روزی از جناب استاد حسن زاده مد ظله خواستم که نصیحت و ارشاد و موعظه ای برایم بیان فرمایند. از جمله فرمودند: سعی کنید با نامحرمان تماس نداشته باشیدُ چه زن باشند و چه مرد! تعجب کردم و پرسیدم: آیا مرد هم نامحرم میشود؟ فرمودند: هر کس که با خدا انس نداشته باشد نامحرم است. منبع: در محضر استاد حسن زاده آملی - صفحه 83 🆔@abhas313

📹 فیلم تاریخی | گروگان آمریکایی کنایه زد، آیت‌الله خامنه‌ای پاسخ داد ▫️امام جمعه تهران در بازدید از لانه جاسوسی، با یکی از گروگان‌های آمریکایی که به زبان فارسی مسلط بود، صحبت می‌کند. 🆔@abhas313

📍عزاداری در ایران از چه زمانی نشو ونما یافت ؟ https://eitaa.com/abhas313/7148 https://eitaa.com/abhas313/7149

ایرانیان در جریان قیام های علویون مانند مختار وزید داعیان بنی العباس با واقعه کربلا اشنا شدند. بنابر روایت دینوری حدود بیست هزار تن از سپاهیان او موالی ایرانی بودند قیام‌های علویان به‏ویژه زید بن علی و فرزندش یحیی و ارتباط مردم ایران با آن‌ها به ویژه خراسان، گرگان و ری، از دیگر مواردی است که ایرانیان را با واقعه کربلا آشنا کرد. نقش داعیان عباسی در آگاهی ایرانیان از جنایات بنی‌امیه را نمی‏توان نادیده گرفت، آن‌ها برای برانگیختن احساسات مردم، فهرستی از مظالم بنی‌امیه را نسبت به خاندان پیامبر تهیه کرده که در رأس آن‌ها واقعه کربلا بود و به آگاهی آن‌ها می‏رساندند. بعد از حاکمیت بنی العباس و ولایتعهدی امام رضا ع وآمدن ایشان به مرو واز سویی عزاداری برای امام حسین ع این رسم از جانب ایرانیان فرا گرفته شد ودر دوره دیلمیان به اوج خود رسید. مورخان محلی طبرستان، دیلمستان و مازندران، همچون ابن اسفندیار و ظهیرالدین مرعشی به رغم سابقه دیرین مذهب شیعه در این خطه و حضور سادات و حکومت علویان، از برگزاری مراسم عاشورا در این مناطق خبری نمی‏دهند، در حالی که به نظر می رسد نمی‏توان جامعه شیعه را بدون اهتمام به برگزاری این مراسم تصور کرد؛ بنابراین قدر مسلّم، این مراسم در صفحات شمالی ایران، به رغم فراز و نشیب‌هایی که داشته، پیوسته برگزار می‏شده است؛ زیرا شیعیان این نواحی به همراه سادات علاقه‏ ای ویژه به امام حسین -ع - و شهدای کربلا داشتند. ظهیرالدین مرعشی می‏نویسد «آورده ‏اند که داعی کبیر حسن بن زید روزی به دیوان عطا نشسته بود و هر سو انعام خدم می‏داد. شخصی را نام برآمد. از بنی عبدالشمس پرسید: از کدام فخذ است؟ گفتند از معاویه. چون تفحص کردند، از اولاد یزید بود. سادات شمشیرها کشیدند تا آن شخص را بکشند جهت خون حسین بن علی و اولادش. او را عطا کرد و بدرقه نمود و از طبرستان بیرون کرد این مطالب بیانگر میزان آگاهی، علاقه و اهتمام مردم نسبت به واقعه کربلاست و گر چه ما مدرکی برای ارائه نداریم، لیکن از شواهد و قراین برمی‏آید که بزرگداشت عاشورا به‌صورت فرهنگ عمومی مردم این نواحی درآمده بود، چنان که فرزندان بویه با این مراسم در دیلم آشنا شدند و همچون سایر مردم در برگزاری آن اهتمام می‏ورزیدند و میزان باور و اعتقاد آن‌ها به مراسم چنان بود که پس از در اختیار گرفتن حکومت  به رغم همه مشکلاتی که در سر راه خود داشتند  آن را در سراسر قلمروشان بسط دادند. ابن اثیر در حوادث سال ۳۵۲ ق می‏نویسد: یکی از مهم‏ترین عوامل اختلاف میان شیعه و سنی همانا برگزاری مراسم سوگواری عاشورا بود که معمولاً به جنگ و خونریزی می‏انجامید و آرامش و امنیت بغداد را بر هم می‏زد، چنان که خلفا ناچار می‏شدند از انجام مراسم سوگواری اهل سنّت و شیعه جلوگیری کنند در دهم ماه محرم سال جاری معزّالدوله به مردم دستور داد که دکان‌ها و اماکن کسب را ببندند و تعطیل کنند و سوگواری نمایند و قباهای سیاه مخصوص عزا بپوشند و زنان نیز موی خود را پریشان و گونه‏ ها را سیاه کنند و جامه ‏ها را چاک بزنند و در شهر بگردند و بگریند و بر سر و رو و سینه بزنند و ندبه حسین بن علی رضی اللّه‏ عنهما را بخوانند. مردم همه آن کار را کردند و سنیان انکار نکردند؛ زیرا یارای منع نداشتند که عده شیعیان فزون‏تر و سلطان هم همراه آن‌ها بود. درباره رسمی شدن مراسم عاشورا در زمان آل‌بویه، تذکر چند نکته ضروری به نظر می‏رسد: اولاً، با توجه به اینکه آل‌بویه با این مراسم در دیلم آشنا شدند، به‏ خوبی برمی‏آید که ایرانیان با حفظ ماهیت مراسم عاشورا، آن را باظرافت خاصی با آداب و رسوم بومی خود  که چندان هم با سبک و روش عزاداری در عراق و حجاز تفاوت نداشت  برگزار می‏نمودند. ثانیاً، با توجه به اینکه از سلطه آل‌بویه بر بغداد به سال ۳۳۴ ق تا برگزاری مراسم عاشورا به سال ۳۵۲ ق حدود دو دهه طول کشید، می‏توان نتیجه گرفت که معزّالدوله طی این مدت به مطالعه چگونگی برگزاری این مراسم مشغول بوده تا مخالفت اهل سنت به ویژه حنابله را که موافق برگزاری چنین مراسمی نبودند  به حداقل برساند. بنابر روایت مورخان، این مراسم به رغم فراز و نشیب‌هایی  که داشت در دوره اوج قدرت آل‌بویه ـ یعنی تا پایان سلطنت عضدالدوله (۳۷۲ ق) ـ با جدیت برگزار می‏گردید و بعد از آن یعنی در دوران ضعف آل‌بویه  به‌صورت پراکنده اجرا می‏شد.۲۸ اهل سنت همین که دریافتند شیعیان در برگزاری مراسم عاشورا مُصر و جدی هستند و فشارها و اعتراض‌های آن‌ها به‌جایی نمی‏رسد، با آن به مقابله فرهنگی پرداختند و در مقابل روز عاشورا، روز هجدهم محرم، یعنی روز قتل مصعب بن زبیر را علم کردند. ابن اثیر در حوادث سال ۳۸۹ ق می‏نویسد: مردم باب البصره در رقابت با مردم کرخ، هشت روز بعد از روز عاشورا را به ماتم نشسته گفتند: مصعب بن زبیر در آن روز کشته شد 🆔@abhas313

بعدها که صفویه بر کل ایران مسلط می‌شود و مذهب رسمی ایران شیعه می‌شود کم کم گونه‌های دیگری به عزاداری اضافه می‌شود مانند گونه‌های شاخ سین(شاه حسین) که عزاداری حماسی است و پس از آن زنجیر زنی نیز اضافه شد، البته برخی منشا آن را از هند و پاکستان می‌دانند و برخی از عرب‌ها اما سینه زنی با نظم خاص و دسته‌های خاص در دوره صفویه رواج پیدا می‌کند و همه گیر می‌شود و دسته‌ها و هیئت‌های عزاداری براه می‌افتد و اشعار خاصی برای عزاداری در این دوره اضافه می‌شود. تا قبل از این دوره، اشعار ما بیشتر عربی بودند ولی از قرن نهم به بعد اشعار فارسی و ترکی هم اضافه می‌شود و گونه‌های عزاداری، تنوع بیشتری پیدا می‌کند یعنی مرثیه خوانی؛ مقتل خوانی، روضه خوانی؛ زنجیر زنی؛ شاخ سین(شاه حسین) و برخی دیگر از انواع دیگر نیز افزوده می‌شود و تقریباً یک سنت ثابت بر جای می ماند. پس از صفویان در دوره های زندیه و قاجار نیز برپایی مراسم دهه محرم و عاشورا همچنان پر رونق باقی می ماند، به عنوان نمونه در دوره زندیه چون شخص کریم خان مقید به آداب و مراسم مذهبی بود و به تقلید از شاهان صفوی در ماه محرم دسته جات عزاداری را برپا می‌کرد در دوره قاجار نیز که علمای بزرگ نفوذ فراوان داشتند و قاجاریه به تقلید از شاهان گذشته این مراسم گسترده شد، خصوصاً در عهد ناصری دهه اول محرم عزاداری و حرکت دسته‌ها در مساجد و تکایا و برگزاری مراسم دیگر به اوج خود رسید که عامل اصلی این امور علمای بزرگ شیعه بودند که در تهران و شهرستانها این آیین را همراه با اطعام و پذیرایی از عزاداران سیدالشهداء رواج دادند. دوران قاجار اما سرآغاز برآمدن سبک و شیوه های نوینی در مراسم عزاداری محرم و عاشورا بود، چر ا که از این تاریخ نوع جدیدی از عزاداری به نام " شبیه خوانی " به مراسم اضافه می‌شود، بر این اساس در عزاداری به بر پایی مراسمی جهت بازسازی حادثه عاشورا می‌پرداختند و عده‌ای مانند تئاترهای امروزی نقش‌ افراد را بازی می‌کردند البته این نوع عزاداری شعرهای خاص خود را داشت و این گونه عزاداری در دوره قاجاریه و فتحعلی شاه بیش از هر زمان دیگری رواج پیدا می‌کند. شبیه خوانی به خصوص در دوره فتحعلی شاه و ناصر الدین شاه با برپایی تکیه و ساختمان‌هایی که جهت برقراری تعزیه خوانی تاسیس شده بودند رسم و رسوم و شیوه خاص خودش را پیدا کرد. در سال 1248 شمسی به دستور ناصرالدین شاه قاجار تکیه دولت با گنجایش 20 هزار تماشاگر ساخته شد. بسیاری بر این باورند که دوره قاجار بیشترین تنوع در گونه های عزاداری را مرسوم کرد، چرا که علاوه بر شبیه خوانی و تعزیه، بر پایی سقا خانه؛ تیغ زنی، سخنوری، مراسم دفن شهدای کربلا، مراسم تشت گذاری و.. . نیز در این دوره مرسوم شد. پس از قاجاریان و با به تخت نشستن رضا شاه، دوره رکود دسته جات و هیئت های عزاداری شروع شد، در این دوره تکیه‌ها بسته و عزاداری ممنوع شد و این رویکرد منجر به آن شد که گونه دیگری از عزاداری در قالب هیئت‌های عزاداری خانگی رشد بیشتری ‌کنند و این جلسات به صورت هفتگی یا ماهانه برقرار شود. در دوره پهلوی دوم اما محمدرضا شاه هر چه کرد نتوانست با قدرت و تاثیر گذاری هیئت های مذهبی و دهه محرم مقابله کند. به گونه ای که به باور بسیاری کلید انقلاب اسلامی از دهه ” 1340و به ویژه محرم ” 1342در ایران زده شد. علاوه بر این راهپیمایی میلیونی در تهران و سراسر ایران در روزهای تاسوعا و عاشورای حسینی در سال 57 به مثابه تیر خلاصی بود به حکومت شاهنشاهی که پایان آن را حتمی کرد. پیروز شدن انقلاب همچون دمیدن خون تازه ای در رگ های شیعیان و سنت های عاشورایی بود، از ان تاریخ تا کنون همه شیوه های مقبول و مرسوم عزاداری در نقاط مختلف ایران پیاده و اجرا می شود. 🆔@abhas313

قضیه فلسطین کلید رمزآلود فرج است 🆔@abhas313

طرح آینده فلسطین 🆔@abhas313

💠زیارت آل یاسین 🔸شب میلاد حضرت زینب کبری سلام الله علیها 🆔@abhas313

🌺🍃🌺🍃🌺🍃🌺🍃 🌺🍃🌺🍃🌺🍃🌺🍃 🌺🍃🌺🍃🌺🍃 🌺🍃🌺🍃 🌺🍃 هر دختری که دختر زهرا نمی شود هر بانویی که زینب کبری نمی شود دار و ندار حضرت حیدر، مجلّله جز تو کسی که "زینت بابا" نمی شود میلاد باسعادت حضرت زینب سلام الله علیها و روز پرستار مبارک باد . 🌺🍃 🌺🍃🌺🍃 🌺🍃🌺🍃🌺🍃 🌺🍃🌺🍃🌺🍃🌺🍃 🌺🍃🌺🍃🌺🍃🌺🍃🌺🍃 🆔@abhas313

🔺رواج مسابقات استعدادسنجی نوجوانان برای حفظ کتاب مقدس! ▫️ به عنوان مثال برنامه biblebee که به شکل مسابقه استعدادسنجی برگزار می‌شود ماموریت خود را مشارکت دادن نوجوانان و جوانان در حفظ و مطالعه کتاب مقدس قرار داده است. 🆔@abhas313