▫️۲ 🔸چون تحقق برزخ و قیامت دائر مدار تحوّل درونی و ادراکی است، لذا در زندگی دنیا هم رؤیت برزخ و قیامت امکان پذیر است ⚡️با این نگاه برای کسانی که تا به حال وارد برزخ شدند، تحولی از جهت بیرونی در عالم ماده محقق نشده است. ما می‌بینیم که خورشید همان خورشید است، چه او باشد و چه او نباشد. رفتن انسان و وارد برزخ شدن انسان و وارد غیب عالم شدن مساوی این نیست که عالم بیرون از بین رفته باشد. حالا اینکه در نهایت انسان ها همه به این نقطه برسند و به این حقیقت، آیا لازم است که عالم هم اینگونه بشود، امر مسکوتی است. تلازمی بین این دو نیست که اگر بخواهد کسی وارد عالم آخرت بشود انقلاب در عالم بیرونی ایجاد بشود. نه. این استدلال را مرحوم علامه طباطبایی در المیزان می‌کنند که ملازمه نیست بین این دوتا. حالا می‌خواهد در نهایت هم این مسئله محقق بشود یا نه. اما آن که وعده های قرآنی و آیات و روایات آمده که چه می‌شود و علائم ذکر شده است، اساس این ها در صحنه ادراک فرد محقق خواهد شد. چه با امر بیرونی همراه باشد و چه همراه نباشد. در نظام وجودی هر فرد محقق می‌شد. قبلا وسائط می‌دید. اما آنجا دیگر توجه به وسائط ندارد، می‌بیند که شمس مکوّر است و هیچ اثر مستقلی از خودش ندارد حقیقتا. این اشد از این است که در بیرون اتفاقی بیافتد. این ادراک مهم است. ⚡️یعنی خدای سبحان بروز توحید را در قیامت اساسش را بر این قرار داده است که این ادراک صورت بگیرد. این ادراک اگر صورت گرفت، آن غایتِ نهاییِ قیامتی محقق شده است. حالا محقق شدن این غایت به ضمیمه یک امر بیرونی که دیدنی باشد یا نباشد، کسی ببیند یا نبیند همراه باشد یا نه. این نتیجه دوم مسئله است. نتیجه اول این بود که این امکان پذیر باشد. تمام این حقایق و سببیت ها برایشان منقطع شده است. در حالی که در بیرون این سببیت ها در جای خودش در عالم دنیا برای اهل دنیا باقی است. ⚡️حتی اگر می‌خواهد مسئله ای در بیرون محقق بشود تا او زمینه و معدّ بشود برای این حقیقت. آن زمینه او را آماده کند برای این تحقق آن ادراک در وجود انسان. پس غایت در هر صورت این است، نتیجه در هر صورت مربوط به رسیدن به این ادراک است. چه زمینه بیرونی (معدّات) لازم باشد و در کار باشد و چه لازم نباشد، لذا در دنیا هم برای افرادی که این مسیر را طی کنند امکان پذیر است. یعنی اگر این ادراک موکول به خرابی همه عالم نباشد برای ادراک این امر، پس می‌شود در زندگی دنیا هم کسی به این رتبه و درک حقایق قیامتی برسد. ⚡️پس می‌شود انسان در دنیا به نگاه قیامتی برسد که «قامت قیامته». همین جا قیامتش قیام بکند. این هم یک نکته مهم است. لذا اگر در روایات یا آیات می‌فرماید که فصعق من فی السماوات و من فی الارض الا من شاء الله، یعنی یک عده صعقه شان را در دنیا زده اند، دیگر آنجا برایشان صعقه ندارد. یا و هم من فزع یومئذ آمنون. چرا؟ چون این ها قبلا این فزع را در ادراک و شهودشان داشتند و دیگر آنجا فزعی ندارند. 🔸اساس بر رؤیت و ادراک است ⚡️یک نکته دیگری که اساس بر رؤیت است و رابطه. یعنی خدای سبحان خلق را که خلق کرده است، بعضی از حجاب ها بواسطه خلق محقق می‌شود که «لَيْسَ بَيْنَهُ وَ بَيْنَ خَلْقِهِ حِجَابٌ غَيْرُ خَلْقِه‏». اما این ها حجابی نیست که انسان را از رویت باز بدارد. بله، این هم در نهایت در وقت عبور از دنیا که خلع بدن محقق می‌شود و انقطاع از بدن (به موت اختیاری در سلوک، یا موت اضطراری در مرگ)، برای خیلی از افراد، مومنین، اصحاب یمین، همین انخلاع آثار زیادی ایجاد می‌کند در رؤیت. لذا در دوران حیات انسان در دنیا هر سیئه ای و توجه دوباره ای به دنیا، سیئه یک بحث است، توجه دوباره به دنیا و محبت به دنیا حجاب و رین و زنگاری در رابطه با رویت ایجاد می‌کند. «كَلاَّ بَلْ رانَ عَلى‏ قُلُوبِهِمْ ما كانُوا يَكْسِبُونَ ، كَلاَّ إِنَّهُمْ عَنْ رَبِّهِمْ يَوْمَئِذٍ لَمَحْجُوبُونَ » (المطففین 14و15) ⚡️اساس بر رؤیت و شهود و ادراک است، اگر حجاب و غفلت و پرده ای ادراکی ایجاد شده، اینها عرضی و رین و زنگار و عدم آمادگی است که باید رفع شوند. اساس حیات انسانی دائر مدار ادراک و رؤیت حقایق است، که رفته رفته ادراکش پیشرفت کند بسوی بینهایت. غفلت و پرده حجاب دنیا از موانع عارض شده بر آن ساختار اولیه انسان است که برای دیدن و درک کردن و پیشرفت در شهود و ادراکش خلق شده است: «لَقَدْ كُنْتَ في‏ غَفْلَةٍ مِنْ هذا فَكَشَفْنا عَنْكَ غِطاءَكَ فَبَصَرُكَ الْيَوْمَ حَديد» (ق 22). تو به خاطر اشتغالت به دنیا از رؤیت این حقایق حاضر غافل شدی. و الا او همراه تو بود، تو هم در دسترست بود. این ها خیلی کار را برای انسان سخت می‌کند که نشان می‌دهد چقدر مشغول دنیا هستیم که هیچ رویتی و شهودی حتی در خواب برای انسان ایجاد نمی‌شود. 👇👇👇

▫️۳ ⚡️پس اساس با رویت است. لذا طفل و کودک رویت را دارد. نمی‌بیند وسائط را. در چهارماه دوم یک واسطه می‌بیند. گریه و خنده کودک شهادت بر رسالت است یا صلوات بر پیغمبر است. این اساس بر رویت است. منتها رویت بسیط اولیه. این با زنگارها و تعلقات و حجابها پوشیده می‌شود، بعد که مواجه می‌شود با تکلیف، تکلیف می‌خواهد این ها را خلع بکند و منقطع و پاک بکند و برگردد به آن رؤیت نوریه. «کلا بل ران علی قلوبهم...» مانع رؤیت از این رین و حجاب و زنگار بر قلب هاست. ⚡️هر عمل صالحی انسان را آماده میکند برای شهود و رؤیت بالاتر، که پیشرفت در ادراک انسان ایجاد شود: «فَمَنْ كانَ يَرْجُوا لِقاءَ رَبِّهِ فَلْيَعْمَلْ عَمَلاً صالِحاً وَ لا يُشْرِكْ بِعِبادَةِ رَبِّهِ أَحَدا» (کهف 110). 🔸تا انسان حال احتضار شدید پیدا میکند، تمام ارتباطاتش با بدن تحت الشعاع احتضار قرار میگیرد و دیگر دردهای بدنی را احساس نمیکند ⚡️مثل کسی که بیهوش میشود، دیگر درد بدن را احساس نمیکند، وقتی این انصراف و انقطاع از بدن با حالت احتضار ایجاد بشود هم دیگر درد بدن و تعلقات بدنی را احساس نمیکند. ولی در عوض وقتی که از اشتغال به بدن منصرف شد و توجهش به حقیقت وجود خودش بیشتر شد تازه ملکات باطنی خودش با صورت های مناسبشان بروز میکند. اگر ملکات بد داشته باشند با صورت های قبیحه و وحشتناک بروز میکنند، و اگر ملکات خوب داشته باشند با صورت های بسیار زیبا و پر از عشق بروز میکنند. ⚡️وقتی که انسان از بدن و تعلقات بدنی منقطع شود، باطنش ظاهر میشود. لذت ها و دردهایش بر اساس ظهور باطنش و رؤیت صورت ملکاتش میشود. ⚡️ای دریده پوستین یوسفان / گرگ بر خیزی ازین خواب گران ⚡️گشته گرگان یک به یک خوهای تو / می‌درانند از غضب اعضای تو 🔸تمام مشاهدات نقل شده در برنامه «زندگی پس از زندگی» مربوط به حالت احتضار است، و مرگ قطعی رخ نداده است که میتوانند برگردند ⚡️بعضی از مشهوداتی که برای بعضی ایجاد شده است تمام این هایی که زندگی پس از زندگی نقل می‌کنند تمامش حالت احتضار است. حتی اگر قلب از کار افتاده باشد. تمام این ها قبل از موت است. برگشت پذیر بودنش به خاطر همین است. شهودات موتیه غیر از شهودات احتضاریه است. ورود به حالت احتضار و سلطه حالت احتضار ورود تام نیست، ورود مقید است، هر کسی از راه خودش وارد می‌شود. تمام مسیر را هم طی نمی‌کند. لذا آنچه دیده مربوط به برهه ای و گوشه ای است. لذا اگر اولی جوری دید دومی جور دیگری دید هر کدام یک گوشه ای و دری و پنجره ای از این حال را دیده اند. اینطور نیست که تمام مسیر ار طی کرده باشند. آنی که برگشت و اخبار می‌کند کسانی هستند که شدت و ضعف احتضار را طی کرده اند. حتی اگر نبض و قلب هم از کار بیافتد، همه این ها حالت احتضار است. یقین بدانید که شب اول قبر را ادراک نمی‌کنند، تمام آن چیزی که حتی راجع به شدائد موت ذکر می‌شود و این ها طی نکرده اند برای این است که موت محقق نشده است. این گوشه ای از حالات را دیدن هیچ منافاتی ندارد. ⚡️یک کسی از اعمالش، یک کسی از اعتقاداتش، دیگری از اخلاقش، دیگری از اعمال سیئه اش فدیگری از اعمال حسنش، آدم خوبی نیست، از اعمال حسنش می‌بیند فقط، یک گوشه ای از احتضارش. عیبی ندارد. اگر احتضار تام شد جای سوال بود که چرا آنها را ندید. لذا یقین بدانید که روایات ما صادق مصدق هستند و مربوط به موت تام هستند و اگر این ها گوشه هایی اش را دیده اند، قابل توجیه است. این بحثی است که الان پیش آمده است در جامعه. قابل حل است. ما یک احتضار داریم و یک موت داریم. 🔸در حالت احتضار و بعد از آن، سیطره نفس بر بدن و نفوذ اراده نفس ایجاد میشود، چون دیگر محدود به تعلقات بدنی نیست ⚡️یکی از نکات دیگری که جزء امهات مسائل است این است که انسان تا در دنیاست بدن حاکم بر اوست از جهت ابزار وقواعد باید با حرکت تدریجی زمان جلو برود، اما تا انسان پایش را از مرتبه تعلق به بدن کم می‌کند، نفس سیطره اش آشکار می‌شود، وقتی نفس سیطره اش آشکار بشود، حاکمیت نفس در اراده اش و نفوذ اراده اش خیلی متفاوت می‌شود نفس ما امروز در اراده اش و سیطره اش تابع محدودیت های بدن است. اگر می‌خواهد این لیوان را بردارد، باید دست را دراز کند و این لیوان را بردارد. اما به جایی می‌رسد که نفس سیطره اش کامل محقق میشود. در همین حالت احتضار به بعد چون تعلق نفس نسبت به بدن کم می‌شود که سیطره و نفوذ اراده نفس بالا میرود. نفوذ اراده هم که می‌گوییم مراتب نفوس قویه و ضعیفه داریم، نفوذ اراده تازه آشکار می‌شود. لذا آنجا عالم به اراده نفس دیده می‌شود. اراده می‌کند این را ببیند، می‌بیند. اراده می‌کند آن را ببیند، می‌بیند. 👇👇👇

▫️۴ ⚡️این را هم دقت بکنید، چون وسیله در رویت ابزار مادی نیست، مدرَک که ادراک می‌شود در مرتبه ماده فقط مدرَک نیست. من الان شما را می‌بینم، لباس و قد و قواره شما و حجم شما را می‌بینم. اما وقتی که نفس ادراک می‌کند، نه بواسطه ابزار بدن، بلکه ادراک در ناحیه نفس طرف مقابل است. ادراک در ناحیه نفس متقابل ادراک در دایره نفس مدرَک است. ⚡️هرچقدر مدرِک قوی باشد ادراک قوی تر صورت می‌گیرد. لذا مرتبه ای از یوم تبلی السرائر ها که این بدن حاجب بود نسبت به آن رویت در آن روز آشکار می‌شود منتها اینطور نیست که مطلق باشد. ستاریت خدای سبحان فوق این است. مثلا در تعبیر روایت دارد که وقتی کسی که از دنیا رفته دارند حملش می‌کنند، آن میت به حاملینش، به غاسلینش، علم دارد. می‌شناسد. نه اینکه می‌شناسد که این زید است. می‌داند که با محبت دارد این کار را می‌کند یا با ناراحتی، در رودروایستی آمده است. لذا مراقبه انسان در ارتباط با کسی که در حالت احتضار است، خیلی انسان باید حواسش را جمع بکند که رویت او حقیقیه است. صورتش را گریان نشان بدهد ولی دلش خندان باشد، آن محتضر می‌فهمد. این درک حقیقی در دنیا هم برای افراد امکان پذیر است. کسی که نسبت به بدن کمتر تعلق پیدا کرده باشد یا قدری انقطاع پیدا کرده باشد این ها را می یابد. 🔸بدن برزخی و چهره نفس، به صورت ملکات و خُلق و خوها و صفاتِ و احوالِ اوست ⚡️یک نکته که در دنبال این هست در عین حال قواعد مهمی است این است که اگر انسان در صفتی یا خُلقی تکرار کرد تا ملکه شد، در جایی که انسان تعلق به بدن قطع می‌شود یا کم می‌شود، انجا نفس ظاهر می‌شود. چون بدن در اینجا من هر کاری می‌کردم بدن من همین است. اگر عین شهوت باشم، این بدن همینطور است، اگر عین غضب باشم، بدن همینطور است. در آینه هم که نگاه می‌کنم همینطور می‌بینم. هرچند اولیاء الهی آنقدر خائف بودند از خدای سبحان که در آینه نگاه می‌کردند که ببینند مسخ شدند یا نه. اما ما یقین داریم که هر کاری بکنیم همین هستیم. اما انسان تا پایش را قدری از تعلقات دنیای کم می‌کند جبرا یا اختیارا، جبرا برای احتضار است، اختیارا برای سلوک است، آنگاه می‌یابد حقیقت خودش را به صورت های ملکاتی که در وجودش هست. و می‌یابد افرادی که از دنیا رفتند و نیستند یا اولیائی که اینجا هستند می‌بیند که آنها به آن صورت می‌بینندش. چون صورت این آن است. این بدن خاکی حاجب از این است که آن صورت برزخی دیده بشود. چون ما با چشم مادی می‌بینیم این بدن خاکی را می‌بینیم. ⚡️منتها این نکته هم باید دقیق ابشد که اگر کسی بر فرض حالتی موقتی برای خودش یا دیگری در یک لحظه پیش آمد و صورت آن حال را دیده بود، نمی‌تواند حکم بکند که این همیشه به همان صورت است. چرا؟ چون ممکن است گاهی کسی خطوری شهوی یا غضبی یا شیطانی برش عارض شده باشد و این شخص دارد حالت این لحظه آن نفس را می‌بیند نه ملکاتِ راسخ شده در نفس او را. لذا ممکن است لحظه بعد این نباشد. مگر کسی که لوح محفوظ او را ببیند نه لوح محو و اثبات او را. اگر بر اساس آن صورت لحظه ای حکم قطعی و دائمی کرد، این مؤاخَذ است چون غلط حکم کرد. و تازه اگر آن ملکه را هم دید، می‌داند که نباید اظهار بکند. لذا به اولیاء اللهی که چشم برزخی میدهند، شرح صدرش را هم به آن ها داده اند. 🔸حدیثی در بیان حال مؤمن محتضر ⚡️عمّار بن مروان گويد: «شنيدم كه امام صادق (علیه السلام) مى‏فرمود: به خدا سوگند! از شما پذيرفته مى‏شود؛ به خدا سوگند! براى شما آمرزيده مى‏گردد. به راستى كه بين شما و بين غبطه خوردن و ديدن شادى و روشنايىِ چشم فاصله‏اى نيست مگر اينكه جان به اينجا برسد- و اشاره به حلقوم خود نمود- سپس فرمود: به راستى اگر آن لحظه فرا رسد و (بنده خدا) در حالت احتضار (و جان سپردن) قرار گيرد، رسول خدا صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ وَ سَلَّمَ، اهل بيت با (امام) علىّ عليهم السلام، جبرئيل و عزرائيل نزدش حضور يابند، جبرئيل نزديك وى آيد و به رسول خدا صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ وَ سَلَّمَ گويد: اين شخص، شما اهل بيت رسالت و ما را دوست مى‏داشت، شما هم او را دوست بداريد، رسول خدا صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ وَ سَلَّمَ فرمايد: اى جبرئيل! به راستى اين شخص خدا و رسولش و آل او را دوست مى‏داشت، پس او را دوست دار و با او مدارا كن. ⚡️جبرئيل به فرشته مرگ گويد: به راستى اين شخص خدا و رسولش و آل او را دوست مى‏داشت، او را دوست دار و با او مدارا كن. سپس فرشته مرگ نزد او آيد و گويد: اى بنده خدا! برات آزادى گردن (حيات و زندگى) خود را دريافت كرده‏اى، امان نامه بيزارى خود را گرفته‏اى، در زندگى دنيا به عصمت كبرى چنگ زدى و تمسّك جُستى. ⚡️فرمود: سپس خداوند عزّ و جلّ (روح) او را بالا مى‏برد و مى‏گويد: بلى، بعد از آن گويد: آن (عصمت كبرى) چيست؟ پاسخ دهد كه (پذيرش) ولايت علىّ بن ابى طالب است. 👇👇👇

▫️۵ ⚡️پس خواهد گفت: درست گفتى، آنچه را كه از آن مى‏ترسيدى، خداوند تو را از آن در امان خواهد داشت و آنچه را كه اميد آن داشتى به آن رسيده‏اى، تو را بشارت باد بر گذشتگان با صلاحيّت، رفقايى همچون رسول خدا، علىّ، فاطمه، و امامان عليهم السلام از فرزندان ايشان. بعد از آن (روح از بدنش) به آرامى خارج گشته؛ و كفن و حنوط او از بهشت كه همچون مِشك خوشبوى لذّتبخش است، آورده مى‏شود و او را با اين كفن تكفين كنند و از اين حنوط، خوشبويش كنند. سپس حلّه‏اى زرد رنگ از حلّه‏هاى بهشتى بر او بپوشانند. ⚡️و چون او را در قبر گذارند، خداوند درى از درهاى بهشت برايش بگشايد؛ و روح و ريحان بهشتى بر او وارد شود، سپس قبرش از جلو، راست و چپ به مقدار فاصله يك شهر توسعه و گسترش يابد؛ و به او گفته شود: همانند عروس در رختخواب خود بيارام، تو را بر روح و ريحان، نعمت‏هاى بهشتى و پروردگارى غير غضبناك بشارت باد. ⚡️سپس در بهشت رضوان به زيارت و ديدار آل محمّد عليهم السلام مى‏رود و از خوردنى‏هاى ايشان ميل مى‏كند و از نوشيدنى هايشان مى‏آشامد؛ و با آنها هم سخن و هم مجلس خواهد بود تا هنگامى كه قائم ما اهل بيت ظهور و قيام نمايد، پس چون قيام كند خداوند ايشان را ارسال نمايد و دسته دسته بر حضرت قائم (علیه السلام) لبّيك گويان وارد شوند؛ و در چنين موقعيّتى اهل باطل در ترديد افتند، مخالفان و توهين كنندگان به اهل بيت رسالت (لا ابالى‏هاى بى‏دين) نابود گردند؛ و چه بسا افراد اندكى هلاك و مقرّبان نجات يابند؛ و بر همين اساس رسول خدا (صلی الله علیه و آله) به امام علىّ (علیه السلام) فرموده است: تو برادر من هستى، وعده‏گاه من و تو وادى السلام خواهد بود.» 🔸 ✅ کانال استاد عابدینی 🔸 @abedini

🔸جلسه 17👆 🌙چهارشنبه ٢۹ اردیبهشت ١۴٠٠ ⚡️جلسه 47 از ابتدای بحث مجموعه جلسات #انسان_شناسی_قرآنی #نظام_اندیشه_اسلامی ٢ ⚡️اثر تلقین در لحظات احتضار و وقت دفن کردن، بر ایجاد توجه و تمرکز نفس بر اعتقادات انسان، که بواسطه ملائکه به نفس انسان منتقل میشود ⚡️سوال قبر و فشار قبر و رویت اعمال و ارواح مقدس و ملائکه و بابی بسوی بهشت و جهنم و ... همه در قبر برزخی است، نه در قبر خاکی بدن ⚡️انسان در برزخ، بدن مثالی دارد، که تابع احکام برزخ است نه تابع احکام دنیا ⚡️انسان در برزخ مجذوب عالم قیامت است ⚡️تمثلات مثالیِ اعمال در برزخ ⚡️تنها جایی که برای انسان دار قرار و آرامش مطلق است و نفوذ مشیت و اراده او کامل است در عالم قیامت است 📌خلاصه نکات جلسه ۱۷👇 🌐 eitaa.com/abedini/2613 🔸 ✅ کانال استاد عابدینی 🔸 @abedini

بسم الله 🔸خلاصه نکات جلسه 17 #انسان_شناسی_قرآنی #استاد_عابدینی ▫️١ 🔸اثر تلقین در لحظات احتضار و وقت دفن کردن، بر ایجاد توجه و تمرکز نفس بر اعتقادات انسان، که بواسطه ملائکه به نفس انسان منتقل میشود ⚡️این تلقین مراتب دارد در ایجاد توجه و تمرکز به لایه های اعتقادی انسان، موجب میشود انسان در آن هول و شدت سکرات مرگ، توجهش که از معتقداتش غافل شده بود، به آنها معطوف شود، و وقتی این ندای تلقین به گوش قلب او میرسد اگر در دنیا نسبت به آن ها انس و ارتباط داشته و ملکاتِ اعتقادیش شده بوده، توجه و تمرکز به آنها یافته و آماده سوال و جواب قبر بزخی میشود. اما برای کسی که در دنیا انکار داشته ، آنجا هم وقتی به گوش قلبش میشنود آنها را با ملکاتِ باطلش پس میزند و انکار میکند و نمیپذیرد. 🔸سوال قبر و فشار قبر و رویت اعمال و ارواح مقدس و ملائکه و بابی بسوی بهشت و جهنم و ... همه در قبر برزخی است، نه در قبر خاکی بدن ⚡️این قبر خاکی هرچند تناسبی با قبر برزخی دارد، اما تمام حقایقی که انسان پس از مرگ تجربه میکند در قبر برزخی هستند، نه در قبر خاکی. از حضرت صادق پرسیدند که برزخ کجاست؟ « وَ مَا اَلْبَرْزَخُ ؟»، حضرت فرمودند: «اَلْقَبْرُ مُنْذُ حِينِ مَوْتِهِ إِلَى يَوْمِ اَلْقِيَامَةِ»، در قبر، از هنگام مرگ تا روز قيامت. 🔸انسان در برزخ، بدن مثالی دارد، که تابع احکام برزخ است نه تابع احکام دنیا ⚡️یکی از نکته ها این است که انسان در برزخ بدن مثالی دارد. بدن مثالی انسان در برزخ تابع احکام برزخ است نه تابع احکام دنیا. عمر بدن مثالی چقدر است؟ من حین موته الی یوم القیامة است. چند هزار سال ممکن است باشد؟ نمی‌دانیم. نسبت به افراد هم این زمان ممکن است متفاوت باشد. برای کسی صد میلیون سال محاسبه بشود به حسب زمان خودش، برای یکی سه روز باشد. لذا دارد که برای اولیاء الهی و مومن عالی سه روز طول می‌کشد. به حسب گذرانی که برای او بوده است یوما او بعض یوم. این هم یک نگاه است که بدن مثالی در نظام برزخی احکامش تابع سعه وجودی است که انسان در دنیا پیدا کرد. گستره وجودی اش و افق نگاهش برمی‌گردد به وسعت وجودی که در دنیا برای خود ایجاد کرده بود. برای اینکه آنجا بهره‌مند تر باشد، باید اینجا افقش را ایجاد بکنیم. یک صحیفه نانوشته به ما داده اند که گفته اند هر طوری می‌خواهی باشی بنویس. به ما یک دفترچه ای داده اند گفته اند دوست داری چطوری باشی بنویس. اگر بد نوشتی بدی. اگر خوب نوشتی خوبی . این حقیقت عالم برزخ به بعد است. 🔸انسان در برزخ مجذوب عالم قیامت است ⚡️اگر انسان مؤمن باشد در برزخ شعاعی از بهشت را می یابد و مجذوب بهشت و تحت هیمنه و شوق به آن است، و بیقرار رسیدن به بهشت قیامتی است و مدام حال وجودش این است که میخواهد قیامت برپا شود و بگوید «اقم لنا الساعة». و اگر انسان کافر شقی و معاند باشد در برزخ شعله ای از جهنم را می یابد و تحت هیمنه و خوف از آن است، و بیقرار است که نکند قیامت بپا شود و بگوید «لا تقم لنا الساعة»، که دائما درحال فرار از آن است. البته برخی اوقات هم ممکن است امیدی داشته باشد که در قیامت گشایشی شود تمنای برپایی قیامت را میکند: « يُسَلِّطُ اَللَّهُ عَلَيْهِ حَيَّاتِ اَلْأَرْضِ وَ عَقَارِبَهَا وَ هَوَامَّهَا فَتَنْهَشُهُ حَتَّى يَبْعَثَهُ مِنْ قَبْرِهِ، وَ إِنَّهُ لَيَتَمَنَّي قِيَامَ اَلسَّاعَةِ مِمَّا هُوَ فِيهِ مِنَ اَلشَّرِّ». 👇👇👇

▫️۲ 🔸تمثلات مثالیِ اعمال در برزخ ⚡️در همان روایت قبلی به نقل از امیرالمؤمنین علی ع میفرماید: « إِنَّ اِبْنَ آدَمَ إِذَا كَانَ فِي آخِرِ يَوْمٍ مِنَ اَلدُّنْيَا وَ أَوَّلِ يَوْمٍ مِنَ اَلْآخِرَةِ، مُثِّلَ لَهُ مَالُهُ وَ وُلْدُهُ وَ عَمَلُهُ، فَيَلْتَفِتُ إِلَى مَالِهِ، فَيَقُولُ: وَ اَللَّهِ إِنِّي كُنْتُ عَلَيْكَ لَحَرِيصاً شَحِيحاً، فَمَا عِنْدَكَ؟ فَيَقُولُ: خُذْ مِنِّي كَفَنَكَ. فَيَلْتَفِتُ إِلَى وُلْدِهِ، فَيَقُولُ: وَ اَللَّهِ إِنِّي كُنْتُ لَكُمْ مُحِبّاً، وَ إِنِّي كُنْتُ عَلَيْكُمْ لَمُحَامِياً، فَمَا ذَا عِنْدَكُمْ؟ فَيَقُولُونَ: نُؤَدِّيكَ إِلَى حُفْرَتِكَ وَ نُوَارِيكَ فِيهَا. فَيَلْتَفِتُ إِلَى عَمَلِهِ، فَيَقُولُ: وَ اَللَّهِ إِنِّي كُنْتُ لَكُمْ مُحِبّاً، وَ إِنِّي كُنْتُ عَلَيْكُمْ لَمُحَامِياً، فَمَا ذَا عِنْدَكُمْ؟ فَيَقُولُونَ: نُؤَدِّيكَ إِلَى حُفْرَتِكَ وَ نُوَارِيكَ فِيهَا. فَيَلْتَفِتُ إِلَى عَمَلِهِ، فَيَقُولُ: وَ اَللَّهِ إِنِّي كُنْتُ فِيكَ لَزَاهِداً، وَ إِنْ كُنْتَ عَلَيَّ لَثَقِيلاً، فَمَا عِنْدَكَ؟ فَيَقُولُ: أَنَا قَرِينُكَ فِي قَبْرِكَ وَ يَوْمَ نَشْرِكَ حِينَ أُعْرَضُ أَنَا وَ أَنْتَ عَلَى رَبِّكَ. فَإِنْ كَانَ لِلَّهِ وَلِيّاً، أَتَاهُ أَطْيَبَ اَلنَّاسِ رِيحاً وَ أَحْسَنَهُمْ رِيَاشاً، فَيَقُولُ: أَبْشِرْ بِرَوْحٍ وَ رَيْحَانٍ وَ جَنَّةِ نَعِيمٍ، قَدِمْتَ خَيْرَ مَقْدَمٍ، فَيَقُولُ: مَنْ أَنْتَ؟ فَيَقُولُ: أَنَا عَمَلُكَ اَلصَّالِحُ، اِرْتَحِلْ مِنَ اَلدُّنْيَا إِلَى اَلْجَنَّةِ وَ إِنَّهُ لَيَعْرِفُ غَاسِلَهُ وَ يُنَاشِدُ حَامِلَهُ أَنْ يُعَجِّلَهُ، فَإِذَا أُدْخِلَ قَبْرَهُ أَتَاهُ اِثْنَانِ، هُمَا فَتَّانَا اَلْقَبْرِ، يَجُرَّانِ أَشْعَارَهُمَا، وَ يَبْحَثَانِ اَلْأَرْضَ بِأَنْيَابِهِمَا، أَصْوَاتُهُمَا كَالرَّعْدِ اَلْعَاصِفِ، وَ أَبْصَارُهُمَا كَالْبَرْقِ اَلْخَاطِفِ، ثُمَّ يَقُولاَنِ: مَنْ رَبُّكَ، وَ مَا دِينُكَ، وَ مَنْ نَبِيُّكَ؟ فَيَقُولُ: اَللَّهُ رَبِّي، وَ دِينِيَ اَلْإِسْلاَمُ ، وَ نَبِيِّي مُحَمَّدٌ . فَيَقُولاَنِ: ثَبَّتَكَ اَللَّهُ فِيمَا يُحِبُّ وَ يَرْضَى. وَ هُوَ قَوْلُ اَللَّهِ: يُثَبِّتُ اَللّٰهُ اَلَّذِينَ آمَنُوا بِالْقَوْلِ اَلثّٰابِتِ فِي اَلْحَيٰاةِ اَلدُّنْيٰا وَ فِي اَلْآخِرَةِ . ثُمَّ يَفْسَحَانِ لَهُ فِي قَبْرِهِ مَدَّ بَصَرِهِ، وَ يَفْتَحَانِ لَهُ بَاباً إِلَى اَلْجَنَّةِ ، ثُمَّ يَقُولاَنِ لَهُ: نَمْ قَرِيرَ اَلْعَيْنِ، نَوْمَ اَلشَّابِّ اَلنَّاعِمِ، فَإِنَّهُ يَقُولُ اَللَّهُ: أَصْحٰابُ اَلْجَنَّةِ يَوْمَئِذٍ خَيْرٌ مُسْتَقَرًّا وَ أَحْسَنُ مَقِيلاً ». ⚡️« در آخرين روز از روزهاى دنيا و نخستين روز از روزهاى جهان آخرت براى بنى آدم، مال، فرزندان و عملش ممثّل مى‌شوند، پس به مال خود رو مى‌آورد و مى‌گويد: به خدا سوگند كه من دربارۀ تو حريص بودم و بخل مى‌ورزيدم، اكنون تو براى من چه آورده‌اى‌؟ مال مى‌گويد: كفن خود را از من برگير. ⚡️آن‌گاه رو به فرزندان خود مى‌كند و مى‌گويد: به خدا سوگند كه من شما را دوست مى‌داشتم و از شما حمايت مى‌كردم، حال چه كارى براى من مى‌توانيد انجام دهيد؟ مى‌گويند: تو را به سوى حفره قبرت مى‌بريم و در آن، پنهان مى‌سازيم. ⚡️سپس به سوى عملش روى مى‌آورد و مى‌گويد: به خدا سوگند كه من نسبت به تو بى‌رغبت بودم و تو بر من سنگين بودى، تو براى من چه دارى‌؟ مى‌گويد: من در قبر و روزى كه زنده شوى، همراه تو هستم تا وقتى كه من و تو بر پروردگارت عرضه شويم. ⚡️حضرتش در ادامه فرمود: اگر او ولى و دوست خدا باشد، خوش‌بوترين، نيكوترين و خوش‌پوش‌ترين مردم نزد او مى‌آيد و مى‌گويد: مژده باد به تو راحتى، عطر و بهشت با نعمت. خوش آمدی، آمدن تو بهترين آمدن است. مؤمن به او مى‌گويد: تو كيستى‌؟ او مى‌گويد: من عمل صالح تو هستم! از دنيا به سوى بهشت رحلت و كوچ كن. 👇👇👇

▫️۳ ⚡️مؤمن غسل‌دهنده خود را مى‌شناسد و به حمل‌كنندۀ خود سوگند مى‌دهد كه در بردن او شتاب كند. ⚡️آن‌گاه كه او در قبرش قرار داده شود، دو فرشته نزد او مى‌آيند كه موهاى بلند خود را مى‌كشند و با قدم‌هاى خود زمين را مى‌شكافند و جستجو میکنند، آوازشان همچون رعد غرّنده و چشمانشان مانند برق خيره‌كننده است، به او مى‌گويند: پروردگار تو كيست‌؟ دين تو چيست‌؟ و پيامبر تو كيست‌؟ مى‌گويد: اللّه پروردگار من، اسلام دين من و محمّد (صلّى اللّه عليه و آله) پيامبر من است. ⚡️به او مى‌گويند: خداوند تو را به آن‌چه كه دوست مى‌دارى و خوشنود مى‌گردى ثابت و استوار گرداند، و اين همان قول خداوند متعال است كه مى‌فرمايد:«خداوند كسانى را كه ايمان آورده‌اند با گفتار ثابت در دنيا و جهان آخرت ثابت و استوار مى‌گرداند». ⚡️تا جايى كه چشم او كار مى‌كند، قبرش را وسعت داده و براى او درى به سوى بهشت مى‌گشايند. این «مدّ بصر» و افق دید به وجود مثالیِ انسان است که بر اساس شخصیت و افق دیدش در دنیا ایجاد میشود. ⚡️آن‌گاه به او مى‌گويند: با روشنى چشم بخواب، همچون خواب جوان نيكو حال، به راستى كه خداوند متعال مى‌فرمايد:«اهل بهشت در چنين روزى در بهترين قرارگاه و نيكوترين استراحتگاه (مثل خواب قیلوله) خواهند بود». 🔸تنها جایی که برای انسان دار قرار و آرامش مطلق است و نفوذ مشیت و اراده او کامل است در عالم قیامت است ⚡️انسان در دنیا بی قرار است بخاطر اشتغالات کثیری که دارد و به دنبال آرامش میگردد، در برزخ هم اشتغال به هیمنه قیامت دارد و تحت جاذبه آن است و به دنبال آرامش مطلق میگردد، تا اینکه در بهشت قیامتی به آرامش مطلق برسد. ⚡️نفوذ اراده و مشیّت انسان در بهشت قیامتی اینگونه است که مظهر «کن فیکون» الهی میشود: « مِنَ الْحَىِّ القَيُّومِ الَّذى لا يَمُوتُ الَى الْحَىِّ القَيُّومِ الَّذى لايَمُوتُ. امّا بَعْدُ، فَانّى اقُولُ لِلشَّىْ‏ءِ كُنْ فَيَكُونُ، وَ قَدْ جَعَلْتُكَ تَقولُ لِلشَّىْ‏ءِ كُنْ فَيكونُ. فقال صلى اللَّه عليه و آله: فلا يَقولُ احَدٌ مِنْ اهْلِ الجَنَّةِ لِلشَّىْ‏ءِ كُنْ الّا وَ يَكُون». نامه می‌نویسد از خدا به سوی این انسانی که وارد بهشت می‌شود. من خدا هر چه می‌گویم میشود «اذا اراد شیئا ان یقول له کن فیکون»، حال خواسته ام که تو هم در بندگی من ظهور مشیت من بشوی که هرچه بخواهی می‌شود. آیت و مَثَل من بشوی. هم در دنیا مَثَلی هم در آخرت. آن نتیجه عمل دنیایی این ها می‌شود. 🔸 ✅ کانال استاد عابدینی 🔸 @abedini

🔶 #درس_اخلاق 🔶 به همراه تحلیل #انتخابات #ریاست_جمهوری 1400 🔸 #استاد_عابدینی 🔷 چهارشنبه، 5 خرداد 1400 #طلبه_تراز_انقلاب #حوزه_علمیه #طلبه #مدرسه_ثامن_الائمه #مرحوم_آیت_الله_ممدوحی 🔸@AlSamen 🔸@Abedini

🔸 #اطلاعیه 🔸 درس نظام اندیشه ٢ امروز شنبه ۸ خرداد ١۴٠٠ برگزار می‌شوند👌