#گزارش_تصویری 📣 #مجلس_عزای_مولاتی_رقیه 💠شهادت حضرت رقیه سلام الله علیها 🗓 جمعه ۱۹ مرداد ماه 📲@h_ya_roghayeh

❗️ جدید و مهم! 🔺 جدیدترین سند مرتبط با شهادت حضرت رقیه(س) 📜 نسخه نایاب کتابخانه سلیمیه شهر ادرنه ترکیه | قرن پنجم هجری قمری 🔻 قاسم‌ بن‌ محمد‌ بن‌ احمد مأموني(م حدود ۵۰۰ق) در السنی فی قتل أولاد النبی(ص) در این کتاب در بیان حالات یکی از دختران حاضر در کاروان اسرا می‌نویسد: ▪️ «انّ یزید لمّا أنزل آل النبی بیتاً من بیوت داره کان فیهم صبیة... ابنة أربع سنین، وکانت مشتاقة إلی ابیها، وکانوا یکتمون ذلک عنها... فانتبهت من منامها فی الهاجرة وقالت: یا امّاه رأیت أبی فی المنام... وأین هو؟ فصیحن بأجمعهنّ. فبعث إلیهنّ یزید أن یسألهنّ؛ وذلک أنه کان فی مقیله فانتبه لصحیهنّ، فسألهنّ فقلن: إنّ هذه الصبیة رأت أباها فی المنام، وقصصن علیه القصة. فأخبره بذلک وأمره اللعین بطرح رأس أبیها فی حجرها. فعلوا کذلک فصاحت: ما هذا؟ فقالوا: رأس أبیک. ففزعت الصبیة و فاضت و ماتت». 📎 نسخه خطی السنی فی قتل أولاد النبی(ص) منتسب به مأمونی صاحب کتاب الحاویة، کتابخانه سلیمیه ادرنه ترکیه، ص۱۰۴

شمر مامور یزید یا مامور یهود ⛔شمر تنها کسی بود که در کوفه «طیلسان» بر سر می‌گذاشت. تاریخ مدینة دمشق، ج۲۳، ص۱۹۰ [ابواسحاق سبیعی: رأیت قاتل الحسین بن علی شمر بن ذی‌الجوشن ما رأیت بالکوفة أحداً علیه طیلسان غیره]. 🔺️علماء طیلسان را از البسه مخصوص روحانیون یهود می دانند👇👇👇 وَقَالَ الْإِمَامُ الْقَاضِي أَبُو يَعْلَى بْنُ الْفَرَّاءِ‏:‏ لَا يُمْنَعُ أَهْلُ الذِّمَّةِ مِنْ الطَّيْلَسَانِ ‏,‏ وَهُوَ الْمُقَوَّرُ الطَّرَفَيْنِ الْمَكْفُوفُ الْجَانِبَيْنِ الْمُلَفَّقُ بَعْضُهَا إلَى بَعْضٍ ‏,‏ مَا كَانَتْ الْعَرَبُ تَعْرِفُهُ 👈وَهُوَ لِبَاسُ الْيَهُودِ قَدِيمًا ‏,‏ وَالْعَجَمِ أَيْضًا وَالْعَرَبُ تُسَمِّيه سَاجًا ‏.‏ كتاب فتاوى السبكي الامام تقي الدين السبكي(727- 771ق) ج٢ ص٤٠٣ قَالَ: وَأَمَّا الطَّيْلَسَانُ فَهُوَ الْمُغَوَّرُ الطَّرَفَيْنِ الْمَكْفُوفُ الْجَانِبَيْنِ الْمُلَفَّفُ بَعْضُهُ إِلَى بَعْضٍ، فَإِنَّ الْعَرَبَ لَمْ تَكُنْ تَعْرِفُهُ وَلَا تَلْبَسُهُ،👈 وَهُوَ لِبَاسُ الْيَهُودِ وَالْعَجَمِ، وَالْعَرَبُ تُسَمِّيهِ سَاجًا. كتاب أحكام أهل الذمة - ط رمادي ابن القيم الجوزیه (۶۹۱–۷۵۱)ج3 ص١٢٩٦ 📌 در ماجرایی تاریخی آمده که انس بن مالک با دیدن جماعت طیلسان‌پوش در بصره، به یاد یهودیان خیبر افتاد. بخاری، ج۵، ص۷۶ [نظر أنس إلى الناس یوم الجمعة فرأى طیالسة فقال: کأنهم الساعة یهود خیبر]. 🔺️گذشته از این‌ها نام پدر شمر، شرحبیل است [که ظاهراً همانند نام خود او، نامی عبری است] و ذی‌الجوشن تنها لقب اوست. 📌واژه‌ی «شمر»، به دوگونه تلفظ می‌شود: در کتاب‌های لغت نام او شَمِر به فتح شین و کسر میم به‌معنای جدیّت و شتاب در انجام کار ضبط شده است [ابن درید، محمد بن حسن، الاشتقاق، ص۸۵و۲۹۷؛ ابن منظور، محمد بن مکرم، لسان العرب، ج۴، ص۴۲۷؛ زبیدی، محمدمرتضی‌، تاج العروس، ج۱۲، ص۲۳۶] اما عامه‌ی مردم، او را شِمْر می‌خوانند؛ به کسر شین و سکون میم. ظاهراً شمر واژه‌ای «عبری» و اصل آن شامر به‌معنای سامر (افسانه‌سرا، هم‌صحبت در شب‌نشینی) است. [ابو‌مخنف کوفی، لوط بن یحیی، وقعة الطف، ص۱۲۴] منابع تاریخی او را از شامیان ساکن کوفه دانسته‌اند. [ابن ابی‌حاتم رازی، محمد بن ابی‌حاتم، الجرح و التعدیل، ج۴، ص۳۳۷] پدر شمر (ذوالجوشن) شُرَحبیل بن اَعْوَربن عمرو نام داشت [ابن‌سعد، طبقات، ج۶، ص۴۶]. درباره‌ی نام شرحبیل گفته‌اند: شُرَحبِیل اسم أحسبه نَجرانیٌّ أو سُریانیًّ و قال بعض أهل اللغة کلُّ اسم جاء فی العربیة فیه «ایل» فهو منسوب الی الله تبارک و تعالی [ابن درید، محمد بن حسن، الاشتقاق، ص۹۸]. شُرَحبِیل اسم علم مذکر عربی قدیم، و قیل: أعجمی، لأنه مختوم بـ«إل: إله» العبری، أی أن الأصل «شرحب» و أضیف إلیه لفظ الله [قاموس معاجم]. 📌لذا به‌نظر می‌رسد نام شرحبیل از اسامی مقدس عبری باشد. آن‌چه این مطلب را تقویت می‌کند، مشاهده‌ی اسم «عبد شرحبیل» در شمار فرزندان هاشم بن عبدمناف است. البته برخی وی را شرحبیل گفته‌اند، یا عبد شرحبیل را به‌صورت عبد بن شرحبیل ضبط کرده‌اند، ولی شهرت نام عبد شرحبیل در منابع نخستین، ما را نسبت به درستی آن مطمئن می‌سازد. 🔺️از مادر شمر نیز به پلیدى یاد کرده‌اند، تا جایى که گفته‌اند وى هنگام جابه‌جایى گوسفندانش، به گناه آلوده شد و شمر از راه نامشروع به دنیا آمد. امام حسین علیه‌السلام نیز در واقعه‌ی کربلا، شمر را پسر زن بزچران خطاب کرده است [بلاذرى، انساب الاشراف، ج۲، ص۴۸۷؛ شیخ مفید، الارشاد، ج۲، ص۹۶] #یهود 🆔@abhas313