شمر مامور یزید یا مامور یهود ⛔شمر تنها کسی بود که در کوفه «طیلسان» بر سر می‌گذاشت. تاریخ مدینة دمشق، ج۲۳، ص۱۹۰ [ابواسحاق سبیعی: رأیت قاتل الحسین بن علی شمر بن ذی‌الجوشن ما رأیت بالکوفة أحداً علیه طیلسان غیره]. 🔺️علماء طیلسان را از البسه مخصوص روحانیون یهود می دانند👇👇👇 وَقَالَ الْإِمَامُ الْقَاضِي أَبُو يَعْلَى بْنُ الْفَرَّاءِ‏:‏ لَا يُمْنَعُ أَهْلُ الذِّمَّةِ مِنْ الطَّيْلَسَانِ ‏,‏ وَهُوَ الْمُقَوَّرُ الطَّرَفَيْنِ الْمَكْفُوفُ الْجَانِبَيْنِ الْمُلَفَّقُ بَعْضُهَا إلَى بَعْضٍ ‏,‏ مَا كَانَتْ الْعَرَبُ تَعْرِفُهُ 👈وَهُوَ لِبَاسُ الْيَهُودِ قَدِيمًا ‏,‏ وَالْعَجَمِ أَيْضًا وَالْعَرَبُ تُسَمِّيه سَاجًا ‏.‏ كتاب فتاوى السبكي الامام تقي الدين السبكي(727- 771ق) ج٢ ص٤٠٣ قَالَ: وَأَمَّا الطَّيْلَسَانُ فَهُوَ الْمُغَوَّرُ الطَّرَفَيْنِ الْمَكْفُوفُ الْجَانِبَيْنِ الْمُلَفَّفُ بَعْضُهُ إِلَى بَعْضٍ، فَإِنَّ الْعَرَبَ لَمْ تَكُنْ تَعْرِفُهُ وَلَا تَلْبَسُهُ،👈 وَهُوَ لِبَاسُ الْيَهُودِ وَالْعَجَمِ، وَالْعَرَبُ تُسَمِّيهِ سَاجًا. كتاب أحكام أهل الذمة - ط رمادي ابن القيم الجوزیه (۶۹۱–۷۵۱)ج3 ص١٢٩٦ 📌 در ماجرایی تاریخی آمده که انس بن مالک با دیدن جماعت طیلسان‌پوش در بصره، به یاد یهودیان خیبر افتاد. بخاری، ج۵، ص۷۶ [نظر أنس إلى الناس یوم الجمعة فرأى طیالسة فقال: کأنهم الساعة یهود خیبر]. 🔺️گذشته از این‌ها نام پدر شمر، شرحبیل است [که ظاهراً همانند نام خود او، نامی عبری است] و ذی‌الجوشن تنها لقب اوست. 📌واژه‌ی «شمر»، به دوگونه تلفظ می‌شود: در کتاب‌های لغت نام او شَمِر به فتح شین و کسر میم به‌معنای جدیّت و شتاب در انجام کار ضبط شده است [ابن درید، محمد بن حسن، الاشتقاق، ص۸۵و۲۹۷؛ ابن منظور، محمد بن مکرم، لسان العرب، ج۴، ص۴۲۷؛ زبیدی، محمدمرتضی‌، تاج العروس، ج۱۲، ص۲۳۶] اما عامه‌ی مردم، او را شِمْر می‌خوانند؛ به کسر شین و سکون میم. ظاهراً شمر واژه‌ای «عبری» و اصل آن شامر به‌معنای سامر (افسانه‌سرا، هم‌صحبت در شب‌نشینی) است. [ابو‌مخنف کوفی، لوط بن یحیی، وقعة الطف، ص۱۲۴] منابع تاریخی او را از شامیان ساکن کوفه دانسته‌اند. [ابن ابی‌حاتم رازی، محمد بن ابی‌حاتم، الجرح و التعدیل، ج۴، ص۳۳۷] پدر شمر (ذوالجوشن) شُرَحبیل بن اَعْوَربن عمرو نام داشت [ابن‌سعد، طبقات، ج۶، ص۴۶]. درباره‌ی نام شرحبیل گفته‌اند: شُرَحبِیل اسم أحسبه نَجرانیٌّ أو سُریانیًّ و قال بعض أهل اللغة کلُّ اسم جاء فی العربیة فیه «ایل» فهو منسوب الی الله تبارک و تعالی [ابن درید، محمد بن حسن، الاشتقاق، ص۹۸]. شُرَحبِیل اسم علم مذکر عربی قدیم، و قیل: أعجمی، لأنه مختوم بـ«إل: إله» العبری، أی أن الأصل «شرحب» و أضیف إلیه لفظ الله [قاموس معاجم]. 📌لذا به‌نظر می‌رسد نام شرحبیل از اسامی مقدس عبری باشد. آن‌چه این مطلب را تقویت می‌کند، مشاهده‌ی اسم «عبد شرحبیل» در شمار فرزندان هاشم بن عبدمناف است. البته برخی وی را شرحبیل گفته‌اند، یا عبد شرحبیل را به‌صورت عبد بن شرحبیل ضبط کرده‌اند، ولی شهرت نام عبد شرحبیل در منابع نخستین، ما را نسبت به درستی آن مطمئن می‌سازد. 🔺️از مادر شمر نیز به پلیدى یاد کرده‌اند، تا جایى که گفته‌اند وى هنگام جابه‌جایى گوسفندانش، به گناه آلوده شد و شمر از راه نامشروع به دنیا آمد. امام حسین علیه‌السلام نیز در واقعه‌ی کربلا، شمر را پسر زن بزچران خطاب کرده است [بلاذرى، انساب الاشراف، ج۲، ص۴۸۷؛ شیخ مفید، الارشاد، ج۲، ص۹۶] #یهود 🆔@abhas313

ابوسفیان ویهود برخی از آیات قرآن در نکوهش کردار ابوسفیان و پیروانش نازل شده است. واحدی، اسباب نزول القرآن، ص۱۲۹ نیز روایات فراوانی در مذمّت و لعن او و خاندانش وجود دارد؛ چنان‌چه نقل شده است: پیامبر (ص) نشسته بود؛ ابوسفیان رد شد و سوار چهارپایی بود و معاویه و برادرش همراه او بودند که یکی حیوان را می‌راند و دیگری از پشت پی می‌کرد. پس پیامبر فرمودند: «خداوند لعنت کند حمل‌کننده و حمل‌شونده و راه‌برنده و دنبال‌کننده را.» انساب الاشراف ج۵، ص۱۲۹ ابوسفیان در رفت و آمدهای تجاری خود به شام در زمان جاهلیت، زمینی در منطقه‌ی بلقاء به‌نام «قبش» خریداری کرده بود که بعد از وی به معاویه رسید. فتوح البلدان، ج۱، ص۱۵۳ براساس گزاش‌های موجود، ابوسفیان خبر حقانیّت رسول‌الله (ص) را از بزرگان یهود و مسیحیان نیز شنیده بود. به‌عنوان نمونه، خودش ادعا دارد در ایامی که آتش جنگ میان قریش مکه و رسول‌الله (ص) پس از هجرت به مدینه شعله‌ور بود، برای تجارت به غزه رفت. آن‌جا او را برای تحقیق از اوضاع حجاز به دربار هرقل بردند و پس از پرسش و پاسخ‌هایی که میان هرقل و او ردّ و بدل شد، هرقل به حقانیت رسول‌الله (ص) پی برد. الاغانی، ج۶، ص۵۲۳ به بعد براساس گزارشی دیگر، ابوسفیان با یکی از احبار منطقه‌ی یمن، نشست و برخاست داشت. یک روز، حبر یهودی از ابوسفیان درباره‌ی خبر نبوّت رسول‌الله (ص) جویا شد و ابوسفیان، اخبار غلط به او داد. فردای آن روز، عباس در حضور ابوسفیان، اطلاعات غلط او را تصحیح کرد و حبر یهودی با شنیدن اخبار درست سراسیمه بیرون رفت و فریاد برداشت: «سر یهود، بریده شد! یهود کشته شد!…» همان، ص۵۲۶و۵۲۷ ابوسفیان ارتباط تنگاتنگی با یهود داشت و در بسیاری از اقدامات خود علیه رسول‌الله (ص)، از کمک و هم‌فکری یهود بهره می‌برد. مثلاً پس از جنگ بدر، او در ذی‌قعده سال دوم هجرت پس از عبور از بیابان نجد، به سر قنات کوه نَبیت رسیده و مهمان سلام بن مشکم، خزانه‌دار یهودیان بنی‌نضیر شد و با دریافت اخبار مدینه از وی،( تاریخ طبری، ج۲، ص۱۷۵) مردانی را به این شهر فرستاد. آنان نخلستانی کوچک را در ناحیه‌ی عُرَیض آتش زدند [ معجم البلدان، ج۴، ص۱۱۴] و با کُشتن معبد بن عمرو انصاری [ تاریخ طبری، ج۲، ص۱۷۶] و هم‌پیمانش، در مردم مدینه هراس افکندند. رسول‌خدا (ص) آنان را تا قرقرةالکدر دنبال کرد، اما ابوسفیان و همراهانش از معرکه گریختند. همان #یهود 🆔@abhas313

🔰ولید فرزند نامسلمانی از صفوریه ولید بن عقبة بن ابی‌معیط، برادر مادری عثمان است. اُسد الغابة، ج۵، ص۴۲۰؛ سیر أعلام النبلاء، ج۳، ص۴۱۳. وی نیز همچون ابوسفیان و معاویه، از کسانی است که تا فتح مکه از سرسخت‌ترین دشمنان رسول‌الله (ص) بود و با فتح مکه، بالاجبار اسلام ظاهری را اختیار کرد. پَستی وی تا حدّی است که خداوند در قرآن کریم، وی را فاسق معرفی کرده است. چنان‌که خداوند در سوره‌ی حجرات آیه۶، می‌فرماید: «یا أَیهَا الَّذِینَ آمَنُوا إِنْ جَاءَکمْ فَاسِقٌ بِنَبَإٍ فَتَبَینُوا»؛ ابن‌سعد، طبقات الکبری، ج۲، ص۱۶۱؛ واقدی، المغازی، ج۳، ص۹۸۰ با وجود این بعد از رسول‌الله (ص)، پُست‌های مهمی به وی داده شد؛ چنان‌که نقل شده او به‌همراه عمرو بن عاص، امیر سپاه برای جنگ با شامیان بودند. نیز ولید بن عقبه مأمور جمع و استیفای مالیات قبیله‌ی قضاعه بود. او با همراهی عمرو به دریافت مالیات مشغول شد. هم‌چنین به ولید بن عقبه فرمان حمله به اردن داده شد و عده‌ای از اعراب را که آماده‌ی جهاد شده بودند، برای همراهی با وی فرستادند. در این جنگ فرزند خالد کشته شد و خالد بن سعید که فرماندهی جنگ را به‌عهده داشت، به‌همراه ولید بن عقبه و سپاهیان به مدینه عقب‌نشینی کردند؛ همین امر باعث شد تا مدتی اجازه‌ی ورود به مدینه به آن‌ها داده نشود. [۴۲] اما پس از مدتی، اجازه‌ی ورود ولید بن عقبه به مدینه صادر شد. ابن اثیر، الکامل، ج۲، ص۴۰۶. مسعودی می‌نویسد: «چون علی بن ابی‌طالب (ع) خواست بر ولید حدّ بزند، ولید او را دشنام داد. در این هنگام عقیل بن ابی‌طالب بر او نهیب زد و گفت: گویا تو نمی‌دانی چه کسی هستی؟ تو نامسلمانی از روستای (صَفّوریه) هستی. (چرا که پدرش از یهودیان این روستا در اردن بود.)» مروج الذهب، ج۲، ص۳۴۵؛ انساب الاشراف، ج۶، ص۱۴۳. امام حسن مجتبی (ع) در پی احتجاج با جماعتی که منکر فضل او و پدرش بودند، در پاسخ به ولید بن عقبه، نَسَب وی به عقبة بن ابی‌معیط را زیر سؤال برد و فرمود: «تو را به قریش چه؟! تو پسر مردی از کفار عجم از شهر صفوریه هستی… ای ولید! به خدا تو از نظر سن بزرگ‌تر از کسی هستی که پدر خود می‌خوانی! پس بهتر است تو مشغول انتساب خود به پدرت باشی.» ابن ابی‌الحدید، شرح نهج‌البلاغه، ج۶، ص۲۹۲و۲۹۳. #یهود 🆔@abhas313

بررسی تاریخ نشان می‌دهد که ابن ملجم مرادی در سرپرستی زنی یهودی قرار داشت. مجلسی، محمدباقر، بحارالانوار، بیروت، داراحیاء التراث العربی، چاپ سوم، ۱۴۰۳ق، ج۴۲، ص۲۶۲. روایت دیگری، قاتل امام علی (ع) را «ولد الزنا» اعلام می‌کند. ر.ک: مجلسى، محمد باقر‏، بحار الأنوار، بیروت، دار إحیاء التراث العربی‏، چاپ دوم، بیروت‏، ۱۴۰۳ق، ج۲۷، ص۲۴۰ : عن أبی جعفر (ع) قال : إنّ عاقر ناقة صالح کان أزرق ابن بغی، و إنّ قاتل علی صلوات الله علیه ابن بغی، و کانت مراد تقول: ما نعرف له فینا أباً و لا نسباً، وإنّ قاتل الحسین بن علی صلوات الله علیه ابن بغی و إنّه لم یقتل الانبیاء ولا أولاد الانبیاء إلا أولاد البغایا. در برخی گزارش‌ها؛ از ابن ملجم با عنوان «ابن الیهودیة» (فرزند یهودی) و «شبه الیهود» (شبیه یهودیان) یاد شده است: ۱. امام علی (ع) بلافاصله بعد از ضربت خوردن فرمودند که این ملعونِ یهودی‌زاده مرا کُشت‏: «قَتَلَنِی‏ ابْنُ مُلْجَمٍ قَتَلَنِی اللَّعِینُ ابْنُ‏ الْیَهُودِیَّةِ»؛ مرا ابن ملجم کشت؛ مرا ملعونی که فرزند زن یهودی ‌بود کشت. مجلسی، محمدباقر، همان، ج‏۴۲، ص۲۸۱. ۲. امام علی (ع) در جواب سؤال امام حسن (ع) که پرسید چه کسی اقدام به کشتن شما کرد؟، فرمودند: «قَتَلَنِی ابْنُ الْیَهُودِیَّةِ عَبْدُ الرَّحْمَنِ بْنُ مُلْجَمٍ‏ الْمُرَادِی‏» ابن ملجم که فرزند زنی یهودی است اقدام به کشتن من کرد. مجلسی، محمدباقر، همان، ج۴۲، ص۲۸۳-۲۸۴ ۳. در روایتی چنین نقل شده است که؛ وقتی ابن ملجم در ملاقاتی با امام علی (ع) خود را معرفی کرد، امام فرمودند: «رسول خدا (ص) به من خبر داد که قاتل من فردی شبیه یهود است و او (ابن ملجم) یهودی است».ابن عساکر، علی بن الحسن، تاریخ مدینة دمشق، بیروت، دار الفکر للطباعة والنشر والتوزیع، چاپ اول، ۱۴۱۵ق. ج۴۲، ص۵۵۴ : عرض [على] علی الخیل، فمرّ علیه ابن ملجم، فسأله عن اسمه، أو قال: [عن] نسبه ـ فانتهى إلى غیر أبیه. فقال له: کذبت. حتى انتسب إلى أبیه، فقال: “صدقت. أما إن رسول الله (ص) حدثنی: أن قاتلی شبه الیهود! هو یهودی، فامضه”. #یهود 🆔@abhas313

📌به یهود اعتماد نکنید. قرآن کریم: يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا لَا تَتَّخِذُوا الْيَهُودَ وَالنَّصَارَىٰ أَوْلِيَاءَ ۘبَعْضُهُمْ أَوْلِيَاءُ بَعْضٍ ۚ وَمَن يَتَوَلَّهُم مِّنكُمْ فَإِنَّهُ مِنْهُمْ ۗ إِنَّ اللَّهَ لَا يَهْدِي الْقَوْمَ الظَّالِمِينَ اى کسانى که ایمان آورده اید! #یهود و #نصارى را دوست و تکیه گاه خود، انتخاب نکنید. آنان اولیاى یکدیگرند. کسانى که از شما با آنان دوستى کنند، از آنان هستند. خداوند، گروه #ستمکاران را هدایت نمى کند. 📚مائده/51. 👇👇 🌻 @abhas313

📌شدت دشمنی یهود با اسلام قرآن کریم: لَتَجِدَنَّ أَشَدَّ النَّاسِ عَدَاوَةً لِّلَّذِينَ آمَنُوا الْيَهُودَ وَالَّذِينَ أَشْرَكُوا... . ای #محمد، به یقین از میان مردم، #یهود و #مشرکان را سرسخت ترین #دشمن نسبت به #مؤمنان خواهى یافت. 📚مائده/82. 👇👇 🌻 @abhas313

📌علت قهر و #غضب خدا از قوم #یهود چیه؟ قرآن کریم: فَبِمَا نَقْضِهِم مِّيثَاقَهُمْ لَعَنَّاهُمْ وَجَعَلْنَا قُلُوبَهُمْ قَاسِيَةً ۖ يُحَرِّفُونَ الْكَلِمَ عَن مَّوَاضِعِهِ ۙ وَنَسُوا حَظًّا مِّمَّا ذُكِّرُوا بِهِ ۚ وَلَا تَزَالُ تَطَّلِعُ عَلَىٰ خَائِنَةٍ مِّنْهُمْ إِلَّا قَلِيلًا مِّنْهُمْ ۖ فَاعْفُ عَنْهُمْ وَاصْفَحْ ۚ إِنَّ اللَّهَ يُحِبُّ الْمُحْسِنِينَ ولى بخاطر #پیمان_شکنى، آنان را از رحمت خویش ساختیم. دلهاى آنان را سخت نمودیم. آنان کلمات الهى را از موردش #تحریف مى کنند. و بخشى از آنچه را به آنان گوشزد شده بود، فراموش کردند. و پیوسته از خیانتى (تازه) از آنان آگاه مى شوى، مگر عده کمى از آنان. ولى از آنان درگذر و صرف نظر کن، که خداوند نیکوکاران را دوست مى دارد. 📚مائده/13 👇👇 🌻 @abhas313

📌آیا یهود حاضرند از سخنان رسول الله(ص) پیروی کنند؟ قرآن کریم: وَلَن تَرْضَىٰ عَنكَ الْيَهُودُ وَلَا النَّصَارَىٰ حَتَّىٰ تَتَّبِعَ مِلَّتَهُمْ.... . هرگز #یهود و #نصارى از تو راضى نخواهند شد، تا-به طور کامل تسلیم خواسته هاى آنها شوى، و- از آیین - تحریف یافته- آنان، پیروى کنى. بگو: هدایت واقعى، هدایت خدا است. اگر از هوا و هوس هاى آنان پیروى کنى، بعد از آن که آگاه شده اى، هیچ سرپرست و یاورى از سوى خدا براى تو نخواهد بود. 📚بقره/120. 👇👇 🌻 @abhas313

🔰از نزدیک با زندگی یهودیان هسیدیک اشنا شویم #یهود 👈به کانال ما حتما بپویندید تا نکات جالبتری را دریافت کنید https://eitaa.com/joinchat/2977300515Ca95214c6eb