eitaa logo
ستاد امر به معروف و نهی از منکر شهرستان نایین
293 دنبال‌کننده
3.4هزار عکس
1.5هزار ویدیو
59 فایل
کانال اطلاع رسانی ستاد امر به معروف و نهی از منکر شهرستان نایین
مشاهده در ایتا
دانلود
🏴 وَ لَا تَتْرُکُ أَنْ یُصَلِّیَ عَلَیَّ أَحَدٌ مِنْهُمْ وَ لَا مِنْ أَتْبَاعِهِمْ حضرت فاطمه(سلام الله علیها) خطاب به حضرت علی(علیه السلام): مبادا بگذاری احدی از آنان و پیروانشان به جنازه‌ام نماز بخوانند. 📚بحارالانوار، علامه مجلسی، ج4٣، ص١٩٢ هر کس سراغم آمد با او بگو که زهرا قدرش عیان نگردید قبرش نشان ندارد😭
🏴 أَبکي مِن ضَربَتکَ عَلی القَرْنِ، و لَطمِ فَاطِمَةَ خَدِّها پیامبر اسلام فرمودند: [علی جان] گریه می‌‌کنم از ضربت بر فرق تو و سیلی بر گونه فاطمه. 📚 منابع امالی، شیخ صدوق، ص 134 بحار الانوار، علامه مجلسی، ج 2 ، ص 51 عوالم العلوم، عبدالله بحرانی اصفهانی، ج 11 ، ص 397 صورتش نیلی شد از سیلی،که چون سیل سیاه روی گردون زین مصیبت تا قیامت تار بود (مفتقر)
🏴 اِذا اَنَا مِتُّ فَادْفِنِّی لَیلاً وَ لا تُؤذِّنَّنَ بِی اَحَداً فاطمه (سلام الله علیها) خطاب به علی(علیه السلام): وقتی وفات کردم، مرا شبانه دفن کن و هیچ کس را خبر نکن 📚روضة الواعظین ، فتّال نیشابوری، ص 130
🗒تاریخ می‌گوید: همه از امیرالمومنین علی علیه السلام غافل نشده بودند. با فاطمه سلام الله علیها راه و حقیقت را پیدا کرده بودند. در دل شب آن‌گاه که مردمان، مردم غافل از فاطمه علیها‌السلام ، خفته بودند، هفت تن در جوار پیکر فاطمه علیها‌السلام بودند و نگاهشان به گام‌های علی علیه‌السلام ، بعدها هم همینان مزار فاطمه علیها‌السلام را می‌شناختند... ✅امروز هم، همه امامشان را گم نکرده‌اند. با فاطمیه در سجاده‌های نیمه شب‌ها، در هیاهوی روزها، آن‌گاه که مسلمین، مسلمین غافل از امام، در بیابان‌های حیرت و گمراهی،‌ در بی‌خبری و غفلت سرگردانند، هستند کسانی که از امامشان دور نیستند. ✅ آنان که از فاطمیه غافل نیستند با فاطمه علیها‌السلام بوده و اینان کسانی اند که با امامشان‌اند، اگر چه در روزگار ظهور نباشند، روزگارشان را به حضور می‌گذرانند. ✅عزاداران فاطمیه ! خدا را! همتی! اگر مشتاق دیدار مهدی فاطمه ایم اگر ظهور می خواهیم باید به احساس حضور برسیم . امام زمان ارواحنافداه را حاضر ببینیم با نام فاطمه ی زهرا سلام الله علیها ذکر بگوئیم و به محبتش از گناه دوری کنیم و برای خشنودیش انفاق کنیم.
🏴 امام علی علیه السلام؛ «بِمَنِ العَزاء يا بِنتِ مُحمّد؟ كنت بِكِ اتعزي فَفيم العَزاء من بعدك؟» 📜 به چه‌ چيزی‌ آرامش‌ يابم‌ ای دختر محمّد؟ من به وسيله تو تسکين می‌يافتم؛ بعد از تو به چه چيزی آرامش يابم؟ 📚 بحارالانوار/ ج۴۳، ص۱۸۶
🔅شیخ حسین انصاریان در خاطره ای از  رحمت الله علیه اینگونه نقل می کند: یک‌ روز بعدازظهر تلفن زنگ زد، برداشتم و دیدم استاد باکرامت، عالم کم‌نظیر، فیلسوف الهی، علامهٔ جعفری است. به من گفت: حسین، کاری نداری؟ گفتم: نه، امرتان؟ گفت: بلند شو به خانهٔ ما بیا! خب از این‌ طرف تهران، شرق به غرب، حدود بلوار آیت‌الله کاشانی رفتم. تنها بود، گفت: چه خوب شد آمدی! امشب دوازده شب دارند من را به‌خاطر بیماری به بیمارستان می‌برند، احتمال می‌دهم برنگردم؛ تو را خواستم تا یک چیزی به تو بدهم و یک چیزی بگویم. یک پولی را درآورد و به من داد و گفت: این را چهار قسمت کن و بعد از رفتن من، هر جا خودت صلاح دیدی که هزینه شود، هزینه کن. گفتم: چشم! گفت: پس آنچه که می‌خواستم به تو بدهم، دادم؛ اما یک چیزی می‌خواهم به تو بگویم. تو من را می‌شناسی و از سال پنجاه با هم رفیق بوده‌ایم، درست است؟ گفتم: بله! گفت: رفت‌وآمد هم با هم زیاد داشته‌ایم؛ جای این را من غیر از تو نداشتم که بگویم، وگرنه می‌گفتم. خیلی استاد دانشگاه با من و خانواده‌ام رفیق هستند، ولی جای‌ آن تو هستی. فرمود: من تا الآن نماز قضا ندارم، روزهٔ قضا ندارم، حج را رفته‌ام و در عبادتم بدهی ندارم؛ اما همهٔ عباداتم را که دارم می‌روم، اینها را کنار گذاشته‌ام و گفته‌ام بروید، نمی‌خواهم پیش من باشید؛ هیچ امیدی به شما ندارم! این یک مسئله بود. چند سال در قم درس خوانده‌ام، بعد به نجف رفته‌ام و بزرگ‌ترین استادها مثل آقا‌ شیخ‌ مرتضی طالقانی، آیت‌الله‌العظمی خوئی، این آدم کم‌نظیرِ در علم را دیده‌ام. الآن که می‌خواهم به خارج بروم، به عمر تحصیلم هم گفته‌ام کنار بروید که هیچ امیدی به شما ندارم؛ اما خیلی طلبه و دانشگاهی را درس داده‌ام و بالاخره آنها با زبان من با اسلام، با حکمت و با قرآن آشنا شده‌اند. حالا که 73-74 ساله هستم، به آنها هم گفته‌ام دارم می‌روم، شما هم من را رها کنید و کنار بروید که ابداً به شما امیدی ندارم. بعد به من گفت: حسین، می‌دانی امیدِ صد درصد من به قیامتم که هیچ نگرانی‌ای ندارم، به چیست؟ گفتم: نه استاد! گفت: فقط به  است. 🌹صلی الله علیک یا اباعبدالله
🏴 عظم الله اجورنا واجوركم بمصاب الجلل باستشهاد سيدتنا ومولاتنا صدیقةالكبرى ، انسيةالحوراء، ام ابيها، فاطمة الزهراء سلام الله عليها و نتقرب إلى الله بالبراءة من قتلتها واعدائها وظالميها وسالبي حقها ، آجَـــــرَکَ ألله یـا بَـقــیَّـة ألله یـا صـــــاحِـــبَ الــزَّمــان في مُصيبتها
✅ پاسخ دبیر ستاد امر به معروف به پیشنهاد عجیب ضرغامی 🔻 حجت‌الاسلام دکتر محمدحسین طاهری آکردی، دبیر ستاد امر به معروف و نهی از منکر کشور در ویراستی خود نوشت: 🔹 پیشنهاد غیرتخصصی جناب درباره ادغام دستگاه‌های فرهنگی با تعجب‌آور است. آیا گسترش بی‌پشتوانه شبکه‌های تلویزیونی در زمان مدیریت ایشان در رسانه ملی، مصداق اسراف نبود؟! گاهی ادغام به بهانه صرفه‌جویی، کلید واژه‌ای برای به تعطیلی کشاندن دستگاه‌های مطالبه‌گر از است. 💠 ستاد امر به معروف و نهی از منکر: 🆔 @Setadeabm
❣ 📖 السَّلامُ عَلَیْکَ یا شَریکَ الْقُرْآنِ‏... 🌱سلام بر تو ای مولایی که آیه آیه ی قرآن به سمت تو دعوت می‌کند. 🌱 سلام بر تو و بر روزی که قرآن به دستان تو احیا خواهد شد. ✨🌹 ✨🌸 📿 : 🤲"یَا ذاالجلالِ و الاکرامِ"🤲 "ای صاحب جلال و بزرگواری"
💎 علی (علیه السلام) : 🌼 الحَريصُ فَقيرٌ و لو مَلَكَ الدُّنيا بحَذافيرِها ❄️ حریص ، نیازمند است اگر چه مالک همه دنیا باشد. 📚 غرر الحکم ، حدیث ۱۷۵۳
🔴 یکی از گرفتاری های مردم در زمان ظهور که سبب انکار امام زمان علیه‌السلام میشود: 🟢 على بن أبى حمزه از امام صادق عليه‌السلام روايت كرده كه آن حضرت فرمود: «اگر قائم قيام كند، مردم او را انكار مى‌كنند؛ زيرا او به صورت جوانى برومند به سوى ايشان باز مى‌گردد، كسى بر عقيدۀ خود نسبت به او پايدار نمى‌ماند «مگر آن كس كه خداوند در عالم ذرّ از او پيمان گرفته باشد.» و در روايت ديگرى چنين است كه آن حضرت فرمود: « از بزرگترين گرفتاريها آن است كه صاحب ايشان به چهرۀ جوانى بر آنان خروج مى‌كند در حالى كه آنان مى‌پندارند كه او بايد پيرمردى كهن سال باشد.» «عَن عَلِي بْنِ أَبِي حَمزَة عَن أَبِي عَبْدِاَللَّه أَنَّهُ قَالَ: لَوْ قَد قَامَ القَائِمُ لَأَنْكَرَه اَلنَّاسُ لِأَنَّهُ يَرجِعُ إِلَيهِم شَابّاً مُوفِقاً لاَ يَثبتُ عَلَیهِ إِلاّ مَن قَد أَخذَاَللَّه مِيثَاقَه فِي اَلذَّرّ اَلاوَّل وَ فِي غَيرِ هَذِه اَلرِّوايَة أَنهُ قَالَ: وَ إِنَّ مِن أَعظَم اَلبَلِيَّة أَن يَخرُجَ إِلَيهِمْ صَاحِبهُم شَابّاً وَ هُم يَحسَبُونهُ شَيخاً كَبِيراً» 📚بحارالأنوار، ج ۵۲، ص۲۸۷ 📚الغيبة، ج ۱، ص۱۸۸