🌷امام باقر(ع) در کتب اهل سنت🌷 ❓سؤال❓ امام باقر نزد علمای اهل سنت چه جایگاهی داشت؟ علت اینکه اهل تسنن از امام محمد باقر(ع) کمتر روایت نقل می‌کنند، چیست؟ ✍ پاسخ ✍ ❇️ امام باقر(ع) نزد دانشمندان اهل سنت، بزرگ فقهای اهل حجاز بود که مردم از او و فرزندش جعفر فقه را آموختند. اهل سنت می گویند: رسول خدا (صلی الله علیه و سلم) او را به باقر ملقب کرده است. لقب باقر برگرفته از شکافتن زمین و بیرون آوردن گنج‌های پنهان آن است، بدین‌جهت که او از گنج‌های پنهان معارف و حقایق احکام آن‌قدر آشکار ساخت که جز بر افراد بی‌بصیرت و دل‌های ناپاک پوشیده نیست و از این جاست که وی را شکافنده، جامع دانش، نشردهنده و بر افرازنده علم خویش نامیده‌اند. ❇️ اهل سنت چون در مبانی خود با اهل بیت(ع) اختلاف نظر داشتند، روایاتی را که با فتواهای آن‌ها در تعارض بود از ائمه نقل نمی‌کردند و همین امر باعث شد روایات ائمه اطهار(ع) نسبت به بقیه افراد در کتاب‌های اهل سنت خیلی کم باشد. با این حال، در مجامع حدیثی اهل سنت در حد قابل توجهی از امام باقر(ع) بدون واسطه یا با واسطه حدیث نقل شده است. 🌷🌷🌷🌷🌷 ادامه را اینجا بخوانید 👇👇👇👇👇 https://fa.wikipasokh.com/view/%D8%A7%D9%85%D8%A7%D9%85_%D8%A8%D8%A7%D9%82%D8%B1(%D8%B9)_%D8%AF%D8%B1_%DA%A9%D8%AA%D8%A8_%D8%A7%D9%87%D9%84_%D8%B3%D9%86%D8%AA#:~:text=%D8%A7%D9%85%D8%A7%D9%85%20%D8%A8%D8%A7%D9%82%D8%B1(%D8%B9)%20%D8%AF%D8%B1%20%DA%A9%D8%AA%D8%A8%20%D8%A7%D9%87%D9%84%20%D8%B3%D9%86%D8%AA

امام صادق(عليه السّلام)فرمود: رسول خدا(صلّى الله عليه و آله)فرموده است: 🌷صلوات بر من و خاندانم نفاق را از بین مى‌برد.🌷 متن عربی روایت: عَلِيُّ بْنُ إِبْرَاهِيمَ عَنْ أَبِيهِ عَنِ اِبْنِ أَبِي عُمَيْرٍ عَنْ عَبْدِ اَللَّهِ بْنِ سِنَانٍ عَنْ أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ اَلسَّلاَمُ قَالَ : قَالَ رَسُولُ اَللَّهِ صَلَّى اَللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ : اَلصَّلاَةُ عَلَيَّ وَ عَلَى أَهْلِ بَيْتِي تَذْهَبُ بِالنِّفَاقِ . 📚منبع حدیث: کتاب الکافی مرحوم کلینی، ج۲، ص۴۹۲، کتاب الدعاء، باب الصلاه علی النبی محمد و اهل بیته. 🌺🌸🌺🌸🌺 🌾🌷اللّهُمَ 🌾🌷صلَّ 🌾🌷علی 🌾🌷محَمَّدٍ 🌾🌷وآلِ 🌾🌷محَمَّد 🌺🌸🌺🌸🌺

🏴 شهادت دهمین پیشوای شیعیان امام هادی علیه السلام تسلیت باد🏴 امام هادی (علیه‌السلام) در نیمه ذی‌حجه سال ۲۱۲ق در مدینه به دنیا آمد. مشهورترین القاب امام دهم، «نقی» و «هادی» است. یکی از آثار ماندگار و ارزشمند امام هادی، زیارت جامعه کبیره است که متقن‌ترین متن در «امام‌شناسی» است. امام هادی (علیه‌السلام) در سوم رجب سال ۲۵۴ هـ.ق در شهر سامرا به وسیله زهری که به ایشان خورانده شد، به شهادت رسید.

دعوت رهبر انقلاب به تحقیق و نوشتن درباره امام جواد، امام هادی و امام عسکری علیهم‌السلام 🏴🏴🏴🏴🏴 حضرت آیت‌الله خامنه‌ای رهبر انقلاب اسلامی (شنبه ۱۵ دی‌ماه) در پایان مجلس روضه‌ شهادت امام هادی علیه‌السلام، به نقش بی‌بدیل این امام همام و پدر و فرزند این بزرگوار، در گسترش کمّی و کیفی تشیع اشاره کرده و فرمودند: در هیچ دوره‌ای ــ از دوره‌ امیرالمؤمنین (علیه‌السّلام) تا آخر ــ در سرتاسر دنیای اسلام، شیعه به قدر دوره‌ حضرت جواد و حضرت هادی و حضرت عسکری، نه از لحاظ کمّیّت، نه از لحاظ کیفیّت، گسترش نداشته؛ [این گسترش،] کار این سه بزرگوار است. بغداد در دوره‌ حضرت هادی و حضرت جواد اصلاً مرکز شیعه است. فضل‌بن‌شاذان می‌گوید من اوّل که وارد بغداد شدم، داخل این مسجد پُر بود از محدّثین شیعه که حلقه‌های روایتی داشتند و [روایت] نقل میکردند. این بزرگوارها تلاش خیلی زیادی کردند. بعضی تاریخ خوانده‌اند، [امّا] حدیث نخوانده‌اند و از کلمات ائمّه در این روایات مطّلع نیستند؛ عیب بزرگ کار اینها این است. تاریخ ائمّه را هم بیش از همه، از درون خود این احادیث می‌شود فهمید که در زندگی اینها، در جابه‌جایی اینها، در اعلام وصایت اینها، در هر کدامشان چه اتّفاقی افتاده است. در تاریخ‌نگاری ما، در کتاب‌نویسی ما، حتّی در منبرهای ما، از این سه بزرگوار خیلی کم یاد میشود و تحقیق میشود و کار میشود. البتّه یک کتاب رمانی من اخیراً دیدم که معجزه‌ی حضرت جواد را آنجا آورده بود؛ هست، [امّا] کم است؛ بیشتر از این باید بنویسند و کارهای هنری باید بکنند ان‌شاءالله.

یکی ای از سوالای امروز اینه که رفتار ما شیعیان دوازده امامی با دیگر مذاهب اسلامی مانند اهل سنت، زیدیه، اسماعیلیه باید چگونه باشد؟ این سوال را امام صادق علیه السلام پاسخ داده است. 🌷🌷🌷🌷🌷 معاویه بن وهب از امام صادق علیه السلام می‌پرسد: شایسته است در ارتباط بین خودمان و قوممان و همچنین در ارتباط با مردم دیگر که باور ما را اعتقاد ندارند، چگونه رفتار کنیم؟ حضرت پاسخ می‌دهد: نگاه کنید به ائمه‌ای که از آنان پیروی می‌کنید، هر کاری که آنها می‌کنند شما هم همان کار را انجام بدهید. 🌷به خدا قسم ائمه اهل بیت از مریضان سایر مذاهب عیادت می‌کنند؛ 🌷در تشییع جنازه آنها حاضر می‌شوند؛ 🌷در دادگاه به نفع یا علیه آنها شهادت می‌دهند؛ 🌷امانت را به آنها بر می‌گردانند. 📖متن حدیث📖 مُحَمَّدُ بْنُ يَحْيَى عَنْ أَحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدٍ عَنْ عَلِيِّ بْنِ اَلْحَكَمِ عَنْ مُعَاوِيَةَ بْنِ وَهْبٍ قَالَ: قُلْتُ لَهُ كَيْفَ يَنْبَغِي لَنَا أَنْ نَصْنَعَ فِيمَا بَيْنَنَا وَ بَيْنَ قَوْمِنَا وَ بَيْنَ خُلَطَائِنَا مِنَ اَلنَّاسِ مِمَّنْ لَيْسُوا عَلَى أَمْرِنَا قَالَ تَنْظُرُونَ إِلَى أَئِمَّتِكُمُ اَلَّذِينَ تَقْتَدُونَ بِهِمْ فَتَصْنَعُونَ مَا يَصْنَعُونَ فَوَ اَللَّهِ إِنَّهُمْ لَيَعُودُونَ مَرْضَاهُمْ وَ يَشْهَدُونَ جَنَائِزَهُمْ وَ يُقِيمُونَ اَلشَّهَادَةَ لَهُمْ وَ عَلَيْهِمْ وَ يُؤَدُّونَ اَلْأَمَانَةَ إِلَيْهِمْ 📚منبع حدیث📚 كلينى، محمد بن يعقوب، الكافي، تهران، دار الکتب الاسلامیه، چاپ چهارم، ۱۴۰۷هجری قمری، ج۲، ص۵۳۶، كِتَابُ الْعِشْرَةِ، بَابُ مَا يَجِبُ مِنَ الْمُعَاشَرَة، حدیث۴. 📖سند حدیث📖 علامه مجلسی سند این حدیث را صحیع دانسته است. (یعنی این حدیث معتبره و میشه به آن عمل کرد) 📚مجلسى، محمد باقر بن محمد تقى، مرآة العقول في شرح أخبار آل الرسول، تهران، دار الكتب الإسلامية، چاپ دوم، ۱۴۰۴هجری قمری، ج۱۲، ص۲۸ 🌺🌸🌺🌸🌺 🌾🌷اللّهُمَ 🌾🌷صلَّ 🌾🌷علی 🌾🌷محَمَّدٍ 🌾🌷وآلِ 🌾🌷محَمَّد 🌺🌸🌺🌸🌺

امروز به نقلی ولادت امام جواد علیه السلام است ضمن عرض تبریک به همه دوستداران اهل بیت سلام الله علیهم ، مطالبی درباره امامت این امام نشر می دهیم باشد که از پیروان آن حضرت باشیم

🌺🥀🌺 ‌ امامت‌ حضرت‌جواد علیه‌السلام‌ 🌺🥀🌺 ادله ‌ امامت ‌حضرت‌جواد، همچون ‌دیگر امامان‌، نصوص‌عام‌ [۱] و نصوص‌ خاصی‌ است ‌که‌ از پیامبر اکرم‌ و امامان ‌بخصوص ‌امام‌رضا در این ‌باب ‌وارد شده‌است‌. در منابع ‌حدیثی احادیث‌ صریحی ‌از قول ‌امام‌ رضا مبنی‌ بر نصب‌ امام‌جواد به ‌عنوان‌ امام ‌پس‌ از خود از طریق ‌کسانی ‌چون‌ علی‌ بن ‌جعفر، صفوان‌ بن ‌یحیی‌، معمر بن ‌خالد، حسین‌ بن ‌یسار و کسانی ‌دیگر که ‌از اصحاب‌ معتبر و معتمد امام ‌رضا ‌بودند، نقل ‌شده ‌است‌. [۲] حضرت ‌رضا خیلی ‌دیر صاحب‌ فرزند شده ‌بودند، نگرانی‌هایی ‌در میان شیعیان ‌بروز کرده‌بود و حتی‌ گروه‌ واقفیه‌، این‌ امر را بهانه‌ انکار امامت‌ حضرت‌ رضا قرار داده‌ بودند. به ‌همین‌سبب‌، امام رضا ‌پس‌ از ولادت ‌فرزندشان‌، اعلام‌ کردند که ‌این ‌فرزند حق‌ را از باطل‌ جدا کرد [۳] ✅مواجهه امام رضا با شبهات در باره امامت فرزندش پس ‌از تولد امام‌جواد، حضرت‌رضا به ‌شیوه‌های ‌گوناگون و با ذکر اینکه‌ مولودی‌ با برکت‌تر از او زاده‌ نشده‌، شبهه‌افکنی‌ جماعت‌ واقفه ‌ را بی ‌اثر کرده‌ و بر امامت ‌وی ‌پس‌ از خود تأکید می‌کرد.[۴] امام‌رضا شبهات ‌راجع‌ به‌ خردسال ‌بودن‌ امام‌جواد برای ‌احراز مقام ‌امامت‌ را هم‌ با مقایسه ‌وی ‌با حضرت‌عیسی‌ ‌رفع ‌می‌کردند و توضیح‌ می‌دادند که‌ خردسالی‌ مانع‌ انتصاب به‌ مقام‌ امامت‌ الاهی ‌نمی‌شود [۵] ✅ منشاء اختلاف در باره امامت امام جواد با این‌ همه‌ پس‌ از رحلت ‌امام‌رضا، در میان‌ شیعیان ‌، در آغاز امر در باب ‌تعیین ‌و قبول‌ امام ‌پس ‌از ایشان ‌اختلاف ‌اندکی ‌پیش ‌آمد.[۶] منشأ عمده‌ این‌ اختلاف ‌خردسالی ‌امام‌ جواد بود و حتی‌ در این ‌باره‌ از خود امام‌جواد سؤال‌کردند و حضرت‌ حال ‌خود را با امام‌علی‌ ‌سنجیدند که ‌آن ‌حضرت‌ در نه ‌سالگی‌ اسلام ‌آورد یا با حضرت‌ سلیمان ‌مقایسه ‌کردند که ‌داوود او را در کودکی‌ جانشین ‌خویش‌کرد.[۷] تردید کنندگان ‌اظهار می‌کردند که‌ بلوغ ‌ شرط‌ امامت ‌است‌ و کودک‌ قادر به ‌درک‌ مسائل ‌دقیق ‌ احکام ‌و عقاید که ‌امت ‌به ‌آن‌ها نیاز دارند نیست‌[۸] ✅ استدلال معتقدین به امامت معتقدان ‌به‌ امامت ‌امام‌جواد چنین ‌استدلال‌می‌کردند که ‌امامان‌، برهان ‌ خدا و حجت ‌ او بر روی‌ زمین‌اند و نباید سن ‌آن‌ها را ملاک ‌قرار داد.[۹] ✅ نحوه استدلال در باره ‌کیفیت ‌و منشأ علم‌ امام‌ عده‌ای‌ گفتند او از پدرش‌ تعلیم‌ گرفته‌است‌. عده‌ای‌ دیگر، معتقد شدند که‌ امام‌، پس‌ از بلوغ‌، از طرق ‌مختلف‌، مثل الهام، به ‌علوم‌ امامت ‌دست‌ خواهد یافت‌، گرچه‌ پیش ‌از بلوغ‌ هم‌امامت ‌حق ‌اوست‌، چرا که‌ نص‌امام‌رضا بر امامت ‌آن ‌حضرت ‌قرار گرفته ‌و او تنها فرزند امام ‌است. [۱۰] برخی ‌نیز بر آن‌بودند که‌ اطاعت ‌از اوامر و نواهی ‌امام ‌پیش ‌از بلوغ ‌ واجب نیست‌ و باید کسی‌از آگاهان ‌به‌ علوم‌ دین ‌و صلاح امت‌، تولی ‌امر را به‌ عهده‌ گیرد تا امام‌ به‌ شرایط ‌لازم‌ دست‌ یابد.[۱۱] به‌ عقیده ‌این ‌گروه‌، منشأ علم ‌امام‌ پس ‌از بلوغ‌، الهام ‌ و شیوه‌های ‌نامتداول ‌نیست‌، بلکه ‌کتب ‌و میراث‌ به‌ جای‌ مانده ‌از پدران ‌وی ‌است‌.[۱۲] در پاسخ باید گفت: برخورداری ‌امام ‌از علم ‌الهی‌ با خردسالی ‌او منافاتی ‌ندارد، زیرا وی‌ حجت‌ خداست. در این‌باره ‌به ‌برخی ‌از انبیای‌پیشین‌، نظیر حضرت یحیی، عیسی، یوسف ‌ و سلیمان، استناد می‌کردند، که ‌بر این ‌اساس‌علم‌ می‌تواند به ‌طور لدنی ‌در حجت‌خدا وجود داشته‌باشد، گرچه‌ به ‌بلوغ‌ نرسیده‌باشد[۱۳] شیعیان ‌با اینکه‌ به ‌مسئله ‌امامت ‌از جنبه‌ الهی ‌آن ‌می‌نگریستند و به‌ همین‌دلیل‌، سن ‌کمِ امام‌ در عقیده‌ آنان‌ خللی ‌وارد نمی‌کرد، اما اصرار داشتند تا این ‌وجهه ‌الهی ‌در علم‌ و دانش‌امام ‌بروز یابد؛ ازاین‌رو، با طرح پرسشهایی‌، امام‌ را می‌آزمودند[۱۴] که ‌به ‌امتحان ‌وی ‌در موسم‌ حج ‌ توسط ‌فقهای ‌اصحاب‌ انجامید.[۱۵] به‌ جز این‌ نور ، در فرصتهای‌گوناگون‌، از امام‌جواد پرسشهای‌ بسیاری‌ می‌کرده ‌اند و آن ‌حضرت‌، با وجود خردسالی‌، به‌ تمام ‌آن‌ها پاسخ ‌می داد.[۱۶] اختلاف‌ها و تردیدهای‌ مذکور، هیچگاه ‌به ‌بحران‌ در جامعه ‌ شیعه ‌نینجامید[۱۷] مشکلات ‌نظری مطرح‌شده‌ پس‌ از وفات ‌امام‌رضا ‌هم ‌به ‌زودی ‌پاسخهای‌ مناسب‌ خود را یافت ‌و پیروان‌ تشیع، امامت ‌امام‌جواد را پذیرفتند.[۱۸]

📚 ۱. ↑ کلینی‌، اصول کافی، ج‌۱، ص‌۲۸۶ـ ۲۹۲. ۲. ↑ کلینی‌، اصول کافی، ج‌۱، ص۳۲۰‌ـ۳۲۳. محمد بن محمد مفید، الارشاد فی‌ معرفه حجج‌اللّه ‌علی‌ العباد، ج‌۲، ص۲۷۴- ۲۸۰، بیروت‌۱۴۱۴/۱۹۹۳. ۳. ↑ کلینی‌، اصول کافی، ج‌۱، ص۳۲۰‌ـ۳۲۱. ص۳۵۴. علی‌ بن ‌حسین‌ مسعودی ‌، اثبات‌الوصیه‌ للامام‌ علی‌ بن ‌ابی‌طالب، ج۱، ص۲۱۷‌، قم‌۱۳۸۲ ش‌. علی‌ بن ‌حسین‌ مسعودی ‌، اثبات‌الوصیه‌ للامام‌ علی‌ بن ‌ابی‌طالب، ج۱، ص۲۱۹، قم‌۱۳۸۲ ش‌. محمد بن محمد مفید، الارشاد فی‌ معرفه حجج‌اللّه ‌علی‌ العباد، ج‌۲، ص‌۲۷۷ـ ۲۷۸، بیروت‌۱۴۱۴/۱۹۹۳. ۴. ↑ کلینی‌، اصول کافی، ج‌۱، ص‌۳۲۱. مسعودی‌، ۱۴۱۴، ص‌۲۱۸. محمد بن محمد مفید، الارشاد فی‌ معرفه حجج‌اللّه ‌علی‌ العباد، ج‌۲، ص‌۲۷۸ ۲۷۹، بیروت‌۱۴۱۴/۱۹۹۳. ۵. ↑ کلینی‌، اصول کافی، ج‌۱، ص‌۳۲۱ـ۳۲۲. ص۳۸۲ـ۳۸۴. علی‌ بن ‌حسین‌ مسعودی ‌، اثبات‌الوصیه‌ للامام‌ علی‌ بن ‌ابی‌طالب، ج۱، ص‌۲۱۹ـ۲۲۰، قم‌۱۳۸۲ ش‌. محمد بن محمد مفید، الارشاد فی‌ معرفه حجج‌اللّه ‌علی‌ العباد، ج‌۲، ص‌۲۷۶، بیروت‌۱۴۱۴/۱۹۹۳. محمد بن محمد مفید، الارشاد فی‌ معرفه حجج‌اللّه ‌علی‌ العباد، ج‌۲، ص۲۷۹، بیروت‌۱۴۱۴/۱۹۹۳. ۶. ↑ طبری‌، تاریخ‌ طبری، ج۱، ص‌۳۸۸، (بیروت‌). ۷. ↑ کلینی‌، اصول کافی، ج‌۱، ص۳۸۳-۳۸۴. ۸. ↑ سعد بن ‌عبداللّه‌اشعری‌، کتاب ‌المقالات ‌و الفرق‌، ج۱، ص‌۹۵، چاپ ‌محمدجواد مشکور، تهران‌۱۳۴۱ش‌. حسن‌ بن ‌موسی‌نوبختی‌، فرق‌الشیعه‌، ج۱، ص‌۸۷ ـ ۸۸، چاپ ‌محمدصادق‌ آل‌بحرالعلوم‌، نجف‌۱۳۵۵/۱۹۳۶. محمد بن محمد مفید، الفصول ‌المختاره‌ من العیون ‌و المحاسن‌، ص‌ ۲۵۶، بیروت۱۴۰۵/ ۱۹۸۵. ۹. ↑ سعد بن ‌عبداللّه‌اشعری‌، کتاب ‌المقالات ‌و الفرق‌، ج۱، ص‌۹۵ـ۹۶، چاپ ‌محمدجواد مشکور، تهران‌۱۳۴۱ش‌. ۱۰. ↑ سعد بن ‌عبداللّه‌اشعری‌، کتاب ‌المقالات ‌و الفرق‌، ج۱، ص‌۹۷، چاپ ‌محمدجواد مشکور، تهران‌۱۳۴۱ش‌. ۱۱. سعد بن ‌عبداللّه‌اشعری‌، کتاب ‌المقالات ‌و الفرق‌، ج۱، ص‌۹۷ـ ۹۸، چاپ ‌محمدجواد مشکور، تهران‌۱۳۴۱ش‌. علی‌ بن ‌اسماعیل‌اشعری‌، کتاب‌مقالات‌الاسلامیین ‌و اختلاف‌المصلّین‌، ج۱، ص‌۳۱، چاپ‌ هلموت ‌ریتر، ویسبادن‌۱۴۰۰/ ۱۹۸۰. ۱۲. ↑ سعد بن ‌عبداللّه‌اشعری‌، کتاب ‌المقالات ‌و الفرق‌، ج۱، ص‌۹۸، چاپ ‌محمدجواد مشکور، تهران‌۱۳۴۱ش‌. حسن‌ بن ‌موسی‌نوبختی‌، فرق‌الشیعه‌، ج۱، ص‌۹۰، چاپ ‌محمدصادق‌ آل‌بحرالعلوم‌، نجف‌۱۳۵۵/۱۹۳۶. ۱۳. ↑ سعد بن ‌عبداللّه‌اشعری‌، کتاب ‌المقالات ‌و الفرق‌، ج۱، ص‌۹۸ـ۹۹، چاپ ‌محمدجواد مشکور، تهران‌۱۳۴۱ش‌. حسن‌ بن ‌موسی‌نوبختی‌، فرق‌الشیعه‌، ج۱، ص‌۹۰، چاپ ‌محمدصادق‌ آل‌بحرالعلوم‌، نجف‌۱۳۵۵/۱۹۳۶. ۱۴. ↑ رسول‌جعفریان‌، حیات ‌فکری ‌و سیاسی ‌امامان‌شیعه‌ علیهم‌السلام‌، ج۱، ص‌۴۷۴، قم‌۱۳۸۴ ش‌. ۱۵ ↑ دلائل‌الامامه‌، منسوب ‌به ‌محمد بن جریر طبری‌ آملی‌، ج۱، ص۳۸۸ ۳۹۰، قم‌:مؤسسه ‌البعثه‌، ۱۴۱۳. علی‌ بن ‌حسین‌ مسعودی ‌، اثبات‌الوصیه‌ للامام‌ علی‌ بن ‌ابی‌طالب، ج۱، ص‌۲۲۰ـ۲۲۱، قم‌۱۳۸۲ ش‌. حسین‌ بن ‌عبدالوهاب‌، عیون‌ المعجزات‌، ج۱، ص‌۱۰۹، نجف ۱۳۶۹/ ۱۹۵۰. ۱۶. ↑ کلینی‌، اصول کافی، ج‌۱، ص‌۴۹۶. ابن ‌شهر آشوب‌، مناقب ‌آل ‌ابی‌طالب‌، ج‌۴، ص‌۳۸۲ـ۳۸۳، چاپ‌هاشم‌ رسولی‌ محلاتی‌، قم‌. ابن ‌شهر آشوب‌، مناقب ‌آل ‌ابی‌طالب‌، ج‌۴، ص۳۸۴، چاپ‌هاشم‌ رسولی‌ محلاتی‌، قم‌. الاختصاص‌، منسوب ‌به‌ محمد بن ‌محمد مفید، ج۱، ص‌۱۰۲، چاپ‌علی‌اکبر غفاری‌، قم‌: جامعه‌ مدرسین ‌حوزه‌ علمیه ‌قم‌. ۱۷. ↑ حسین‌مدرسی ‌طباطبائی‌، مکتب ‌در فرآیند تکامل‌: نظری ‌بر نظور مبانی ‌فکری‌ تشیع ‌در سه ‌قرن ‌نخستین‌، ج۱، ص‌۸۸، ترجمه‌ هاشم‌ایزدپناه‌، نیوجرسی‌۱۳۷۵ ش‌. ۱۸. ↑ حسین‌مدرسی ‌طباطبائی‌، مکتب ‌در فرآیند تکامل‌: نظری ‌بر نظور مبانی ‌فکری‌ تشیع ‌در سه ‌قرن ‌نخستین‌، ج۱، ص‌۸۹، ترجمه‌ هاشم‌ایزدپناه‌، نیوجرسی‌۱۳۷۵ ش‌. جعفرمرتضی‌عاملی‌، الحیاه ‌السیاسیه ‌للامام‌الجواد علیه‌السلام‌: نبذه ‌یسیره‌، ج۱، ص‌۲۶، بیروت‌۱۴۰۵/۱۹۸۵.

امام باقر سلام الله علیه فرمود: 🌸 لَيْسَ عِنْدَ أَحَدٍ مِنَ اَلنَّاسِ حَقٌّ وَ لاَ صَوَابٌ وَ لاَ أَحَدٌ مِنَ اَلنَّاسِ يَقْضِي بِقَضَاءٍ حَقٍّ إِلاَّ مَا خَرَجَ مِنَّا أَهْلَ اَلْبَيْتِ وَ إِذَا تَشَعَّبَتْ بِهِمُ اَلْأُمُورُ كَانَ اَلْخَطَأُ مِنْهُمْ وَ اَلصَّوَابُ مِنْ عَلِيٍّ 🌺در نزد هيچ كس حق و درستى نيست و هيچ كس به درستى قضاوت نكند جز آنچه از ما خاندان بيرون شده است و چون كارها بر آنها پريشان مى‌شد خطاء از آنها بود و درست از على است. 📚الکافی، محمد بن یعقوب کلینی، ج۱، ص۳۹۹. 🌸🥀🌸 میلاد 🍃🌺مولود کعبه 🍃🌺امیر مومنان 🍃🌺مولای متقیان بر همه دوستداران اهل بیت مبارک باد 🌸🥀🌸

امام رضا عليه السّلام فرمود: 🌸🥀🌸 صَدِيقُ كُلِّ اِمْرِئٍ عَقْلُهُ وَ عَدُوُّهُ جَهْلُهُ دوست هر مردى عقل او و دشمنش جهل اوست. 🌸🥀🌸 📚کتاب کافی، جلد ۱، صفحه ۵، حدیث ۴ 🌺🌸🌺🌸🌺 🌾🌷اللّهُمَ 🌾🌷صلَّ 🌾🌷علی 🌾🌷محَمَّدٍ 🌾🌷وآلِ 🌾🌷محَمَّد 🌺🌸🌺🌸🌺

📜خدا راست گفته است 🔹️اینکه امروزه عده ای در پایان خواندن قرآن، اصرار بر خواندن 🌷صدق الله العظیم🌷 دارند و در مقابل برخی در پایان قرائت قرآن 🌷صدق الله العلی العظیم🌷 می‌گویند، هیچکدام مستند خاصی ندارد و خواندن هر دو جمله درست است و هر دو کلمه صفت خداست. علمای شیعه هم در کتاب‌های خود این را آورده اند ❇️1️⃣ شیخ طوسی، در یکی از اعمال نیمه ماه رجب که به عمل ام داوود مشهور است، می نویسد: بعد از این دعا سوره انعام و چند سوره دیگر خوانده می شود. وقتی این سوره ها تمام شد، رو به قبله بگوید: صَدَقَ اللهُ الْعَظِيمُ 📚مصباح المتهجد، صفحه۸۰۷. ❇️2⃣ سید بن طاووس نیز در کتاب بلدالامین و کتاب اقبال الأعمال، عمل ام داوود را نقل کرده و همانند گزارش شیخ طوسی، 🌷صدق الله العظیم🌷 آورده است. 📚اقبال الأعمال: جلد۲، صفحه۶۰۶. ❇️3⃣ احمد بن طاووس، برادر سید بن طاووس، از این جمله استفاده کرده و در کنار آیه ای از قرآن آن را آورده است: #صدق_الله_العظیم 📚عین العبرة في غبن العترة، صفحه۳۴. ❇️4⃣ علامه حلى هم از این عبارت استفاده کرده است: #صدق_الله_العظیم 📚نهج الحق وکشف الصدق، صفحه۳۲۴. ❇️5⃣ میرزا رفیعا نائینی، از استادان علامه مجلسی، نیز در حاشیه خود بر اصول کافی تعبیر #صدق_الله_العظیم را به کار برده است. 📚الحاشیة علی اصول الکافی، صفحه ۴۸۹۰ 🔸️در قرآن در دو جا #العظیم به همراه #العلي آمده است: ✅ سوره بقره، آیه۲۵۵. ✅ سوره شوری، آیه۴. در چند جا نیز #العظیم بدون #العلی آمده است. خلاصه اینکه گفتن هر دو درست است: ✅ صدق الله العلی العظیم ✅صدق الله العظیم هر دو کلمه #صفت_خداست، ارتباطی هم با #امیرمومنان سلام الله علیه ندارد.

یکی از مستحبات دعا این است که اول به رسول خدا و اهل بیت صلوات فرستاده شود و بعد، از خدا حاجت خواسته شود. قبل از دعا گفته شود: 🌷همه صلواتم را برای رسول خدا قرار می‌دهم🌷 ابو بصير گويد: از امام صادق عليه السّلام پرسيدم معنى اينكه همۀ صلواتم را براى شما قرار داده‌ام چيست‌؟ امام پاسخ داد: 🌸🥀🌸يعنى رسول خدا را پيش از هر حاجتى قرار مى‌دهد و از خداى عزّ و جلّ‌ درخواستى نمى‌كند تا نخست بر پيامبر صلّى اللّه عليه و اله درود فرستد و سپس نيازهاى خود را بخواهد.🌺🥀🌺 📖متن حدیث📖 🌷مُحَمَّدُ بْنُ يَحْيَى عَنْ أَحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدٍ عَنْ عَلِيِّ بْنِ اَلْحَكَمِ عَنْ سَيْفٍ عَنْ أَبِي أُسَامَةَ عَنْ أَبِي بَصِيرٍ قَالَ: سَأَلْتُ أَبَا عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ اَلسَّلاَمُ مَا مَعْنَى أَجْعَلُ صَلَوَاتِي كُلَّهَا لَكَ فَقَالَ: يُقَدِّمُهُ بَيْنَ يَدَيْ كُلِّ حَاجَةٍ فَلاَ يَسْأَلُ اَللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ شَيْئاً حَتَّى يَبْدَأَ بِالنَّبِيِّ صَلَّى اَللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ فَيُصَلِّيَ عَلَيْهِ ثُمَّ يَسْأَلَ اَللَّهَ حَوَائِجَهُ🌷 📚کتاب الکافي مرحوم محمد بن یعقوب کلینی، جلد ۲، صفحه ۴۹۲