مذهبی ها من مذهبی ها را خیلی دوست دارم زمان و مکان را یک عنصر زنده میدانند و باهاش روابط دارند.  برایشان فرق می‌کند الآن رجب است یا جمادی الاول رمضان است یا محرم ...یا برایشان فرق می‌کند الآن کجای ماه است ؟جمعه است که باید دعای سمات بخوانند یا یک روز دیگر ... مکان هم برایشان همین طور است. مثلا ، شمال و جنوب و شرق و غربشان با رو به قبله و پشت به قبله و رو به امام رضا و پشت به امام رضا معلوم می‌شود. فرق مسجد و خانه و حرم و صحن را می‌فهمند. زمان ومکان برایشان زنده است. آن قدر زنده که می تواند خدا را به حق این وقت ساعت یا به حق این ماه عزیز یا این جای عزیز قسم بدهد. حسرت می‌خورم بهشان که دنیایشان این قدر معنی‌دار است. مرده و یک رنگ و جامد نیست ...زندگی کردن توی دنیایی که پر از نشانه‌و راز است ، لابد خیلی کیف دارد. دست کم کم اش اینکه هیجان‌انگیزتر از نفس‌کشیدن در یک دنیای صامت بیجان و بی‌رنگ است که مثل یک چهارچوب بیرون تو ایستاده و ربطی به تو ندارد. خوش به حال مذهبی ها ...:) #آدمیزاد

بَل لِثِقَتِي بِكَرَمِك... به رحمتِ سرِ زلفِ تو واثقم ور نه کشش چو نَبوَد از آن سو، چه سود کوشیدن!

الهی! اشکی قلیل دارم و امید مرحمت یعطی الکثیر ماه رجب را شنیده ام

یا أَحَبَّ مِنْ کُلِّ حَبیب

[بابای خوبم...] روضه ی سه ساله رو تجسم کنید!:)

❖ غزلی قدیمی که به تازگی منتشر شده است: از سر ره - تا غبار افشاند جان - برخاستم چون الف در وصل جانان از میان برخاستم غرق خون هر چند جام روزی ام چون لاله بود از کنار خوان قسمت شادمان برخاستم مقصد از سامان هستی مهر تابان تو بود همچو شبنم چهره چون دادی نشان، برخاستم در لگدکوب حوادث جان دیگر یافتم چون غبار از زیر پای کاروان برخاستم همچو بلبل با گران‌جانان ندارم الفتی طوطیان تا لب گشودند از میان برخاستم صحبت شوریده‌حالان مایۀ شوریدگی است با «امین» هرگه نشستم بی‌امان برخاستم سید علی حسینی خامنه ای @Arefane

جانمم!

[خبر ولادت شما کافی بود برای اینکه خستگیم از تن بره:)]

گر هشت رضا و نه جواد است چه غم؟ بگذار که هشتم گرو نه باشد:)

گاهی گمان نمی کنی، ولی دیر می شود...:) ۱۰ روز از ماه بارش رحمت گذشت!

خدامنتظره ناامید بشی بعد شگفت زدت کنه(: الحمدالله

ولی شما همون قاب غیر باورید!