🔹 آیت الله نجم الدین طبسی: بگذارید صریح باشیم! ما کم‌کاری کردیم در این قضیه. ما به این نسل نرسیدیم. این‌ها بچه‌های خود ما هستند. دشمنان می‌دانند که دارند چکار می‌کنند و برای آنها فکرها کرده‌اند. #حوزه #جوانان #حجاب @rohaniat_mardomi

🔴 جلسه‌ی تحلیل بیانات رهبر فرزانه انقلاب در دانشگاه امام حسن مجتبی علیه السلام 📌 مدرسه‌ی علمیه‌ی انوارالصادق(علیه السلام) @abas_babaeii

تفاوت‌هایی که در فتنه‌ی ۷۸ و ۱۴۰۱ مشاهده‌کردم... عباس بابائی تيرماه ۷۸ دانشجوی ترم چهار دانشگاه فردوسی بودم.التهابات کوی دانشگاه تهران به سرعت به مشهد رسید. یکی از روزها با تعداد زیادی از دانشجویان معترض از پردیس خوابگاه‌های فجر به دانشکده‌ی پزشکی رفتم تا به‌عنوان یکی از اعضای بسیج دانشجویی از قضایا مطلع‌شوم. تعداد قابل توجهی دانشجو و غیردانشجو تجمع کرده‌بودند و فضا کاملا ملتهب بود. یکی از دانشجویان شهرستانی هم با حرارتی عجیب، شعارهای تندی علیه حاکمیت سرمی‌داد. بعد از حدود یکی دو ساعت که از تجمع گذشت، معترضان وارد خیابان دانشگاه شدند و به آرامی به‌سمت تقی‌آباد «راهپیمایی سکوت» برگزار کردند. بیش از ۲۰ سال از آن حادثه می‌گذرد و کماکان با دانشگاه فردوسی و دانشجویانش در ارتباطم. بنده از اتفاقات اخیر دانشگاه نگرانم اما نه از آن جهت که دیگران ناراحت‌اند؛ بلکه بخاطر تنزل عجیب کنش‌های دانشجویی! می‌خواهم به تفاوت‌های این دو فتنه(۷۸ و ۱۴۰۱) بپردازم تا معلوم شود ما باید به‌صورت جدی نگران دانشجویان‌مان و حرکت‌های دانشجویی آنان و صدالبته «آینده‌ی کشور»مان باشیم؛ ۱) هرج‌ومرج‌طلبیِ حادّ؛(آنارشیسم) در فتنه‌ی ۱۴۰۱ نه فقط در دانش‌آموزان دهه‌ی هشتادی، بلکه در قشر فرهیخته‌ی دانشجویی هم جنجال و آشوب و هرج‌و‌مرج‌طلبی و سردرگمی مشاهده شد؛ درحالی‌که در فتنه‌ی ۷۸ هم موافقان می‌دانستند دنبال چه هستند و هم مخالفان. ۲) جنبشِ بی‌سر؛ در ۱۴۰۱ برخلاف تصور تعدادی از سلبریتی‌ها، کسانی که کف خیابان بودند، نه آنها را به‌عنوان رهبر جنبش قبول داشتند و نه سیاسیونِ‌پرده‌نشین را؛ بلکه جنبش آنها کاملاً بی‌سر بود. در فتنه‌ی ۷۸ اما قضیه کاملاً متفاوت بود تا جایی که مدیریت صحنه، در چند لایه طراحی شده بود و در انتها به رئوس اصلاحات می رسید. ۳) شناعتِ گفتاری؛(لمپنیسم) شعارهای رکیک جنسی، در فضای حقیقی و مجازی دانشجویی از عجیب‌ترین و پرتاسف‌ترین اتفاقات ۱۴۰۱ بود؛ در حالی که بنده اقلا در ۷۸ یک‌بار هم در اعتراضات دانشجویی الفاظ شنیع نشنیدم. ۴) تندروی‌های حاد؛(رادیکالیسم) حمله به دانشجوی خانم برای کشیدن چادر از سر او اگر در سال ۷۸ اتفاق می افتاد، به‌نظرم دانشجویِ‌حمله‌کننده زیر مشت‌ولگدهای خود دفترتحکیمی‌ها تأدیب می‌شد؛ بیافزایید به این اقدام، رفتارهای تند خیابانی همچون‌ آتش‌زدن پلیس و حمله با سلاح‌سرد و.... ۵) فقر عجیب گفتمانی؛ سال ۷۸ گفتگو و مناظره و آزاداندیشی مکتوب و شفاهی بین طرف‌های مختلف، طرفداران زیادی داشت اما در ۱۴۰۱ نه فقط استاد و دانشجویی که خواهان گفتگو بودند، هو شدند، بلکه «امر مقدس گفتگو» هم هو شد! ۶) نهضتِ انحرافیِ طرفدار زن؛(فمنیسمِ جنسی) هرزگیِ تعدادی از مردان در فتنه‌ی ۱۴۰۱ و سوءاستفاده‌ی جنسی از بانوان در قالب «کشف حجاب» و... آن هم با شعار «زن، زندگی، آزادی»، این اغتشاشات را به یکی از نازل‌ترین اعتراضات تبدیل کرد! نگرانی نگارنده از آن‌جهت است که چگونه می‌توان مدیریت یک ملت را در ۲۰ سال آینده به صاحبانِ این‌گونه رفتارها سپرد؟! رفتارهایی کاملاً سطحی و بی‌مایه و دور از نزاکت؟! چرایی تنزل کنش‌های دانشجویی در طول حدود ۲۰ سال، مسأله‌ی مهمی است که نیاز به تحقیقات عمیق جامعه‌شناختی و روانشناسانه دارد تا جایی‌که اگر به‌سرعت برای درمانش اقدام نشود، در آینده‌ای نه‌چندان دور، شاهد «مدیرانِ لمپنِ‌رادیکالِ‌کم‌سوادِپرمدعا»یی خواهیم‌بود که شرایطی بدتر از اتفاقات دُوَل اصلاحات و کارگزاران و اعتدال بر سر ملت و میهن خواهندآورد. @abas_babaeii

🔴 اطلاع‌رسانی هیأت مذهبی فرهنگی راه شهیدان 🔺 موضوع: بررسی زندگی سردارشهید شوشتری(شهید وحدت) ⏰ امشب ساعت ۲۱ @abas_babaeii

🔴 سالیانی‌است که منافقان و سلطنت‌طلبان و همجنسگرایان و حرام‌خواران و اخیراً سلبریتی‌ها به‌صورت شبانه‌روزی در صدها شبکه‌ی ماهواره‌ای و میلیون‌ها صفحه و کانال مجازی می‌گویند: «روحانیت از چشم‌ها افتاده»! ✅ یکی به اینها بگوید که اگر روحانیت کم‌اثر شده، چرا شما شب و روز نمی‌شناسید و اینقدر وقیحانه دست‌وپا می‌زنید و این‌همه پول علیه آن خرج می‌کنید و ته‌مانده‌ی آبروی خود را به حراج گذاشته‌اید؟! 😡 «قُل موتوا بغیظِکم». @abas_babaeii

✋ 🔴 چگونه مارپیچ سکوت را بشکنیم؟ 🔹چند شب قبل در منزل داشتم شام می خوردم، یکباره صدای مبهم ولی ممتدی را شنیدم. دو سه دقیقه ای گذشت ولی صدا ادامه دار بود. 🔹 رفتم  پنجره را باز کردم. صدا واضح تر شد. یک نفر از وسط کوچه فریاد می زد: «مرگ بر دیکتاتور» کم کم  یکی دو نفر دیگر هم با او همراهی کردند و شعار دادند: «زن، زندگی، آزادی» و «مرگ بر دیکتاتور» 🔹با صدای بلند فریاد زدم: «مرگ بر منافق!» چند ثانیه همه شان سکوت کردند.طبیعتا انتظار شنیدن این شعار را نداشتند و تصور می کردند هرچقدر شعار خودشان را تکرار کنند، افراد بیشتری با آنها همراهی خواهند کرد. لذا به محض اینکه دوباره شعارشان را تکرار کردند با صدای رسا تر فریاد زدم: «مرگ بر منافق» چند ثانیه بعد این بار صداهای دیگری به گوش رسید: «مرگ بر ضدولایت فقیه»، «مرگ بر منافق» و... چه اتفاقی افتاده بود؟ 🔹 خیلی از ساکنین همان کوچه که مخالف شعارهای آنها بودند، احتمالا تا قبل از اینکه شعار «مرگ بر منافق» را بشنوند انگیزه ای برای شعار دادن در برابر آنها نداشتند. چرا؟ چون به اشتباه فکر می کردند اگر حرف خودشان را بزنند کسی همراهی نمی کند و در انزوا هستند. اما وقتی می بینند افراد دیگری هم هستند که با آنها همراهی کنند، ترس از انزوا از بین می رود و با خیال راحت حرف شان را می زنند. 🔹لذا آن کسی که اولین بار شروع کرد «مرگ بر دیکتاتور» گفتن، احتمالا فهمید در کوچه خودش هم در اکثریت نیست، چه برسد به اینکه بخواهد نظام را عوض کند و جالب اینکه از فردایش دیگر هیچ شعاری ندادند. نظریه «مارپیچ سکوت» همین است 🔹یعنی در برابر «جو به ظاهر غالب» تسلیم نشوید و حرف خود را بزنید. اتفاقا در این ایام این کار ضرورت بیشتری دارد، چون جماعت برانداز که سواد و منطق درست و حسابی ندارد، فقط توهم اش زیاد است و اتفاقا باید همین توهم اش را شکست. شعار در برابر شعار، تجمع در برابر تجمع. 🔹این جماعت نه تشکیلاتی تر از منافقین و حزب توده هستند و نه بدنه اجتماعی بیشتری از سال 88 دارند، چندی بعد نیز افسرده تر و منزوی تر خواهند شد. فقط چند روزی عرض خود می‌برند و زحمت ما می‌دارند... ✍امیر حسین ثابتی http://eitaa.com/joinchat/963837952Cb758f6bd13 @abas_babaeii

🔴 سخنرانی حجت‌الاسلام بابایی 🔸 «وحدت» یکی از مهمترین راهبردهای اسلام 🔸مدیرانِ به‌ظاهر انقلابی که اعتقاد عملی به «وحدت» ندارند! 🔸 «شهید شوشتری» با بسیاری از مدیران تفاوت داشت. 🔸خاطراتی ناب از «شهید وحدت» @abas_babaeii

🔴 ناشنوایان 🖋عباس بابائی از سال ۷۷ به‌صورت میدانی وارد فعالیت‌های تربیتی شدم؛ آن‌هم با نوجوانان و جوانان. یکی از مهمترین راهبردهای تربیتی ما که برای متربیان جاذبه‌ی فوق‌العاده‌ای داشت، «تکریمِ مخاطب» بود؛ مسئولیت‌دادن، احترام‌کردن، مهرورزیدن و تشکرکردن بخشی از آن تکریم‌ها بود. اما تجربه‌ی شخصی خودم که بعد از گذشت ۲۴ سال از آن دوران، کماکان اثر حیرت‌انگیزی دارد، «گوش‌شدن برای مخاطب» بود؛ به‌ویژه اگر نوجوان و جوان باشد. بسیاری از کسانی‌که برای مشورت می‌آمدند، بیش از آن‌که بشنوند، می‌گفتند؛ و چه عجیب آرام می‌شدند و با احساس رضایت می‌رفتند! بعدها در سیره‌ی پیامبرِمهربانی‌ها دیدم که قرآن ایشان را «أُذُن» معرفی کرده‌است. ایشان شنونده‌ی فعالی بودند که برای سخنان افراد حرمت قایل‌بودند و چقدر این امر باعث جذب آنها و مانع ایجاد تنش درجامعه می شد. «گوش‌دادن» به سخنان مردم توسط بزرگان هر جامعه‌ای، جدا از آن‌که بارهای سنگین زندگی‌شان را سبک می‌کند، تکریم شخصیت آنان است. آن‌گاه ملتی که «باکرامت» شد، هیچ‌گاه کرامتش را در برابر سختی‌ها و کمبودها به حراج نمی‌گذارد. اتفاقات این روزها قطعاً دلایلی دارد که از نگاه نگارنده یکی از مهمترین آنها «گوش‌نبودن» بسیاری از بزرگان ماست؛ بسیاری از پدرها و مادرها در رتبه‌ی نخستِ ناشنوایان‌اند؛ چراکه اگر تعدادی از ایشان، «اقتصاد خانواده» را بهانه نمی‌کردند برای نپرداختن به «اعتقاد خانواده» و حداقل روزی نیم‌ساعت برای «گوش‌شدن» وقت می‌گذاشتند، امروز حال نوجوان و جوانمان بسیار بهتر بود. بعد از آنان، همه‌ی مدعیانِ تربیت و مدیریت باید به‌خاطر «گوش‌نشدن»شان، برای دنیا و آخرت‌شان پاسخی درخور آماده کنند. یکی از مهمترین اقشاری که باید به تاسی از امام جامعه بیشترین شنیدن را نسبت به مردم می‌داشت، «مدیران»اند. چگونه می‌شود که «رهبرجامعه» با آن همه مشغله‌‌های تمدنی و جهانی و اسلامی و ایرانی، بر خود فرض می‌دانند که در مناسبت‌های عدیده همچون ماه مبارک برای استادان و دانشجویان و کارآفرینان و کارگران و معلمان و هنرمندان و شاعران و ورزشکاران، «گوش» شوند، آن‌گاه مدیران کشور در دوره‌های مختلف حاکمیت، این شأن را برای خود، کسرشأن بدانند؟! وزرا و وکلا و ائمه‌جمعه و جماعات و استانداران و چند هزار مدیرکلی که در کشور هستند، اگر بر خود واجب می‌کردند که اقلا ماهی یکبار در میان مردم حاضرشوند و فقط «شنونده» باشند، قطعاً بسیاری از آسیب‌های اجتماعی و فرهنگیِ این روزها را نمی‌داشتیم. خدا نگذرد از صاحبانِ آن تفکری که مردم را «رعیت» فرض‌کردند و خود را «ارباب» و ناگوارتر آن‌که اگر مدیری میان مردم می‌رفت تا حرف‌شان رابشنود، برچسب عوام‌زدگی و عوامفریبی نثارش می‌کردند. یکی از وظایف مکتبی امت که در اصل هشتم قانون اساسی به صراحت بر آن تأکید شده، «شنواکردن» مدیرانی است که نمی‌خواهند برای مردم‌شان «گوش» شوند و این محقق نمی‌شود مگر با مطالبه‌ی قانونی از آنان در بسترهایی چون مسجد و حوزه و دانشگاه. اوایل انقلاب بود. در صفوف به‌هم‌فشرده‌ی نمازجمعه، شخصی به کناردستی‌اش گفت:«دوران عجیبی شده؛ آن شخص که در صف جلو کنار مردم نشسته یکی از وزرای دولت‌است.» کناردستی پاسخش داد: «من هم یکی از وزرای دولتم!» نسیمِ خوشِ مردمی‌بودن و گوش‌شنواداشتن، از دولت آقای رئیسی آرام آرام به مشام می‌رسد. امید آن‌که خناسان و حسودان و نفوذیان و دشمنان نتوانند این دولت را هم مثل بعضی از دولت‌ها «ناشنوا» کنند. @abas_babaeii

📼پادکست:بایسته اول جهاد تبیین سخنران:حجت الاسلام بابایی تاریخ:۱۴۰۱/۰۷/۱۳ هیئت حوزه علمیه حضرت مهدی(عج) @abas_babaeii

🔰 هیئت دانشجویی ریحانه النبی محفل رهروان شهدا برگزار می‌کند: 💠 سخنران: حجت الاسلام و المسلمین بابایی 🔹با نوای کربلایی سید محمد حسین حسینی 📆 چهارشنبه 20 مهر 1401 🕕 همزمان با اذان مغرب 🕌 مکان: دانشگاه فردوسی، نمازخانه دانشکده مهندسی 🌐همراه با پخش زنده https://www.instagram.com/reyhan_info #بقیه_الله_خیر_لکم 🆔 @reyhan_fum 🆔 @bas_eng 🆔 @basfum @abas_babaeii

🥀مراسم هفتگی هیئت الشهدا مراسم جشن ولادت پیامبر اکرم و امام جعفر صادق صلوات الله علیهما 🔷سخنران:حجت الاسلام بابایی 🎙 مداحان اهل بیت: 🔸حاج سعید پور محمد 🔸کربلایی حسین کاتب 🕖 چهارشنبه بیستم مهر ماه از ساعت ۱۹:۳۰ 📌مشهد_خیابان گلستان۴ حسینیه قرآن و عترت @hoseinieh_qe @abas_babaeii

🔴 هیأت لبیک 🌸جشن شب میلاد پیامبر (ص) و امام صادق (ع) 🎙سخنران:حجت‌الاسلام #بابایی 🎤 مداحان: برادر سید_محمدرضا_ #یعقوبی_آل برادر صادق #میرزایی ⏰پنج شنبه ۲۱ مهر_ ساعت۱۹:۳۰ 🔸بولوارشهیدمدرس۴حسینیه‌ هنر @Heiat_Labbayk @abas_babaeii