🔷🔹➖⚜➖🍃🌸🍃
#تجمل_گرایی_دراسلام2
🔴 پی‌آمدهای تجمل گرایی
✍همه می‌دانیم که هر پدیده اجتماعی، آثار و نتایجی را به دنبال خود می‌آورد و در بعضی موارد، بر کنش‌ها و واکنش‌های نسل آینده جامعه نیز تأثیر می‌گذارد و آن را دگرگون می‌سازد. در این بخش می‌کوشیم به پی‌آمدهای منفی تجمل‌گرایی بپردازیم.
🔴گفتنی است زیان‌های تجمل‌گرایی بسیار است که به صورت مستقیم یا غیر مستقیم در کوتاه مدت یا دراز مدت در جامعه بر جای خواهد ماند. اینک با در نظر گرفتن آیات قرآن کریم و سخنان امامان معصوم(علیهم‌السلام) و اشاره به برخی رخدادهای تاریخی در این زمینه، مهم‌ترین آفت‌ها و پی‌آمدهای منفی این پدیده را بر خواهیم شمرد.
1⃣ تباهی سرمایه‌های مادی
تجمل‌گرایی سبب می‌شود فرد بیشتر از آن چه تولید می‌کند، مصرف کند. بدین ترتیب، در سطح وسیع‌تر، جامعه‌أی که به کج راهه تجمل‌طلبی گام نهاده است، جامعه‌أی مصرف زده خواهد بود؛ یعنی با مصرف شدن بیشتر منابع و امکانات آن، دیگر در تولید و سرمایه‌گذاری قدرت کافی نخواهد داشت.
باید دانست اسلام از گرایش فطری بشر به زیبایی آگاه است. به همین دلیل برآوردن این نیاز طبیعی و فطری را در محدوده شریعت و عقل مورد تأیید قرار می‌دهد، ولی فراتر از این محدوده را نهی کرده است؛ زیرا هدر دادن ثروت و اموال برای امور واهی مانند تجمل‌گرایی مجاز نیست. امام رضا(علیه‌السلام) در روایتی فرموده است:
«ان الله یبغض القیل و القال و اضاعه المال و اکثره السؤال»
خداوند قیل و قال (گفتار بیهوده) و تباه سازی اموال و درخاست کردن فراوان را دوست نمی‌دارد.
📚تحف العقول،ص326
💢تباه کردن و تضییع اموال که در این روایت بدان تصریح شده است، مفهوم و گستردگی ویژه‌أی دارد. به همین دلیل، هرگونه تباهی، نابودی و فساد در اموال را دربرمی‌گیرد.
تباهی و تضییع ممکن است در اثر عوامل زیر پدید آید، اسراف کاری، مصرف بیش از اندازه، پرداختن به تجملات، ناآگاهی، نبود تخصص و مهارت در مدیریت مالی، بی‌توجهی به مسایل زندگی گرایش به صوفی منشی، سهل انگاری در به کارگیری اموال و امثال آن. چنین پدیده‌أی به تباهی سرمایه‌های زندگی، اختلال در انجام دادن مسؤولیت‌های خانوادگی و اجتماعی و تزلزل در حرکت معنوی انسان انجامد؛ زیرا سیر و عروج معنوی در این جهان با ابزار مادی و شرایط طبیعی صورت می‌گیرد. در حدیث مشهور نبوی آمده است: «... فلولا الخبز ما صلینا و لا صمنا...»
اگر نان نباشد؛ نه میتوانیم نماز بخوانیم و نه میتوانیم روزه بگیریم».
📚 فروغ کافی، ج2،ص73
🌹قرآن کریم نیز درباره حفظ امال و تباه نکردن آن می‌فرماید:
«وَلاَ تُؤْتُواْ السُّفَهَاء أَمْوَالَکُمُ الَّتِی جَعَلَ اللّهُ لَکُمْ قِیَاماً »
اموال خود را که خدا آن را مایه پایداری و برپا بودن شما قرار داده است، به دست سفیهان نسپارید.
خداوند در جمله « الَّتِی جَعَلَ اللّهُ لَکُمْ قِیَاماً»می‌فرماید قوام زندگانی و اجتماعتان به سرمایه‌های شما است و بدون آن نمی‌توانید کمر راست کنید. پس آن را به دست سفیهان نسپارید.
از این تعبیر، اهمیتی که اسلام برای مال و حفظ آن قایل است، به خوبی روشن می‌شود.
@aarame_jaan
🔷🔹➖⚜➖🍃🌸🍃
آرام جان
🔷🔹➖⚜➖🍃🌸🍃 🔴 #تجمل_گرایی_دراسلام 💢مال‌پرستی، یکی از جلوه‌های برجسته #دنیاپرستی است و تجمل گرایی نم
🔷🔹➖⚜➖🍃🌸🍃
#تجمل_گرایی_دراسلام2
🔴 پی‌آمدهای تجمل گرایی
✍همه می‌دانیم که هر پدیده اجتماعی، آثار و نتایجی را به دنبال خود می‌آورد و در بعضی موارد، بر کنش‌ها و واکنش‌های نسل آینده جامعه نیز تأثیر می‌گذارد و آن را دگرگون می‌سازد. در این بخش می‌کوشیم به پی‌آمدهای منفی تجمل‌گرایی بپردازیم.
🔴گفتنی است زیان‌های تجمل‌گرایی بسیار است که به صورت مستقیم یا غیر مستقیم در کوتاه مدت یا دراز مدت در جامعه بر جای خواهد ماند. اینک با در نظر گرفتن آیات قرآن کریم و سخنان امامان معصوم(علیهم‌السلام) و اشاره به برخی رخدادهای تاریخی در این زمینه، مهم‌ترین آفت‌ها و پی‌آمدهای منفی این پدیده را بر خواهیم شمرد.
1⃣ تباهی سرمایه‌های مادی
تجمل‌گرایی سبب می‌شود فرد بیشتر از آن چه تولید می‌کند، مصرف کند. بدین ترتیب، در سطح وسیع‌تر، جامعه‌أی که به کج راهه تجمل‌طلبی گام نهاده است، جامعه‌أی مصرف زده خواهد بود؛ یعنی با مصرف شدن بیشتر منابع و امکانات آن، دیگر در تولید و سرمایه‌گذاری قدرت کافی نخواهد داشت.
باید دانست اسلام از گرایش فطری بشر به زیبایی آگاه است. به همین دلیل برآوردن این نیاز طبیعی و فطری را در محدوده شریعت و عقل مورد تأیید قرار می‌دهد، ولی فراتر از این محدوده را نهی کرده است؛ زیرا هدر دادن ثروت و اموال برای امور واهی مانند تجمل‌گرایی مجاز نیست. امام رضا(علیه‌السلام) در روایتی فرموده است:
«ان الله یبغض القیل و القال و اضاعه المال و اکثره السؤال»
خداوند قیل و قال (گفتار بیهوده) و تباه سازی اموال و درخاست کردن فراوان را دوست نمی‌دارد.
📚تحف العقول،ص326
💢تباه کردن و تضییع اموال که در این روایت بدان تصریح شده است، مفهوم و گستردگی ویژه‌أی دارد. به همین دلیل، هرگونه تباهی، نابودی و فساد در اموال را دربرمی‌گیرد.
تباهی و تضییع ممکن است در اثر عوامل زیر پدید آید، اسراف کاری، مصرف بیش از اندازه، پرداختن به تجملات، ناآگاهی، نبود تخصص و مهارت در مدیریت مالی، بی‌توجهی به مسایل زندگی گرایش به صوفی منشی، سهل انگاری در به کارگیری اموال و امثال آن. چنین پدیده‌أی به تباهی سرمایه‌های زندگی، اختلال در انجام دادن مسؤولیت‌های خانوادگی و اجتماعی و تزلزل در حرکت معنوی انسان انجامد؛ زیرا سیر و عروج معنوی در این جهان با ابزار مادی و شرایط طبیعی صورت می‌گیرد. در حدیث مشهور نبوی آمده است: «... فلولا الخبز ما صلینا و لا صمنا...»
اگر نان نباشد؛ نه میتوانیم نماز بخوانیم و نه میتوانیم روزه بگیریم».
📚فروع کافی،ج5،ص73
قرآن کریم نیز درباره حفظ اموال و تباه نکردن آن می‌فرماید:
🌹«وَلاَ تُؤْتُواْ السُّفَهَاء أَمْوَالَکُمُ الَّتِی جَعَلَ اللّهُ لَکُمْ قِیَاماً ...»
سوره مبارکه نساء،آیه5
🍃 اموال خود را که خدا آن را مایه پایداری و برپا بودن شما قرار داده است، به دست سفیهان نسپارید.
خداوند در بخشی ازآیه
« الَّتِی جَعَلَ اللّهُ لَکُمْ قِیَاماً»
می‌فرماید : #قوام_زندگانی و #اجتماعتان به سرمایه‌های شما است و بدون آن نمی‌توانید کمر راست کنید. پس آن را به دست سفیهان نسپارید.
💢از این تعبیر، اهمیتی که اسلام برای مال و حفظ آن قایل است، به خوبی روشن می‌شود.
@aarame_jaan
🔷🔹➖⚜➖🍃🌸🍃