🍃🌼🌼🌼 ✅ خلاصه‌ی #درس هشتم: جز خدا کی می‌تونه آدمو عزیز کنه؟ 🍃🌼🌼🌼 ☑️ توی این درس میخوایم یکی دیگه از آثار بزرگ دیدن خدا رو مطرح کنیم؛ ‼️بنده در بارۀ این مسئله با مردم خیلی بحث کردم که عزّت و ذلّت ما دست خداست. ❌عزّت جایگاه انسان پیش دیگران نیست، ▫️عزّت جایگاه انسان پیش خداست؛ ▫️امّا خیلی از مردم نمی‌تونن به جایگاهی که بنده پیش خدا پیدا می‌کنه، دل خوش کنن و به شدّت دنبال پیدا کردن جایگاه پیش دیگران هستن. ◻️عزّت معانی متفاوتی داره: ▫️یکیش در مقابل ذلّته که همون خواری در مقابل فرد یا افراد دیگس. ▫️یکی از معانیش محبوبیته. ▫️یکی از معانیش شکست‌ناپذیر بودنه. ✅ هر کسی غیر از خدا هم اگه عزّت داشته باشه، از خدا گرفته. ⛔️اگه کسی گفت عزّت دارم؛ امّا با خدا کاری نداشت، یقیناً اون چیزی که داره، تنها چیزی که نیست عزّته. ⬅️ عزّت رو هم فقط یه جا می‌شه پیدا کرد، اونم درِ خونۀ خداست. ✔️ راه به دست آوردن این عزّت هم کاملاً مشخص شده: 🔺بندگی. ‼️آدم توی دغدغه‌هاشم باید موحّد باشه. • ما به اندازۀ درکی که از عظمت خدا داریم، می‌تونیم پشت پا بزنیم به جایگاهی که پیش مردم داریم یا می‌تونیم داشته باشیم. 🚫حرف مردم برای کسی بزرگه که خدا براش کوچیکه. 🔰همۀ حرف ما توی این درس این شد، • اگه خدا رو بزرگ دیدیم، جایگاهی که پیشش می‌تونیم داشته باشیم، برامون مهم می‌شه • و به همون اندازه، انگیزه‌مون برای به دست آوردن اون جایگاه زیاد می‌شه. #خلاصه_درس هشتم http://eitaa.com/abbasivaladi ‌ ➖➖➖🍃🌼🌼🌼🍃➖➖➖ 🌼 اینم پی‌دی‌اف درس ، برا کسایی که دوست دارن متن کامل درس رو بخونن: 👇👇👇👇👇

#درس درس هشتم: جز خدا کی می‌تونه آدمو عزیز کنه؟ https://eitaa.com/abbasivaladi

🍃🌷🌷🌷 ✅ خلاصه‌ی #درس نهم: اگه خدا بزرگه، بزرگی ما چه معنایی داره؟ 🍃🌷🌷🌷 ☑️ توی این درس می‌خوایم دربارۀ خودبرتربینی صحبت کنیم که خیلی صفت خطرناکیه و اگه بخوایم از وجودمون بیرونش کنیم، یه راه اصلی و مهم داره که معمولا کمتر ازش حرف می زنیم. ❓خودبرتربینی چی هست؟ ▫️طبق گفته امام صادق علیه السلام، هر کسی بر این باور باشه که از دیگران برتره، خودبرتر بینه و از مستکبران حساب میشه. ▫️حتی اگه گناهکاری رو ببینه و به خاطر بی‌گناهی و پاکدامنی خودش، خودش رو از اون برتر بدونه. ▫️چرا؟ چون ممکنه که اون گناهکاره آمرزیده بشه و بهتر از اون آدم پاکدامن بشه. ‼️خلاصه این که هر کی می‌خوای باشی، باش،‌ خدا اجازۀ خودبرتربینی بهت نداده! ❌امکان نداره تکبّر توی وجود کسی باشه و بتونه رشد کنه. • طبق صریح روایات ما تکبّر توی سیر و سلوک آدم، وحشتاک اثر منفی داره. • اصلاً یکی از ریشه‌های اصلی کفر، همین تکبّریه که ما راحت از کنارش رد می‌شیم. • بعضی از صفات و کارها هستند که وقتی باشن، ارزش کارای خوب رو از بین می‌برن. • یکی از این صفات تکبّره. ⛔️شیطونی که به خاطر تکبرش زمین خورده، یقین بدونید که از همین راه هم ما رو زمین می‌زنه. 🚫هر وقت احساس کردید که زمینۀ مقایسه پیش اومده و می‌خواید خودتون رو با کسی مقایسه کنید،‌ یقین داشته باشید که شیطون بغلتون نشسته و می‌خواد شما رو ببره به سمت خودبرتربینی. ‼️اون همه جا برای این کار آمادس. ازش غافل نشید. ❌دربارۀ تکبّر روایات خیلی سنگینی هست امّا شاید خلاصۀ همۀ روایاتی که در باره کبر هست رو بشه در یه جمله خلاصه کرد: 🍃«آدمی که خودش رو بهتر از بقیه می‌دونه، هیچ راهی به خدا نداره تا وقتی که از این حال بیرون بیاد».🍃 🔰اما اون راه‌کاری که گفتم برا درمان تکبر از همه راه کارا بیشتر به درد می خوره ولی کمتر دربارش بحث میشه اینه: 👈برای این که هیچ وقت و هیچ وقت خودت رو برتر از دیگران نبینی، باید بزرگی خدا رو درک کنی. چطوری؟ ⬅️ تو متن کامل درس میتونید جواب این سوال رو پیدا کنید. #خلاصه_درس نهم http://eitaa.com/abbasivaladi ‌ ➖➖➖🍃🌷🌷🌷🍃➖➖➖ 🌷 اینم پی‌دی‌اف درس نهم، برا کسایی که دوست دارن متن کامل درس رو بخونن: 👇👇👇👇👇

#درس درس نهم: اگه خدا بزرگه، بزرگی ما چه معنایی داره؟ https://eitaa.com/abbasivaladi

🍃🌺🌺🌺 ✅ خلاصه‌ی #درس دهم: چرا عبادت می‌کنیم؛ ولی احساس رشد نمی‌کنیم؟ 🍃🌺🌺🌺 ☑️ توی درس گذشته گفتیم که خودبرتربینی درد بزرگیه که درمونای مختلفی داره؛ امّا درمون اصلی و ریشه‌ایش اینه که خدا رو بزرگ ببینید. ❌نباید به این راحتی از بحث خودبرتربینی رد بشیم. آخه خیلی از بلاهایی که سر ما میاد، از همین خودبرتربینیه. ▫️شما وقتی که خدا رو بزرگ می‌بینید، به صورت طبیعی خودتون رو هیچ می‌بینید، هیچِ هیچ.  ▫️ما هر چقدر که به خدا نزدیک بشیم، بیشتر باید خودمون رو کوچیک ببینیم. ▫️من اگه به حقیقت عبادت توجه داشته باشم، هر چقدر که بیشتر عبادت می‌کنم، باید بیشتر احساس کوچیکی کنم. ▫️آخه عبادت راه رسیدن عبد به معبوده. مگه غیر از اینه؟ ▫️وقتی که من به معبود نزدیک می‌شم، یعنی عظمتش رو بیشتر از قبل حس می‌کنم. پس باید به صورت طبیعی احساس کوچیکیم بیشتر بشه. ⬅️ باید حواستون باشه که عبادت اگه عبادت حقیقی باشه، باید شما رو به اون خدای بزرگ نزدیک کنه؛ یعنی درک شما رو از بزرگی خدا بیشتر کنه. ‼️شما هر چقدر به خدا نزدیک‌تر می‌شید، بیشتر به خدا احساس نیاز می‌کنید. ✅ این تضرّع و آه و ناله‌های اهل بیت علیهم السلام توی این مناجاتشون العیاذ بالله، زبونم لال، نمایش نیست. 👆این انوار مقدس چون به نهایت قرب رسیدند، به نهایت احساس هیچی رسیدند. ▫️حقیقت عبادت، اظهار عجز و ضعف و ذلّت و نداری و بیچارگیه. ▫️اگه کسی عبادت کرد و حس بیچارگی ازش گرفته شد، معلومه اصلاً عبادت نکرده. 🔰حس قشنگِ آدم بعد از عبادت، برای دریافتیه که از بزرگی خدا داره. • آدم هر چقدر احساس می‌کنه خدا بزرگه، به همون اندازه احساس آرامش می‌کنه. • عبادتایی که آدم باهاش احساس بزرگی می‌کنه، به هیچ وجه قدرت آروم کردن آدم رو ندارن.   • برای همینم هست که متکبّر اگه با عبادتش نسبت به دیگران احساس بزرگی بکنه و از عبادتش لذّت ببره، این لذّت، لذّت معنوی نیست، نفسانیه. اون به خاطر بزرگ دیدن خودش داره کیف می‌کنه، نه بزرگ دیدن خدا. #خلاصه_درس دهم http://eitaa.com/abbasivaladi ‌ ➖➖➖🍃🌺🌺🌺🍃➖➖➖ 🌺 اینم پی‌دی‌اف درس دهم، برا کسایی که دوست دارن متن کامل درس رو بخونن: 👇👇👇👇👇

#درس درس دهم: چرا عبادت می‌کنیم؛ ولی احساس رشد نمی‌کنیم؟ https://eitaa.com/abbasivaladi

🍃🌹🌹🌹 ✅ خلاصه‌ی #درس یازدهم: چطوری می‌شه احساس هیچ بودن کرد؛ ولی شاد بود؟ 🍃🌹🌹🌹 ☑️ تو این درس می‌خوایم دربارۀ رابطۀ عشق و بزرگ دیدن خدا حرف بزنیم. 👈عشق با عظمت تناسب خیلی مستقیمی داره: ✅هر چی معشوق بزرگ‌تر باشه، عشقِ عاشق شدیدتر می‌شه. ❌خیلیا فکر می‌کنن این زیباییه که اصلی‌ترین عامل شدّت پیدا کردن عشقه؛ در حالی که عظمت و بزرگی، بیش از زیبایی توی عشق مؤثره. 🔻کار دین اینه: می‌گه تو خودت ذرّه هم نیستی؛ ولی خدا بزرگ‌تر از اونیه که به وصف بیاد. ▫️حالا آدمی که به هیچ بودن خودش باور داره، بزرگی‌ای که توی وجودش نیست رو توی اون وجود بزرگ؛‌ یعنی خدا جستجو می‌کنه ▫️و نداشته‌هاش رو توی اون می‌بینه و عاشقش می‌شه. ⛔️اگه کسی حقیقت عشق رو بفهمه، نمی‌تونه انکار کنه که عشق وقتی واقعی باشه، عاشق دوست داره در نهایت ذلّت در برابر معشوق باشه. • این ذلّت خیلی دوست داشتنیه. • آدما دوست دارن ذلیل باشن. • حالا هر چقدر که معشوق عظمت بیشتری داشته باشه، عاشق احساس ذلّت بیشتری می‌کنه و این لذّت عشق رو زیاد می‌کنه. ▪️امّا توی عشقای دنیایی، معمولاً اندازۀ معشوق ثابته، • پس برای این که عاشق بتونه لذّت ذلیل بودن در مقابل معشوق رو بچشه، باید خودش رو کوچیک و کوچیک کنه • و توی خیالش تا می‌تونه معشوق رو بزرگ و بزرگ‌تر؛ • یعنی این بزرگی توی عشقای دنیا خیالیه؛ ▫️امّا توی عشق بین بنده و خدا، بنده کار چندانی با خودش نداره. ▫️عظمت خدا رو درک می‌کنه و خود بخود، خودش رو کوچیک می‌بینه و هیچ، ▫️و وقتی این عظمت درک شد،‌ پای اون ذلّت وسط میاد ▫️و بعدش این «لام» می‌ره قبل از اون «ذال» قرار می‌گیره و می‌شه لذّت. ❔دقت کردید؟ 🔰همون طوری که قبلاً هم گفتم میزان رشد من و شما توی دینداری و ایمان بستگی به میزان رشد محبتمون به خدا داره. ☘و الَّذینَ آمَنوا أَشَدُّ حُبّاً لِله. رشد محبّت هم نشونه‌هایی داره. یکی از نشونه‌های خیلی ویژش همین احساس ذلّت و لذّت بردن از اونه. ❌این احساس ذلّت، گمشدۀ امروز بشره. ⬅️عبادت اگه همراه با عشق نباشه، شاید در اندازۀ ادای تکلیف خوب باشه که حتماً هست؛ امّا اون لذّتی که می‌شنوید اولیای الهی از عبادت می‌برند رو نخواهد داشت. ⁉️در بارۀ این که چرا ما طعم عبادت رو نمی‌چشیم، حرفای زیادی زده شده؛ امّا به این نکته هم خیلی باید توجّه کرد که: 🔺عبادت وقتی با احساس ذلّت همراه نباشه، عبادت نیست که بخواد لذّتی داشته باشه. ‼️ما اگه بتونیم توحید جوون امروز رو قوی کنیم؛ معبود رو بهش خوب معرفی کنیم؛ طوری که عظمت خدا رو درک کنه، دیگه لازم نیست بشینیم براش از فلسفۀ عبادت بگیم تا راضی شه عبادت کنه. 🔺از پیشت نمی‌ره تا وقتی که بهش بگی باید چی کار کنه تا بتونه عبادت این معبود رو به بهترین شیوه انجام بده. ⏮ شرح بیشتر این بحث و روایات مربوط به اون رو تو فایل پی دی اف بخونید. #خلاصه_درس یازدهم http://eitaa.com/abbasivaladi ‌ ➖➖➖🍃🌹🌹🌹🍃➖➖➖ 🌹 اینم پی‌دی‌اف درس یازدهم، برا کسایی که دوست دارن متن کامل درس رو بخونن: 👇👇👇👇👇

#درس درس یازدهم: چطوری می‌شه احساس هیچ بودن کرد؛ ولی شاد بود؟ https://eitaa.com/abbasivaladi

🍃🌻🌻🌻 ✅ خلاصه‌ی #درس دوازدهم: می‌شه هم خدا رو دوست داشت، هم ازش ترسید؟ 🍃🌻🌻🌻 ☑️ این درس دربارۀ خشیت در برابر خداست. ◻️شما خدا رو که بزرگ دیدید و محبوبتون شد، توی این رابطۀ محبّتی، در عین حالی که دلتون از محبّت خدا پُره، یه ترسی هم از محبوب دارید؛ ✖️البته کلمۀ ترس، واقعاً نارساست. ◻️باید گفت که مُحب در برابر محبوب، خشیت داره. 🔺خشیت، ترسی که توی ذهن خیلی از ماها هست نیست. ◻️خشیت به همون حالی می‌گن که آدم، در برابر یک بزرگ بهش دست می‌ده: ▫️گاهی من در برابر یه آدم بی‌رحم قرار می‌گیرم و یه حسی ازش بهم دست می‌ده. ▫️گاهی هم در برابر یه آدم بزرگ قرار می‌گیرم و یه حسی بهم دست می‌ده. 👈حس اوّل خشیت نیست؛ حس دوم خشیته. ✅ یکی از نشونه‌های واقعی بودن عشق اینه که همراه با خشیت باشه. ▫️وقتی که خشیت هست، معناش اینه که شما خدا رو بزرگ دیدید ▫️و وقتی که خشیت و عشق همراه می‌شن، حسّ شیرینی رو در انسان ایجاد می‌کنه که فقط باید چشید تا شیرینیش رو فهمید. ‼️یادتون نره سِیر مباحث رو: • اگه درک عظمت نباشه، عشق نیست. • اگه عشق نباشه، رابطۀ با خدا لذّت نداره. • اگه درک عظمت اومد، خشیت هم میاد. 👆اینا رو نمی‌شه از هم تفکیک کرد. 🚫کسایی که نگرانن با حضور خشیت، لذّت ارتباط از بین بره، حواسشون به این جورچین(پازل) نیست. ◻️اگه کسی با خدا رفیق شد و خشیتش از بین رفت، معلومه رفاقتش به سودش نبوده و یا اصلاً رفاقتِ واقعی نبوده. • این فرد باید یقین کنه که به خدا نزدیک نشده. • چون آدم هر چی به خدا نزدیک تر می‌شه، خشیتش بیشتر می‌شه. ◻️وقتی کسی به خدا نزدیک می‌شه، امّا خشیتش کم می‌شه، • معلومه یا از هیچ بودن خودش غافل شده و یا از همه چیز بودن خدا. • «هیچ» وقتی پیش «همه چیز» می‌ره، همیشه با خشیت می‌ره. به این دقت کنید. ⛔️خیلی باید مراقب بود. گاهی به قدری خشیتمون از خدا کم می‌شه و به جای خدا، «خود»مون بزرگ می‌شه که حتّی وقتی سراغ معارف الهی هم می‌ریم، بازم به خدا نزدیک نمی‌شیم. #خلاصه_درس دوازدهم http://eitaa.com/abbasivaladi ‌ ➖➖➖🍃🌻🌻🌻🍃➖➖➖ 🌻 اینم پی‌دی‌اف درس دوازدهم، برا کسایی که دوست دارن متن کامل درس رو بخونن: 👇👇👇👇👇

#درس درس دوازدهم: می‌شه هم خدا رو دوست داشت، هم ازش ترسید؟ https://eitaa.com/abbasivaladi

🍃🌸🌸🌸 ✅ خلاصه‌ی #درس سیزدهم: مگه می‌شه طعم مصیبت شیرین باشه؟ 🍃🌸🌸🌸 ☑️ داریم درباره بزرگ دیدن خدا صحبت میکنیم. • یکی از نتایج بزرگ دیدن خدا اینه که تحمل سختیا برامون آسون میشه. • اگه آدم خدا رو توی زندگیش بزرگ ببینه، خدا همه زندگیشو میگیره؛ • پس وقتی چیزی رو از دست میده از تو خالی نمیشه و احساس بدبختی نمیکنه. 👈اگه ما تو مصیبتا کم میاریم برای این نیست که خدا رو قبول نداریم بلکه به خاطر اینه که خدا رو اونقدر بزرگ نمیبینیم که بشه باهاش همه زندگی رو پر کرد. ⛔️باید اینو بدونیم که خدا بزرگترین دارایی هر کسیه ولی مشکل ما اینه که خدا رو جز دارایی هامون حساب نمیکنیم یا اونو دارایی بزرگی نمیبینیم. 🔰وقتی خدا بزرگترین داراییمون شد تعریفمون از مصیبت عوض میشه 🔺مصیبت⚌از دست دادن خدا. • گناه باعث از دست دادن اون دارایی بزرگ میشه. • البته اگه به اون میزان از روحیه خدایی که دارید راضی باشید این باعث میشه دارایی تون رو بیشتر نکنید و این توقفه⚌عقب گرد. ⬅️ نتیجه بزرگ دیدن خدا فقط تحمل بار مصیبت نیست بلکه شیرین شدن اون مصیبته. ▫️این شیرینی با اون حزنی که توی مصیبت به انسان دست میده منافاتی نداره. ▫️از یه طرف محزون میشه و از طرف دیگه به خاطر خدایی که با اون مصیبت بدست آورده شعف و بهجت بهش دست میده. ▫️البته اگه قبل از مصیبت توحیدمون رو قوی نکنیم و ایمانمون رو بالا نبریم معلوم نیست اگه مصیبت اومد بتونیم اینطوری بهش نگا کنیم. ✅ کسی که به معرفت خدا رسیده و بزرگی خدا رو درک کرده خدا رو بخاطر مصیبت شکر میکنه. 🔺یعنی خدایا! نه تنها این مصیبت برام شیرینه بلکه به خاطر مصیبت بزرگی که بهم دادی تو رو شکر میکنم. ⬆️ این نگاه کسیه که توی قله توحیده. #خلاصه_درس سیزدهم http://eitaa.com/abbasivaladi ‌ ➖➖➖🍃🌸🌸🌸🍃➖➖➖ 🌸 اینم پی‌دی‌اف درس سیزدهم، برا کسایی که دوست دارن متن کامل درس رو بخونن: 👇👇👇👇👇

#درس درس سیزدهم: مگه می‌شه طعم مصیبت شیرین باشه؟ https://eitaa.com/abbasivaladi

🍃🌼🌼🌼 ✅ خلاصه‌ی #درس چهاردهم: چرا سرِ رسیدن به خدا مسابقه نمی دیم؟ 🍃🌼🌼🌼 ☑️ سؤالی که از اوّل درسا برای همه تون پیش اومده بود، این بود: چی کار کنیم که خدا رو بزرگ ببینیم؟ 👈بنده هم می گفتم صبر کنید تا عطش بیشتری برای پیدا کردن جواب این سؤال ایجاد بشه. ▫️توی ادامۀ درسا ما می خوایم بریم سراغ پاسخ این سؤال؛ امّا قبلش بذارید بازم توقفی داشته باشیم و به یه دغدغه ای که برای بعضیا پیش اومده جواب بدیم. ‼️اون دغدغه اینه: چقدر این راه، راه پر پیچ و خمیه! هر طرف رو که می خوای بگیری، می بینی یه طرف دیگه روی زمینه. ▫️مطالعه می کنی،‌ تکبّر میاد. ▪️مطالعه نمی کنی، جهل دامنت رو می گیره. ▫️عبادت می کنی، مبتلا به عُجب می شی. ▪️عبادت نمی کنی، غرق غفلت می شی. ▫️میای به هیچ بودن خودت فکر کنی، ناامید می شی. ▪️می خوای ناامید نشی، برای همینم خودت رو کسی حساب می کنی؛‌ ولی از خدا غافل می شی. ▫️به بزرگی خدا می خوای توجه کنی، می بینی نمی تونی باهاش صمیمی بشی. ▪️می خوای باهاش صمیمی بشی، می بینی ادب بندگی رو دیگه مراعات نمی کنی. ✔️ بله، کاملاً درسته. راه پر پیچ و خمیه، باریکه، طی کردنش مشکله. ✖️ اینا رو نمی گم که ناامید بشید، می گم که حواستون باشه این راه، بدون تضرّع در خونۀ خدا و توسّل به اهل بیت علیهم السلام اصلاً پیمودنی نیست. ✅ اما این مسیر، راهی نیست كه مقصد توی مقصد نشسته باشه و تو رو نگاه كنه و بگه بیا. مقصدِ این مسیر که خودِ خداست، راهنمای آدمای سرگردونه. 🔰امام سجاد علیه السلام یه سلسه مناجاتی دارند که معروف به مناجات خمس عشره. یکی از مناجات‌هاش، مناجات المریدینه. معرکه ایه این مناجات. دوست داشتنی و خوندنیه. ◻️مناجات المریدین،‌ مناجات کساییه که اراده کردند به خدا برسن. همون اول حرف آخر رو می زنه: 🌿سُبحانَکَ ما أَضیَقَ الطُّرُقَ عَلىٰ مَن لَم تَكُن دَلیلَهُ وَ ما أَوضَحَ الحَقَّ عِندَ مَن هَدَیتَهُ سَبیلَهُ. 🍂منزهى تو! چه قدر تنگ است راه ها برای کسى که تو راهنمایش نباشى و چه اندازه حق، روشن و آشکار است در نزد کسی که تو راهش را نشان داده اى. ▫️آره، این راه خیلی باریک و پر پیچ خمه؛ امّا برای کی؟ ▫️برای کسی که خدا راهنماش نباشه. ▫️این همه دغدغه ای که فهرست شد، همه به جاست؛ امّا برای وقتیه که ما بخوایم بدون خدا تو راه خدا قدم بذاریم. ▫️وقتی خدا دست من و شما رو می گیره، دیگه چرا غم و غصه؟ چرا نگرانی؟ چرا تشویش و حیرت؟ 🔻اگه می خوایم این راه طولانی، برامون نزدیک بشه و سختیاش آسون، خوب توجّه کنیم ببینیم این بنده های خاص خدا چه ویژگی هایی دارن. ✅ اولین وصف این بنده‌های خاص اینه که برای رسیدن زودتر به خدا اهل مسابقه ان. ‼️ماها چه قدر نیاز داریم به این مسابقه! ▪️وقتی زودتر رسیدن به خدا دغدغه مون می شه، ‌ خیلی چیزایی رو که نمی دیدیم، می بینیم، خیلی از چیزا که برامون بی اهمیت بود، با اهمیت می شه. ▪️غیر از بندگی دیگه چی هست که آدم رو به خدا برسونه؟ هیچی،‌ فقط بندگی. ▪️آدمِ اهل مسابقه دلش نمی خواد که توی مسابقۀ بندگی از کسی عقب بیفته. برای همینم همش دنبال چیزایی می گرده که مصداق بندگی باشن؛ • کمک به دیگران، • گذشت، •‌ بردباری،‌ • تواضع،‌ • مراقبت از آبروی دیگران،‌ • قناعت، • پرهیز از اسراف،‌ • دوری کردن از غیبت، • ترک سوء ظنّ و .... . ❌مردم توی دنیا با هم مسابقه گذاشتن که این اندازه دغدغۀ دنیا زیاد شده. ⬅️جامعه ای رو تصور کنید که همه شون با هم دارن مسابقه می دن که زودتر برسن به امام زمانشون. امام زمان علیه السلام اصل خیره دیگه و خدا هم فرمود برای رسیدن به خیر از هم سبقت بگیرید. 🔰چه کولاکی به پا می شه توی این جامعه؟! الآن توی جامعۀ ما این مسابقه نیست. خب‌ نباشه، ما که می تونیم توی محیط دور و بر خودمون این مسابقه رو بر پا کنیم. ⏮ بخشی از پاسخ سؤالی که مدت‌هاست منتظرش هستید، توی همین مناجاته که تو متن کامل این درس روش متوقف شدیم. #خلاصه_درس چهاردهم http://eitaa.com/abbasivaladi ‌ ➖➖➖🍃🌼🌼🌼🍃➖➖➖ 🌼 اینم پی‌دی‌اف درس چهاردهم، برا کسایی که دوست دارن متن کامل درس رو بخونن: 👇👇👇👇👇‌

#درس درس چهاردهم: چرا سرِ رسیدن به خدا مسابقه نمی‌دیم؟ https://eitaa.com/abbasivaladi

🍃🌼🌼🌼 ✅ خلاصه‌ی #درس پانزدهم: چه جوری می‌شه شب و روز بندگی کرد؟ 🍃🌼🌼🌼 ☑️ توی درس گذشته گذارمون افتاد به وادی مناجات المریدین از امام سجاد علیه السلام. در این مناجات بنده از خدا می‌خواد که ملحق بشه به بنده‌هایی که چند تا ویژگی‌ دارن؛ 👈اوّلین ویژگی این بود که این بنده‌ها برای زودتر رسیدن به خدا، با هم مسابقه می‌ذارن. ❌چقدر بدن کسایی که نگاهشون صیّاد بدیای مردمه. ✅چقدر خوبه آدما روی خوبیای هم ریز بشن. 👆اهل مسابقه که بشیم، همین اتفاق می‌افته، خوبیای مردم برامون مهم میشه. ▫️یکی از اثرایی که اهل مسابقه شدن داره اینه که شما همیشه دنبال کسایی می‌گردین که جلوتر از خودتون باشن. ⬅️ این اثر خیلی زندگی رو قشنگ می‌کنه؛ • اوّلاً باعث می‌شه شما توی زندگی‌تون آدمای خوب رو پیدا کنید • ثانیا ًباعث می‌شه صفات خوب بقیه، براتون جلوه داشته باشه. ▪️وقتی توصیف جامعۀ دینی رو می‌شنوید، حتماً با خیالتون توی این جامعه زندگی کنید، ببینید چه لذّتی داره! بعد از این خیال، سعی کنید که توی زندگی خودتون یکی از اعضای این جامعه بشید و تلاش کنید فضای اطرافتون رو ببرید تو حال و هوای این جامعه. 🔰حالا بریم سراغ صفت بعدی که خیلی قشنگه. اون ویژگی قشنگ چیه؟ 🌿وَ بَابَکَ عَلى الدَّوامِ یَطرُقونَ 🍂[بندگانی که] دائم در خانۀ تو را می‌زنند علی الدوام یعنی حتّی یه لحظه از در زدن خسته نمی‌شن. از در خونۀ تو فاصله نمی‌گیرن. ⛔️هیچ وقت این نکته رو فراموش نکنیم: ما وقتی مشکل‌دار می‌شیم که از درخونۀ خدا فاصله می‌گیریم. دائم باید در این خونه باشیم. همیشه باید در حال در زدن باشیم. ✅ همۀ حرف توی این علی الدوامه و گرنه همۀ آدما حتی اون کافره طبق نصّ قرآن وقتی یه مشکل عجیب و غریب براش پیش میاد که دستش از همه جا کوتاه می‌شه، در خونۀ خدا رو می زنه و کاری به هیچ کس نداره. ❌حواسمون باشه اگه یه لحظه از در زدن خسته بشیم، همون لحظه شیطون بردتمون. ما اگه از خودمون غافل باشیم، شیطون از ما غافل نیست. عین گرگی که منتظره یه برّه از گله جدا شه. شیطون دیده‌بانی می‌کنه ببینه کی ما از در خونۀ خدا فاصله می‌گیریم. ❓چه جوری همش در خونۀ خدا باشیم؟ هر کاری می کنیم، به این قصد این باشه که در خونۀ خدا رو بزنیم. ▫️خدایا! نماز خوندن من، روزه گرفتنم، قرآن خوندنم، در زدنه. ▫️بچه‌داریم و محبّت به همسر، در زدنه. ▫️تر و تمیز کردن خونه و دنبال روزی زن و بچه‌ رفتنم در زدنه. من از این دفه همۀ این کارا رو می‌کنم برای این که تو دوست داری انجام بدم. 🔺این طوری که باشه انسان دائم در حال در زدنه. ‼️اگه این طوری بشیم که دیگه هیچ مشکلی توی زندگی نخواهیم داشت. هیچ چیزی نمی تونه روی دوشمون سنگینی کنه. 🔻امّا ویژگی بعدی: 🌿و إِیّاکَ فِی اللَّیلِ وَ النَّهارِ یَعبُدونَ. 🍂[بنده‌هایی که] شب و روز تو را عبادت می‌کنند. ❓می‌دونید معنای این حرف چیه؟ ✅ یعنی اینا کاری به جز بندگی ندارن، فقط بندگی. یعنی اینا هر کاری می‌کنن، مصداق بندگیِ خداست. ↪️ برگردیم به خودمون و ببینیم ما در طول شبانه روز چقدر بندگی می‌کنیم؟ 🔺زندگی به اندازۀ بندگی معنا پیدا می‌کنه. اگه در طول روز، یه ساعت بندگی کنیم، یعنی یه ساعت داریم زندگی می کنیم. بقیش دیگه زندگی نیست. ▫️وقتی خدا می‌گه من شما رو نیافریدم، مگه برای بندگی، یعنی باید همۀ زندگی، بندگی باشه، همۀ زندگی؛ ▫️ولی ما روی این «همه» حسّاس نیستیم. ▫️همین که نماز می‌خونیم و روزه می‌گیریم،‌ دیگه خیالمون راحت می‌شه. ❌ اصلاً مشکل این جاست که ما بندگی رو جزء زندگی می‌دونیم؛ در حالی که بندگی، همۀ زندگیه. 🔰این صفت و صفت قبلی یه جورایی در طول هم هستند. کسی که دائم در حال زدنِ درِ خونۀ خداست همیشه هم دغدغۀ بندگی این خدا رو داره. #خلاصه_درس پانزدهم http://eitaa.com/abbasivaladi ‌ ➖➖➖🍃🌷🌷🌷🍃➖➖➖ 🌷 اینم پی‌دی‌اف درس پانزدهم، برا کسایی که دوست دارن متن کامل درس رو بخونن: 👇👇👇👇👇‌

#درس درس پانزدهم: چه جوری می‌شه شب و روز بندگی کرد؟ https://eitaa.com/abbasivaladi