eitaa logo
✍ابوالفضل حیدری دخت 🌱
181 دنبال‌کننده
203 عکس
92 ویدیو
4 فایل
نوشته های یک دانشجو معلم یکی از راه ها برای گفتمان سازی یک موضوع، قلم زدن است... پیشنهادی،انتقادی،نظری داشتید در خدمتم... @mostafa1973
مشاهده در ایتا
دانلود
بسم الله الرحمن الرحیم 🔰 یعنی کوهنوردی 🤔اگر اندکی به کوهنوردی فکر کنید، نکات عجیب و غریب و البته آموزنده و زیبایی دستگیرتان می‌شود. کوهنوردی برای خود اصولی دارد و زندگی انسان هم همینطور... ❇️در کوهنوردی، هدف رسیدن به قله ای بلند است.برای رسیدن به این قله،شما باید یک سری کار و قوانین را رعایت کنید و الّا به قله و هدف نخواهید رسید. 1⃣باید لباس مخصوص،کفش مخصوص، کوله مخصوص و البته سبک داشته باشید. 2⃣برای صعود باید حداقل وسایل و خوراکی با حداکثر کارایی و انرژی را با خود حمل کنید. 3⃣برای سعود، شما حتما باید یک راهنمای کاربلد و حرفه ای و آشنا به آن کوه را با خود داشته باشید و اگر چنین فردی را با خود نداشتید،احتمال موفقیت شما بسیار کم خواهد بود زیرا کوه، بلند و پیچ در پیچ و البته دارای دره های بس خطرناک و وحشتناک است. 4⃣در حین کوهنوردی، حتما باید هر چند ساعت سعود، مقداری استراحت و تجدید قوا صورت بگیرد تا انرژي لازم را دوباره کسب کنید؛ اما نکته مهم این است که این استراحت نباید طولانی باشد زیرا ممکن است باعث گرفتگی عضلات شود که درآن صورت یا از ادامه مسیر منصرف خواهید شد ویا اگر بخواهید به صعود خود ادامه دهید، باید مقداری درد و رنج را تحمل کنید. 5⃣در مسیر حرکت از ویژگی های خوب شما است که دست دیگری را بگیرید و مراقب همدیگر باشید. ✅همه این موارد را اگر رعایت کردید، به آن هدف والای خود خواهید رسید و آن موقع که رسیدید،تمام خستگی راه را فراموش خواهید کرد و خوشحال و خرّم خواهید بود.🥰
حالا اگر اندکی دقت کنید،تمام ۵ قانون بالا را در زندگي هر انسانی که می‌خواهد به خود یعنی الله برسد،وجود دارد. 1️⃣در زندگی، شما باید از وابستگی ها و تعلقات دور شوید و تا حد امکان آن ها را کاهش دهید. 2️⃣باید بهترین امور را انجام دهید و همواره کار های نیکِ پرسود و صواب را دریابید. 3️⃣در مسیر رسیدن به خدا،داشتن استادِ آشنا به مسیرِ قرب که خود آن را طی کرده و همه نقاط مهم و گاه خطرناک راه را میداند، جزو واجبات و ضروریات است که بدون آن، احتمال رسیدن به هدف، شاید یک درصد بیش نباشد. 4️⃣در زندگی مومنانه،هر از چند گاهی شما باید به تفریح و استفاده از لذت های حلال بپردازید تا تجدید قوایی شود و نکته ای هم که در این کار باید حتما رعایت شود این است که این تفریح نباید زیاد و طولانی شود به طوریکه شما را از هدف غافل سازد و به آن تفریح وابسته و دلبسته سازد و برایتان مشکل ساز شود که در این صورت یا از ادامه مسیر جا می‌مانید و به هدف نمی رسید ویا هم اگر به غفلت خود پی بردید و در صدد ادامه مسیر برآمدید، باید مقداری سختی بکشید تا اثر غفلت برطرف شود. 5️⃣کمک به همنوعان و نیاز مندان و دیگر انسان ها و دستگیری از ایشان، باعث زیبایی زندگی و افزایش صمیمیت در بین انسان ها می‌شود. و سرانجام‌ وقتی انسان به هدف خود که همان کمال است می‌رسد، خوشبختی واقعی را به دست آورده و سرخوش است و دیگر خستگی ای احساس نمی‌کند. دنیا سراسر درس است و عبرت اما کو چشم بینایی و کو گوش شنوایی و کو پای حرکتی...🌹 ✍ابوالفضل حیدری دخت https://eitaa.com/abolfazl_heydaridokht
بسم الله الرحمن الرحیم ای عزيز در حالات مرحوم عارف کامل حضرت علامه ی طباطبایی - اعلى الله مقامه الشریف - آمده است که آن بزرگ مرد الهی در حق همسرش فرموده بود: ❣این زن بود که مرا به این جا رسانید؛ او شریک من بوده و هر چه کتاب نوشته ام نصفش مال این خانم است. خانم به حدی به من کمک می کند که گاه من اطلاع از قبای خود ندارم به این معنا که می رود پارچه ای انتخاب می کند و می خرد و میدوزد و برای پوشیدن در اختیار من می گذارد. او هنگامی که من فکر میکردم و یا مینوشتم با من حرف نمی زد تا رشته ی افکارم از هم گسسته نشود و برای این که خسته نشوم، رأس هر ساعت در اطاق مرا باز میکرد و چای میگذاشت و سراغ کار خود می رفت و در تمام مدتی که در نجف بودند این بانوی بزرگوار هر شب ساعت را کوک می کرد و خود بیدار میشد و همسرش مرحوم علامه را برای تهجد و نمازشب بیدار می کرد و بعد از نماز صبح برای آنکه همسرش خسته و کسل نشود و بتواند به مباحثات علمی خود برسد بساط چایی را پهن میکرد و پا به پای او بیدار میماند و سپس صبحانه را فراهم می نمود. ❣آری بی جهت نیست که مرحوم علامه در مرگ چنین همسر فداکاری اشک میریزد و می گوید: «وقتی این بانو از دنیا رفت، زندگی من زیر و رو شد و با رفتن او برای همیشه خط بطلان به زندگانی خوش و آرامی که داشتم کشیده شد». ❣و این بانو به حدی مراقب بود که به درس و بحث همسرش آسیبی نرسد و رشته ی افکارش گسسته نشود و خسته فکر و پریشان خاطر نگردد که در مدت یازده سال و نیمی که در نجف اشرف بود، تحمل هر سختی را نمود تا جایی که مرحوم علامه میفرمود: هشت بچه اش را پس از تولد از دست داد و دم نزد و در همه ی این مدت من مشغول درس خواندن بودم و او تنها در خانه» 📚سیری در سیره علمی و عملی علامه طباطبایی از نگاه فرزانگان؛ص ۱۸۵_۱۸۷ https://eitaa.com/abolfazl_heydaridokht