است كه ما به این معارف قلبی بیشتر بها بدهیم در عین حال كه به ما دستور می ‌دهد، واجب و مستحب را انجام بدهیم و از حرام و مكروه بپرهیزیم؛ اما آن مقداری كه بر اساس معارف و بر اساس نیت های قلبی تكیه می ‌كند به آن اندازه بر بدن تكیه نمی ‌كند، اعمال بدنی محدود است، واجب ها مشخص است: چند ركعت نماز واجب است، در سال چند روز روزه واجب هست یا در عمر یك ‌بار مكه رفتن واجب است، اینها واجب های محدود است؛ اما و كه در حقیقت یك كار قلبی است بیكران در بیكران است ﴿یا أَیهَا الَّذِینَ آمَنُوا اذْكُرُوا اللَّهَ ذِكْراً كَثِیراً﴾[3] چیزی را كه خدا زیاد بشمارد معلوم می ‌شود كه حدّ و حصر خاص ندارد؛ فرمود زیاد به باشید، اگر زیاد به یاد خدا بودیم خدا هم زیاد به یاد ماست، نه كم! چون اصلش را این ‌چنین تنظیم كرد ﴿فَاذْكُرُونِی أَذْكُرْكُمْ﴾[4] این یك اصل. فرمود به یاد من باشید تا من به یاد شما باشم، بعد فرمود: ﴿اذْكُرُوا اللَّهَ ذِكْراً كَثِیراً﴾ زیاد به یاد خدا باشید؛ یعنی اگر می‌خواهید خدا زیاد به یاد شما باشد، شما هم زیاد به یاد خدا باشید؛ این دو اصل. 🔸 اگر خدا زیاد به یاد آدم بود، هرگز انسان مَنسی نیست فراموش نمی ‌شود و اگر مَنسی نبود بیناست، چون كسی كه خدا او را فراموشش بكند او نابیناست. گرچه خدا فراموشكار نیست ﴿وَمَا كَانَ رَبُّكَ نَسِیاً﴾،[5] ولی بعضی ها را از لطف خود دور می‌ دارد. نابینایان از لطف خدا دورند، نه نابینایان بَصری، بلكه نابینایان ! خیلی ها هستند كه روشن‌ دل هستند گرچه به حسب ظاهر نابینا می باشند، آن منظور نیست؛ آن كه در قیامت كور محشور می‌ شود و به خدا عرض می ‌كند ﴿رَبِّ لِمَ حَشَرْتَنِی أَعْمَی وَقَدْ كُنتُ بَصِیراً﴾ خدا می‌ فرماید: ﴿كَذلِكَ أَتَتْكَ آیاتُنَا فَنَسِیتَهَا وَكَذلِكَ الْیوْمَ تُنسَی﴾؛[6] چون آیات ما را فراموش كردی و به یاد آیات ما نبودی امروز هم مورد لطف ما قرار نمی ‌گیری، چنین كسی در قیامت است. اگر كسی مَنسی حق نبود بلكه مذكور الهی بود می‌ شود بینا، اگر بود یا جزء مقرّبین است یا جزء ابرار، چنین انسانی جاودانه زندگی می ‌كند. 🔸 پس اگر كسی به یاد خدا بود، خدا به یاد اوست این یك مقدمه و اگر كثیراً به یاد خدا بود خدا كثیراً به یاد اوست این دو و هر كس به یاد خدا بود و خدا به یاد او، او بیناست و نابینا نمی‌ شود این سه و اگر كسی نابینا نبود و قلبش بینا بود، بسیاری از اسرار عالم را می ‌بیند چهار و چیزی بالاتر و شیرین ‌تر از شهود اسرار عالم نیست، این هم پنج. اینها محصول و تزكیهٴ نفس است كه از و حق و حق در قلب شروع می‌ شود. [1]. سوره زمر، آیه 30. [2]. سوره یس، آیه 12. [3]. سوره احزاب، آیه 41. [4]. سوره بقره، آیه 152. [5]. سوره مریم، آیه 64. [6]. سوره طه، آیات 125 و 126. 📚 تفسیر موضوعی _ اخلاق در قرآن جلسه 94 🆔 @a_javadiamoli_esra
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
💠 بی نهایت 🔸 از آن لطایف بیانات جناب این است: این كِرمی كه در چوب است، وقتی كه دارد چوب را می‌ جود خیال می ‌كند که هیچ چیزی لذیذتر از این چوب نیست و هیچ جهانی هم بالاتر از این نیم سانتی متر نیست. گفت: چو آن کِرمی که در گندم نهان است ٭٭٭ زمـین و آسـمـانِ او هـمـان اسـت از این كرمی كه در گندم است سؤال بكن آسمانت كجاست؟ می ‌گوید نیم سانتی بالاتر است، زمینت كدام است؟ می ‌گوید نیم سانتی پایین تر است. خیلی ها كرمانه زندگی می ‌كنند، نه كریمانه! ▫️ تمام این معارف را در ادبیات ما گفتند، در نثر ما گفتند، در نظم ما گفتند، در عربی و فارسی ما گفتند كه این كرمی كه در چوب است، اصلاً لذتی غیر از جویدن آن چوب ندارد، از او وقتی اقلیم و جغرافیا و كره خودش را مطرح كنیم، سقف‌ آن چوب، كفش هم چوب، بیش از یك سانت هم نیست! دین آمده گفته كرمانه زندگی نكنید، به سر ببرید! 🔸 فرشته‌ها برای اصول سه ‌گانه می‌ آیند پر پهن می ‌كنند:[1] پر درآوردن، پر كشیدن و جهت یابی، جهت یابی یعنی از زمین و آسمان بیرون بروی! اگر آن بزرگوار گفت: نه در اختر حركت بود نه در قطب سكون ٭٭٭ گر نبودی به زمین خاك نشینانی چند[2] همین است. آن كه گفت «به زیر آورم چرخ نیلوفری را»[3] همین است. 🔸 آن روزی كه جناب سعدی گفته بود: طیران مرغ دیدی تو ز پای بند شهوت ٭٭٭ به درآی تا ببینی طیران آدمیت[4] آن روز ما دبستان بودیم و كلاس های ابتدایی را می‌ خواندیم، این شعر را نوشتند؛ خیال كردیم حرف جناب سعدی این است این هواپیمایی كه اختراع شده، این است، اینكه است! با همین هواپیما هیروشیما بمباران شده، با همین هواپیما ناكازاكی بمباران شده، اینكه طیران آدمیت نیست، همان حرفی است كه بزرگواران گفتند که آدم از جهت به بی ‌جهتی در بیاید. بعد از این نور به آفاق دهم از دل خویش ٭٭٭ چون به خورشید رسیدیم غبار آخر شد[5] ▫️ ما بالاتر از ماهیم! بالاتر از آفتابیم! این شمس و قمر بساطش برچیده می ‌شود ﴿إِذَا الشَّمْسُ كُوِّرَتْ﴾[6] هست، ﴿وَ إِذَا النُّجُومُ انْكَدَرَتْ﴾[7] هست، اما ﴿یا أَیهَا اْلإِنْسانُ إِنَّكَ كَادِحٌ إِلی رَبِّكَ كَدْحًا فَمُلاقیهِ﴾[8] انسان كه از بین نمی ‌رود، ما از هر آفتابی بالاتریم! از هر ماهی بالاتریم! بالأخره اینها یك سالی دارند ـ حالا یك میلیارد یا دو میلیارد ـ ما «تا»، «ابد»، «حتی» و «الی» و امثال ذلك نداریم! [1] . الکافی(ط ـ الاسلامیه)، ج1، ص34؛ «أِن المَلائِكَةَ لتَضَعُوا أَجنحَتَها تَحتَ أَقدَامِ طُلابِ العُلُوم». [2] . دیوان اشعار ملاهادی سبزواری، غزل86. [3] . دیوان اشعار ناصر خسرو، قصیده6. [4] . دیوان اشعار سعدی، غزل18. [5] . دیوان حافظ، غزل166. [6] . سوره تکویر، آیه1. [7] . سوره تکویر، آیه2. [8] . سوره انشقاق، آیه6. 📚 دیدار مسئولین بهزیستی با حضرت استاد تاریخ: 1386/05/11 🆔 @a_javadiamoli_esra
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا