🔷🔹➖⚜➖🍃🌸🍃 #مروت_وجوانمردی13 💢مصادیق مروت وجوانمردی 4⃣بذل و بخشش ☝️ اگر در شخصی مروت و مردانگی باشد، باید خودش را در 👈انفاق اموال و دارائی‌ها نشان دهد؛ زیرا 🍃 اهل مروت در بند مال و منال دنیا گرفتار نخواهند شد و اخلاق و رفتارشان تغییر نمی‌کند، بلکه بدین واسطه بیشترین فضائل و محاسن اخلاقی را از خود نشان می‌دهند؛ زیرا شخص در این موارد دسترسی بیشتری به کارهای خیر دارد و در مقام ثروت و قدرت می‌تواند بیشتر به دیگران خدمات رسانی داشته باشد؛ از این‌روست که ❇️حضرت على”علیه السلام” فرموده است: 🌹«مَعَ الثّروَةِ تَظْهَرُ المُـرُوَّةُ؛ 🍃 جوانمردى هنگام دارايى آشكار مى‌شود». 📚تصنیف غررالحکم:ص258 ☝️اگر کسی مردانگی داشته باشد با ثروت خود دستگیر دیگران خواهد بود و با اطعام و انفاق و صدقه به فقیران و نیازمندان کمک می‌کند تا آنان نیز از آن ثروت بهره‌مند شوند. ❇️امام صادق”علیه السلام” در این زمینه خطاب به اصحابشان فرمودند: «بگویيد مروّت چيست❓ عرض كرديم: نمىدانيم. 🌹فرمودند: 🍃به خدا سوگند مروّت آن است كه مرد سفرۀ اطعام خود را در پيشگاه وسيع خانهاش بگستراند». 📚معانی الاخبار:ج1،ص277 تا هر رهگذرى از آن بهرهمند گردد. 5⃣ عفو و بخشش با دقت در جوامع روایی اینچنین به نظر می‌رسد که فتوت و جوانمردی با فضائل اخلاقی بسیاری درآمیخته است؛ چرا که در فرهنگ اسلامی به کسی صاحب فتوت و جوانمرد اطلاق می‌شود که در او فضائل اخلاقی‌ای همچون، عفو و گذشت، بزرگواری، ایثار، صبر، خویشتن‌دارى و پارسایى، دوری از پستی و معصیت رونق یافته باشد. عفو به معنای گذشت و عدم بازخواست شخص خطاکار، از مهمترین دستورات اخلاقی و ارزشهای فطری انسان به شمار می‌رود و در دین اسلام از جایگاه ویژهای برخوردار بوده و یکی از مصادیق مروت و جوانمردی به شمار می‌رود. انسانی که دارای جوانمردی و مروّت است، هیچگاه به فکر انتقام و مقابله به مثل نیست، حتی اگر قدرت یابد کرامت و بزرگ‌منشی او سبب می‌شود که راه عفو و بخشش را بر انتقام برگزیند؛ زیرای هوای نفس را در وجودش قربانی کرده و حکمت و فضیلت را به جای آن نشانده است. ❇️امام صادق”علیه السلام” در تعریف عفو می‌فرمایند: 🌹 «معنی عفو آن است که هرگاه از کسی جرمی و تقصیری نسبت به تو واقع شود، پیِ او نروی و به او اظهار نکنی و از ظاهر و باطن فراموشکنی و احسانت را به او زیاده‌تر از پیشکنی». 📚مصباح الشریعه،ترجمه عبدالرزاق گیلانی:ج1،ص158 #حکایت 💢 مروت مولای رادمردان با دشمن❗️ 💟حضرت علی”علیه السلام” زیباترین جلوه‌های مروت و جوان مردی را در جنگ صفین از خود نشان داد؛ هنگامی که دو لشکر در اطراف رود فرات به هم نزدیک شدند، معاویه به یارانش دستور داد پیش‌دستی کنید و قبل از آنکه علی و سپاهیانش به محل کارزار برسند، آب را بر آنها ببندید. آب به روی سپاهیان علی”علیه السلام” بسته ‌شد. ایشان به معاویه پیام داد که: بهتر است ابتدا با یکدیگر مذاکره کنیم، بلکه بتوانیم با مذاکره، مشکل را حل کنیم و گرهی را که می‌شود با دست باز کرد، نباید با دندان باز کنیم و تا ممکن است از کاری که میان دو گروه از مسلمانان، جنگ و خونریزی راه می‌اندازد، بپرهیزیم. هنوز ما به محل نرسیده، شما آب را بستید. ولی معاویه، جنگ را به حضرت تحمیل کرد. به ناچار لشکر امیرمؤمنان”علیه السلام” حمله کردند و دشمن را تا چند کیلومتر آن طرف‌تر، عقب راندند. شریعه [بخش قابل استفاده از رودخانه] را در اختیار گرفتند. جلوی آب را بستند و معاویه، چون بی‌آب ماند، نامه‌ای التماس‌آمیز به علی”علیه السلام” نوشت. اصحاب حضرت گفتند: محال است؛ زیرا که ما چنین کاری را ابتدا شروع نکردیم. شما اول این کار را کردید و آب را به روی ما بستید؛ ولی امام علی”علیه السلام” فرمود: نه ما هرگز چنین نمی‌کنیم، این عملی است ناجوانمردانه. من با دشمن در میدان جنگ، روبه رو می‌شوم، اما هرگز بدین شکل، نمی‌خواهم پیروزی کسب نمایم. این شیوه‌ها، از عمل و شأن من به دور است و از شأن یک مسلمان عزیز و با کرامت نیز به دور می‌باشد. ✍ #محقق سید محسن دهنوی / واحد پژوهش مجمع جهانی صادقین”علیهما السلام” @aarame_jaan 🔷🔹➖⚜➖🍃🌸🍃

🔷🔹➖⚜➖🍃🌸🍃 #حکایت 🌘یک شب شاه عباس با لباس مبدل در كوچه های شهر ميگشت كه به سه دزد برخورد كردكه قصد دزدی داشتند 👳شاه عباس وانمود كردكه اوهم دزداست و ازآنان خواست كه او راوارددارودسته خودكنند دزدان گفتندماسه نفرهريک خصلتی داريم كه به وقت ضرورت به كارميآيد 👳شاه عباس پرسيدچه خصلتی ❓ يكی گفت من ازبوی ديوارخانه ميفهمم كه درآن خانه طلاوجواهرهست يانه و به همين علت به كاهدان نميزنيم . ديگری گفت من هم هر كس را يک بار ببينم بعداً در هرلباسی او را ميشناسم ديگری گفت من هم از هرديواری ميتوانم بالا بروم از شاه عباس پرسيدند تو چه خصوصيتی داری كه بتواند به حال ما مفيد باشد ❓ شاه فكری كرد و گفت من اگر ريشم را بجنبانم كسی كه زندانی باشدآزاد ميشود 👈دزدها او را به جمع خودپذيرفتندوپس از سرقت طلاها را در محلی مخفی كردند . فردای آن شب شاه دستور داد كه ان سه دزد را دستگير كنند . وقتی دزدها را به دربار آوردند آن دزدی كه با يک بار ديدن همه را باز ميشناخت فهميد كه پادشاه رفيق شب گذشته آنها است😳 پس اين شعر را خطاب به شاه خواند كه : 🙄ما همه كرديم كار خويش را 😉ای بزرگ اخر بجنبان ريش را @aarame_jaan 🔷🔹➖⚜➖🍃🌸🍃