این سریال هم تموم شد....
اشکای من هم تموم شد....
این سریال واقعا زیبا بود،سریالی که باهاش زندگی کردم،خندیدم،گریه کردم و تک تک لحظاتش رو حس کردم.
این سریال تا ابد توی ذهنم باقی میمونه و تا ابد با به یاد آوردنش میتونم اشک بریزم))
خوشحالم که دیدمش و کلی چیزهای مفیدی یاد گرفتم،یاد گرفتم برای خودم ارزش قائل بشم و خودم رو دوست داشته باشم و اینم فهمیدم که عشق نمیتونه هر مشکلی رو برطرف کنه و باید ما آدما فقط به خودمون تکیه کنیم،همین!
فقط میتونم بگم از اون سریالای غمگین خاطره انگیز بود،یه سریال زیبااا)))
"دلم برات تنگ میشه دوک ایم..!"
پایان💗
ولی دوک ایم خیلی با سان بد رفتار کرد،سان واقعا اون رو دوست داشت...
و دوک ایم نتونست اونطور که میخواد زندگی کنه و آزاد نبود و این قلبم رو به درد میاره واقعا:((
کتاب دنیای سوفی رو تموم کردم،واقعا کتاب آمورنده و زیبایی بود و پایان دلنشینی داشت))
و همچنین کتاب تیمارستان متروکه روهم تموم کردم و خوب بود واقعا ولی پایانش زیاد جالب نبود،یعنی یه اتفاقای هیجان انگیز و غیر منتظره می افتاد در طول داستان ولی قاتل و پایانش قابل حدس بود....
با اینکه بعضی وقتا خانواده از بقیه بیشتر اذیتت میکنن اما چه اهمیتی داره؟
آخرش اون چیزی که تو سختیا به کارت میاد هوش نیست،کسیه که دستتو بگیره و نزاره بری،و اون کسی نیست جز خانواده!
حتی قهرمانا هم وقتی از همه دنیا خسته میشن بر میگردن به آغوش خانواده...
گاهی وقتا خونه باعث میشه اذیت بشی،گاهی وقتا زخم هات تورو اذیت میکنن،گاهی هم خانواده باعث رنجشت میشن اما اونی که تا آخر کنارت وایمیسه و ازت حمایت میکنه خانواده ست))
"سونگ دوک سون"