با تابش زلف و رخت ای ماه دل‌افروز از شام تو قدر آید و از صبح تو نوروز از جنبش موی تو برآید دو گل از مشک وز تابش روی تو برآید دو شب از روز بر گرد یکی گرد دل ما و در آن دل گر جز غم خود یابی آتش زن و بفروز هر چند همه دفتر عشاق بخواندیم با این همه در عشق تو هستیم نوآموز در مملکت عاشقی از پسته و بادام بوس تو جهانگیر شد و غمزه جهانسوز با هجر تو هر شب ز پی وصل تو گویم یارب تو شب عاشق و معشوق مکن روز #سنایی @aboajor

در منای قُرب یاران، جان اگر قربان کنند جز به تیغِ مِهر او در پیش او بِسمِل مباش #سنایی @aboajor