حدیث از امام علی

✅ تکافل، تعاون و عهده داری 🔸 استاد علی صفایی حائری(عین-صاد) ... هرکس به قدر خود ظرفیتی دارد و به اندازه ی ظرفیت خود می تواند آب بردارد...، می تواند یک استعداد را در نظر بگیرد و گرفتاری هایش را در نظر بگیرد. اگر این روح در ما زنده شود؛ این روح تعاون و تکافل و عهده داری و کوشش در راه حوائج و گرفتاری ها، دیگر مرگی و کمبودی نخواهیم داشت. ... اگر هر کس، یک نفر یا بیشتر از این استعدادها را در نظر می گرفت و گرفتاری های آن ها را مرتفع می کرد، کارها به خوبی اصلاح می شد و نفراتی تهیه می شدند و این نفرات تهیه شده، باز به تهیه ی دیگران می پرداختند و همین طور افراد زیاد می گردند. هنگامی که افراد عقیم نبودند، تولید زیاد می شود. مسائل تأمین و ازدواج و مسکن، به وسیله ی «تکافل و تعاون و سعی در حوائج» به خوبی حل می گردد. این درست است که من برای خودم نمی توانم گدایی کنم، اما برای گرفتارِ دیگر که ننگی نیست، حتی دستور هم هست. اگر همین عهده داری و تکافل در میان ما بود، کار به اینجا نمی کشید. ... مادام که زیربنای انفاق و ایثار در ما نباشد، چطور می توانیم به این مراحل دست یابیم؟! مادامی که در سطح غریزه هستیم و علاقه ی ما به خودمان از همان حب بقا و حب به ذات تجاوز نمی کند، کجا می توانیم به درد دیگری برسیم؟! اگر من رشد کرده بودم و شناخت ها و معارفی به دست آورده بودم و از خودپرستی به خداپرستی رسیده بودم و از سطح غریزه رهیده بودم و ″علاقه ی من به خودم، به خاطر خدا و دستور او بود و رسیدگی به خودم از روی وظیفه بود″، در اینجا؛ در اینجایی که محتاج تر و گرفتارتر از من وجود دارد، می توانستم ایثار کنم و یا انفاق کنم و یا لااقل برایش کوشش کنم و در حوائجش سعی کنم و از افراد دیگر بدون آنکه نامش را ببرم و آبرویش را بریزم، برایش وجوهی جمع آوری نمایم. ... اگر روح ایثار و انفاق و قناعت و یا لااقل تکافل و عهده داری و سعی در حوائج و اهتمام به امور مسلمین در ما زنده می شد، بسیاری از مسائل تأمیناتی در همین سطحِ پایین حل می شد و به کمک فلان کس هم احتیاج نمی افتاد. 📚روحانیت_وحوزه ، ص 181- 187

✨ویژه و دیدنی برای چندبار 🌱تو مکلف به یعلمون و یعرفون هستی, نه یؤمنون 🌱👌👈 خدا شاهده میشه کار کرد! اگر یاد بگیریم اگر در دستان کوچک ما شرکتها شکل بگیرند همین دستهای کوچک کارهای بزرگ و حاصلهای بسیاری خواهند داشت.(ثانیه آخر) #استاد_علی_صفایی

#خداحافظ_رفیق برا مایی که اهل گناهیم هیچوقت این صوت تکراری نمیشه!!! #شرمنده_ایم 👇👇 @s_esalat

🍃امیرالمؤمنین علیه السلام 🔺 رُبَّ أخٍ لَم تَلِدْهُ اُمُّكَ 🔰 چه بسا برادري كه مادر تو او را نزاييده (بلكه بر اثر صميميت در دوستي برادر تو شده) 📙غررالحکم، باب الاخوة 🆔👉 @Hadith_negasht

#تلنگر زغال هاي خاموش را کنار زغال هاي روشن ميگذارند تا روشن شود چون همنشيني اثر دارد ما هم مثل همان زغال هاي خاموشيم اگر کنار افرادي بنشينيم که روشنند که گرما و حرارتي دارند... ما هم به طبع آن ها نور و حرارت و گرما پيدا ميکنيم. پس آدمی انتخاب کنید که شما را روشن کند!

❇️ دشمن، كسى است كه مرا براى خودش مى‏ خواهد و از من برداشت مى‏ كند. و دوست، آن كه مرا براى خودم مى‏ خواهد و بر من مى ‏افزايد. ❇️ و همين است كه نفس و خلق و شيطان، دشمن ما معرفى مى ‏شوند. كه: «أعْدى‏ عَدُوِّك نَفْسُكَ الَّتى‏ بَيْنَ جَنْبَيْك»، «إنَّ مِنْ أزْواجِكُمْ وَ أوْلادِكُمْ عَدُوّاً لَكُمْ»، «إنَّ الشَّيْطانَ لَكُما عَدُوٌّ مُبينٌ» ❇️ چون اين‏ها در برابر آنچه از ما مى‏ گيرند، چيزى نمى ‏دهند و بر سرمايه‏ هاى ما سودى نمى‏ افزايند و بهره‏ اى نمى ‏آورند. ❇️ و اگر دلى مى‏ سوزانند و پستانى كباب مى‏ كنند و راهى نشان مى‏ دهند مسأله ‏اى نيست. ❇️ كه آن خرسِ بيدار هم، براى زنبورهاى عسل دل مى ‏سوزاند، تا از فلان گل استفاده كنند و در فلان صحرا پرواز كنند؛ چون هر چه عسل مرغوب‏تر مى ‏شد، خرس نيرومندتر مى‏ گرديد. و هر چه عسل فراهم مى ‏آمد به روده‏ ى خرس راه مى ‏يافت! 📕📗 مسئولیت و سازندگی، ص 96 🆔👉 @cheshmeyejarie

♦️ اگر بناست رفيقى بگيرى از كسانى بگير كه رو به پيشرفت هستند، حتى اگر عيبشان زياد است ♦️ نه از آنها كه مانده ‏اند، حتى اگر عيبشان يكى است ♦️ كه اين يكى مى‏ زايد و آن عيب‏هاى زياد مى‏ ميرد و صالح مى‏ شوند. 📕📚 یادنامه، ص 36 🆔👉 @cheshmeyejarie

💟 دوست تو، كسى است كه تو را براى خودت مى‏ خواهد. 💟 و دشمن تو، كسى است كه تو را براى خودش مى‏ خواهد. 📙📕 تربیت کودک، ص 16 🆔👉 @cheshmeyejarie

💟 ببين كه هنگامى كه با فلان شخص يا بهمان نفر مى ‏نشينى او چه چيزى را در تو بزرگ مى‏ كند 💟 خودش را و يا خودت را و يا دنيا را يا خدا را. 💟 تو با اين ملاك دوست بگير و رفيق انتخاب كن و يا مرشد و پير و مرجع بگير. 📗📕 استاد و درس، ص 43 🆔👉 @cheshmeyejarie

🔶 استاد والد مى ‏فرمود، در بازارچه‏ ى نجارهاى قم، دو نفر همسايه ‏ى هفتاد ساله بودند كه با خوبى زندگى مى‏ كردند 🔶 تا آن‏جا كه به سفر حج آن‏ هم با مدت‏هاى طولانى موفق شدند 🔶 همان‏ها كه سال‏ها بدون مشكل با هم بودند، بر سر اين ‏كه چه كسى اول قليان بكشد، درگير شدند 🔶 تا آن ‏جا كه مصالحه بر اين شد كه هر دو با هم، از دو طرف با دو نى استفاده كنند. 🔶 بى جهت نيست كه مى ‏فرمايند دوستان را در سفر و حضر و در عشق و غضب امتحان كنيد. 🔶 چون در اين فضاهاست كه برخوردها شكل مى‏ گيرد و افراط و تفريط ها و تجاوزها از حدود سر برمى ‏دارد. 🔶 مى‏ بينيم آن‏ها كه در تنگى زندان با دوستى سر كردند، در وسعت نعمت چگونه به مسابقه و بكش بكش رسيدند. 📕📚 وارثان عاشورا، ص 209 🆔👉 @cheshmeyejarie

♦️آن‏ها كه در راه با رفيقى نباشند، طعمه ‏ى شيطان مى‏ شوند ♦️ و آن‏ها كه همراه عالمى نباشند بت جاهل‏ها مى‏ گردند. 📕📗 بشنو از نی، ص 93 🆔👉 @cheshmeyejarie