📸✅ شاید تصویر سال سینمای ایران! ✍️ عبدالله ناصری ♦️ این تصویر مربوط به دیشب است، اکران مردمی آنلاین #مستند_ماح در میناب. اندکی ملاحت در خود دارد و لختی نگرانی، اما بیش از اینها زیباست و شدیدتر از همه شوق‌انگیز. ماجرا این است: در شرایط کرونایی، جشنواره عمار اکران‌های مردمی‌اش را آنلاین کرده است تا خانواده‌ها تک‌تک پای گوشی و لپ‌تاپ بنشینند و همزمان فیلم‌ها را ببینند؛ یک گرد هم آمدن و #سینمای_مجازی اما بدون مخاطره. 🔹 ملاحت و دل‌شوره عکس در دور هم جمع شدنِ بچه‌ها و نوجوان‌های همسایه، دقیقاً عکسِ فلسفه آنلاین شدن اکران‌ها است! اما اتفاق اصلی شوقی است که با کنار هم گذاشتن کلماتی ظاهراً متناقض‌نما برانگیخته می‌شود: «اجتماع ده‌نفره بچه‌های روستایی میناب پای لپ‌تاپ و تماشای فیلم در اکران مردمی آنلاین». کسی چه می‌داند، شاید برخی از این بچه‌ها راه دیگری برای تماشای فیلم نداشتند، یا شاید برخی‌شان جمعی فیلم دیدن را بیشتر دوست داشتند. اینها قطعی نیست، قطعی آن است که نه آن‌ها که همزمان با این بچه‌ها پشت نمایشگرهای دیگر و در نقطه‌ای دیگر از میناب، فیلم را می‌دیدند و نه ما وقتی که عبارت #اکران_آنلاین را می‌شنیدیم هرگز چنین تصویری در مخیله‌مان شکل نمی‌گرفت که ملاحت و احساس و اضطراب و امید و صباحت را توأمان داشته باشد، قدرت سینما را به‌رخ بکشد و دهان آدم را برای تماشای یک فیلم خوب در سینمایی شلوغ آب بیندازد. 🔅 آینه | فرهنگ و مردم 🆔 Eitaa.com/aayneh