گفتم‌ش: یا للعجب این قوّت و قدرت که دادت؟ گفت: از پیرم علی برهمزن ِ خیبر گرفتم..! -‌ هو

وقتی سر به کتابخانه اقای پدر می زنم سر تا پایم را جهل تصرف میکند. من این جهل را دوست دارم...:)

مسجود ملائک که شد آدم ز علی بود آدم چو یکی قبله و مسجود علی بود:) منسوب به مولانا!

حب علی نشانه حلال زاده بودنه

[یا رب کجاست حیدر کرار من کجاست؟ ویران شدم به عشق ِتو معمار من کجاست؟ با من ندار باش، بگو دارِ من کجاست! آن نخل آرزوی ثمر دار من کجاست - در کربلا بکار برایم تو دار را]

غدیر، سفره ای است که برای تمامی گل ها پهن کرده اند. غدیر، گلبانگ عاشقانه و جاودانه هستی است. غدیر، یک اتفاق ساده نیست؛ یک گزینش رحمانی است. غدیر، یک کلمه نیست، یک برکه نیست؛ یک دریاست؛ رمزی است بین خدا و انسان. غدیر، گل همیشه بهار زندگی است. دریایی بی کرانه است؛ جاری بر جان های پاک و اندیشه های تابناک. غدیر، تجلی خواست خالق، روح آفرینش، برانگیزاننده ستایش و دست های بلندی است که انسان خاکی را به افلاک می کشاند. غدیر، ریزش باران الطاف رحمانی بر گلزار جان های تشنه است. غدیر، برکت همه احساس های معنوی و دریای جاری خیرات نبوی است. در غدیر بود که تیرگی ها فراری شدند و نورانیت محض، خودنمایی کرد. در غدیر بود که قیافه ایمان، تماشایی شد و شاخه های عشق، بر تن ایمان رویید. در غدیر بود که درخت هستی، به کمال رسید. در غدیر بود که قرابت انسان با خدا آشکار شد. در غدیر بود که نیلوفر عشق، بر گرد محور زمین پیچید. در غدیر بود که جوانه جاودانه ولایت عاشقانه، سر برکشید.

روزگار نخواست درس هایم را در حجره‌ای، اطراف ایوان تو مرور کنم؛ علم از نجف آمد به قم! اما دل من... همان‌جا ماند که ماند.. :)

به همه گیر و گرفتاریِ دنیا بگویید؛ ما نیز مرهمی چون حبّ علی داریم.

حیدر:)✨