#مناجـــــات_با_خــدا #شب_قــــــــدر #امیر_المومنین از پا می افتم تا کمی پر وا کنم من/ باید دوباره بال، دست و پا کنم من/ گاهی زمین خوردن بلندم می کند، هان!/ یعنی به پای یار، بندم می کند، هان!/ یک عمر گرم دست گیری بود، تنها/ دنبال مچ گیری نبود از غفلت ما/ یک عمر با ما مهربانی کرد مردم!/ کی با خشونت حکمرانی کرد مردم؟!/ اسم خودش را "ساتر العورات" خوانده/ "غفار" خوانده، "قاضی الحاجات" خوانده/ از وصف عفو او زبان ماست الکن/ او را "کریم الصفح"۱ نامیده است جوشن/ "جاری اللصیق"۲؛ "الجار ثم الدار" ما اوست/ همسایه ی دیوار به دیوار ما اوست/ هر بار در فرمان تو اهمال کردیم/ حق خدایی تو را پامال کردیم/ شرّ العمل یعنی جسارت بعد عصیان/ خیر العمل یعنی خجالت بعد عصیان/ قبل از عذابش در قیامت عفومان کرد/ به قطره ای اشک ندامت، عفومان کرد/ او انتظار التماس از ما ندارد/ والله، او حرصِ تقاص از ما ندارد/ دلسوز تر از مادر دلسوز، یا رب!/ ای بهترین استاد عشق آموز، یا رب!/ ٭٭٭ از پیرهن مشکی مشخص شد تبارم/ دست علی افتاد آخر کار و بارم/ با بردن نام علی بخشید ما را/ رنجید از عصیان ولی، بخشید ما را/ آخر علی، آل پیمبرـ آل دین بود/ شان "حدیث منزلت"، "اکمال دین" بود/ ای وای از دست زمانه، وای بر من/ مولا و تشییع شبانه؟!، وای بر من/ در شان او "لولا علیُُ" گفت سرمد/ روز غدیر، "هذا علیُُ" گفت احمد/ ای خطبه خوان "نهج"، ای منشور اسلام/ ای دومین تشییع سوت و کور اسلام/ هرگز ندیده فاطمی تر از تو دنیا/ صد سال مخفی بود قبرت؛ مثل زهرا/ ــــــــــــــــــــــ ۱.کریم الصفح=کسی که بعد از بخشش، منت نمی گذارد. ۲. جاری اللصیق=همسایه ی دیوار به دیوار عبدالڪریم