کرامت، صفتی است که خیلی ندارند و آنها که کریمند زبان زدند بین مردم کوچه بازار.مردم هرگاه محتاج می شوند به در خانه اشان می آیند و از کرم حاجت روا خواهند شد. بین کریمیان! مردی می شناسیم، که بدون خواهش می بخشد. بدون اصرار می خواند. مردی که کرامت را صاحب است و وارثانی دارد... عاشورا! حوالی ظهر، عمو رفت! پسری چون دید او را که محتاج کمک است. بی تامل به سویش دوید و خرج کرد هر آنچه که از تن داشت. فقط یک نفر می تواند اینگونه کریم ببخشد، آن هم بابایش حسن بن علی (ع) است. عبدالله (ع) آن سندی است که به گودال رسید تا مهر شود بر سینه عمو حسین (ع) که بدانند حسنیست! وقتی در عاشورا آن پسر کوچک می تواند نشانه های بزرگ از بابا داشته باشد. به نظرتان امام عصر (ع) تا چه حد شبیه جد غریبش حسین (ع) است؟ شبیه او سخن می گوید؟ عاشقی می کند؟ می بخشد؟ می پسندد یا دعوت می کند؟ چقدر شبیه اوست مردی که این شبها میان شهر ها تنهاست... شهر با او چقدر عطر سیب گرفته این شبها! #سلام حُسن تشابه! عَین امانت! وارث عشق، آجرک الله، لک لبیک یا مولا... 🥹 امام_عصر علیه السلام ب.نظری منش #رد_قلم #روزهفتم #حضرت‌علی‌اصغرعلیه‌السلام #اللھم‌عجل‌ݪوݪیڪ‌اݪفࢪج‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ https://eitaa.com/joinchat/3505913858C4c75fa8d83