eitaa logo
آب وآجر.الهه بیات مختاری
239 دنبال‌کننده
351 عکس
128 ویدیو
1 فایل
مشاهده در ایتا
دانلود
همین که رو به تو کرده ست باده نوش گنهکار صدا زده ست تو را در میان هم هم بازار چنان که عطر بگیرد لب از صدا زدن تو چنان که می بفروشد به بوی میکده عطار چه خلوتی ست... شلوغی رفت و آمد با تو چه صحبتی ست...زبان سکوت در شب دیدار ... @aboajor
سلام به خواست مکرر و اصرار دوستان شاعرم درین جا صفحه ای گشودم از جنس آب و آجر رو به بینایی و روشنایی ان شاءالله پیشتر در تلگرام صفحه ای به همین نام بود که رفته رفته چون ستاره ی صبح خاموش شد حالا اینجا چراغی افروخته ام باشد که آفتاب در حوالی این قریه اتفاق بیفتد و شعر دل ما و چشم دوستان را روشن کند @aboajor
به سرمه دان گلو دو چشمم نشسته از استکان بریزد که هرچه را خورده ام به جز غم به پیش چشم از دهان بریزد نگفته بودی که هیئت غم چه میکند با زبان شعرم چنان خراشد رخ هجا را که گریه در شایگان بریزد اگر برقصم به وزن دوری به ناله ام کِل کشد صبوری اگر بگریم ردیف ها را به صورت واژگان بریزد شبی درازم که شانه اش را بلندی مویه ها شکسته لبم که خون دل از دهانم فقط به شرح بیان بریزد پیمبر بی کتاب و مصحف کجا به غیر از غزل نشیند که دود جامانده از سرش را در آیه های دخان بریزد؟! به محفل انسِ باشراب از جهان به دورم به خویش نزدیک ازین فراق و وصال خوش تر کدام دست این چنان بریزد دم کهنسالگی غم را به دست ساقی چنان بگیرد که حسرت عمر رفته را در پیاله های جوان بریزد که عشق این درد آفریده گلوی در خنده ی بریده شکر به کنج دهان گذارد نمک به زخم زبان بریزد چه در مراعات بی نظیری چقدر ای مرگ سربه زیری بلند کن سایه ی سرت را که بر سرم آسمان بریزد @aboajor
سلام روح رها در تن شریف شده در آزمون خداوند بی حریف شده به روی مرمر و‌خون نکته ی ظریف شده به شعر قطعه ی گلزارها ردیف شده به السلام و علیک نماز آخرتان نشسته اید و خداوند دربرابرتان @aboajor
عشق تو رواست هر چه می دانی را آیینه ات انداخت پریشانی را اکنون همه میروند در دست کنند انگشتر قاسم سلیمانی را @aboajor
پرنده می‌شود از لحظه ی پدید شدن سروده می‌شود آری زن از شهید شدن سروده می‌شود از آفتاب و آینه ها سروده می‌شود از شعر روسپید شدن شروع می‌شود از لحظه ی فداکاری به چشمِ خسته ی شب های صبح بیداری شبیه حضرت زهرا به روز مادری و شبیه زینب کبری شب پرستاری مدافع حرم خانه است آری زن شبیه رود به جریان خانه جاری زن لطیف خلقتِ زیبا سرشتِ بی مانند به وقت حادثه تعریف پایداری زن درون خانه اگر نقش مادری دارد میان جامعه نقش پیمبری دارد زنی که روشنی آموخته ست انسان را زنی که خاصیت عشق پروری دارد @aboajor
شانزدهم دی ماه، سالروز شکل گیری حماسه خونین هویزه به دست دانشجویان پیرو رهبری به فرماندهی دانشجوی شهید، سیدحسین علم الهدی است. این دانشجویان رزمنده در سال 1359، عملیاتی را در هویزه و سوسنگرد آغاز کردند و پیروزی های مهمی به دست آوردند. دست نوشته ای به جا مانده از شهید علم الهدی «من در سنگر هستم. در این خانه محقر، در این خانه فریاد و سکوت، فریاد عشق و سکوت، در این سرد و گرم، سردی زمستان و گرمای خون. در این خانه ساکن و پرجوش و خروش، سکون در کنار رودخانه و هیجان قلب و شور شهادت. خانه نمناک و شیرین، کوچکی قبر و عظمت آسمان. این خانه، کوچک است. این سنگر، این گودی در دل زمین، این گونی های بر هم تکیه داده شده، پر از حرف است. فریاد است. غوغاست... صدای پرمحبت اصغر و حرف زدن آرام رضا و خوش زبانی منصور، بغض گلویم را گرفته. قطرات اشکم هدیه تان باد. تنهایی، عمیق ترین لحظات زندگی یک انسان است». @aboajor
سبو به خون زده عطر شراب ناب گرفته چنان شکفته که مرگ از تنش گلاب گرفته جزیره ای شده مجنون در عاشقانه ی پیکار که گرد پیکر اون خون به جای آب گرفته چه قطعه قطعه سروده است عاشقانه تنش را و این مغازله از حی مستطاب گرفته... @aboajor
این شمس که «والضّحی »ست از گنبد توست هر صبح «اذاتنفَّس» مرقد توست ای شأن نزول هشتمین سوره ی عشق «هذالبلد الامین » همین مشهد توست @aboajor
امروز روز بزرگداشت رودکی ست شاعری که سرودن شعر پارسی را از نو احیا کرد او را به دلیل ابداعاتش در معانی و خلق تصاویر پدر شعر فارسی می نامند او در رودک حوالی سمرقند به دنیا آمد اکثر مورخان و زبان شناسان به اتفاق نظر گفته اند او کور مادر زاد نبوده است از جهت توصیف دقیق طبیعت و رنگ ها در شعر. در دوره ی سامانیان و به کوشش بلعمی وزیر دانش دوست ایرانی و پس از سال ها جولان زبان و ادبیات عرب در ادبیات فضا برای سخن گفتن از شعر و ادب پارسی مساعد شد رودکی به دعوت بلعمی به دربار نوح سامانی آمد و شد دوست و ندیم مخصوص وی طوری که وقتی شاه به هرات رفته و بود به بخارا بازنمیگشت همه از رودکی خواستند شعری بسراید و شاه را به شهر بازگرداند و رودکی آن شعر معروف بوی جوی مولیان را سرود که یکی از ماندگارترین آثار وی می‌باشد در کتاب چهارمقاله ی عروضی آمده است: (گویند امیر را این قصیده بخاطر چنان ملایم افتاد که موزه در پای ناکرده سوار شد و عزیمت بخارا نمود.)
از کعبه کلیسیا نشینم کردی آخر در کفر بی‌قرینم کردی بعد از دو هزار سجده بر درگه دوست ای عشق، چه بیگانه ز دینم کردی! جز حادثه هرگز طلبم کس نکند یک پرسش گرم جز تبم کس نکند ورجان به لب آیدم، به جز مردم چشم یک قطرهٔ آب بر لبم کس نکند با آن که دلم از غم هجرت خونست شادی به غم توام ز غم افزونست اندیشه کنم هر شب و گویم: یا رب هجرانش چنینست، وصالش چونست؟ رودکی
...دیریست بی تو نبض زمین کند میزند از انتظار صورت انسان گرفته است اینجا هوا برای نفس هایمان کم است یک شهر بوی آهن و سیمان گرفته است چیزی که بین ما و خدا بود سال هاست مفهوم ناشیانه ی ایمان گرفته است تعبیر خواب های دل آشفته ی غزل امشب بیا که قافیه پایان گرفته است امشب بیا و در دل شعرم ظهور کن بی تو عجیب حال و هوامان گرفته است @aboajor
نمک گیر خودت کردی اگرچه آب دریا را به دستت میکنی تقسیم با ما نان و خرما را گشوده گوشه ی چشمت گره های دو دنیا را که هر چه کورتر بهتر تو وا کردی گره ها را حبیب جان دل های پر از امیدواری ها چراغ روشن دلتنگی شب زنده داری ها شده چشم رجب روشن از انوار دو عین تو جهانی ریزه خوار سفره ی نان جوین تو کریمان خاک روب صحن و فرش کاظمین تو که هر کس را که مدیونیم باشد زیر دین تو که نامت هرکجا بردیم سائل می‌شود پیدا کلید ذکرها ...حل المسائل می‌شود پیدا گشوده دست هایت سفره های روزی دل را چه شیرین می‌کند حل ...بردن نام تو مشکل را به این در بسته امید آن که خواهد رزق کامل را به دنبال تو می‌گردد دلش منزل به منزل را شلوغی دل بی تاب ها در صحن معلوم است ولی حاجت روایی با کریمان امر محتوم است رضا بخشنده و ابن الرضا بخشنده تر باشد ولی شوق زیارت هم پسر را هم پدر باشد که کل نور واحدها ازین هم بیشتر باشد به هر صحنی گذارم پای آنجا چشم تر باشد قسم دادیم بر جان جوادش حق صحبت را پسر شد واسط فیض و روا کردند حاجت را امام بهترین شب از شب حاجت روایی ها دو بال روشن دل در شبستان رهایی ها مضیف ات خاطرات کاظمین و قند و چایی ها شفا بخش تمام دردها و بی دوایی ها دخیل یا جواد العالمت بستیم محفل را به این سائل نوازی ها روا کن کار این دل را @aboajor
تو‌ مگو ما را بدان شه بار نیست با (کریمان) کارها دشوار نیست امروز تا گنبد طلایی آقا رو دیدم این بیت به ذهنم دوید این بیت بی شک بسیار مناسب امروزه چطور میشه از این در ازین آستان امروز دست خالی برگشت در حرم امام کرامت روز میلاد جواد اهل بیت @aboajor
به خدا که در دو عالم اثر از فنا نماند چو علی گرفته باشد سر چشمهٔ بقا را aboajor
قد قامتت ستون زمین و زمان شده گلدسته است نام تو وقت اذان شده چونان انار تازه شکفته است کعبه را قبله نمای سرخ نماز جهان شده چون کوه در ادامه ی دریا رسیده ای کوثر به پای بوسی نامت روان شده یک یاعلی بگفت و‌ بزد با عصا به نیل موسی چو داشت حرز تورا در امان شده نامت خلیل میکند آتش گرفته را آتش تو را که دیده به او مهربان شده نامت کلید هر که به چاه اوفتاده است یوسف چو‌برد نام تو بیرون از آن شده انفاس توست زنده کن هر چه مرده را عیسی مسیح گشته سوی آسمان شده اول امام آمده ای که پیامبر با بودن تو خاتم پیغمبران شده (یوتون اَلْزکاتِ و هُم راکعون) تویی وصفت به آیه آیه ی قرآن بیان شده قربان تیغ ابروی تو مشعر دل است در لیلة المبیت تو عشق امتحان شده ایوان در مکاشفه دارد حریم تو نام نجف به شاهی تو داستان شده دستم نمی‌رسد به بلندای شعر تو کوتاهی من است غزل بی زبان شده ٱلَّذِينَ يُقِيمُونَ ٱلصَّلَوٰةَ وَيُؤۡتُونَ ٱلزَّكَوٰةَ وَهُم بِٱلۡأٓخِرَةِ هُمۡ يُوقِنُونَ @aboajor
امیر لشگر عشقی و قوتی مختصر داری دل دریایی اما چاه غم را دوست تر داری به ضرب تیغ تصنیفت هلال ماه می رقصد میان فرق شمشیرت سحر شق القمر داری کشید از چله ی چشمت عنان تیر کمانداران سپاه ذوالفقارت را پریشان در دو سر داری (گشاد کار مشتاقان در آن ابروی دلبند است) به تیری غمزه کن یارا که در زیر سپر داری @aboajor
استاد فاطمي نيا در فضایل مولا امیرالمومنین نقل میکنند از يك عالم سنّي در مورد امام علي(ع) سوال كردند: "ما تقول في عليّ؟" (در مورد علي چه ميگويي؟) پاسخ بسيار لطيفي داد، گفت: " چه بگويم درباره ي كسي كه دشمنانش از روي حسد و بغض و دوستانش به سبب ترس وتقيّه ازدشمنان ، فضائلش را كتمان كردند ، اما از بين اين دو كتمان آنقدر فضيلت خارج شده است كه مشرق و مغرب عالم را پر كرده است! @aboajor
...یک زن که بوی عطر شب چادرش شده است آرام بی‌قرار دل بی‌قرارها هر جا گشوده بند زبان را بریده است نیش زبان چرکی و مسموم مارها هر جا که خطبه خوانده به آتش کشانده است کاخ سیاه سلطنت نابکارها یک زن رسول لشگر هفتاد و دو تن و... یک زن امیر قافله‌ی سربدارها زینب شروع کرب و بلایی دوباره است زینب ادامه ی همه ی اقتدارها @aboajor
سجاد اگر که بستری از تب داشت عباس اگر که مشک خون بر لب داشت دریای نجات شد اگر خون حسین یک کوه شبیه خواهرش زینب داشت @aboajor
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
خوی و خلق دوستان چنان در انسان اثر می‌گذارد که می‌توان آن را از فراگیری‌های ناخودآگاه به حساب آورد. روی همین اصل پیشوایان ما را از مصاحبت و دوستی با افراد ناپاک برحذر داشته‌اند. امیرمؤمنان علی علیه السلام فرمود: «لاتَصحَبِ الشِّرِّیرَ فَإنَّ طَبعَکَ یسرِقُ مِن طَبعِهِ شَرّاً وَ اَنتَ لاتَعلَمُ؛ از رفاقت و همنشینی با مردم شرور بپرهیز، زیرا طبع تو ناخودآگاه بدی و ناپاکی را از طبع منحرف او می‌د‌زدد و تو بی خبری». در حدیث دیگری امام صادق علیه السلام در این باره فرمود: «مَن یصحَبَ صَاحِبَ السُّوءِ لایسلَم؛ هر که با رفیق بد رفاقت و دوستی کند سالم نمی‌مانَد» و سرانجام ناپاکی دامانش را می‌گیرد. در روايتى صحيح ومعتبر مى‌خوانيم كه امام صادق عليه السلام فرمود: «مراقب باش با كسى كه منفعت دينى براى تو ندارد همنشينى نكن ودر سخن گفتن با وى رغبت نكن» @aboajor